Selam kızlar/ablalarım, öncelikle konu'mu doğru yeremi açtım bilmiyorum yanlışsa eğer şimdiden özür dilerim. Bu sayfaya daha şimdi üye oldum ve hemen konuya gelmek istiyorum çünkü kızlar çok zor bir kararın başındayım.. Ben 21 yaşındayım almanyada doğdum/büyüdüm.. 1 sene önce nışanlımla tanıştık (daha doğrusu tanışıyorduk ama daha yakından tanıştık diyelim çünkü aileler birbirlerini tanıyordu) ardından istenildim ve aralık'da nışanımız oldu. Buraya kadar herşey günlük güneşlikti.. Kızlar nışanlım benden 300km uzakta yaşıyor 29 yaşında aslında çok iyi temiz kalpi birisiydi. Bu yaşına kadar çalışmaktan ayrı ayrı mesleklerden okumakdan başka hiiç birşey yapmayan bir insan.. Ev almaya düşünüyorduk şöyleki kayınvalidem ile kayınpederim temelli dönüş yapmaya düşünüyordu ,,bize küçük bir oda ayırırsınız gelip gittikce orda kalırız'' en başından beri karşı çıktığım bir noktaydı.. Nışanlımda bunun farkında olmasına rağmen son saniye'ye kadar pek kâle'ye almadı.. Ne şanski karşımıza 3 odalı bir ev çıktı.. Fiyatından, evin içinin temizliğinden, marketlerin yakın olmasından herşeyden çokk güzel bir ev sadece çok küçük.. Yani ayrı bir dairesi olsaydı yine kabul edicektim altlı üstlü ailesiyle yaşamayı.. Ama 3 odalı bir ev annesiyle babasıyla nereye sığalım ki? Neyse biz baya bir tartıştık nışanlımla o kadar tartıştık ki konuşamaz hale geldik.. Ben 4 sayfalık mektup yazdım ona.. İçine yuva üstüne yuva olmadığını evlendikten sonra kavga etsek annesiyle babasının duyduğu zaman konuların büyüyeceğini bişi olsa aman ayıp olur aman böyle olur dememek için kabul etmediğimi ama annesiyle babasını çok sevdiğimi falan fistan yazdım ve iş çantasının içine koydum kızlar.. Aradan geçmiş 1,5 ay nışanımız oldu bu arada babanem kayınvalidem ile telefonda görüşürken kayınpederim arkadan ''cansel'e söyleyin çok hızlı gitmesin kendini firenlesin,, diye seslenmiş.. Ben bir şaşırdım bir şaşırdım acaba ne yapmış olabilirim de böyle birşey söyleyebiliyorlar diyerekten nışanlımı arayıp ''aşkım anneyle babaya bir saygısızlığım mı oldu'' diye sordum cevabı ,,benim birşeyden haberim yok ne oluyor niye ağlıyorsun ne dediler '' böyle böyle oldu dedim telefonu kapattık sanırsam annesini aramış cünkü sonradan çıktıki ortaya bunlar nışanlımın çantaını karıştırırken benim mektupu bulmuşlar oturupda utanmadan okumuşlar .. Sacma olanda şu mektubu okuyalı olmuş 2 hafta ve telefondan 2gün önce ben onlardaydım.. Herneyse ben tabi bunlardan baya bir soğdum kızlar.. Baştan kendimi çok suçladım mektubu bıraktığım için ama artık hiçte öyle düşünmüyorum... Herneyse işte kızlar dediğim gibi ben bu olaylardan sonra çok soğdum ailesinden.. Birde annesi nışanımızdan 2 ay önce ayağını kırmıştı türkiyede .. Onuda unutmadan söyleyeyim :) .. Kızlar nışanımızı yaptık aradan geçti 2 hafta babam ,,ben sol bacağımı fazla hissetmiyorum acaba bir doktora mı görünsem'' dedi ve 2 gün sonra doktora gittik oda bizi hemen hastaneye yönlendirdi.. Biz kalp'den süphelendik sol tarafı olduğu için.. Neyse gittik hastaneye hemen tomografi'ye alıp beynine baktılar .. Sonuçlar çıktığında ilk şoku atlatdık.. Kafasında tumor var dediler.. O tumorun nerden geldiğini araştırmamız lazım diyip bir dünya testlere soktular babamı.. ve sonunda büyük şok .. Akciğer kanseri artı beynine tümor yapmış (( .. Tumorun içinde bir genetik değişiklik bulunduğu için şansınız varsa haplarla bile idare edebilirz denildi.. 5 hafta o hapı içti .. 2,5 hafta önce beni nışanlımın yanına bıraktılar evimiz tutuldu bu arada 4 odali bir daire tuttu nışanlım .. Mobilya almamız için çünkü 3ay sonra düğünümüz var.. Beni oraya bıraktıklarında babamın durumu çok iyiydi eştahı çok güzeldi duruşu çok iyiydi .. Beni bıraktıkdan 3gün sonra eştahı kesilmeye başlamış.. Miğde bulantıları, istifra vs. Derken hastaneye kaldırmışlar babamı.. Bana haber veren kimse yok .. Ben çarşamba günü annemi aradım o ağzından kaçırdı.. Babamı tanıdığım için öyle inçik çinçik ağrılar için hastaneye gitmiceğini biliyorum..o sıra nışanlımla arabadaydık ben doğaş olark ağlamaya başladım nışanlım noldu diye sordu