- 22 Kasım 2010
- 11.125
- 19.566
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #41
Eşimin ailesi de karadenizli. ya bu zamana kadar kötü niyetleri yok diye ses etmedim çünkü normalde çok eğlenceli insanlar kayınbiraderlerim. sonuçta o küfürleri hakaret amaçlı etmiyorlar, onlar için küfür bile değil. ama gene de oğlumun bu lafları öğrenmesi hoşuma gitmiyor. küfürden ziyade inatlaşmaları daha tehlikeli. oğlum inatlaşma huyu edindi, zaten 2 yaş sendromunu dibine kadar yaşıyoruz bu da tuz biber oluyor. bazen kamera açmıyorum inanın geçiştirdiğim de oluyor ama sürekli aradıkları için illa ki yakalıyorlar. aslında gayet de dediğim dedik ve dişli bir insanım ama herhalde kayınbiraderlerimin iyi niyetine inandığımdan ve sevimsiz olmamak adına ses etmedim. bir de eşimin görmesini bekledim ama hata ediyorum belli ki.Benim ablam annem 'kuserim ama' diye istediğini yaptırmak istediğinde bile (istediği de ananecim demesi) on saat nutuk çekmişti, çocuğa küserim ama diye istemediği bir şeyi yaptırmanızın yanlış olduğunu,birileri küsmesin diye istemediği şeyleri yapan bir insan olmasının kötü olduguna dair.
Çocuk yetiştirme ile ilgili istemediği her şeyi açık açık söyler. Mesela babam onlar bizdeyken sadece tvi açar,maça bakar ve geri kapatır. Çünkü annesi ekranın keyfini keşfetmesini,reklam görmesini faaln istemez. Ya da asla giderken çocuğa çikolata falan alamayiz , annesi izin vermez ...
Daha neler deler.
Ayrıca biz onlara gideceksek bir aksilik olur gelemeyiz,çocuk hayal kırıklığına uğramasin diye 'arabaya bindik' mesajı atana kadar çocuğuna haber vermez...
eminim ki Şu amcaların dediklerinin onda birini sadece bir defa yapsaydım ablam daha da çocuğa kamera açtırmazdi asla.
Siz de biraz dişli olun ve hoşunuza görmediğiniz NET bir şekilde söyleyin. Belki hassasiyetinizi anlamamislardir bile, sonuçta 'amcalara göster oglum' kuşağından gelmiş insanlar. Onlara normal geliyordur.
Bu arada biz karadenizliyiz, Bizim oranın insani da puşt diye sever, zeki çocuğun esprisine gülüp 'sen de az puşt degilsin,itogluit' derler . Ama puşt kesinlikle kötü bir anlamda değildir. Rahmetli dedecigim de bana zorla 'lan deme lan,babam kızıyor lan' dedirtirdine zaman cümle içinde lan kelimesi duysam 'lan deme lan babam kızıyor lan' derdim, yerlere yatardı gülmekten. Misafirlerine falan lan'li cümle kurdururdu ... Kıyamam ya:) şaka için olduğunu bilirdim ama ben.
Yani dayilar da eminim ki sevdiklerinden diyorlardır. Belki kendi çocuklarını da öyle büyütmüşlerdir. Kötü niyetleri olmadığına eminim. Sadece çocuğun annesi tarafından net bir şekilde uyarılmayi bekliyorlar
evet çocuk yetiştirmek konusunda farklı bakış açılarına sahibiz. dahası eşimin herhangi bir bakış açısı yok. hep ne olacak ki modunda.Eşiniz de bu durumu normal karşılıyor çünkü. Onu da eğitmeniz gerekiyor duruşunuzla...
