merhaba arkadaşlar bu benim kendimle alakalı ilk konum böyle bir olayla karşılaşmasaydım da açmazdım galiba..biraz uzun olabilir anlatacaklarım onun için okuyan ve yorum yapan tüm arkadaşlarıma şimdiden teşekkür ederim.ben 5 yıllık evliyim 4 yaşında ve 15 aylık iki kız annesiyim son 6 ay içinde iki kez ağır beyin ameliyatı geçirdim bulundugum şehirde ise kimsem yok tek yardımcım eşim..son ameliyatımı 15 gün önce ankarada oldum hastane çıkışı 9 saat araba yolculuğundan sonra 10 gün kadar görümcem kendi evinde baktı ordan ayrılıp 3 saat yolculuk sonrası bir hafta önce de kendi evime geldim..eve gelişimin ertesi günü alt katta oturan ve daha yeni taşındığı icin tanışma fırsatım olmayan komşum kapıya gelip banyodan sızıntı olduğunu söyledi (bu arada evde olmadığımız icin sızıntının nereden geldiğini de anlamadım gitti) ve bavullarımızın hala vestiyerin yanında olduğunu görünce bende kısaca ameliyat olup geldiğimi söyledim o da fazla durmadı gitti., yol yorgunluğu ameliyat sonrası halsizliği ve daha kendimi tam toplayamadığım icin eve adapte olup her işi düzene sokmam zaman alıyor ve ben bu arada iki küçük çocuk sahibiyim onların da herşeye ihtiyaçları var..gecen cuma günü eşim sabah saatlerinde evden cıktı bende kızların kahvaltısını yaptırdım onlar tv ile meşgulken dinleniyorum öğle saalerinde acıktık dediler yemek koydum küçük nazlanarak yerken ona da dil döküyorum bir yandan.. kapı caldı actım alt katta oturan komşu ile onun karşısındaki komşu cocuklarını kucaklarına basmışlar kapıda duruyorlar..önce bir eyvah dedim kendi kendime cünkü ev darmadağınık kendim daha dikişlerim alınmadığı icin iki haftadır duş alamamışım kokuyorum cocuklar günlük kıyafetleri içinde derken komşulara "keşke haber verseydiniz şu anda hiç müsait degilim" dedim onların da bir yüz ifadesinin degiştiğini gördüm birisi "beş dakika bir çay icecektik "dedi "o zaman yarın buyrun gelin olur mu" dedim bunlar hicbir şey demeden gittiler..bir yandan kendime kızıyorum insanlar nezaket gösterip hatrını sormak istemişler buraya kadar hak veriyorum ama neden haber vermezsiniz ki işte düğüm oldugum nokta burası gittiğimiz yer anne babamızın evi dahi olsa haber vermiyormuyuz?neyse ertesi güne geleceklermiş diye ben kalktım bir börek yaptım ertesi sabahta kek yaptım evi toparladım ertesi gün bekliyorum ikindiye kadar bekledim ses seda yok haber yok hanfendiler lütfedip gelmediler cok bozuldum üzüldüm yorulduğuma mı yanayım aptal gibi hissettirdiler ona mı yanayım bilmiyorum bu koşturmaca icinde bir de üşütüp grip oldum iki gün cok ağır gecti daha atlatamadım yani garip duygular içinde kıvranıyorum kac gündür ve buradan dertleşmek istedim..sizin fikirlerinize ihtiyacım var şimdi ben bu komşularla merdiven arasında bile olsa bir yerde karşılaşırsam nasıl bir tavır alayım bana bir yol gösterin lütfen cok kararsızım..