hayatta gerçekten sürekli bunları yaşamaktan sıkıldım. ne istesem olmuyor.şükürlü bir insanım aksine. şuan hayatımın bu döneminde her anlamda çok kötü sınanıyorum. başkalarına altın tepside sunulan şeyler bana verilmiyor. kimseyi kıskanmıyorum gıpta etmiyorum özenmiyorum hasetlik yapmıyorum ama bir ben miyim hayatını yoluna koyamayan? bir ben miyim bunları yaşayan.
öğretmenim atanamıyorum yüksek yapıyorum ama kadro çok az ve torpili iyi olan giriyor kim ne derse desin adalet yok bu ülkede. hiçbir şey yapmak istemiyorum kendimi gerçekten işe yaramaz hissediyorum evde dura dura bilgi birikiimim bile köreldi ben bu 25 li yaşlarımı hiç böyle hayal etmemeiştim.
aşşk desen o ne ola? en son başka biriyle sevgili olsam tepkin ne olur diyn birine yol verdim. gözüme iyi gelen biri de mutlaka kapılmış sevgilisi olmuş oluyor. yani öyle bakımsız özensiz biiri de değilim mesela.
arkadaşlarıma bakıyorum Maşallah her şeyleri yolunda. haliyle bana ne zaman evleniceksin ne zaman işe başlayacaksın diye sorup duruyorlar. sırf sıkıcı hayatımı onlara aksettirmemek için artık görüşmüyorum bile.
bunları yazdım eminim dalgaya alıcak bir uslupla yazanlarınız olucaktır ama benim için gerçekten sabrımın dolduğu durumlar bunlar.
benim gibi olan var mı?