evet normal buluyor. onun normal bulma sebebi abileriyle ilişkilerinin sürekli bir hır gür atışma, yarış vs içinde olması. onların normalleri o. maç kavgası, ps4 kavgası, sürekli bir şeyler üzerine iddiaya girmeler...eşim en küçükleri. büyük abi baskın bir karakter. diğeri de öyle. eşim onlara göre daha sakindir. ama küfür etmez mesela. eşimin çocuk yetiştirme konusunda eksik olduğu yanlar çok olsa da genelde beni dinler. çünkü hep tutarlı olmamız gerektiğin söylerim artık o yerleşti. ancak bu konuda abarttığımı düşünüyor. onu abilerine oğluma p.şt demeyin derken hayal edemiyorum hiç mesela.Esiniz napiyor, ne diyor? Normal mi buluyor bunlari
Görüntülü aramalarda siz de yanlarinda olun. Hic gülümsemeyin beton gibi durun anlasinlar rahatsizliginizi.
ses çıkarmadan izlediğim söylenemez. ama diğer tüm söyledikleriniz doğru. ben de bir eğitimci olarak yaptıklarının ne kadar yanlış olduğunun bilincindeyim ve bu yüzden rahatsızım. bu zamana kadar ailesinin tavırlarını önemsememiştim çünkü yabancıların yanında veya benim ailemle beraberken gayet usturuplu davranmayı da biliyorlar ama kendi içlerinde garip bir iletişim şekilleri var. ebeveyn olduktan sonra bunun ne kadar önemli olduğunu görüyorum. bu konuyu da beni sarsmanız için açtım zaten o yüzden teşekkürler...Birini eş olarak seçerken bu insandan doğru ebeveyn olur mu?
Ailesindeki insanların çocuğumun yakın akrabası olmasını ister miyim?
Sorularını sormak bunun için önemli işte.
Sadece kendimize eş seçmiyoruz evlenirken.
Aynı zamanda çocuklarımızın gelecekteki yakın çevresini ve sosyal etkileşimini de belirliyoruz.
Erken çocukluk uzmanı olarak amcaların tavrını kesinlikle kabul edilemez olarak yorumluyorum.
Çok duyarsız, bilgisiz ve sevimsizler.
Eşiniz umursamaz ve bilinçsiz,
siz de müdahale etmekte etkisiz ve pasifsiniz.
Sevimsiz görünmemek için çocuğunuzun bu yanlış tutum ve davranışlara maruz kalmasını adeta ses çıkarmadan izliyorsunuz.
Kendi kendilerine anlamalarını bekliyorsunuz ki beyhude bekleyiş.
Anlayacak olsalar zaten öyle davranmazlar.
Maaile sarsılıp kendinize gelmeniz lazım.
Bizi harekete geçirmeyen, yanlışı düzeltmeye sevketmeyen bilinç tam bir bilinç değildir diye düşünüyorum.ses çıkarmadan izlediğim söylenemez. ama diğer tüm söyledikleriniz doğru. ben de bir eğitimci olarak yaptıklarının ne kadar yanlış olduğunun bilincindeyim ve bu yüzden rahatsızım. bu zamana kadar ailesinin tavırlarını önemsememiştim çünkü yabancıların yanında veya benim ailemle beraberken gayet usturuplu davranmayı da biliyorlar ama kendi içlerinde garip bir iletişim şekilleri var. ebeveyn olduktan sonra bunun ne kadar önemli olduğunu görüyorum. bu konuyu da beni sarsmanız için açtım zaten o yüzden teşekkürler...
Ben şunu merak ettim, ablanizin eşi de ablaniz gibi mi dusunuyor? Anne ile baba farklı düşüncede olunca bu dediklerinizi yapmak çok zor oluyor maalesef..Biz de ailecek abarttigini düşünüyoruz.
Ama bu konuda düşüncem; her annenin kendi cocugunu gönlünden geçtiği gibi yetiştirmesi. Belki de ömründe bir tane çocuk yetiştirecek, neden onu kardesinin,annesinin,kaynanasının, dostunun telkinleriyle istediği gibi yetiştiremesin ki?
