O kadar güzel söyledin ki . İşte o enkazları görmüş canlı ark kaybetti anlıyorum onun yaşadığı şeyi ama ben de etkilendim benim yaşadıklarımı küçümsüyor sen ne yaşadın ki sanki diyor . Benim ona söylemek istediğim şey tam da dediğiniz gibi birbirmize destek vermek ama o istiyor ki kendini bırak düşünme tek bana destek ver .Bence böyle vicdansız, merhametsiz birinden ayrılacağınız için şükredin. Eşiniz ayrılalım demese dahi siz elinizden geldikçe uzatacaktınız ama emin olun daha çok kırılırdınız. Ve ben nedense olayın sadece sizin korktuğunuzu hissettirmenizden, eşinizin çirkin tabiri ile '' korkak '' oluşunuzdan dolayı geliştiğini düşünmüyorum. Sanki böyle bir an bir bahane bekliyormuş gibi. Çünkü çok saçma yerlere bağlamış konuyu. Aksine seven adam üzüldüğünüzü görür ve sizi yalnız hissettirmemek için her daim güçlü ve birlikte olmanız gerektiğini söyler aile olmak bunu gerektirir. Herkesin sinirleri yıprandı. Zaten annesi ile birlik olup çirkeflik yapan ana kuzularını okumaktan bıktım gerçekten sayıları çok fazla. Nereye kadar katlanılır ki bu aileye?
Suçlu olduğunu düşünüyorsan acil bir terapi al. Senn eşin tam bi terbiyesiz bulmuş eziyor seni. . Bunlar benm elime düşecekti gösterirdim dünya kaç bucak.İzin vermek istemiyorum artık ama öyle bi hale giriyor ve beni manipüle ediyor ki bütün suç bendeymiş gibi
Terapi almamı istemiyor . Kendini haklı görüyor sürekliSuçlu olduğunu düşünüyorsan acil bir terapi al. Senn eşin tam bi terbiyesiz bulmuş eziyor seni. . Bunlar benm elime düşecekti gösterirdim dünya kaç bucak.
Ondan izin mi alacaksın terapi için?Terapi almamı istemiyor . Kendini haklı görüyor sürekli
Senin de beynin yok nasıl karar vereceksin deyin bir daha derse. Boşanın daha genceciksiniz böyle davarları çekmek için hayat çok kısa. Salın ipini isterse anasının kucağına otursun.Ben suçluymuşum gibi senin karar verme yetkin yok diyor
Merhaba herkese konuya girmek istiyprum hemen uzun olucak biraz okursanız çok sevinirim .
Bizim eşimle konumuzu bilen biliyordur belki daha önce çok yazdım buraya . Biz eşimle şuan ayrılık aşamasındayız kavga ettiğimiz konu depremden sonra oldu ailesi Hatay da yaşıyordu ve depremden etkilendi çok şükür iyiler evleri hasar gördü sadece bi arkadasını kaybetti . Benim eşim de onları almak için hataya gitti beni de arkadaşa bıraktı götürmedi. Psikolojik olarak yıprandı . Eşim Hatay’dan annesiyle geldi bende eşimi görünce tebessüm ettim onu gördüğüme bi şey olmadığına mutlu olduğum için . eşim benim tebessümü mü sorun etti bu durumda tebessüm nasıl edersin diye bi şey demedim alttan aldım bana sürekli laf sokmaları devam etti . bende olduğum yer de acılarını yaşadım deprem olduktan sonra arkadaşta bizde depremi hissettik ve korktuk . İlk gün geldiğinde eşim salonda yatalım dedi bende televizyon ışığının açık kalmasını korktuğumu söyledim eşim kapat diyerek dişlerini şıktı ve kalkıp beni tek başıma bıraktı yine bi şey demedim . Evet herkesin yaşadığı çok farklı enkaz altında kalan depremi hisseden yada gören herkes ne yaşadığını kendi bilir ama eşim geldiğinden beri bir kere bile olsun iyimisin demedi bana . Benim ark aynı durumda benimle korkuyor etkilendik . Ama eşim ve annesi bu durumu