Bir garip cikmaz

strawberry_cake .!.:

Iyi geceler hanimlar. Gece gece uyku tutmadi dusundum dusundum durdum. Icinden cikamadim ve kendimi yine buraya attim :)) Bilen bilir yurt disinda dogdum buyudum evlendikten sonra turkiyeye yerlestim. Bir suru zor surecten gectim. Bir kac hafta once dogdugum ulkeye geldim ara ara gidip geliyordum ama bu son gelisimde artik yuzde yuz anladimki ben buraya aitim burada mutluyum. Nasil soylesem ruhumun burda ozgur oldugunu hissediyorum. Bu hissi turkiyede hic bir zaman yakalayamadim. Bir kac gun sonra turkiyeye donecegim ama gitme gunum yaklastikca icime okuz oturuyor sanki. Oraya gitme dusuncesi gercekten iyi gelmiyor bana. Burada ne kadar rahatsam orada o kadar gergin ve mutsuzum. Evet gercekten mutsuzum cunku gezme disinda beni tatmin eden hic birsey yok. Cok uzatmak istemedigim icin sadece bir ornek verecegim burda bir orman yuruyusune ciksam yoldan gecen 10 kisiden 9u gulumseyip selam veriyor insanlar mutlu insanlarin cok buyuk bir kismi kendini kisisel anlamda gelistirmis refah duzeyi yuksek bir ulkede yasamanin verdigi bir rahatlik ve huzur var herkeste. Kultur farkliliklarina ragmen insanlarla ayni frekansta olmak insani gercekten rahatlatiyormus. Kisisel doyum hazzina ulasmak turkiyede ne kada ulasilamaz ise burda ulasilmasi o kadar kolay. Ben bu duygulari cok ozlemisim. Kendimi sorgulayip duruyorum ne zamandir. Gecmiste verdigim kararin pismanligiyla dovunmenin bir manasi yok biliyorum olumlu tarafindan bakip yasadiklarimin beni olgunlastirdigini hayat tecrubesi kazandirdigini dusunuyorum. Asil mesele bundan sonra ne yapacagim. Turkiyede yasamanin bana hic birsey katmadigini bilip aksine benden bir suru sey alip goturdugunu bile bile orda yasamaya devam etme dusuncesi artik boguyor beni. Esim buraya tekrar donmek istedigimi biliyor hersey onda bitiyor. Kendisi meslegini birakip burda ayak islerinde calismak istemedigini soyluyor ama ote yandan oda farkinda buradaki yasam standartlarini hic bir zaman turkiyede yakalayamacak ve cocuklarina sumamayacak. Buraya gelirsek benim meslegim var esim birazda bunun ezikligini yasamaktan korkuyor sanirim. Bilemiyorum gelmek istedigini soylese bile onun kararina guvenemiyorum cunku cok tutarsiz bir yapisi var. Defalarca karar alip kararindan vazgecmis bir insan. Esimin ipiyle kuyuya inilmeyecegini daha once defalarca gordum. Bilen bilir daha oncede ortak kararla tayin istemistik tayinimiz cikti kafamiza yatan bir kiralik daire bulduk eve baktiktan sonra esim vazgectigini soyledi ve tayin icin iptal dilekcesi yazdi. Kafam corba gibi. Turkiyede yasamaya devam edersem mutsuz olmakla kalmayip psikiyatrik ilac kullanmak zorunda kalacagim cunku ulke degistirdikten sonra yasadigim yanlizlik psikolojisi bende cok buyuk tahribatlar yaratti. Bir sure once bir psikiyatriste gorundum ve ilac tedavisinin tek care oldugunu soyledi bana. Buraya geldigimden beri turkiyede yasadigim kaygilarin ve korkularin hic birini yasamiyorum. Kafam ve ruhum inanilmaz rahat. Buraya geri donmek istedigime eminim ama beni dusunduren esimin karari. Acikcasi esimin tamam deyip sonrasinda her zamanki gibi kiviracak olmasindan korkuyorum. Hadi gozumu kararttim diyelim ben cocuklarimi alip gidiyorum sen ne yaparsan yap diyemem cunku cocuklarimi yurt disina cikarabilmem icin babanin onayi gerekiyor. Esim yurt disina yerlesme konusuna tamam deyip sonrasinda azgecerse bu benim icin son ve en buyuk hayal kirikligi olur. Boyle bir hayal kirikligindan sonra toparlayabilirmiyim bilmiyorum. Bu cikmazdan nasil cikacagim inanin bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...