babamı dedim hastaneye kaldırmışlar.. Hani nışanlımdan beklersinki desin tamam hadi hemen gidiyoruz veya ben seni trene bindireyim babanın yanına git.. Ama yokkk 2 gün çarşamda perşembe beklediimm bişi söylemesini ama yokk söylemedi ya.. Cuma sabahi yine erkenden kalktık kendi evimize geçtık banyoya yeni fayans vs istedi nışanlım usta çağırdık o çalışıyordu bende babanemi aradım onunla konuştukdan sonra dahada bir fenalaştım.. Nışanlımda o günü 15-22 işe gidicek.. Tamam dedi gece geleyim götürcem seni dedi ama bu halde gönderemem seni falan fistan dedi neyse ben yatak odasında yerde oturuyorum kızlar içimi çeke çeke ağlıyorum o sıra kayınvalidem geldi o karşıma dikildi nışanlımda yanımda dikiliyor .. Kayınvalidem ,,oturmuş nediye ağlıyorsun, babanın (affedersiniz) bir boku yok, oraya gidip ne yapacaksın canına can mı katıcaksın, burda kalıp evimle ilgilenmen lazım'' diye sözler söyledi.. Allahımmm benimm sinirlerim bir patladı ki ne patladı ..2dk nışanlımın gözünün içine baktım hani bişi desin diye ama yokk demeyince ben ,,beni şimdi anında tren istasyonuna bırakıyorsun, ben gidiyorum!'' Diye söylendim.. Kalktım başka odaya geçtim.. O sıra kayınvalidemde nışanlımın abisiyle eve doğru evden çıkmışlar.. Nışanlım geldi yanıma ,,kendine gelsen iyi edersin, sergilediğin tavır olacak iş değil burda kimse senin suratını çekemez'' ''kalk götürcem seni tren istasyonuna'' 'annem seni teselli etmeye çalışıyor senin yaptığına bak'' dedi bende ,,pardon tesellimi ediyor? Karşıma dikilmiş babanın bir boku yok derken mi teselli ediyordu yoksa gidip napıcaksın canına canmı katıcaksın derken mi? Dedim ,,gitmiyorum! Yarın sabah götürürsünüz işte!!!'' Diye söylendim.. Sonra dediki ,,kardeşin ateşlense, baban hastaneye yatsa, annen rahatsızlansa her seferinde oraya mı gitmek isticeksin? Benim bildiğim nışanlı bir kız ailesinden soğmalıdır'' dedi.. Bunlarda annesinin lafları bu arada bir kaç defa annesi yani kayınvalidem banada söylemişti.. Bende dedimki ,,annenin laflarınla bana gelme dedim, babam ölüyor farkındamısın dedim? Benden başka almanca bilem yok bizde unuttunmu dedim? Suçmu yani oraya gitmek istemem dedim bidaha ses gelmedi.. O akşamı orda kaldım cumartesi sabah çıktık yolla.. Yollda kayınpederim ,,cansel önde odun gibi oturucağına sor bakalım annenin ayağı nasılmış, yolculuğu nasıl geçiyormuş'' dedi .. Bende baba dedim aklım babamla dolu onunla nasıl karşılaşıcağımı düşünüyorum ben diyip kapattım konuyu... Haa bu arada ben öyle yatak odasında ağlarken kayınvalidem o lafları söyledikden sonra kalkıp babamı aradı kızın çoçuk gibi ağlıyor burda gerçekten o kadar kötümü durumun diye.... Kızlar daha neler var neler'de önemli olan şuan bunlar.. Kafam aşırı dercede karışık kızlar.. Nışanlım 100de100 bir anna kuzusu ve ben bununla nasıl baş edeceğim bilmiyorum... Nışantı atasım geliyor ama yapamıyorum çünkü onu çok sevdim... ( şimdiden cevaplarınız için teşşekür ederim!!
Eger daha büyük skntilar cekip pisman olmak istemiyorum diyorsan yol yakinken vazgec. Seviyorum demekle olmuyor bu isler. Hersey karsiliklidir. Karsindaki insan sana deger vermiyor saygi duymuyor vede kale almiyorsa mutlu olamazsin. Bazen olmuyodur uyum yokdur; kabul edip vazgecmek gerekir. Bende farklida olsa bu tür sorunlar yasadim nisanlilik sürecimde ve nisan attim. Inan bana hayatin sonu degil.
Baban icinde büyük gecmis olsun. Rabbim sifa versin insallah sagligina kavusur.
Böyle acımasız, halden anlamayan, anasının ağzına bakan adamın nesini seviyorsun?
Babanın dibinden ayrılma,sonra çok pişman olursun, eş bulunur da, baba bulunmaz, daha yaşın 21, kimler çıkar karşına kimler
Hayvan oldugunu anca ögrendim dersin .. ondan sonra cevap verecegini sanmiyorumKızlar/ablalarım hepiniz ayrıl diye sesleniyorsunuz bana.. Tabiki öncelikle hepinize çok teşşekür ederim zahmet edip cevap verdiğiniz için! Ama kızlar şöyle bir durumda var .. Ben nışanlıma şimdi ayrılıyorum desem kalkıp bana şimdi mi aklına geldi 9.000€ euroluk mutfak siparişi verildi 5000 € mobilya alındı .. Düğün salonu tuttuldu vs vs vs .. Ben buna ne derim?