abarttıgımızı söylüyor küçümsüyor eşim ne yaşadın sanki diyip bende herkesin yaşadığı ayrı saygı duyuyorum ama bizde burda onların acılarını yaşadığımızı depremden etkilendiğimizi söyledim bi kaç gün önce ark gittik ve deprem konusu oldu korkma mevzusu daha sonra arabaya bindik eşim ve annesi yüksek sesle abartmayın bu kadar dediler ikisi üstüme geldi bende kendimi anlatamadım için dedim ki biz abartıyoruz tamam dedim . kes sesini anneme cevap verme diye eşim bağırdı bana birden sonra konuşmadık hiç daha sonra ertesi gün benim moralim bozuk tabi arkadaş dışarda çaya çağırdı kayınvalidemi beni kayınvalidem sen git dedi eşimle evde kaldı 1 2 saat oturup geldim eve . Eşimle konuşmuyoruz tabi eşim beni yok sayıyor bi ihtiyaç olsa annesini arıyor soruyor vs bende ertesi gün böyle yaptıkça akşam yine ark gittim oturmaya canım cok darkandı çünkü ikisi bi koltukta oturup sarılıp ben tek başıma . O gece eşim benden ayrı yattı sonra annesi görümcesinin yanına gitti eşim annesini bırakıp gitmenin yanlış olduğunu benim korkularım yüzünden ayrılmak istediğini söyledi . Benim isteğim birbirmize destek vermek korkularım benim elimde olan bi şey degil yok cesur olucakmışım korkusuz olucakmışım . Ya ben onu anlıyorum ama o niye anlamıyor hep bi hakaret salaksın gerizekalı demeleri depremden önce de böyleydi anlaşma yaptık kabul etti 2 gün sonra tekrar aynı oldu . Ben istemezmiyim korkusuz olmak cesur olmak ben içimde ne savaşlar veriyorum uzun zamandır antidepresan kullanıyorum panik ataktan dolayı deprem olmadan önce kendimi toparlamıştım karanlıkta yatıyordum tek kalabiliyordum evde amq depremden sonra böyle oldum bunun bi alışma süreci var bunu anlatıyorum kabul etmiyor ayrılma kararı aldık olmadığı için . Şimdi bana söylermisiniz ben nerde yanlış yaptım ?
Ben çalışmadığım için maddi konuda mecburenOndan izin mi alacaksın terapi için?
Eşin beş para etmez ...Merhaba herkese konuya girmek istiyprum hemen uzun olucak biraz okursanız çok sevinirim .
Bizim eşimle konumuzu bilen biliyordur belki daha önce çok yazdım buraya . Biz eşimle şuan ayrılık aşamasındayız kavga ettiğimiz konu depremden sonra oldu ailesi Hatay da yaşıyordu ve depremden etkilendi çok şükür iyiler evleri hasar gördü sadece bi arkadasını kaybetti . Benim eşim de onları almak için hataya gitti beni de arkadaşa bıraktı götürmedi. Psikolojik olarak yıprandı . Eşim Hatay’dan annesiyle geldi bende eşimi görünce tebessüm ettim onu gördüğüme bi şey olmadığına mutlu olduğum için . eşim benim tebessümü mü sorun etti bu durumda tebessüm nasıl edersin diye bi şey demedim alttan aldım bana sürekli laf sokmaları devam etti . bende olduğum yer de acılarını yaşadım deprem olduktan sonra arkadaşta bizde depremi hissettik ve korktuk . İlk gün geldiğinde eşim salonda yatalım dedi bende televizyon ışığının açık kalmasını korktuğumu söyledim eşim kapat diyerek dişlerini şıktı ve kalkıp beni tek başıma bıraktı yine bi şey demedim . Evet herkesin yaşadığı çok farklı enkaz altında kalan depremi hisseden yada gören herkes ne yaşadığını kendi bilir ama eşim geldiğinden beri bir kere bile olsun iyimisin demedi bana . Benim ark aynı durumda benimle korkuyor etkilendik . Ama eşim ve annesi bu