O yüzden onun yapma dediği şeyleri yapmıyorum,saçma da gelse saygı duyuyorum. Aynı hesapta yakın bir kız arkadaşımin iki yaşında çocuğu dolabı açıp cips yiyor,cips bitiyor bisküvi yiyor,o bitiyor çikolata yiyor,kola içiyor. Arkadaşım da diyor ki; "hahaha maşallah, iştahlı bugün" . Onların evinde de kriz basıyor Bana, gerçekten üzülüyorum ama kendimce bir uyardım zararlarından,rahatsız oldu. Daha da bir şey demiyorum, acamadiysa bana getiriyor cocuk,cips paketini açıyorumyanlış ama ben dırdır yapsam orada ne değişecek ki? Annesi öyle uygun görmüş demek ki.
Mesela özgürlüğüne çok düşkün bir insanim, kendi çocuğum da çok gözükara olsun, 23 nisanlarda Türkiye'ye gelen Japon cocuklar gibi küçük yaşta yaşından büyük maceralara atılsin,sokaktaki tüm kedileri beslesin ve tüm sokak köpeklerine sarıldın isterim. Beni eleştiren insanların da konuşup beni germesine asla izin vermem, benim çocuğum benim kurallarım...
Genel olarak bakışım bu:) herkesin anneligi kendine
yoo hayır. oyle olsa bu konuyu açmış olmazdım.O zaman sizim yorumunuzdan yola çıkarak şöyle mi demeliyiz?
Sizin sevimli gözükmeniz çocuğunuzun gelişiminden daha önemli.
Bilerek sordum çünkü kimse böyle bir şey istemez. Üstelik eğitimcisiniz. Sizde bilirsiniz ki bu şekilde yaklaşılmaz çocuğa. Gerekirse sert konuşun ama engelleyinyoo hayır. oyle olsa bu konuyu açmış olmazdım.
Bence insanlar evlenmeden önce sadece 'cok seviyorum,ay gözleri yeşil, şimdiden arabasını almış' diye değil de "gelecek planlarım uyuyor mu, dünyaya aynı pencereden bakıyor muyuz, nasıl bir çocuk yetiştirmek istiyoruz" seklinde uzun uzun tartmali, fikir olarak ortak gelecek kurmak zor olan biriyse güzel bir flört dönemi yaşayıp öpüşüp koklasip tadında bırakıp evlenmeden ayrılmalı.Ben şunu merak ettim, ablanizin eşi de ablaniz gibi mi dusunuyor? Anne ile baba farklı düşüncede olunca bu dediklerinizi yapmak çok zor oluyor maalesef..
Dedikleriniz ideal olan ancak bazen ciftler evlilik oncesi, hatta evlendikten sonra da cok uyumlu gozukebilseler de sonralari bu degisebiliyor. Teoride hemfikir olduklari noktalar pratige dokulemeyebiliyor. Hatta bazi evlilikleri cocuktan once ve cocuktan sonra diye ayirmak lazim bizimki de bana gore oyle. Mesela evlenmeden once esim hep cok cocuk ister, genis ailem olsun derdi hep. Bense hep temkinli olandim. Hatta 35 ime kadar dogurmam derdim hep. Esimi hep cocuklara duskun, ideal baba olarak gorurdum ama bunu destekleyecek bir gozlemim olmadi. Ki evlenmeden once 6 yil beraberdik ve ruh esi oldugumuza inanirdim. Kisacasi bazi seyler yasanmadan bilinemiyor.Bence insanlar evlenmeden önce sadece 'cok seviyorum,ay gözleri yeşil, şimdiden arabasını almış' diye değil de "gelecek planlarım uyuyor mu, dünyaya aynı pencereden bakıyor muyuz, nasıl bir çocuk yetiştirmek istiyoruz" seklinde uzun uzun tartmali, fikir olarak ortak gelecek kurmak zor olan biriyse güzel bir flört dönemi yaşayıp öpüşüp koklasip tadında bırakıp evlenmeden ayrılmalı.
