- 26 Ağustos 2007
- 3.896
- 4.109
- 658
Bosan canim ne kocandan nede kv den hayir yok...Hanımlar arkadaşımın konuusu.Kendisi üye değil. Bu konuyu açmak size danışmak istedi.Şuan yorumlarınızı bekliyor. O size cevap verecek.
Hanımlar merhaba adım Tuğçe. 22 yaşındayım. Eşimle 2 yıldır tanışıyoruz toplamda. 1 aydır evliyiz. Galiba evliliğim bitiyor. Nasıl bu duruma geldiğimizi soracak olursanız bende bilmiyorum beynim durmuş durumda. Her kafadan bir ses çıkıyor. Ne düşüneceğimi bilemiyorum.
Eşimin annesine ait olan 3. evinde yaşıyoruz. Bu ev kayınvalidemin bir arka sokağında. Size düğün gecemden başlayarak olayları anlatmak istiyorum. İlk gecemizde bizimle birlikte evimize geldi. Bize yemek yapmış karnımızı doyuracak sözde. Gece saat 2 ye kadar bizimleydi. O eve gittikten sonra eşimle olan ilk birlikteliğimizde pek yol katedemedik. Korktum ve o gece bişey olmadı. Beraber sarılıp televizyon izledik 6 ya kadar. Sonra uyuduk. Sabahında 9 unda eşimi arayıp ne yaptığımızı sordu utanmadan. Ardından da ertesi gün balayına gideceğimizde kirli çamaşırlarımızı yıkamak bahanesiyle çarşaf kontrolü yaptı. Sonrasında balayı sürecine gelecek olursak bizi gün içerisinde rahat 4-5 defa aradı. Döndüğümüz gün evimizde bizi bekliyordu. Bu arada kendisinde evimizin 2. yedek anahtarı bulunuyor.
Balayı dönüşü hergün sabah-öğlen-akşam farketmeksizin evimize geldi. Eşimle geçirebildiğim tek bir özel anım olmadı sayesinde. İşin son noktasına varacak olursak eğer olayın olduğu gün eşimle 1. ayımızın dolduğu gündü ve onunla başbaşa yemeğe çıkıp bunu kutlamak istedim. Eşimle buluşmak için oturduğumuz semtin meydanına giderken kendi annem aradı. Benim evime geldiğini ve kayınvalideminde orada olduğunu söyledi. Bunu duyunca anneme neden haber vermeden geldiğini müsait olup olmadığımı ne için sormuyorsun diye çıkıştım. Telefonu kapattıktan sonra eşimde arayıp annem bizdeymiş haberin var mı deyince o sinirle birde ona patladım. Yanıma gelince de bu tartışma böyle sürdü. Annesi böyle yapmaya devam ederse sayesinde evliliğimizin uzun sürmeyeceğini belirttim. Haklı olduğumu ve bu durumdan kendisininde şikayetçi olduğu halde bana sen benim annemden ne istiyosun diye çıkışmaya başladı. Bende ona lanet olsun seninle evlendiğim güne diyerek bağırdım. Beni meydanda bırakıp eve gitti. Bende annemin evine gittim sakinleşmek için.
Daha sonra annemlerde 1-2 gün kalıp kafamı dinlemek için evimden birkaç kıyafet almaya gittim. Eşyalarımı almak için dolabımı açtığımdan altınlarımın dolabımdaki kıyafetlerin arasında olmadığını farkedip eşime nerede olduklarını sordum. Kayınvalidem altınlar hiç biyere gitmiyor gitmek isteyen gitsin dedi. Eşimde hiç bir şekilde tepki vermedi. Ertesi tüm eşyalarımı çeyizlerimi toplamak için evimize gittim. Eşim gayet rahat bi şekilde işe gitmişti. Kv ve kp ordalardı. Eşyalarımı toplayıp kapıya yöneldiğimde ona sen benim yuvamı yıktın Rabbimde senin yuvanda huzur bırakmasın dedim. Hiç tepki vermedi.