Kızlar/ablalarım hepiniz ayrıl diye sesleniyorsunuz bana.. Tabiki öncelikle hepinize çok teşşekür ederim zahmet edip cevap verdiğiniz için! Ama kızlar şöyle bir durumda var .. Ben nışanlıma şimdi ayrılıyorum desem kalkıp bana şimdi mi aklına geldi 9.000€ euroluk mutfak siparişi verildi 5000 € mobilya alındı .. Düğün salonu tuttuldu vs vs vs .. Ben buna ne derim?
Kızlar/ablalarım hepiniz ayrıl diye sesleniyorsunuz bana.. Tabiki öncelikle hepinize çok teşşekür ederim zahmet edip cevap verdiğiniz için! Ama kızlar şöyle bir durumda var .. Ben nışanlıma şimdi ayrılıyorum desem kalkıp bana şimdi mi aklına geldi 9.000€ euroluk mutfak siparişi verildi 5000 € mobilya alındı .. Düğün salonu tuttuldu vs vs vs .. Ben buna ne derim?
Selam kızlar/ablalarım, öncelikle konu'mu doğru yeremi açtım bilmiyorum yanlışsa eğer şimdiden özür dilerim. Bu sayfaya daha şimdi üye oldum ve hemen konuya gelmek istiyorum çünkü kızlar çok zor bir kararın başındayım.. Ben 21 yaşındayım almanyada doğdum/büyüdüm.. 1 sene önce nışanlımla tanıştık (daha doğrusu tanışıyorduk ama daha yakından tanıştık diyelim çünkü aileler birbirlerini tanıyordu) ardından istenildim ve aralık'da nışanımız oldu. Buraya kadar herşey günlük güneşlikti.. Kızlar nışanlım benden 300km uzakta yaşıyor 29 yaşında aslında çok iyi temiz kalpi birisiydi. Bu yaşına kadar çalışmaktan ayrı ayrı mesleklerden okumakdan başka hiiç birşey yapmayan bir insan.. Ev almaya düşünüyorduk şöyleki kayınvalidem ile kayınpederim temelli dönüş yapmaya düşünüyordu ,,bize küçük bir oda ayırırsınız gelip gittikce orda kalırız'' en başından beri karşı çıktığım bir noktaydı.. Nışanlımda bunun farkında olmasına rağmen son saniye'ye kadar pek kâle'ye almadı.. Ne şanski karşımıza 3 odalı bir ev çıktı.. Fiyatından, evin içinin temizliğinden, marketlerin yakın olmasından herşeyden çokk güzel bir ev sadece çok küçük.. Yani ayrı bir dairesi olsaydı yine kabul edicektim altlı üstlü ailesiyle yaşamayı.. Ama 3 odalı bir ev annesiyle babasıyla nereye sığalım ki? Neyse biz baya bir tartıştık nışanlımla o kadar tartıştık ki konuşamaz hale geldik.. Ben 4 sayfalık mektup yazdım ona.. İçine yuva üstüne yuva olmadığını evlendikten sonra kavga etsek annesiyle babasının duyduğu zaman konuların büyüyeceğini bişi olsa aman ayıp olur aman böyle olur dememek için kabul etmediğimi ama annesiyle babasını çok sevdiğimi falan fistan yazdım ve iş çantasının içine koydum kızlar.. Aradan geçmiş 1,5 ay nışanımız oldu bu arada babanem kayınvalidem ile telefonda görüşürken kayınpederim arkadan ''cansel'e söyleyin çok hızlı gitmesin kendini firenlesin,, diye seslenmiş.. Ben bir şaşırdım bir şaşırdım acaba ne yapmış olabilirim de böyle birşey söyleyebiliyorlar diyerekten nışanlımı arayıp ''aşkım anneyle babaya bir saygısızlığım mı oldu'' diye sordum cevabı ,,benim birşeyden haberim yok ne oluyor niye ağlıyorsun ne dediler '' böyle böyle oldu dedim telefonu kapattık sanırsam annesini aramış cünkü sonradan çıktıki ortaya bunlar nışanlımın çantaını karıştırırken benim mektupu bulmuşlar oturupda utanmadan okumuşlar .. Sacma olanda şu mektubu okuyalı olmuş 2 hafta ve telefondan 2gün önce ben onlardaydım.. Herneyse ben tabi bunlardan baya bir soğdum kızlar.. Baştan kendimi çok suçladım mektubu bıraktığım için ama artık hiçte öyle düşünmüyorum... Herneyse işte kızlar dediğim gibi ben bu olaylardan sonra çok soğdum ailesinden.. Birde annesi nışanımızdan 2 ay önce ayağını kırmıştı türkiyede .. Onuda unutmadan söyleyeyim :) .. Kızlar nışanımızı yaptık aradan geçti 2 hafta babam ,,ben sol bacağımı fazla hissetmiyorum acaba bir doktora mı görünsem'' dedi ve 2 gün sonra doktora gittik oda bizi hemen hastaneye yönlendirdi.. Biz kalp'den süphelendik sol tarafı olduğu için.. Neyse gittik hastaneye hemen tomografi'ye alıp beynine baktılar .. Sonuçlar çıktığında ilk şoku atlatdık.. Kafasında tumor var dediler.. O tumorun nerden geldiğini araştırmamız lazım diyip bir dünya testlere soktular babamı.. ve sonunda büyük şok .. Akciğer kanseri artı beynine tümor yapmış (( .. Tumorun içinde bir genetik değişiklik bulunduğu için şansınız varsa haplarla bile idare edebilirz denildi.. 