Teşekkür ederim hanımlar, yorumlarınız moral destek oldu.
Genel olarak yazayım ve sonra konumu kapattırayım:
Resim konusunda maalesef, başka hiçbir konuda olmadığım kadar ayrıntıcı, mükemmeliyetçi, tatminsiz ve bunlara ek olarak da bir o kadar aceleci, yer yer sabırsız-sıkılgan ve huzursuzum. Bu sebeple, bir söylediğim diğerine ters düşebilir, resim benim dengesizlik alanım. Hem şikayet ederim, hem severim; hem istemem hem isterim vb. Kendimin de bu konuda farkındayım. Bazen enerjik hissediyor "Tamam, süper olacak bu kez" diyorum, bazen ise kendi kendimi, gereksiz sabote ediyorum. Bazen başına oturunca haftalarca ayrılmak istemiyorum, bazen 3-4 ay fırçaya-boyaya dokunmuyorum. Yani gelişim yolunda kendimi aynı eşikte köreltip duruyorum. Hatalarımdan ders çıkarmak yerine, ısrarla o hata üzerinden oldurmaya çalışıyorum.
Bazı huylarımı aştım ama bazıları için hala uğraşıyorum fark ettiğiniz gibi. :)
Sonuç itibariyle sergiye katılıyorum; hocam tüm resimlerimi istiyor uzun bir övgü-ikna mesajı yollamış sağ olsun. Şunun da farkındayım hani resimlerim çok şahane süper olduğu için değil, O da bu konudaki kaçma-pes etme-görünmez olmaya çalışma huyumu kırmamı istediği için. Diğer arkadaşlar da resimlerimi getirmezsem gelip beni ıslak odunla döveceklerini belirtmişler. :) Tamam dedim, kusura bakmayın da dedim, sanki nazlanır gibi bir görüntü verdim istemsizce çünkü. Her ne ise, sergi gününden önce resimleri teslim edeceğim ve gerisini düşünmeyeceğim. Neticede kimse benim büyüttüğüm kadar büyütmüyor, sallamıyor, sallamayacaktır yani. İnsanlar "Güzel, şurası olmuş-olmamış, beğ, aa" vb. deyip gezip gidecekler ve unutacaklar. Ben de bir huyumu sayelerinde aşmış olacağım.
Tekrar, yorumlayan, vakit ayıran, dil döken herkese teşekkür ederim. :*
Mune Müdürüm, konum kapanabilir.