Kızlar günlerdir kafama taktığım bir konu var. Öyle ki hiçbir şeyden zevk alamıyorum bu yüzden. Aklımda hep neden acaba? Niye böyle oldu? Hatamız mı var? soruları dolanıyor.
Eşimin biz tanışmadan önce yediği içtiği ayrı gitmeyen bir kuzeni var adı mehmet olsun. Bir de mehmet'in baba tarafından başka bir kız kuzeni var onun da adı ayşe olsun. Bunlar sürekli ayşe mehmet ve eşim 3lü takılıyorlar biz tanışmadan önce. Evleri de yakın olduğu için yedikleri içtikleri ayrı gitmiyor. Eşim yaşadığımız şehre 18 yaşında gelmiş ayşe ile mehmetin çocuklukları hep beraber geçmiş eşim onlara sonradan dahil olmuş.
Biz sevgiliyken Ayşe ve Ayşe'nin sevgilisi ile eşim bir tartışma yaşıyorlar bir süre görüşmüyoruz fakat sonrasında ortam düzeliyor, barışıyoruz. Bu görüşmeme süresince Mehmet hep Ayşe'lerle takılıyor, bizim yanımıza pek uğramıyor açıkcası biraz tercih ediyor diyeyim. Bunlar 3 sene önce oluyor tabii. Sonrasında eşim Mehmet'i sağdıç yapıyor, bu sürede yine sık sık görüşüyoruz. Ayşe'lerle barıştıktan sonra onları da ihmal etmiyoruz, balayı dönüşü koştura koştura Ayşe'nin sevgilisinin asker eğlencesine gidiyoruz, nişanlarına gidiyoruz, doğum günlerine gidiyoruz hani nereye çağırırlarsa yanlarında olmaya çalışıyoruz fakat yine arada soğukluk oluyor. Bu Ayşe son zamanlarda sürekli para muhabbeti yapıyor, şunu şu kadara aldım bunu bu kadara aldım diye, ben de hoşlanmıyorum bu tarz muhabbetlerden araya biraz mesafe koyuyorum. Mehmet'in sevgilisi oluyor, sık sık görüşüyoruz başlarda sonrasında o da Ayşe ile daha fazla görüşmeye başlıyor onların da evleri birbirine çok yakın, yedikleri içtikleri ayrı gitmiyor. Bunları anlatmamın sebebi konuyu daha iyi aktarabilmek için. Şimdi biz bu insanların hep yanında olduk elimizden geldiğince.
Ben geçen eşime bi doğum günü planlayayım dedim, onlara da bir hafta önceden haber verdim planınız yoksa buyrun gelin diye, ikisi de doğum gününün sabahı haber verdiler gelemicez diye. Biri pikniğe gitmiş diğerinin de isteme için alışveriş yapması lazımmış. O kadar hazırlık yaptım, onlar gelmeyince de çok çok üzüldüm, Ayşe'lerin de hiçbir şeyine gitmem bundan sonra dedim eşime, o da haklısın falan dedi kapattık konuyu ama hala içimde yaradır, eşim çok üzüldü çünkü her şeylerine koşturduk zamanında diye. Şimdi geçen gün Mehmet nişanlanacak, nişan fotoğrafı çektirmeye gitmişler, nişan günü gelin odasındayken Ayşe durup dururken "Off çekimde de çok yorulduk ama güzel oldu" dedi nispet yapar gibi. Hep birlikte gitmişler fotoğraf çektirmeye. O an sandım ki sadece 4lü gittiler ama bugün instagrama girdim boy boy nişan fotoğrafları ama kimler kimler yok yani Mehmet'in arkadaşları, Ayşeler, eş dost akraba. Bize hiç gelir misiniz, fotoğraf çektiricez demediler. Nişan fotoğraflarının altına da Aile.. Eş dost.. falan yazmış Mehmet. Eşim de muhakkak görmüş ve üzülmüştür ki ben de cidden üzüldüm. Bir de eşimin kafa yapısının gerçekten uyduğu, sohbet etmekten, birlikte vakit geçirmekten çok keyif aldığı bir insan.
Şunu da ekleyeyim, biz nişan-düğün hazırlıkları yaparken onlar biraz lüks yerlerde takılıyorlardı. Bizim de maddi durumumuz olmadığı için ya gitmedik ya da gitsek de bir şey yiyip içmedik, erken kalktık genelde. Acaba diyorum buna mı takıldılar? Bu düşünce de daha çok üzüyor beni.
Ben şimdi ne yapayım kızlar? Neden dışlandığımızı bile anlamıyorum. Her işlerine koşturduk çünkü. Hiç geri çevirmedik davetlerini. Hiç görüşmesem mi bu insanlarla? Ya da fotoğraflara istinaden bir şeyler söylesem mi? Kıskançlık gibi algılamanızı da istemiyorum ama üzülüyorum gerçekten duruma. Hani Mehmet Ayşe yerine bizi tercih etsin de değil derdim ama sonuçta eşimle o kadar hukukları var. Kaç gündür içimde yara oldu. Amaan bizi istemeyeni istemeyiz diye düşünmeye çalışıyorum ama olmuyor. Son zamanlarda da kafamda öf atanıp gidelim de kurtulalım şu şehirden düşüncesi var. Çünkü dışlanıyoruz. Sabah uyandım ders çalışayım diye fotoğrafları görünce ders falan da çalışamadım, mal mal oturuyorum işte şimdi. Uzun oldu biraz okuyan yorum yapan herkese teşekkür ederim. Hakkınızı helal edin.