5 hafta o hapı içti .. 2,5 hafta önce beni nışanlımın yanına bıraktılar evimiz tutuldu bu arada 4 odali bir daire tuttu nışanlım .. Mobilya almamız için çünkü 3ay sonra düğünümüz var.. Beni oraya bıraktıklarında babamın durumu çok iyiydi eştahı çok güzeldi duruşu çok iyiydi .. Beni bıraktıkdan 3gün sonra eştahı kesilmeye başlamış.. Miğde bulantıları, istifra vs. Derken hastaneye kaldırmışlar babamı.. Bana haber veren kimse yok .. Ben çarşamba günü annemi aradım o ağzından kaçırdı.. Babamı tanıdığım için öyle inçik çinçik ağrılar için hastaneye gitmiceğini biliyorum..o sıra nışanlımla arabadaydık ben doğaş olark ağlamaya başladım nışanlım noldu diye sordu babamı dedim hastaneye kaldırmışlar.. Hani nışanlımdan beklersinki desin tamam hadi hemen gidiyoruz veya ben seni trene bindireyim babanın yanına git.. Ama yokkk 2 gün çarşamda perşembe beklediimm bişi söylemesini ama yokk söylemedi ya.. Cuma sabahi yine erkenden kalktık kendi evimize geçtık banyoya yeni fayans vs istedi nışanlım usta çağırdık o çalışıyordu bende babanemi aradım onunla konuştukdan sonra dahada bir fenalaştım.. Nışanlımda o günü 15-22 işe gidicek.. Tamam dedi gece geleyim götürcem seni dedi ama bu halde gönderemem seni falan fistan dedi neyse ben yatak odasında yerde oturuyorum kızlar içimi çeke çeke ağlıyorum o sıra kayınvalidem geldi o karşıma dikildi nışanlımda yanımda dikiliyor .. Kayınvalidem ,,oturmuş nediye ağlıyorsun, babanın (affedersiniz) bir boku yok, oraya gidip ne yapacaksın canına can mı katıcaksın, burda kalıp evimle ilgilenmen lazım'' diye sözler söyledi.. Allahımmm benimm sinirlerim bir patladı ki ne patladı ..2dk nışanlımın gözünün içine baktım hani bişi desin diye ama yokk demeyince ben ,,beni şimdi anında tren istasyonuna bırakıyorsun, ben gidiyorum!'' Diye söylendim.. Kalktım başka odaya geçtim.. O sıra kayınvalidemde nışanlımın abisiyle eve doğru evden çıkmışlar.. Nışanlım geldi yanıma ,,kendine gelsen iyi edersin, sergilediğin tavır olacak iş değil burda kimse senin suratını çekemez'' ''kalk götürcem seni tren istasyonuna'' 'annem seni teselli etmeye çalışıyor senin yaptığına bak'' dedi bende ,,pardon tesellimi ediyor? Karşıma dikilmiş babanın bir boku yok derken mi teselli ediyordu yoksa gidip napıcaksın canına canmı katıcaksın derken mi? Dedim ,,gitmiyorum! Yarın sabah götürürsünüz işte!!!'' Diye söylendim.. Sonra dediki ,,kardeşin ateşlense, baban hastaneye yatsa, annen rahatsızlansa her seferinde oraya mı gitmek isticeksin? Benim bildiğim nışanlı bir kız ailesinden soğmalıdır'' dedi.. Bunlarda annesinin lafları bu arada bir kaç defa annesi yani kayınvalidem banada söylemişti.. Bende dedimki ,,annenin laflarınla bana gelme dedim, babam ölüyor farkındamısın dedim? Benden başka almanca bilem yok bizde unuttunmu dedim? Suçmu yani oraya gitmek istemem dedim bidaha ses gelmedi.. O akşamı orda kaldım cumartesi sabah çıktık yolla.. Yollda kayınpederim ,,cansel önde odun gibi oturucağına sor bakalım annenin ayağı nasılmış, yolculuğu nasıl geçiyormuş'' dedi .. Bende baba dedim aklım babamla dolu onunla nasıl karşılaşıcağımı düşünüyorum ben diyip kapattım konuyu... Haa bu arada ben öyle yatak odasında ağlarken kayınvalidem o lafları söyledikden sonra kalkıp babamı aradı kızın çoçuk gibi ağlıyor burda gerçekten o kadar kötümü durumun diye.... Kızlar daha neler var neler'de önemli olan şuan bunlar.. Kafam aşırı dercede karışık kızlar.. Nışanlım 100de100 bir anna kuzusu ve ben bununla nasıl baş edeceğim bilmiyorum... Nışantı atasım geliyor ama yapamıyorum çünkü onu çok sevdim... ( şimdiden cevaplarınız için teşşekür ederim!!
