Gecenlerde eski resimlere bakarken bir foto gecti elime....
Ben, o zamanlardaki en iyi arkadasim, ablam, kuzenim ve bir kac kiz arkadasim daha....
Düsündüm, ne umutlarimiz vardi, ne hayallerimiz vardi, hayata daha henüz adim atmaya basliyorduk daha sayfalar bembeyazdi karalanmamisti.......Ben yabanci dil ögrenme hastasi, turizim ile ilgili bir meslek yapicak hayatim boyunca yolculuk yapip dünyayi gezecektim, ablam hayatinin erkegini bulup mutlu bir yuva kuracakti o adam onu el üstünde tutacak onu herseyden cok sevecekti, arkadasim kesinlikle bir doktor yada bir mühendisle evlenecek ve cok güzel bir evde oturacakti, kuzenim kendi insanimla evlenirim kesinlikle bir almana evlenmem diyor ve mutlaka piskolog olmak istiyordu...
Ama ne oldu???şutarafagitti
Ben dünyayi gezemedim, türkiye ile almanyanin arasinda gidip geliyorumi iste.
Ablam erkegini buldu ama o erkek onu ne sevdi nede el üstünde tuttu, 11 yil sonra bosandilar
Arkadasim ne doktorla evlendi ne mühendisle, öyle muhtesem bir evide olmadi hicbirzaman, eside bir fabirkada calisiyor
Kuzenim bir almanla evli piskolog olamadi ikiz bebekleri oldu simdi...
Kimbilir o kizcagizda neler neler düsünüyordu kimbilir ne hayalleri vardi, ve simdi nelerle bogusuyor!! Insanoglu iste düsene bir tekmede benden ama unutuyorki Allah (C.C.) o kinadigi ve kirdigi insanin yasadiklarini mutlaka ölmeden aynisini onada yasatacak....:Saruboceq:
Biraz uzun oldu fakat icimden geldi bunlari yazmak....