Ertesi gün kv savcılığa şikayette bulundum hırsızlık suçundan. Akşamı da eşimle konuşmak için evimize gittim annesi dışarı çıkmasına bile müsade etmedi. O kız bu kapıdan içeri girmeyecek yoksa onu bıçaklarım gibi tehditler ve hakaretler savurdu. Bunu eşimde gördü. Ona beni sevip sevmediğini sordum sevmiyorum diye cevap verdi. Bende soluğu köprüde aldım. İntiharın eşiğinden tanımadığım bi insan sayesinde döndüm. Beni hastaneye götürmüş. O sırada kp aramış. Bana sakinleştirici verildiği için kendimde değildim. Telefonu hemşireler açmış. Bütün gece sabaha kadar kp başımdaydı. Eşim ne halde olduğumu merak edip hastaneye bile gelmedi.
Benden beklentisi annesinden özür dilememdi. Ancak bu şekilde herşeyin yoluna gireceğini söyledi. Tüm yaşadıklarıma rağmen eşimden ve yuvamdan vazgeçmedim. Sabahın 6 sında annesinin evine gittim özür dilemek için. Bana ağza alınmayacak sözler sarfetti. Eşim yine bu olaya şahit olmuştu. Ve bana artık çabalama olmuyo dedi. Bana kafasının karışık olduğunu ve düşünmek istediğini söyledi. Şuanda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Arkadaşım objektif yaklaşacağınızı söyledi.
Şimdiden hepinize çok teşekkür ederim. Biraz uzun oldu kusura bakmayın.
Tugce sana bir abla tavsiyesi henuz cok gencsin evliliginde cok yeni yol yakinken sen sen ol arkana bakmadan kac ablacim...inan bu insanlar hayatini,gencligini tuketirler,esininde seni sevdigi falan yok biraz sevse sana sahip cikardi,ezdirmezdi seni...hayatini gencligini karartma.suan bir ay iki ay uzulursun kurtulursun,obur turlu nefes aldigin her gun bu insanlar seni oldurur secim senin....Eğer gerçekten eşimin bana değer vermediğini bilsem bi an gözümü kırpmazdım. Ben onu çok sevdim ve onunda beni sevdiğinden hiç bir zaman şüphem olmadı. Ben 22 yaşındayım eşim ise 35. Bu adam bu yaşa kadar annesiyle yaşamış ve tek çocuk. Kadının belki en kıymetlisi bunu da anlayabilirdim ama ben sadece huzur istedim. Bu cahilliği yapacağını hiç ummazdım.
Kendi eşim dahil böyle adamları anlamıyorum hele ki bu her haltı yapan anne dedikleri kadına bu kadar bağımlı olmalarını gene hiç amacı anlamıyorum. Canına kıymak istemişsin ben de farklı şekilde canıma kıymak istemiştim aptalca kendimi hastanede buldum sonrası zaten hep acıyan gözler vardı çevrede eşim dahil ama şimdi sorsan ben sana destek oldum der Hayır o bana sadece acıdı. O yüzden bi daha deneme olur mu kimse için degmiyo benim evliliğim 3 yıl olcak nerdeyse nisanlandığımdan beri eşimin ailesiyle problemim hep sürdü sürüyo da ama benim eşimin yaptığı her şekilde sessiz kalıp bana patlamak oldu kaynanaya gelince nedense kaç yaşında kadın o diyip Bahane uydurdu. Ben allah büyük deyip susuyorum. Sabret sen de allahın sopasıni elbet görürler bi günHanımlar arkadaşımın konuusu.Kendisi üye değil. Bu konuyu açmak size danışmak istedi.Şuan yorumlarınızı bekliyor. O size cevap verecek.