Ama (bu genelleme dahil bütün genellemeler yanlıştır) bizim insanımızın tek kriteri erkeğin evlilik teklifi etmesi.
Ablamlarda da ablam ve eşi aynı dusunce yapısına sahip insanlar. Mesela daha bekarken ailedeki şımarık yeğen uzerinden yetiştirme tarzını falan elestirirlerdi-ayni noktada birleşiyorlardi. Sonuc olarak evlendiler ve ortak karar aldıkları şekilde çocuk yetiştiriyorlar. Birinin ak dediğine diğeri kara değil beyaz diyor, ortak paydada cocuk yetiştiriyorlar .
Görüşme sıklığını azaltın zaten aklı erdikçe kendi uzaklaşırBaslik garip ama baska nasil ifade etsem bilemedim. 28 ayini doldurmus bir oglum var. Iki amcasi var ve pandemiden dolayi bir araya gelemedikleri icin her gun babasi goruntulu konusturuyor. Iki amcasinin da oglumu sevme sekli oldukca garip ve artik benim icin rahatsiz edici olmaya basladi. Aslinda ikisi de eglenceli tipler ve severim normalde ancak cocuga yaklasimdan zerre anlamiyorlar. Cocuga surekli "ş...siz, p..şt" vs diyorlar. Anlamsiz bir sekilde inatlasiyorlar. Mesela arkandaki oyuncagi goster vs diyorlar oglum bazen anlamiyor bile baska bir seyle ilgileniyor oluyor. "Iyi o zaman ben de sana gelirken yeni oyuncak almayacagim " vs hep boyle anlamsiz diyaloglar. Oglum sayelerinde her seye olumsuz cevap vermeyi ogrendi. Garip cumleler kurdurmaya calisiyorlar mesela "baba boş yapma " de diye iki saat soyletmeye calisiyorlar bazen soyluyor bizimki de o zaman kahkaha tufanigelemeyecegimizi bildikleri halde hadi annene soyle seni giydirsin bize gelin veya simdi ben seni parka goturmeye geleyim vs diyorlar oglum kapiya kosuyor ve gercek olmadigini anlayinca aglamaya basliyor ve bu durum ne hikmetse onlarin cok hosuna gidiyor. Bir kac kez saka yollu uyardim ama ciddiye almadilar . Cocuk da degiller yani biri 36 biri 41 yasinda koca adamlar, esimin abileri. Ama cocukla nasil iletisim kurulur bir haberler. Esime gore bir problem yok, zaten ona gore gayet normal bir iletisim sekli. Onun da abileriyle iliskisi surekli bir yaris, rekabet, takilmaca vs oldugu icin bu konuda onlari uyarmaz bile. Yegenlerine takiliyorlar ne var modunda. Ama her gun, hatta gunde bir kac kez konusma oluyor ve oglumun resmen huyu suyu degisiyor gozlemliyorum. Onlarin kullandigi argo kelimeleri kullanir oldu. Ne yapmak gerek sizce?
Valla hic yuz yuze gorusemiyorken boyle oldu. Cok sık ariyorlar. Ama artik konusmalaea ben de mudahale olup turp sıkınca belki azaltirlar aramalariGörüşme sıklığını azaltın zaten aklı erdikçe kendi uzaklaşır
Ben de ablan gibiyimBiz de ailecek abarttigini düşünüyoruz.
Ama bu konuda düşüncem; her annenin kendi cocugunu gönlünden geçtiği gibi yetiştirmesi. Belki de ömründe bir tane çocuk yetiştirecek, neden onu kardesinin,annesinin,kaynanasının, dostunun telkinleriyle istediği gibi yetiştiremesin ki?