Mesleğim gereği akciğer kanseri olan çok kişi ile karşı karşıya kaldım.
Moralini bozmak istemem ama yayılmış akciğer kanserinde yaşam süresi çok az. Babanın önümüzdeki seneyi görme şansı %5'ten az.
Ben olsam şu nişan evlilik vs işlerini erteler, babamın yanından ayrılmazdım. Hem bu sürede nişanlını ve ailesini daha iyi tanırsın. Babanın son zamanında yanında olduğun için de vicdanın rahat olur.
Ablacım ya..senin yaşın kaç allah aşkına..nasıl bir kıyaslama bu.ona deki parayla satın alamayacağın tek birşey var o da aile bağları..babama göstermiş olduğun bu duyarsızlıkla yarın öbür gün benim başıma bişey gelse sen beni de bakmazsın de..unutma evlilik iyi günde ve kötü günde..daha neler yaşayıp görüceksiniz birlikte.bu adamla ömür geçmezzzz.yazık etme kendine..Kızlar/ablalarım hepiniz ayrıl diye sesleniyorsunuz bana.. Tabiki öncelikle hepinize çok teşşekür ederim zahmet edip cevap verdiğiniz için! Ama kızlar şöyle bir durumda var .. Ben nışanlıma şimdi ayrılıyorum desem kalkıp bana şimdi mi aklına geldi 9.000€ euroluk mutfak siparişi verildi 5000 € mobilya alındı .. Düğün salonu tuttuldu vs vs vs .. Ben buna ne derim?
Selam kızlar/ablalarım, öncelikle konu'mu doğru yeremi açtım bilmiyorum yanlışsa eğer şimdiden özür dilerim. Bu sayfaya daha şimdi üye oldum ve hemen konuya gelmek istiyorum çünkü kızlar çok zor bir kararın başındayım.. Ben 21 yaşındayım almanyada doğdum/büyüdüm.. 1 sene önce nışanlımla tanıştık (daha doğrusu tanışıyorduk ama daha yakından tanıştık diyelim çünkü aileler birbirlerini tanıyordu) ardından istenildim ve aralık'da nışanımız oldu. Buraya kadar herşey günlük güneşlikti.. Kızlar nışanlım benden 300km uzakta yaşıyor 29 yaşında aslında çok iyi temiz kalpi birisiydi. Bu yaşına kadar çalışmaktan ayrı ayrı mesleklerden okumakdan başka hiiç birşey yapmayan bir insan.. Ev almaya düşünüyorduk şöyleki kayınvalidem ile kayınpederim temelli dönüş yapmaya düşünüyordu ,,bize küçük bir oda ayırırsınız gelip gittikce orda kalırız'' en başından beri karşı çıktığım bir noktaydı.. Nışanlımda bunun farkında olmasına rağmen son saniye'ye kadar pek kâle'ye almadı.. Ne şanski karşımıza 3 odalı bir ev çıktı.. Fiyatından, evin içinin temizliğinden, marketlerin yakın olmasından herşeyden çokk güzel bir ev sadece çok küçük.. Yani ayrı bir dairesi olsaydı yine kabul edicektim altlı üstlü ailesiyle yaşamayı.. Ama 3 odalı bir ev annesiyle babasıyla nereye sığalım ki? Neyse biz baya bir tartıştık nışanlımla o kadar tartıştık ki konuşamaz hale geldik.. Ben 4 sayfalık mektup yazdım ona.. İçine yuva üstüne yuva olmadığını evlendikten sonra kavga etsek annesiyle babasının duyduğu zaman konuların büyüyeceğini bişi olsa aman ayıp olur aman böyle olur dememek için kabul etmediğimi ama annesiyle babasını çok sevdiğimi falan fistan yazdım ve iş çantasının içine koydum kızlar.. Aradan geçmiş 1,5 ay nışanımız oldu bu arada babanem kayınvalidem ile telefonda görüşürken kayınpederim arkadan ''cansel'e söyleyin çok hızlı gitmesin kendini firenlesin,, diye seslenmiş.. Ben bir şaşırdım bir şaşırdım acaba ne yapmış olabilirim de böyle birşey söyleyebiliyorlar diyerekten nışanlımı arayıp ''aşkım anneyle babaya bir saygısızlığım mı oldu'' diye sordum cevabı ,,benim birşeyden haberim yok ne oluyor niye ağlıyorsun ne dediler '' böyle böyle oldu dedim telefonu kapattık sanırsam annesini aramış cünkü sonradan çıktıki ortaya bunlar nışanlımın çantaını karıştırırken benim mektupu bulmuşlar oturupda utanmadan okumuşlar .. Sacma olanda şu mektubu okuyalı olmuş 2 hafta ve telefondan 2gün önce ben onlardaydım.. Herneyse ben tabi bunlardan baya bir soğdum kızlar.. Baştan kendimi çok suçladım mektubu bıraktığım için ama artık hiçte öyle düşünmüyorum... Herneyse işte kızlar dediğim gibi ben bu olaylardan sonra çok soğdum ailesinden.. Birde annesi nışanımızdan 2 ay önce ayağını kırmıştı türkiyede .. Onuda unutmadan söyleyeyim :) .. Kızlar nışanımızı yaptık aradan geçti 2 hafta babam ,,ben sol bacağımı fazla hissetmiyorum acaba bir doktora mı görünsem'' dedi ve 2 gün sonra doktora gittik oda bizi hemen hastaneye yönlendirdi.. Biz kalp'den süphelendik sol tarafı olduğu için.. Neyse gittik hastaneye hemen tomografi'ye alıp beynine baktılar .. Sonuçlar çıktığında ilk şoku atlatdık.. Kafasında tumor var dediler.. O tumorun nerden geldiğini araştırmamız lazım diyip bir dünya testlere soktular babamı.. ve sonunda büyük şok .. Akciğer kanseri artı beynine tümor yapmış (( .. Tumorun içinde bir genetik değişiklik bulunduğu için şansınız varsa haplarla bile idare edebilirz denildi.. 