- 1 Mart 2010
- 44.819
- 114.078
- 798
Bir bebek panik olduğunda şunları yaşar. Biz de parantez içindekilerin KENDİLERİNİ DEĞİL, KORKULARINI yaşarız.
NABZI HIZLANIR, (KALP KRİZİ)
NEFESİ HIZLANIR, NEFES ALAMAYACAKMIŞ GİBİ OLUR (NEFES DARLIĞI)
AĞLAMAYA, BAĞIRMAYA BAŞLAR, (ÇARESİZLİK, GÜVENSİZLİK HİSSİ)
BEYNİ KARINCALANIR, (BEYİN TÜMÖRÜ)
KOLLARINDA, AYAKLARINDA UYUŞMALAR, İĞNELENMELER OLUR, (SİNİR İLTİHAPLANMASI)
DİLİ ŞİŞER GİBİ OLUR, (ALERJİ, ANAFLAKTİK ŞOK)
ŞAŞIRIR, (DELİLİK, KONTROL BOZUKLUĞU, KONFÜZYON)
ADIMLARINI KARIŞTIRIR, (SİNİR SİSTEMİ HASTALIĞI, HALSİZLİK)
YERİNDE DURUR KALIR, (KİLİTLENME, DEREALİZASYON)
NEREYE GİDECEĞİNİ ŞAŞIRIR, (DEPERSONALİZASYON)
MİDESİ BULANIR, (MİDE KANSERİ)
GAZI OLUR, (BAĞIRSAK SORUNLARI KORKUSU)
ALTINA KAÇIRIR, (ALTINA KAÇIRMA KORKUSU)
İÇİNDE BULUNDUĞU ORTAMDAN KAÇMAYA ODAKLANIR... (PANİK)
HİÇBİR FARK YOKTUR...
HİÇ BİR FARK YOK TUR...
PEKİ BİZ İÇİMİZDEKİ BEBEĞE, "AAA NE KADAR AYIP, KORKMA, HİÇ BÖYLE ŞEYLERDEN KORKULUR MU??" DİYOR MUYUZ???
HAYIR...
BİZ "AMAN TANRIM, BÜTÜN BUNLARI YAŞIYORSAM BEN KESİN BİR AKIL HASTASIYIM, DELİRİYORUM YA DA ÖLÜMCÜL BİR HASTAYIM!!" DİYORUZ...
YANİ, HİSSETTİKLERİNİ GERÇEK SANAN KOCA BEBEKLERİZ...
ÇÜNKÜ İÇİMİZDE BİR BEBEK OLABİLECEĞİNİ AKLIMIZIN UCUNDAN BİLE GEÇİRMİYORUZ...
İÇİMİZDE KORKULARINI AÇIĞA ÇIKARMIŞ BİR BEBEK OLABİLECEĞİNİ DÜŞÜNMÜYORUZ BİLE...
BİZ KOCAMAN İNSANLARIZ, DEĞİL Mİ? NE BEBEĞİ, NE ÇOCUĞU??
ŞUNU UNUTMAYALIM:
PANİK ATAK VE ANKSİYETE YAŞARKEN BİZ, OLGUN İNSANLAR GİBİ DÜŞÜNMEYİZ...
BİR BEBEK GİBİ DÜŞÜNÜRÜZ...
O YÜZDEN, EVLER, ARABALAR, PARA, PUL, HATTA BAZEN ANNEMİZ VE BABAMIZ BİZE YABANCI GELİR...
O YÜZDEN DIŞARI ÇIKTIĞIMIZDA ÖZGÜRCE DOLAŞMAK YERİNE KAYGIYLA KORKA KORKA BİR YERDEN BİR YERE KAÇARIZ...
O YÜZDEN VÜCUDUMUZDAKİ KÜÇÜK BİR TEPKİ BİZİ PANİĞE, KORKUYA SÜRÜKLER...
O YÜZDEN SABIR ÇİPİMİZ YANMIŞ GİBİDİR, HİÇBİRŞEYE SABREDEMEYİZ...
ÇÜNKÜ BEBEKLER SABIR NEDİR BİLMEZZ!!! SABREDEMEDİKLERİ HERŞEYE AĞLARLAR...
HER ANKSİYETE YAŞADIĞINIZDA, YA DA BİR PANİK ATAĞIN YAKLAŞTIĞINI HİSSETTİĞİNİZDE,
İÇİNİZDEKİ BEBEĞİN GÜZEL UYKUSUNDAN UYANDIĞINI DÜŞÜNÜN...
YAPACAĞINIZ ÇOK BASİT BİR ŞEY VAR...
ONA GÜLÜMSEYİN, KOLLARINIZA ALIN VE TEKRAR UYKUYA DALMASINI SAĞLAYIN...
AMA LÜTFEN BUNU GÖZÜNÜZDE CANLANDIRIN... LÜTFEN...
BUNU İNKÂR EDEREK KENDİNİZİ KANDIRMAYIN, KENDİNİZE UKALALIK ETMEYİN...
BİZ, DÜŞÜNDÜKLERİMİZDEN İBARETİZ...
LÜTFEN, UNUTMAYIN...
SEVGİLERLE,
alıntıdır...