Hanımlar merhaba adım Tuğçe. 22 yaşındayım. Eşimle 2 yıldır tanışıyoruz toplamda. 1 aydır evliyiz. Galiba evliliğim bitiyor. Nasıl bu duruma geldiğimizi soracak olursanız bende bilmiyorum beynim durmuş durumda. Her kafadan bir ses çıkıyor. Ne düşüneceğimi bilemiyorum.
Eşimin annesine ait olan 3. evinde yaşıyoruz. Bu ev kayınvalidemin bir arka sokağında. Size düğün gecemden başlayarak olayları anlatmak istiyorum. İlk gecemizde bizimle birlikte evimize geldi. Bize yemek yapmış karnımızı doyuracak sözde. Gece saat 2 ye kadar bizimleydi. O eve gittikten sonra eşimle olan ilk birlikteliğimizde pek yol katedemedik. Korktum ve o gece bişey olmadı. Beraber sarılıp televizyon izledik 6 ya kadar. Sonra uyuduk. Sabahında 9 unda eşimi arayıp ne yaptığımızı sordu utanmadan. Ardından da ertesi gün balayına gideceğimizde kirli çamaşırlarımızı yıkamak bahanesiyle çarşaf kontrolü yaptı. Sonrasında balayı sürecine gelecek olursak bizi gün içerisinde rahat 4-5 defa aradı. Döndüğümüz gün evimizde bizi bekliyordu. Bu arada kendisinde evimizin 2. yedek anahtarı bulunuyor.
Balayı dönüşü hergün sabah-öğlen-akşam farketmeksizin evimize geldi. Eşimle geçirebildiğim tek bir özel anım olmadı sayesinde. İşin son noktasına varacak olursak eğer olayın olduğu gün eşimle 1. ayımızın dolduğu gündü ve onunla başbaşa yemeğe çıkıp bunu kutlamak istedim. Eşimle buluşmak için oturduğumuz semtin meydanına giderken kendi annem aradı. Benim evime geldiğini ve kayınvalideminde orada olduğunu söyledi. Bunu duyunca anneme neden haber vermeden geldiğini müsait olup olmadığımı ne için sormuyorsun diye çıkıştım. Telefonu kapattıktan sonra eşimde arayıp annem bizdeymiş haberin var mı deyince o sinirle birde ona patladım. Yanıma gelince de bu tartışma böyle sürdü. Annesi böyle yapmaya devam ederse sayesinde evliliğimizin uzun sürmeyeceğini belirttim. Haklı olduğumu ve bu durumdan kendisininde şikayetçi olduğu halde bana sen benim annemden ne istiyosun diye çıkışmaya başladı. Bende ona lanet olsun seninle evlendiğim güne diyerek bağırdım. Beni meydanda bırakıp eve gitti. Bende annemin evine gittim sakinleşmek için.
Daha sonra annemlerde 1-2 gün kalıp kafamı dinlemek için evimden birkaç kıyafet almaya gittim. Eşyalarımı almak için dolabımı açtığımdan altınlarımın dolabımdaki kıyafetlerin arasında olmadığını farkedip eşime nerede olduklarını sordum. Kayınvalidem altınlar hiç biyere gitmiyor gitmek isteyen gitsin dedi. Eşimde hiç bir şekilde tepki vermedi. Ertesi tüm eşyalarımı çeyizlerimi toplamak için evimize gittim. Eşim gayet rahat bi şekilde işe gitmişti. Kv ve kp ordalardı. Eşyalarımı toplayıp kapıya yöneldiğimde ona sen benim yuvamı yıktın Rabbimde senin yuvanda huzur bırakmasın dedim. Hiç tepki vermedi.