O yüzden onun yapma dediği şeyleri yapmıyorum,saçma da gelse saygı duyuyorum. Aynı hesapta yakın bir kız arkadaşımin iki yaşında çocuğu dolabı açıp cips yiyor,cips bitiyor bisküvi yiyor,o bitiyor çikolata yiyor,kola içiyor. Arkadaşım da diyor ki; "hahaha maşallah, iştahlı bugün" . Onların evinde de kriz basıyor Bana, gerçekten üzülüyorum ama kendimce bir uyardım zararlarından,rahatsız oldu. Daha da bir şey demiyorum, acamadiysa bana getiriyor cocuk,cips paketini açıyorumyanlış ama ben dırdır yapsam orada ne değişecek ki? Annesi öyle uygun görmüş demek ki.
Mesela özgürlüğüne çok düşkün bir insanim, kendi çocuğum da çok gözükara olsun, 23 nisanlarda Türkiye'ye gelen Japon cocuklar gibi küçük yaşta yaşından büyük maceralara atılsin,sokaktaki tüm kedileri beslesin ve tüm sokak köpeklerine sarıldın isterim. Beni eleştiren insanların da konuşup beni germesine asla izin vermem, benim çocuğum benim kurallarım...
Genel olarak bakışım bu:) herkesin anneligi kendine
Ayrıca biz onlara gideceksek bir aksilik olur gelemeyiz,çocuk hayal kırıklığına uğramasin diye 'arabaya bindik' mesajı atana kadar çocuğuna haber vermez...
Bu cocuk biraz daha buyurse okeye 4 kisi olarak babasina ve onun abilerine eslik eder.Umarim kutlayacaginiz ilk dogum gununde de tesbih hediye etmezler.Bu durum esinize gore normal cunku ayni sekilde buyumus ve yadirgamiyor.Size gore ise yanlis cunku bu sekilde bir davranisa daha once maruz kalmamissiniz.Tipik anne baba.Anne her daim entelektuel ve kulturlu baba ise saldim cayira mevlam kayira :)Baslik garip ama baska nasil ifade etsem bilemedim. 28 ayini doldurmus bir oglum var. Iki amcasi var ve pandemiden dolayi bir araya gelemedikleri icin her gun babasi goruntulu konusturuyor. Iki amcasinin da oglumu sevme sekli oldukca garip ve artik benim icin rahatsiz edici olmaya basladi. Aslinda ikisi de eglenceli tipler ve severim normalde ancak cocuga yaklasimdan zerre anlamiyorlar. Cocuga surekli "ş...siz, p..şt" vs diyorlar. Anlamsiz bir sekilde inatlasiyorlar. Mesela arkandaki oyuncagi goster vs diyorlar oglum bazen anlamiyor bile baska bir seyle ilgileniyor oluyor. "Iyi o zaman ben de sana gelirken yeni oyuncak almayacagim " vs hep boyle anlamsiz diyaloglar. Oglum sayelerinde her seye olumsuz cevap vermeyi ogrendi. Garip cumleler kurdurmaya calisiyorlar mesela "baba boş yapma " de diye iki saat soyletmeye calisiyorlar bazen soyluyor bizimki de o zaman kahkaha tufanigelemeyecegimizi bildikleri halde hadi annene soyle seni giydirsin bize gelin veya simdi ben seni parka goturmeye geleyim vs diyorlar oglum kapiya kosuyor ve gercek olmadigini anlayinca aglamaya basliyor ve bu durum ne hikmetse onlarin cok hosuna gidiyor. Bir kac kez saka yollu uyardim ama ciddiye almadilar . Cocuk da degiller yani biri 36 biri 41 yasinda koca adamlar, esimin abileri. Ama cocukla nasil iletisim kurulur bir haberler. Esime gore bir problem yok, zaten ona gore gayet normal bir iletisim sekli. Onun da abileriyle iliskisi surekli bir yaris, rekabet, takilmaca vs oldugu icin bu konuda onlari uyarmaz bile. Yegenlerine takiliyorlar ne var modunda. Ama her gun, hatta gunde bir kac kez konusma oluyor ve oglumun resmen huyu suyu degisiyor gozlemliyorum. Onlarin kullandigi argo kelimeleri kullanir oldu. Ne yapmak gerek sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?