5 hafta o hapı içti .. 2,5 hafta önce beni nışanlımın yanına bıraktılar evimiz tutuldu bu arada 4 odali bir daire tuttu nışanlım .. Mobilya almamız için çünkü 3ay sonra düğünümüz var.. Beni oraya bıraktıklarında babamın durumu çok iyiydi eştahı çok güzeldi duruşu çok iyiydi .. Beni bıraktıkdan 3gün sonra eştahı kesilmeye başlamış.. Miğde bulantıları, istifra vs. Derken hastaneye kaldırmışlar babamı.. Bana haber veren kimse yok .. Ben çarşamba günü annemi aradım o ağzından kaçırdı.. Babamı tanıdığım için öyle inçik çinçik ağrılar için hastaneye gitmiceğini biliyorum..o sıra nışanlımla arabadaydık ben doğaş olark ağlamaya başladım nışanlım noldu diye sordu babamı dedim hastaneye kaldırmışlar.. Hani nışanlımdan beklersinki desin tamam hadi hemen gidiyoruz veya ben seni trene bindireyim babanın yanına git.. Ama yokkk 2 gün çarşamda perşembe beklediimm bişi söylemesini ama yokk söylemedi ya.. Cuma sabahi yine erkenden kalktık kendi evimize geçtık banyoya yeni fayans vs istedi nışanlım usta çağırdık o çalışıyordu bende babanemi aradım onunla konuştukdan sonra dahada bir fenalaştım.. Nışanlımda o günü 15-22 işe gidicek.. Tamam dedi gece geleyim götürcem seni dedi ama bu halde gönderemem seni falan fistan dedi neyse ben yatak odasında yerde oturuyorum kızlar içimi çeke çeke ağlıyorum o sıra kayınvalidem geldi o karşıma dikildi nışanlımda yanımda dikiliyor .. Kayınvalidem ,,oturmuş nediye ağlıyorsun, babanın (affedersiniz) bir boku yok, oraya gidip ne yapacaksın canına can mı katıcaksın, burda kalıp evimle ilgilenmen lazım'' diye sözler söyledi.. Allahımmm benimm sinirlerim bir patladı ki ne patladı ..2dk nışanlımın gözünün içine baktım hani bişi desin diye ama yokk demeyince ben ,,beni şimdi anında tren istasyonuna bırakıyorsun, ben gidiyorum!'' Diye söylendim.. Kalktım başka odaya geçtim.. O sıra kayınvalidemde nışanlımın abisiyle eve doğru evden çıkmışlar.. Nışanlım geldi yanıma ,,kendine gelsen iyi edersin, sergilediğin tavır olacak iş değil burda kimse senin suratını çekemez'' ''kalk götürcem seni tren istasyonuna'' 'annem seni teselli etmeye çalışıyor senin yaptığına bak'' dedi bende ,,pardon tesellimi ediyor? Karşıma dikilmiş babanın bir boku yok derken mi teselli ediyordu yoksa gidip napıcaksın canına canmı katıcaksın derken mi? Dedim ,,gitmiyorum! Yarın sabah götürürsünüz işte!!!'' Diye söylendim.. Sonra dediki ,,kardeşin ateşlense, baban hastaneye yatsa, annen rahatsızlansa her seferinde oraya mı gitmek isticeksin? Benim bildiğim nışanlı bir kız ailesinden soğmalıdır'' dedi.. Bunlarda annesinin lafları bu arada bir kaç defa annesi yani kayınvalidem banada söylemişti.. Bende dedimki ,,annenin laflarınla bana gelme dedim, babam ölüyor farkındamısın dedim? Benden başka almanca bilem yok bizde unuttunmu dedim? Suçmu yani oraya gitmek istemem dedim bidaha ses gelmedi.. O akşamı orda kaldım cumartesi sabah çıktık yolla.. Yollda kayınpederim ,,cansel önde odun gibi oturucağına sor bakalım annenin ayağı nasılmış, yolculuğu nasıl geçiyormuş'' dedi .. Bende baba dedim aklım babamla dolu onunla nasıl karşılaşıcağımı düşünüyorum ben diyip kapattım konuyu... Haa bu arada ben öyle yatak odasında ağlarken kayınvalidem o lafları söyledikden sonra kalkıp babamı aradı kızın çoçuk gibi ağlıyor burda gerçekten o kadar kötümü durumun diye.... Kızlar daha neler var neler'de önemli olan şuan bunlar.. Kafam aşırı dercede karışık kızlar.. Nışanlım 100de100 bir anna kuzusu ve ben bununla nasıl baş edeceğim bilmiyorum... Nışantı atasım geliyor ama yapamıyorum çünkü onu çok sevdim... ( şimdiden cevaplarınız için teşşekür ederim!!
