Bipolar hastaları ve Yakınları (Manik Depresifler)

SELAM CANLAR,,,bende manik büyük depresyonum ama en büyük derdim işe gidememekk çalışamamk,,,üztelikte babamda çalışmamamı kabullenmeyen bir insan beni evden kovmaya kadar vardı bu durumm(((iş girersem hakikaten delirebilirimm,ama evde çok çok iyiyimm,,maşallahh,,,evd ederken evede kapanmam kurslara giderim birkaç dostum var onlarla eğlenirizz kız muhabbeti,,evdeki görevleerimi aksatmamm,,biraz çekingenlik var ama oda pek çok insanda var,,,yalnız işe giremiyorummm çalışamıyorum o kadar becerikli olduğumda halde çok çabuk öğreniyorum ve uyguluyorum kendimi geliştirmeyi çok severimm,,he bir sefer hakkaten aşırı kötü oldum babam beni zorla markete çalışmaya başlattı,,market şartları zaten ağır kalabalık insanlar 1 hafta durdum oda banaa 1 sene gibi geçtii camlarıı kırıp dışarı çıkmak istedim içimden ama nereye babamda evden atıcakk((onun dışında uyumluyum...güven kaybı olmıcak çok güvendiğim bri insan güvenilmez çıakrsa o zamanda atak geçirebilirimm çok güvendiğim bir insan tersi davranırsaa olabilyo,,,,onun dışında çok iyiym,,,erkek arkdaşımda çalışmamamı problem ettii,,,manik deprsyonum diye hergün sen hastasın sen hastasın dedii sabrettimm,,çalışamaman normal değil diyodu hep,,,çok üztüme gelip zorluyordu üstelikte onunda bipolar vardıı,,çok dengesizleşipp sürekli benim sorunlarımın üstüne geliyorduu ama ben onunüstüne hiç gitmediim kii sevgiyle çözeriz diyerekten çok sevdim oda sevdi biliyorum ama ne yazık kii sürekli bana hasta demesi yüzünden en sonunda mecburende olsa ayrıldık((((çokta sevdim hayatım boyuncada sevicem ama benden daha dengesizzzdiii kesin bir yerlerde hüsran olucaktı üstelikte ne kdar farkında olmaasada bencildiiii((ama gnede çoks eviyorum unutamıyorummkaydirigubbakcemile

malesef genetik benim teyzemde ve diğer teyzemin oğlunda var bu hastalık ama ilaçlarla kontrol altına alınıyo azıcıkda olsa

ve 111 yaşımdaki kızım bipolar 5 senedir ancak 1 senedir doğru tahşisle ilaçlarını alıyo şimdi ii çok şükür

ema1 neden hastaneye yatmak istemiyosun anlıyamadım ne güzel fırsat geçmiş eline doğru tedaviyle kısa zamand -a ii olursun inş ben sakaryadan izmite her ha-fta gidiyorum kızım için maddi manevi çok zor oluyo

haydi05 .!.:

ema1 neden hastaneye yatmak istemiyosun anlıyamadım ne güzel fırsat geçmiş eline doğru tedaviyle kısa zamand -a ii olursun inş ben sakaryadan izmite her ha-fta gidiyorum kızım için maddi manevi çok zor oluyo

Genişletmek için tıkla...

allaha şükür yok öyle bir hastalığım olanlarada şifa dilerim yerimseniben

Oldukça iyiyim
haftaya doktoruma gidicem
bakalım ne dicek

kıslar 11 yalşındaki birr bebek sayılır çocuğunn nasıl olurda manik atakları başlar((üzüldüm gerçektende ben du raddeye kolay gelmedim((30 yaşındayım ancak ilerleye ilerleye buraya akdar geldi kızınıze dikkat ediyorsunuz allahtan bilinçli bir anneye benziyorsunuzz ne diyimm,,,geçmşiler olsun bol boll

aranızda manik depresif olup hamilelik yaşayan var mı?

mrhabalar.evet buraya tam 1senedir yazılmamış ben yazıyım bari.
malesef bende bipolar hastasıyım.doğum yaptıktan 20gün sonra atak geçirdim amma ne atak şimdi düşünüyorumda vay bea ben neymişim diyorum.
eşimle olan ilişkimiz ailem derken bi baktım ataktayım :)
ölmek istiyordum o zamanlar.kaçmak istiyordum herkezden herşeyden.acayip hızlı konuşuyordum makina gibi.çok sinirli ve asabiydim .acayip titiz ve düzgün biri olmuştum dolapları çekmeceleri düzeltiyordum sürekli ozamanki ruh halime göre hep düzenli olmalıydım artık anneydim eşime karşı hep süslü olmalıydım evim hep temiz olmalıydı ozamanlar tabi öyle düşünüyorum anne olunca birçok misyonum olmuştu.neyse ben tabi normal değilim herkes farketti beni götürdüler hacılara hocalara ben varya utangaçımdır normalde hocaya asıldım ya varmı böyle bişey adama dedimki amca negüzel gözlerin varmış senin :))) hehhehe
neyse sonra bi baktım beni kocaeli unıv yatırmışlar 35 gün kaldım bebeğimi yalnızca 15gün emzirdim mamayla büyüdü yavrum.neyse sağlıklı.
son dururum ise şöyle ara ara ölmek istiyorum bazen kaçmak uzaklaşmak istiyorum bazen acayip mutluyum bazen hastanede çok uzun süre yatmak istiyorum ilaçlarımı alıyorum.çocuğumun bana ihtiyacı var ii olmalıyım :) önce can sonra canan.hepinizi öpüyorum :)

