Bir anda gelen kaygılar ve her şeyden bıkma hissi ?

Spirituelinsan .!.:

Merhaba arkadaşlar.23 yaşında bir diyetisyenim. Önümde mesleki anlamda bir sınav var 5,5 ay sonra. Verimli şekilde ona çalışıyorum, ondan sonra atanma durumları olacak inşallah. Normalde olumlu ve enerjik bir insanım,negatif şeylere takılmam ve çevremdeki insanlar da benim pozitif bir enerji yaydığımı söylüyor.ama bazen nedense içimde bunun tam tersi bir durum oluyor ve hayata karşı kaygıları olan birine dönüşüyorum.bu birkaç gün olup geçiyor ama belki de hep olumlu düşünmeye çalıştığım için bu duygularımı bastırıyorum diğer zamanlarda da. Bu korkularım genelde gelecekle ilgili şeyler oluyor.mesela evlilik,çocuk sahibi olmak sanki çok zor şeylermiş gibi geliyor gözüme.istemezsem evlenmem,bir zorunluluk değil ama ben bunların olmasını gelecek için hem isteyip hem de korkuyorum. Bir evin sorumluluğunu almak ya da bir çocuk büyütmek gözüme çok zor geliyor. Çünkü şu an sorumluluğum sadece kendim ve işimle ilgili şeyler.Evlilik sanki rahatlığın sonuymuş gibi geliyor bana.Üniversiteyi şehir dışında okudum 4 yıl ama
fazla sorumluluk,farklı şehre atanma ihtimali,aileden ayrılmak sanki zorlayıcı şeylermis gibi geliyor bana ve bu kaygılı düşünceler anlık olarak bende bir bıkkınlığa neden oluyor.Bu zamana kadar çok şükür huzurlu bir aile hayatım oldu. Galiba bu konfor alanından çıkmak beni korkutuyor ama sonuçta 23 yaşındayım ve bu kaygılı düşüncelerimi olumlularıyla değiştirmek istiyorum. Bu konuyla ilgili tavsiyelerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim yorum yapan herkese

Genişletmek için tıkla...

Spirituelinsan .!.:

bebeklinick bu konuda da benzerliğimiz vardır bence. benden yaş olarak büyüksün galiba. Geçmişsindir bu dönemleri Şu konuda da bir aydınlatır mısın beni çok hayra geçer valla

Genişletmek için tıkla...

kedilinick .!.:

Merhaba spirituel öncelikle beni etiketlemen çok güldürdü çok hoştu teşekkürler
Hayata karşı hepimizin kaygıları oluyor bekarken evlilik çocuk düşüncelerinden hem kaçınıyor hem istiyorsun bu çatışmayı 'kesinlikle hepimiz' yaşamisizdir
Şimdi evliyim eşime bişey olursa Benden evvel ölmesin filan diye haftada bir ağlarım çocuğum olunca da çocugub kaygısı hiç bitmeyecek nasıl dogurcam nasıl bakcam derken derken o evlenene dek... kaygı hep olacak hayatımızda yani, konusu değişiyor sadece

Peki evlilik bir yük mu
Gözümüz korkmalı mi
Ekstra bir sorumluluk mu yorucu mu kapana kısılmışlik mi dersen 'vallahi de billahi de hayatımın en harika şeyini yapmışım sanki, benim hayatımdaki tüm yüklerim hafifledi, ailemle yaşarken çok yoruluyordum ama evlenince bugün yorulduysam üç gün yatmisimdir canım isterse iş yapmisimdir, istediğim yere gidiyorum karışan eden yok eşim şimdilik dünya tatlısı bi insan'
Ben evlenmekten çok korktuğum bir dönemde asla evlenmem aşk yalan ne aşkı diye bir inkar donemimde tanıştım eşimle, sanki tüm bunları diyen ben degilmisim gibi 180 derece dönüp 5 buçuk ayda evlendim eşimle .

Bence hayata umutla yaklasmaliyiz, kaygılarımızdan kurtulmak mümkün değil ama kötü orneklerden çok iyi örnekleri görmeni tavsiye ederim, benim örneğimi unutma mesela
Hastalıklar umutsuzluktan beslenir

Genişletmek için tıkla...

Spirituelinsan .!.:

Rica ederim. Dedim bu kadar benzer yönümüz varsa kedilinick'in tecrübelerinden ilham alayım evet olumsuz örnekleri düsunuyorum.anlaşamayacagım biriyle karşılaşma ihtimali ya da evlenince "neden evlendim yaa uff bekarlık iyiydi" deyip bekarlığa dönme istegi olursa diye düsunüyorum çünkü evlilik oyuncak değil o kararı verirsem sadece evliliği sevmedim diye boşanmak olmaz.