Ertesi gün kv savcılığa şikayette bulundum hırsızlık suçundan. Akşamı da eşimle konuşmak için evimize gittim annesi dışarı çıkmasına bile müsade etmedi. O kız bu kapıdan içeri girmeyecek yoksa onu bıçaklarım gibi tehditler ve hakaretler savurdu. Bunu eşimde gördü. Ona beni sevip sevmediğini sordum sevmiyorum diye cevap verdi. Bende soluğu köprüde aldım. İntiharın eşiğinden tanımadığım bi insan sayesinde döndüm. Beni hastaneye götürmüş. O sırada kp aramış. Bana sakinleştirici verildiği için kendimde değildim. Telefonu hemşireler açmış. Bütün gece sabaha kadar kp başımdaydı. Eşim ne halde olduğumu merak edip hastaneye bile gelmedi.
Benden beklentisi annesinden özür dilememdi. Ancak bu şekilde herşeyin yoluna gireceğini söyledi. Tüm yaşadıklarıma rağmen eşimden ve yuvamdan vazgeçmedim. Sabahın 6 sında annesinin evine gittim özür dilemek için. Bana ağza alınmayacak sözler sarfetti. Eşim yine bu olaya şahit olmuştu. Ve bana artık çabalama olmuyo dedi. Bana kafasının karışık olduğunu ve düşünmek istediğini söyledi. Şuanda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Arkadaşım objektif yaklaşacağınızı söyledi.
Şimdiden hepinize çok teşekkür ederim. Biraz uzun oldu kusura bakmayın.
allah o kv belasını versin lanet kadın eşinin kafasını kurcalamış eşini al ve dışarı çık sakin bie şekilde konuş. Ondan kendisini senin yerine koymasını onu sevdiğini yuvamı yıkmak istemediğini söyle.Baktın mırın kırın ediyor kendisi bilir.Hanımlar arkadaşımın konuusu.Kendisi üye değil. Bu konuyu açmak size danışmak istedi.Şuan yorumlarınızı bekliyor. O size cevap verecek.
Hanımlar merhaba adım Tuğçe. 22 yaşındayım. Eşimle 2 yıldır tanışıyoruz toplamda. 1 aydır evliyiz. Galiba evliliğim bitiyor. Nasıl bu duruma geldiğimizi soracak olursanız bende bilmiyorum beynim durmuş durumda. Her kafadan bir ses çıkıyor. Ne düşüneceğimi bilemiyorum.
Eşimin annesine ait olan 3. evinde yaşıyoruz. Bu ev kayınvalidemin bir arka sokağında. Size düğün gecemden başlayarak olayları anlatmak istiyorum. İlk gecemizde bizimle birlikte evimize geldi. Bize yemek yapmış karnımızı doyuracak sözde. Gece saat 2 ye kadar bizimleydi. O eve gittikten sonra eşimle olan ilk birlikteliğimizde pek yol katedemedik. Korktum ve o gece bişey olmadı. Beraber sarılıp televizyon izledik 6 ya kadar. Sonra uyuduk. Sabahında 9 unda eşimi arayıp ne yaptığımızı sordu utanmadan. Ardından da ertesi gün balayına gideceğimizde kirli çamaşırlarımızı yıkamak bahanesiyle çarşaf kontrolü yaptı. Sonrasında balayı sürecine gelecek olursak bizi gün içerisinde rahat 4-5 defa aradı. Döndüğümüz gün evimizde bizi bekliyordu. Bu arada kendisinde evimizin 2. yedek anahtarı bulunuyor.
Balayı dönüşü hergün sabah-öğlen-akşam farketmeksizin evimize geldi. Eşimle geçirebildiğim tek bir özel anım olmadı sayesinde. İşin son noktasına varacak olursak eğer olayın olduğu gün eşimle 1. ayımızın dolduğu gündü ve onunla başbaşa yemeğe çıkıp bunu kutlamak istedim. Eşimle buluşmak için oturduğumuz semtin meydanına giderken kendi annem aradı. Benim evime geldiğini ve kayınvalideminde orada olduğunu söyledi. Bunu duyunca anneme neden haber vermeden geldiğini müsait olup olmadığımı ne için sormuyorsun diye çıkıştım. Telefonu kapattıktan sonra eşimde arayıp annem bizdeymiş haberin var mı deyince o sinirle birde ona patladım. Yanıma gelince de bu tartışma böyle sürdü. Annesi böyle yapmaya devam ederse sayesinde evliliğimizin uzun sürmeyeceğini belirttim. Haklı olduğumu ve bu durumdan kendisininde şikayetçi olduğu halde bana sen benim annemden ne istiyosun diye çıkışmaya başladı. Bende ona lanet olsun seninle evlendiğim güne diyerek bağırdım. Beni meydanda bırakıp eve gitti. Bende annemin evine gittim sakinleşmek için.
