- 2 Ocak 2021
- 2.232
- 1.104
- 32
- Konu Sahibi Cogsicagtir02
- #1
Merhaba arkadaşlar. 31 yaşındayım. Öğretmen bir kadınım. Bu aralar yalnızlıktan, mutsuzluktan ölecek gibi hissediyorum. Güzel bir isim var. Ailemden ayrı yasıyorum. Sağlığım yerinde. Fakat psikolojik olarak hiç iyi değilim.
8 yıllık ilişkim şubatta bitti. Yani terk edildim. Böyle olması iyi oldu. Çünkü ben bir şeyler için zorladım, ondan ayrılırsam günahına girerim, o beni bekledi kafasına girdim hep. Onun düzgün işi yoktu. Zaten karakter olarak bozuktu da. Beni de kendine benzetti işte. Sonra gitti evlendi o ayrı konu. Bir de söyle bir şey var. Ondan ayrılırsam kimseyi sevemem düşüncesi vardı kafamda hep.
Nitekim öyle de oluyor. Karşıma birileri çıkıyor. Beni beğenmeyen oldu, olabilir bu çok doğal bu. Ama bazen de direk cinsellik isteyen, ya da kız gibi trip atıp yalan söyleyen tipler çıktı karşıma. Ben olgun birini istedikçe. Bir de evet bu aralar sürekli hayatımda birisi olsun. Bana güven versin. Onunla gezeyim tozayım, derdimi anlatayım istiyorum. Evlenmeyi ve çocuk sahibi olmayı çok istiyorum. Hep geç kaldım korkusu da var içimde ayrıca. Bu saatten sonra olmaz gibi ve sanki bundan sonra hep böyle kişilerle karsılasacağım.
Geçen tanıdık bir polisle konuştuk . 2 haftadır mesajlaşıyorduk. 3 defa yüz yüze geldik. Kendinin doğum günüydü. Adam benden doğum günü sürprizi beklemiş ve ben sonraki gün küçük bir pastayla kutlamayı düşünüyordum. 3 gündür bunun kavgasını yapıyoruz. Fake bir fotoğraf paylaşıp doğum günümü kutladılar demiş gözüme sokmak için. Yalan söyledi açıkçası.
Böyle olunca iyice bunalıma girdim. Güzel de kızsın neden yok hayatında biri diyorlar mesela sanki elimdeymiş gibi. Bul birini okuldan yok mu, çevreden yok mu dediklerinde sanki ben beceriksizmisim gibi hissediyorum. Mesela bu doğum günü için yalan söyleyen adama şans ver diyorlar bana.
Sırf evlenmiş olmak için hayatımı zindana çevirmemi istiyor millet gerçekten çok isteyince mi olmuyor. Akışa Bırakmak dha mı iyi. O enerjiden çıkınca ummadığın anda mı çıkıyor karşına
Benim ailemle de problemlerim var. Yani çok yalnızım. O yüzden yanımda birini istiyorum.
8 yıllık ilişkim şubatta bitti. Yani terk edildim. Böyle olması iyi oldu. Çünkü ben bir şeyler için zorladım, ondan ayrılırsam günahına girerim, o beni bekledi kafasına girdim hep. Onun düzgün işi yoktu. Zaten karakter olarak bozuktu da. Beni de kendine benzetti işte. Sonra gitti evlendi o ayrı konu. Bir de söyle bir şey var. Ondan ayrılırsam kimseyi sevemem düşüncesi vardı kafamda hep.
Nitekim öyle de oluyor. Karşıma birileri çıkıyor. Beni beğenmeyen oldu, olabilir bu çok doğal bu. Ama bazen de direk cinsellik isteyen, ya da kız gibi trip atıp yalan söyleyen tipler çıktı karşıma. Ben olgun birini istedikçe. Bir de evet bu aralar sürekli hayatımda birisi olsun. Bana güven versin. Onunla gezeyim tozayım, derdimi anlatayım istiyorum. Evlenmeyi ve çocuk sahibi olmayı çok istiyorum. Hep geç kaldım korkusu da var içimde ayrıca. Bu saatten sonra olmaz gibi ve sanki bundan sonra hep böyle kişilerle karsılasacağım.
Geçen tanıdık bir polisle konuştuk . 2 haftadır mesajlaşıyorduk. 3 defa yüz yüze geldik. Kendinin doğum günüydü. Adam benden doğum günü sürprizi beklemiş ve ben sonraki gün küçük bir pastayla kutlamayı düşünüyordum. 3 gündür bunun kavgasını yapıyoruz. Fake bir fotoğraf paylaşıp doğum günümü kutladılar demiş gözüme sokmak için. Yalan söyledi açıkçası.
Böyle olunca iyice bunalıma girdim. Güzel de kızsın neden yok hayatında biri diyorlar mesela sanki elimdeymiş gibi. Bul birini okuldan yok mu, çevreden yok mu dediklerinde sanki ben beceriksizmisim gibi hissediyorum. Mesela bu doğum günü için yalan söyleyen adama şans ver diyorlar bana.
Sırf evlenmiş olmak için hayatımı zindana çevirmemi istiyor millet gerçekten çok isteyince mi olmuyor. Akışa Bırakmak dha mı iyi. O enerjiden çıkınca ummadığın anda mı çıkıyor karşına
Benim ailemle de problemlerim var. Yani çok yalnızım. O yüzden yanımda birini istiyorum.