İyiki sizin gibi bir kızım yok halime şükrettim benim babam hastaneye yatacak ben yanına 4 gün sonra gidicem,birde millete laf söyletecem kusura bakmayın ama nişanlınızı çokk seveceğinize birazda babanızı sevseydinizSelam kızlar/ablalarım, öncelikle konu'mu doğru yeremi açtım bilmiyorum yanlışsa eğer şimdiden özür dilerim. Bu sayfaya daha şimdi üye oldum ve hemen konuya gelmek istiyorum çünkü kızlar çok zor bir kararın başındayım.. Ben 21 yaşındayım almanyada doğdum/büyüdüm.. 1 sene önce nışanlımla tanıştık (daha doğrusu tanışıyorduk ama daha yakından tanıştık diyelim çünkü aileler birbirlerini tanıyordu) ardından istenildim ve aralık'da nışanımız oldu. Buraya kadar herşey günlük güneşlikti.. Kızlar nışanlım benden 300km uzakta yaşıyor 29 yaşında aslında çok iyi temiz kalpi birisiydi. Bu yaşına kadar çalışmaktan ayrı ayrı mesleklerden okumakdan başka hiiç birşey yapmayan bir insan.. Ev almaya düşünüyorduk şöyleki kayınvalidem ile kayınpederim temelli dönüş yapmaya düşünüyordu ,,bize küçük bir oda ayırırsınız gelip gittikce orda kalırız'' en başından beri karşı çıktığım bir noktaydı.. Nışanlımda bunun farkında olmasına rağmen son saniye'ye kadar pek kâle'ye almadı.. Ne şanski karşımıza 3 odalı bir ev çıktı.. Fiyatından, evin içinin temizliğinden, marketlerin yakın olmasından herşeyden çokk güzel bir ev sadece çok küçük.. Yani ayrı bir dairesi olsaydı yine kabul edicektim altlı üstlü ailesiyle yaşamayı.. Ama 3 odalı bir ev annesiyle babasıyla nereye sığalım ki? Neyse biz baya bir tartıştık nışanlımla o kadar tartıştık ki konuşamaz hale geldik.. Ben 4 sayfalık mektup yazdım ona.. İçine yuva üstüne yuva olmadığını evlendikten sonra kavga etsek annesiyle babasının duyduğu zaman konuların büyüyeceğini bişi olsa aman ayıp olur aman böyle olur dememek için kabul etmediğimi ama annesiyle babasını çok sevdiğimi falan fistan yazdım ve iş çantasının içine koydum kızlar.. Aradan geçmiş 1,5 ay nışanımız oldu bu arada babanem kayınvalidem ile telefonda görüşürken kayınpederim arkadan ''cansel'e söyleyin çok hızlı gitmesin kendini firenlesin,, diye seslenmiş.. Ben bir şaşırdım bir şaşırdım acaba ne yapmış olabilirim de böyle birşey söyleyebiliyorlar diyerekten nışanlımı arayıp ''aşkım anneyle babaya bir saygısızlığım mı oldu'' diye sordum cevabı ,,benim birşeyden haberim yok ne oluyor niye ağlıyorsun ne dediler '' böyle böyle oldu dedim telefonu kapattık sanırsam annesini aramış cünkü sonradan çıktıki ortaya bunlar nışanlımın çantaını karıştırırken benim mektupu bulmuşlar oturupda utanmadan okumuşlar .. Sacma olanda şu mektubu okuyalı olmuş 2 hafta ve telefondan 2gün önce ben onlardaydım.. Herneyse ben tabi bunlardan baya bir soğdum kızlar.. Baştan kendimi çok suçladım mektubu bıraktığım için ama artık hiçte öyle düşünmüyorum... Herneyse işte kızlar dediğim gibi ben bu olaylardan sonra çok soğdum ailesinden.. Birde annesi nışanımızdan 2 ay önce ayağını kırmıştı türkiyede .. Onuda unutmadan söyleyeyim :) .. Kızlar nışanımızı yaptık aradan geçti 2 hafta babam ,,ben sol bacağımı fazla hissetmiyorum acaba bir doktora mı görünsem'' dedi ve 2 gün sonra doktora gittik oda bizi hemen hastaneye yönlendirdi.. Biz kalp'den süphelendik sol tarafı olduğu için.. Neyse gittik hastaneye hemen tomografi'ye alıp beynine baktılar .. Sonuçlar çıktığında ilk şoku atlatdık.. Kafasında tumor var dediler.. O tumorun nerden geldiğini araştırmamız lazım diyip bir dünya testlere soktular babamı.. ve sonunda büyük şok .. Akciğer kanseri artı beynine tümor yapmış (( .. Tumorun içinde bir genetik değişiklik bulunduğu için şansınız varsa haplarla bile idare edebilirz denildi.. 5 hafta o hapı içti .. 