Daha sonra annemlerde 1-2 gün kalıp kafamı dinlemek için evimden birkaç kıyafet almaya gittim. Eşyalarımı almak için dolabımı açtığımdan altınlarımın dolabımdaki kıyafetlerin arasında olmadığını farkedip eşime nerede olduklarını sordum. Kayınvalidem altınlar hiç biyere gitmiyor gitmek isteyen gitsin dedi. Eşimde hiç bir şekilde tepki vermedi. Ertesi tüm eşyalarımı çeyizlerimi toplamak için evimize gittim. Eşim gayet rahat bi şekilde işe gitmişti. Kv ve kp ordalardı. Eşyalarımı toplayıp kapıya yöneldiğimde ona sen benim yuvamı yıktın Rabbimde senin yuvanda huzur bırakmasın dedim. Hiç tepki vermedi.
Ertesi gün kv savcılığa şikayette bulundum hırsızlık suçundan. Akşamı da eşimle konuşmak için evimize gittim annesi dışarı çıkmasına bile müsade etmedi. O kız bu kapıdan içeri girmeyecek yoksa onu bıçaklarım gibi tehditler ve hakaretler savurdu. Bunu eşimde gördü. Ona beni sevip sevmediğini sordum sevmiyorum diye cevap verdi. Bende soluğu köprüde aldım. İntiharın eşiğinden tanımadığım bi insan sayesinde döndüm. Beni hastaneye götürmüş. O sırada kp aramış. Bana sakinleştirici verildiği için kendimde değildim. Telefonu hemşireler açmış. Bütün gece sabaha kadar kp başımdaydı. Eşim ne halde olduğumu merak edip hastaneye bile gelmedi.
Benden beklentisi annesinden özür dilememdi. Ancak bu şekilde herşeyin yoluna gireceğini söyledi. Tüm yaşadıklarıma rağmen eşimden ve yuvamdan vazgeçmedim. Sabahın 6 sında annesinin evine gittim özür dilemek için. Bana ağza alınmayacak sözler sarfetti. Eşim yine bu olaya şahit olmuştu. Ve bana artık çabalama olmuyo dedi. Bana kafasının karışık olduğunu ve düşünmek istediğini söyledi. Şuanda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Arkadaşım objektif yaklaşacağınızı söyledi.
Şimdiden hepinize çok teşekkür ederim. Biraz uzun oldu kusura bakmayın.
Konunum sahibi olan arkadaşım hala beklemede. Eşine boşanma davası açmasını söylemiş. Eşinden de pek bi ses çıkmıyor. Öyle bir iki arada bi derede hanımlar. Ne olacak kestirmesi zor.
Neden eşinin dava açmasını bekliyor ki? Arkadaşın açsın davayı, maddi manevi tazminat ve nafaka da talep etsin.Yaşı da genç çocuk da yok.Boşanmak için sebep çok ama arkadaşında niyet yok. Arkadaşın istiyor ki eşi gelsin yalvarsın yakarsın.Eşi özür dilese bile, o adamda ana kuzuluğu ve şirret anası varken eninde sonunda boşanır, üstüne bir de çocukla ortada kalır.Konunum sahibi olan arkadaşım hala beklemede. Eşine boşanma davası açmasını söylemiş. Eşinden de pek bi ses çıkmıyor. Öyle bir iki arada bi derede hanımlar. Ne olacak kestirmesi zor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?