- Konu Sahibi ihlamurcicegi
- #1
Neden bu başlığı açtığımı bende bilmiyorum....
Akıl almak desem? o yaşlarda değilim...olsa olsa..akılsızlığın itirafıdır....
Eşimle 14 yaşımda tanıştım..ortaokul yıllarında..o,lisedeydi...
17 de nişanlandık..18 de evlendik...yani ilk aşkımdı..onunailesinin yanına evlendik çünkü eşim öğrenciydi...aceleniz neydi diyeceksiniz ama,acele eden asla biz değildik..o zamanlar herşey bu günkinden çoook farklıydı...görüşmek yasak..konuşmak yasak..bırak cep telefonu,sabit telefon bile yok...okul yolunda birbirimizi uzaktan görür..iletilen mektuplarla konuşurduk.
Okul bitince o imkanlarda ortadan kalktı...hergün bizim evin oraya gelip beklerdi...fırsat yaratabilirsem eğer..evden çıkar..birbirimizi hiç tanımıyor gibi uzaklaşır...uygun bir yerde ayak üstü birkaç dakika konuşabilirdik...ama aşık insan etrafını dört duvar sanır ya...ailelerin duyması çabuk oldu.
Neyse...bu yüzden nişanlandık ve yine benzer sebeplerden evlendik.
Evliliğimiz..gerçekten masal gibiydi..yani,evlilikte ideal diye tabir edilen herşey eksiksiz hatta fazlasıyla yaşandı..
2 çocuğumuz oldu..büyüdüler biz ilk günlerdeki gibiydik haala...çocuklar bile bazı zamanlarda kıskanırlardı..kıskanmak dediysem..mesela..oğlum babasıyla birebir biyerlere gitmek..birebir bişeyler yapmak isterdi bazen...ama, eşim...annen olmadan asla olmaz derdi.
oğlum üniversiteye gidiyordu...hastalandı!
Hayatımız altüst oldu...yaşadıklarımızı anlatamam..çok kötü günler geçirdik...
İşte dönüm noktası bu oldu...ben,çocuğumun sağlığından başka hiçbir şey düşünemez oldum..geçici bir hastalık olmadığı gibi..geleceği belirsiz...her an tedirgin bir hayat başlamıştı.
Eşim daha güçlü duruyordu..biririmize kenetlenip o en kötü günleri atlattık...
Böylece birkaç yıl geçti...ama bizim sevgimizden,saygımızdan hiçbir şey değiştirememişti.
Aile olarak onca yıl..bir gecemiz bile ayrı geçmemiştir...yine bana hergün iltifatlar eder...sürprizler yapar...haftada enaz bir defa çiçekle gelir..
kısacası..her kadının hayal ettiği hepsi eşimdeydi...işinden 10 dakika dahi gecikmeyen..hiçbir şekilde gece hayatı olmayan biriydi.
Fakaaat...evet fakat birgün tesadüfen bir arkadaşım eşimi arabanın içinde bir kadınla gördüğünü söyleyene kadar....
Aslında bir kadın dediği bendim...yani bizi gördüğünü ama bizim onları görmediğimizi falan söyledi...o anda olabilir diye düşündüm..ama o gittikten sonra derin düşüneceğim tuttu...zamanı falan düşününce..o tarihlerde hiç o semte gitmediğimi buldum.
Akşam eşime sordum..falanca gün şu semtte arabadaki kim di diye...o da, gayet sakin...kim olduğunu söyledi.İş yerine gelen biri..iş çıkışı onu da bırakmış.Benim tanımadığım biri..ama çaktırmadan sohbet arası..gerekli bilgileri de almıştım.
Bir kaç gün kafama takıldı...sonra...şeytan dürttü mü! yoksa melek mi dürttü...
Çıktım..kadının bulunduğu yere gittim...amacım sadece ortamı görmekti. Sonuçta, orası da bir işyeri..herkesin gitmesi normal bir yer.
Adını biliyorum ya...nasılsa eşimi tanıyor..o kişi yi sordum...evet doğru adres var mış...
ve geldi...geldi ama geldiği gibi bana NE İSTİYORSUN??? demez mi....şok geçirmişim...ağzımı bile açamadım...hipnoz olmuş gibi kalakaldım.
Sadece sen kimsin diyebildim..KOCANA SOR..cevabından sonrasını hatırlamıyorum...