2,5 hafta önce beni nışanlımın yanına bıraktılar evimiz tutuldu bu arada 4 odali bir daire tuttu nışanlım .. Mobilya almamız için çünkü 3ay sonra düğünümüz var.. Beni oraya bıraktıklarında babamın durumu çok iyiydi eştahı çok güzeldi duruşu çok iyiydi .. Beni bıraktıkdan 3gün sonra eştahı kesilmeye başlamış.. Miğde bulantıları, istifra vs. Derken hastaneye kaldırmışlar babamı.. Bana haber veren kimse yok .. Ben çarşamba günü annemi aradım o ağzından kaçırdı.. Babamı tanıdığım için öyle inçik çinçik ağrılar için hastaneye gitmiceğini biliyorum..o sıra nışanlımla arabadaydık ben doğaş olark ağlamaya başladım nışanlım noldu diye sordu babamı dedim hastaneye kaldırmışlar.. Hani nışanlımdan beklersinki desin tamam hadi hemen gidiyoruz veya ben seni trene bindireyim babanın yanına git.. Ama yokkk 2 gün çarşamda perşembe beklediimm bişi söylemesini ama yokk söylemedi ya.. Cuma sabahi yine erkenden kalktık kendi evimize geçtık banyoya yeni fayans vs istedi nışanlım usta çağırdık o çalışıyordu bende babanemi aradım onunla konuştukdan sonra dahada bir fenalaştım.. Nışanlımda o günü 15-22 işe gidicek.. Tamam dedi gece geleyim götürcem seni dedi ama bu halde gönderemem seni falan fistan dedi neyse ben yatak odasında yerde oturuyorum kızlar içimi çeke çeke ağlıyorum o sıra kayınvalidem geldi o karşıma dikildi nışanlımda yanımda dikiliyor .. Kayınvalidem ,,oturmuş nediye ağlıyorsun, babanın (affedersiniz) bir boku yok, oraya gidip ne yapacaksın canına can mı katıcaksın, burda kalıp evimle ilgilenmen lazım'' diye sözler söyledi.. Allahımmm benimm sinirlerim bir patladı ki ne patladı ..2dk nışanlımın gözünün içine baktım hani bişi desin diye ama yokk demeyince ben ,,beni şimdi anında tren istasyonuna bırakıyorsun, ben gidiyorum!'' Diye söylendim.. Kalktım başka odaya geçtim.. O sıra kayınvalidemde nışanlımın abisiyle eve doğru evden çıkmışlar.. Nışanlım geldi yanıma ,,kendine gelsen iyi edersin, sergilediğin tavır olacak iş değil burda kimse senin suratını çekemez'' ''kalk götürcem seni tren istasyonuna'' 'annem seni teselli etmeye çalışıyor senin yaptığına bak'' dedi bende ,,pardon tesellimi ediyor? Karşıma dikilmiş babanın bir boku yok derken mi teselli ediyordu yoksa gidip napıcaksın canına canmı katıcaksın derken mi? Dedim ,,gitmiyorum! Yarın sabah götürürsünüz işte!!!'' Diye söylendim.. Sonra dediki ,,kardeşin ateşlense, baban hastaneye yatsa, annen rahatsızlansa her seferinde oraya mı gitmek isticeksin? Benim bildiğim nışanlı bir kız ailesinden soğmalıdır'' dedi.. Bunlarda annesinin lafları bu arada bir kaç defa annesi yani kayınvalidem banada söylemişti.. Bende dedimki ,,annenin laflarınla bana gelme dedim, babam ölüyor farkındamısın dedim? Benden başka almanca bilem yok bizde unuttunmu dedim? Suçmu yani oraya gitmek istemem dedim bidaha ses gelmedi.. O akşamı orda kaldım cumartesi sabah çıktık yolla.. Yollda kayınpederim ,,cansel önde odun gibi oturucağına sor bakalım annenin ayağı nasılmış, yolculuğu nasıl geçiyormuş'' dedi .. Bende baba dedim aklım babamla dolu onunla nasıl karşılaşıcağımı düşünüyorum ben diyip kapattım konuyu... Haa bu arada ben öyle yatak odasında ağlarken kayınvalidem o lafları söyledikden sonra kalkıp babamı aradı kızın çoçuk gibi ağlıyor burda gerçekten o kadar kötümü durumun diye.... Kızlar daha neler var neler'de önemli olan şuan bunlar.. Kafam aşırı dercede karışık kızlar.. Nışanlım 100de100 bir anna kuzusu ve ben bununla nasıl baş edeceğim bilmiyorum... Nışantı atasım geliyor ama yapamıyorum çünkü onu çok sevdim... ( şimdiden cevaplarınız için teşşekür ederim!!
Yazıklar olsun sizin gibi evlada babanızın,ailenizin onların harcadığı para kadar değeri yokmuş demekkiKızlar/ablalarım hepiniz ayrıl diye sesleniyorsunuz bana.. Tabiki öncelikle hepinize çok teşşekür ederim zahmet edip cevap verdiğiniz için! Ama kızlar şöyle bir durumda var .. Ben nışanlıma şimdi ayrılıyorum desem kalkıp bana şimdi mi aklına geldi 9.000€ euroluk mutfak siparişi verildi 5000 € mobilya alındı .. Düğün salonu tuttuldu vs vs vs .. Ben buna ne derim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?