Bir de karşıma benimle tanışmak isteyen niyeti evlilik olan biri çıkıyor mesela.O kişiye bakınca "onla bir ömür geçirmek ister miyim günlük yaşamımda birlikte vakit geçirmek ister miyim" diye düsünunce bir iticilik oluyor içimde."ay ben her gün bunla uyuyup uyanmak istemem" diyorum çünkü yalnızlığı seven biriyim evleneceksem
o kişiyle ortak bir hayatı istemem gerekir ya da direk tipinden hoşlanamıyorum mesela saçlar önemli.bazı erkeklerin saçı Allah affetsin de çim adamın kafasındaki çimen gibi.sonra diyorum dogru kisiyi bulsan bu sefer de saçı mı sorun yani(yine konu arası sert bir geçiş oldu kaygı konusuna geri döneyim ben )
yani bir kisiye yönelik evlilik konusunda kararımı ilk 10 dk içinde verip konuyu o an kapatıp yalnız mutlu bekar moduma geri dönüyorum.bazen de "insanlar doğru kişiyi buluyor, ben bulamıyorum" deyip kaygılanıyorum. Ama çok şükür bu düsünceler sürekli olmuyor.olduğunda da senin dediğin gibi olumlu ornekleri düsünecegim artık. Neyseki bilinçaltım akıllı uslu bir şey.tavsiyeleri uyguluyor kabul ediyor hemen çok şükür.böyle böyle yola gelecek bilinçaltım.insan evlenince nasıl bir evde, nerede yaşıycam, ay küçük olmasın ailemden uzak da olmasın diye düşunür mü ortada bir sey yokken yani yaa? Bana da yazık valla. Artık "boşver su akar yolunu bulur amaan yani sen de" deyip düsunmeyi durduruyorum o da etkili oldu tavsiyelerin için çok tesekkur ederim

Genişletmek için tıkla...

Spirituelinsan .!.:

Rica ederim. Dedim bu kadar benzer yönümüz varsa kedilinick'in tecrübelerinden ilham alayım evet olumsuz örnekleri düsunuyorum.anlaşamayacagım biriyle karşılaşma ihtimali ya da evlenince "neden evlendim yaa uff bekarlık iyiydi" deyip bekarlığa dönme istegi olursa diye düsunüyorum çünkü evlilik oyuncak değil o kararı verirsem sadece evliliği sevmedim diye boşanmak olmaz.

Bir de karşıma benimle tanışmak isteyen niyeti evlilik olan biri çıkıyor mesela.O kişiye bakınca "onla bir ömür geçirmek ister miyim günlük yaşamımda birlikte vakit geçirmek ister miyim" diye düsünunce bir iticilik oluyor içimde."ay ben her gün bunla uyuyup uyanmak istemem" diyorum çünkü yalnızlığı seven biriyim evleneceksem
o kişiyle ortak bir hayatı istemem gerekir ya da direk tipinden hoşlanamıyorum mesela saçlar önemli.bazı erkeklerin saçı Allah affetsin de çim adamın kafasındaki çimen gibi.sonra diyorum dogru kisiyi bulsan bu sefer de saçı mı sorun yani(yine konu arası sert bir geçiş oldu kaygı konusuna geri döneyim ben )
yani bir kisiye yönelik evlilik konusunda kararımı ilk 10 dk içinde verip konuyu o an kapatıp yalnız mutlu bekar moduma geri dönüyorum.bazen de "insanlar doğru kişiyi buluyor, ben bulamıyorum" deyip kaygılanıyorum. Ama çok şükür bu düsünceler sürekli olmuyor.olduğunda da senin dediğin gibi olumlu ornekleri düsünecegim artık. Neyseki bilinçaltım akıllı uslu bir şey.tavsiyeleri uyguluyor kabul ediyor hemen çok şükür.böyle böyle yola gelecek bilinçaltım.insan evlenince nasıl bir evde, nerede yaşıycam, ay küçük olmasın ailemden uzak da olmasın diye düşunür mü ortada bir sey yokken yani yaa? Bana da yazık valla. Artık "boşver su akar yolunu bulur amaan yani sen de" deyip düsunmeyi durduruyorum o da etkili oldu tavsiyelerin için çok tesekkur ederim

Genişletmek için tıkla...

kedilinick .!.:

İnsan aşık olunca ben bununla uyuyup uyanamam her gün diyemiyor insan utanmasa tuvalete bile birlikte gidip gelelim istiyor
Yapışık ikiz olmak öyle yaşlanmak istiyosun
Saçına da kurban oluyosun bu arada

Aşık olmayınca herşeyi düşünüyorsun, buluttan nem kapiyorsun, sana öte git dese büyütüyorsun
Kaygıların çok normal ama seni ele geçirmesine müsade etme

Benim tavsiyem gelen adayları değerlendirmek yerine aşkı bekle en ufak bi heyecanlandigin adamı kaçırma buluş otur konuş
( Aşkı bekle dedim ama beklenmedik zamanda geliyor o da )
O gelir bulur seni akışına bırak

İlle de aşk ille ille ille Mustafa cecoşun sarkisindaki gibi

Genişletmek için tıkla...

kedilinick .!.:

Sorun değil bende ahiretten bahsederken bı anda Mezdekeye sarabiliyorum daldan dala

Genişletmek için tıkla...

Spirituelinsan .!.:

Evet. En iyisi boşvermek. Bunları illaki biri düşünecekse ruh eşim düşünsün. Ben neden kendimi yorayım ki yani

Genişletmek için tıkla...

Spirituelinsan .!.:

Mezdeke gibi müziği olan ilahiler oluyordu ya hani.radyoda çalmaya başlayınca şarkının sözleri gelince ilahi olduğunu farkediyorsun filan. Onun gibi bir sey

Genişletmek için tıkla...

kedilinick .!.:

Nasıl bir u dönüştür bu

Genişletmek için tıkla...