durumu abarttıgımızı söylüyor küçümsüyor eşim ne yaşadın sanki diyip bende herkesin yaşadığı ayrı saygı duyuyorum ama bizde burda onların acılarını yaşadığımızı depremden etkilendiğimizi söyledim bi kaç gün önce ark gittik ve deprem konusu oldu korkma mevzusu daha sonra arabaya bindik eşim ve annesi yüksek sesle abartmayın bu kadar dediler ikisi üstüme geldi bende kendimi anlatamadım için dedim ki biz abartıyoruz tamam dedim . kes sesini anneme cevap verme diye eşim bağırdı bana birden sonra konuşmadık hiç daha sonra ertesi gün benim moralim bozuk tabi arkadaş dışarda çaya çağırdı kayınvalidemi beni kayınvalidem sen git dedi eşimle evde kaldı 1 2 saat oturup geldim eve . Eşimle konuşmuyoruz tabi eşim beni yok sayıyor bi ihtiyaç olsa annesini arıyor soruyor vs bende ertesi gün böyle yaptıkça akşam yine ark gittim oturmaya canım cok darkandı çünkü ikisi bi koltukta oturup sarılıp ben tek başıma . O gece eşim benden ayrı yattı sonra annesi görümcesinin yanına gitti eşim annesini bırakıp gitmenin yanlış olduğunu benim korkularım yüzünden ayrılmak istediğini söyledi . Benim isteğim birbirmize destek vermek korkularım benim elimde olan bi şey degil yok cesur olucakmışım korkusuz olucakmışım . Ya ben onu anlıyorum ama o niye anlamıyor hep bi hakaret salaksın gerizekalı demeleri depremden önce de böyleydi anlaşma yaptık kabul etti 2 gün sonra tekrar aynı oldu . Ben istemezmiyim korkusuz olmak cesur olmak ben içimde ne savaşlar veriyorum uzun zamandır antidepresan kullanıyorum panik ataktan dolayı deprem olmadan önce kendimi toparlamıştım karanlıkta yatıyordum tek kalabiliyordum evde amq depremden sonra böyle oldum bunun bi alışma süreci var bunu anlatıyorum kabul etmiyor ayrılma kararı aldık olmadığı için . Şimdi bana söylermisiniz ben nerde yanlış yaptım ?
kessin sesiniBen suçluymuşum gibi senin karar verme yetkin yok diyor
Evlilik bu değilimi işte bende bunu anlatmak istiyorum . Ne psikolojiye ne başka şeye inanıyor kendisiÖyle korkma demekle oluyor muymuş vay anasını demek ki bu kadar korkular üzerine yapılan araştırmalar aranan çözümler falan hep boş yere. Korkan kişiye korkma diyoruz bitiyor. Ne saçma iş. Siz yanlış bir şey yapmamışsınız eşinizin sizinle geçinmeye gönlü yok. Geçtim deprem korkusunu en saçma şeyden bile korkuyor olsanız size destek olması gerekir eşinizin köstek değil.
Çok geçmiş olsun benimde onları kıyaslamam gerekirse çok var ama herkesin yaşadığı kendine bende bunu anlatmak istiyorumArtık sıktı şu depremzede kaynanalar falan resmen doğal afeti bile bahane ediyorlar yuva yıkmak için. Hiç arlanmamışlar başlarına gelenlerden.
Ben de depremzedeyim. Bekar bir anneyim 2 çocuk biri bebek ve engelli annem. Nasıl depremi yaşadık nasıl dışarı çıktık sokaklarda yaşadık hiç hatırlamıyorum bile kabus gibi.
Ama bunları kullanıp başkasının duygusuyla kıyaslayamam. Herkes korkabilir heryer riskli maalesef deprem ülkesiyiz. Fazla yüz verme herşeyi de alttan alma. Terbiyesizler
Böyle konuları okuyunca bekarım boşadım diye bi yanım halay çeksede diğer yandan hikaye kendiminmiş gibi sıkıntı yaşıyorum sona bile gelmeden çıkıyorum .Merhaba herkese konuya girmek istiyprum hemen uzun olucak biraz okursanız çok sevinirim .