(KIZLAR ÇOK UZUN OLDU..ÖZÜR DİLERİM..DEVAMINI ŞİMDİ YAZAMIYCAM)
Akıl almak desem? o yaşlarda değilim...olsa olsa..akılsızlığın itirafıdır....
Eşimle 14 yaşımda tanıştım..ortaokul yıllarında..o,lisedeydi...
17 de nişanlandık..18 de evlendik...yani ilk aşkımdı..onunailesinin yanına evlendik çünkü eşim öğrenciydi...aceleniz neydi diyeceksiniz ama,acele eden asla biz değildik..o zamanlar herşey bu günkinden çoook farklıydı...görüşmek yasak..konuşmak yasak..bırak cep telefonu,sabit telefon bile yok...okul yolunda birbirimizi uzaktan görür..iletilen mektuplarla konuşurduk.
Okul bitince o imkanlarda ortadan kalktı...hergün bizim evin oraya gelip beklerdi...fırsat yaratabilirsem eğer..evden çıkar..birbirimizi hiç tanımıyor gibi uzaklaşır...uygun bir yerde ayak üstü birkaç dakika konuşabilirdik...ama aşık insan etrafını dört duvar sanır ya...ailelerin duyması çabuk oldu.
Neyse...bu yüzden nişanlandık ve yine benzer sebeplerden evlendik.
Evliliğimiz..gerçekten masal gibiydi..yani,evlilikte ideal diye tabir edilen herşey eksiksiz hatta fazlasıyla yaşandı..
2 çocuğumuz oldu..büyüdüler biz ilk günlerdeki gibiydik haala...çocuklar bile bazı zamanlarda kıskanırlardı..kıskanmak dediysem..mesela..oğlum babasıyla birebir biyerlere gitmek..birebir bişeyler yapmak isterdi bazen...ama, eşim...annen olmadan asla olmaz derdi.
oğlum üniversiteye gidiyordu...hastalandı!
Hayatımız altüst oldu...yaşadıklarımızı anlatamam..çok kötü günler geçirdik...
İşte dönüm noktası bu oldu...ben,çocuğumun sağlığından başka hiçbir şey düşünemez oldum..geçici bir hastalık olmadığı gibi..geleceği belirsiz...her an tedirgin bir hayat başlamıştı.
Eşim daha güçlü duruyordu..biririmize kenetlenip o en kötü günleri atlattık...
Böylece birkaç yıl geçti...ama bizim sevgimizden,saygımızdan hiçbir şey değiştirememişti.
Aile olarak onca yıl..bir gecemiz bile ayrı geçmemiştir...yine bana hergün iltifatlar eder...sürprizler yapar...haftada enaz bir defa çiçekle gelir..
kısacası..her kadının hayal ettiği hepsi eşimdeydi...işinden 10 dakika dahi gecikmeyen..hiçbir şekilde gece hayatı olmayan biriydi.
Fakaaat...evet fakat birgün tesadüfen bir arkadaşım eşimi arabanın içinde bir kadınla gördüğünü söyleyene kadar....
Aslında bir kadın dediği bendim...yani bizi gördüğünü ama bizim onları görmediğimizi falan söyledi...o anda olabilir diye düşündüm..ama o gittikten sonra derin düşüneceğim tuttu...zamanı falan düşününce..o tarihlerde hiç o semte gitmediğimi buldum.
Akşam eşime sordum..falanca gün şu semtte arabadaki kim di diye...o da, gayet sakin...kim olduğunu söyledi.İş yerine gelen biri..iş çıkışı onu da bırakmış.Benim tanımadığım biri..ama çaktırmadan sohbet arası..gerekli bilgileri de almıştım.
Bir kaç gün kafama takıldı...sonra...şeytan dürttü mü! yoksa melek mi dürttü...
Çıktım..kadının bulunduğu yere gittim...amacım sadece ortamı görmekti. Sonuçta, orası da bir işyeri..herkesin gitmesi normal bir yer.
Adını biliyorum ya...nasılsa eşimi tanıyor..o kişi yi sordum...evet doğru adres var mış...
ve geldi...geldi ama geldiği gibi bana NE İSTİYORSUN??? demez mi....şok geçirmişim...ağzımı bile açamadım...hipnoz olmuş gibi kalakaldım.
Sadece sen kimsin diyebildim..KOCANA SOR..cevabından sonrasını hatırlamıyorum...
(KIZLAR ÇOK UZUN OLDU..ÖZÜR DİLERİM..DEVAMINI ŞİMDİ YAZAMIYCAM)