Çok beğenrek okudum ve paylaşmak istedim ne kadar güzel ifade edilmiş değil mi?
NABZI HIZLANIR, (KALP KRİZİ)
NEFESİ HIZLANIR, NEFES ALAMAYACAKMIŞ GİBİ OLUR (NEFES DARLIĞI)
AĞLAMAYA, BAĞIRMAYA BAŞLAR, (ÇARESİZLİK, GÜVENSİZLİK HİSSİ)
BEYNİ KARINCALANIR, (BEYİN TÜMÖRÜ)
KOLLARINDA, AYAKLARINDA UYUŞMALAR, İĞNELENMELER OLUR, (SİNİR İLTİHAPLANMASI)
DİLİ ŞİŞER GİBİ OLUR, (ALERJİ, ANAFLAKTİK ŞOK)
ŞAŞIRIR, (DELİLİK, KONTROL BOZUKLUĞU, KONFÜZYON)
ADIMLARINI KARIŞTIRIR, (SİNİR SİSTEMİ HASTALIĞI, HALSİZLİK)
YERİNDE DURUR KALIR, (KİLİTLENME, DEREALİZASYON)
NEREYE GİDECEĞİNİ ŞAŞIRIR, (DEPERSONALİZASYON)
MİDESİ BULANIR, (MİDE KANSERİ)
GAZI OLUR, (BAĞIRSAK SORUNLARI KORKUSU)
ALTINA KAÇIRIR, (ALTINA KAÇIRMA KORKUSU)
İÇİNDE BULUNDUĞU ORTAMDAN KAÇMAYA ODAKLANIR... (PANİK)
HİÇBİR FARK YOKTUR...
HİÇ BİR FARK YOK TUR...
PEKİ BİZ İÇİMİZDEKİ BEBEĞE, "AAA NE KADAR AYIP, KORKMA, HİÇ BÖYLE ŞEYLERDEN KORKULUR MU??" DİYOR MUYUZ???
HAYIR...
BİZ "AMAN TANRIM, BÜTÜN BUNLARI YAŞIYORSAM BEN KESİN BİR AKIL HASTASIYIM, DELİRİYORUM YA DA ÖLÜMCÜL BİR HASTAYIM!!" DİYORUZ...
YANİ, HİSSETTİKLERİNİ GERÇEK SANAN KOCA BEBEKLERİZ...
ÇÜNKÜ İÇİMİZDE BİR BEBEK OLABİLECEĞİNİ AKLIMIZIN UCUNDAN BİLE GEÇİRMİYORUZ...
İÇİMİZDE KORKULARINI AÇIĞA ÇIKARMIŞ BİR BEBEK OLABİLECEĞİNİ DÜŞÜNMÜYORUZ BİLE...
BİZ KOCAMAN İNSANLARIZ, DEĞİL Mİ? NE BEBEĞİ, NE ÇOCUĞU??
ŞUNU UNUTMAYALIM:
PANİK ATAK VE ANKSİYETE YAŞARKEN BİZ, OLGUN İNSANLAR GİBİ DÜŞÜNMEYİZ...
BİR BEBEK GİBİ DÜŞÜNÜRÜZ...
O YÜZDEN, EVLER, ARABALAR, PARA, PUL, HATTA BAZEN ANNEMİZ VE BABAMIZ BİZE YABANCI GELİR...
O YÜZDEN DIŞARI ÇIKTIĞIMIZDA ÖZGÜRCE DOLAŞMAK YERİNE KAYGIYLA KORKA KORKA BİR YERDEN BİR YERE KAÇARIZ...
O YÜZDEN VÜCUDUMUZDAKİ KÜÇÜK BİR TEPKİ BİZİ PANİĞE, KORKUYA SÜRÜKLER...
O YÜZDEN SABIR ÇİPİMİZ YANMIŞ GİBİDİR, HİÇBİRŞEYE SABREDEMEYİZ...
ÇÜNKÜ BEBEKLER SABIR NEDİR BİLMEZZ!!! SABREDEMEDİKLERİ HERŞEYE AĞLARLAR...
HER ANKSİYETE YAŞADIĞINIZDA, YA DA BİR PANİK ATAĞIN YAKLAŞTIĞINI HİSSETTİĞİNİZDE,
İÇİNİZDEKİ BEBEĞİN GÜZEL UYKUSUNDAN UYANDIĞINI DÜŞÜNÜN...
YAPACAĞINIZ ÇOK BASİT BİR ŞEY VAR...
ONA GÜLÜMSEYİN, KOLLARINIZA ALIN VE TEKRAR UYKUYA DALMASINI SAĞLAYIN...
AMA LÜTFEN BUNU GÖZÜNÜZDE CANLANDIRIN... LÜTFEN...
BUNU İNKÂR EDEREK KENDİNİZİ KANDIRMAYIN, KENDİNİZE UKALALIK ETMEYİN...
BİZ, DÜŞÜNDÜKLERİMİZDEN İBARETİZ...
LÜTFEN, UNUTMAYIN...
SEVGİLERLE,
alıntıdır...
Çok beğenrek okudum ve paylaşmak istedim ne kadar güzel ifade edilmiş değil mi?