Bizim eşimle konumuzu bilen biliyordur belki daha önce çok yazdım buraya . Biz eşimle şuan ayrılık aşamasındayız kavga ettiğimiz konu depremden sonra oldu ailesi Hatay da yaşıyordu ve depremden etkilendi çok şükür iyiler evleri hasar gördü sadece bi arkadasını kaybetti . Benim eşim de onları almak için hataya gitti beni de arkadaşa bıraktı götürmedi. Psikolojik olarak yıprandı . Eşim Hatay’dan annesiyle geldi bende eşimi görünce tebessüm ettim onu gördüğüme bi şey olmadığına mutlu olduğum için . eşim benim tebessümü mü sorun etti bu durumda tebessüm nasıl edersin diye bi şey demedim alttan aldım bana sürekli laf sokmaları devam etti . bende olduğum yer de acılarını yaşadım deprem olduktan sonra arkadaşta bizde depremi hissettik ve korktuk . İlk gün geldiğinde eşim salonda yatalım dedi bende televizyon ışığının açık kalmasını korktuğumu söyledim eşim kapat diyerek dişlerini şıktı ve kalkıp beni tek başıma bıraktı yine bi şey demedim . Evet herkesin yaşadığı çok farklı enkaz altında kalan depremi hisseden yada gören herkes ne yaşadığını kendi bilir ama eşim geldiğinden beri bir kere bile olsun iyimisin demedi bana . Benim ark aynı durumda benimle korkuyor etkilendik . Ama eşim ve annesi bu durumu abarttıgımızı söylüyor küçümsüyor eşim ne yaşadın sanki diyip bende herkesin yaşadığı ayrı saygı duyuyorum ama bizde burda onların acılarını yaşadığımızı depremden etkilendiğimizi söyledim bi kaç gün önce ark gittik ve deprem konusu oldu korkma mevzusu daha sonra arabaya bindik eşim ve annesi yüksek sesle abartmayın bu kadar dediler ikisi üstüme geldi bende kendimi anlatamadım için dedim ki biz abartıyoruz tamam dedim . kes sesini anneme cevap verme diye eşim bağırdı bana birden sonra konuşmadık hiç daha sonra ertesi gün benim moralim bozuk tabi arkadaş dışarda çaya çağırdı kayınvalidemi beni kayınvalidem sen git dedi eşimle evde kaldı 1 2 saat oturup geldim eve . Eşimle konuşmuyoruz tabi eşim beni yok sayıyor bi ihtiyaç olsa annesini arıyor soruyor vs bende ertesi gün böyle yaptıkça akşam yine ark gittim oturmaya canım cok darkandı çünkü ikisi bi koltukta oturup sarılıp ben tek başıma . O gece eşim benden ayrı yattı sonra annesi görümcesinin yanına gitti eşim annesini bırakıp gitmenin yanlış olduğunu benim korkularım yüzünden ayrılmak istediğini söyledi . Benim isteğim birbirmize destek vermek korkularım benim elimde olan bi şey degil yok cesur olucakmışım korkusuz olucakmışım . Ya ben onu anlıyorum ama o niye anlamıyor hep bi hakaret salaksın gerizekalı demeleri depremden önce de böyleydi anlaşma yaptık kabul etti 2 gün sonra tekrar aynı oldu . Ben istemezmiyim korkusuz olmak cesur olmak ben içimde ne savaşlar veriyorum uzun zamandır antidepresan kullanıyorum panik ataktan dolayı deprem olmadan önce kendimi toparlamıştım karanlıkta yatıyordum tek kalabiliyordum evde amq depremden sonra böyle oldum bunun bi alışma süreci var bunu anlatıyorum kabul etmiyor ayrılma kararı aldık olmadığı için . Şimdi bana söylermisiniz ben nerde yanlış yaptım ?
Bu adamı sevip evlenmekle tabikiŞimdi bana söylermisiniz ben nerde yanlış yaptım ?