merhabalar...ben de bipolar hastasıyım. 4 yıldır ilaç kullanıyorum ama ilaçlara rağmen ataklarım oluyoakannehir 30 yaşımdayım ve artık bebiş istiyorum.doktorumla ilaçları azaltmaya başladık ama ben korkuyorum acaba hamileyken atak yaşar mıyım diye...çünkü çok ağır yaşıyorum atakları...bi de panik atak derdim var benim yani hem bipolar hem panik bozukluk...
fenerbahçemine senin hamileliğin nasıl geçti hamileyken ilaç kullandın mı? doktorum bazı ilaçların kullanılabileceğini söylüyo ama ben risk almak istemiyorum.dertleşelim burdan sevgiler...

ben ilaçları bırakalı oldu 2-3 ay ..
geçen gün bi atak geçirdim evdekileri çok üzdüm
ama hafif atlattım ..
şimdi iyiyim ..
bi şekilde kontrol altına alınıyor :)
ama dengesizliklerimle meşhurum o ayrı mezu

tembeltospa .!.:

ben ilaçları bırakalı oldu 2-3 ay ..
geçen gün bi atak geçirdim evdekileri çok üzdüm
ama hafif atlattım ..
şimdi iyiyim ..
bi şekilde kontrol altına alınıyor :)
ama dengesizliklerimle meşhurum o ayrı mezu

Genişletmek için tıkla...

canım ben de dengesizliklerimle ve olay çıkarmamla meşhurum..iş yerinde çıkardığım olayların haddi hesabı yokkaydirigubbakcemile3 nihayet kınama cezası aldım.Allahtan devlet memuruyum da işten atamıyolar,özelde olsam yüz tane iş değiştirirdim heraldenaniknanik

tosbaaaaacım sen neden bıraktın ilaçları?

kendim üstesinden gelebileceğime inandığım için.
doktorumda kabullendi.
doktor seanslarınıda kestik zaten gerek yok artık dedi.
olay felan pek çıkartmam ben özel sektördeyim zaten öyle bi lüksüm yok :)
arada çok iyi olup 10 dk sonra dipte olabiliyorum bu tarz olayları saymazsak
çok fazla vukuatım olmuyor :)
ama intihar fikri her daim aklımda.
ama asla gerçekleştirmeyeceğimide biliyorum :)
o cesareti asla toplayamam bir daha :)

tembeltospa .!.:

kendim üstesinden gelebileceğime inandığım için.
doktorumda kabullendi.
doktor seanslarınıda kestik zaten gerek yok artık dedi.
olay felan pek çıkartmam ben özel sektördeyim zaten öyle bi lüksüm yok :)
arada çok iyi olup 10 dk sonra dipte olabiliyorum bu tarz olayları saymazsak
çok fazla vukuatım olmuyor :)
ama intihar fikri her daim aklımda.
ama asla gerçekleştirmeyeceğimide biliyorum :)
o cesareti asla toplayamam bir daha :)

Genişletmek için tıkla...

canım kaç yıldır ilaç kullanıyordun? bu hastalık öyle geçecek bitecek bi hastalık değil...ömür boyu ilaç kullanmamız gerekiyor duygu durumumuzu dengede tutabilmek için.doktoruna çok kızdım nasıl olurda sana ilaçları bırak der.hiç bi dr bunu demez çünkü ilaçlar bırakıldığında beyindeki kimyasalların dengesi bozulabilir ve çok şiddetli ataklar geçirebilirsin Allah korusun..kaldı ki intihar fikri filan diyorsun bu senin depresif moodda olduğunu gösterir...lütfen ama lütfen canım başka bir doktora git ve ilaçlarını düzenli olarak kullan..çok daha iyi hissedeceksin kendini...bu hastalığı küçümseyip boşverme sakın.ben 3 defa intihara kalkıştım,çok şükür ölmedim:)) hastane de yattım majör depresyon tedavisi gördüm..şu an ilaçları bırakmaya çalışıyoruz ama hamilelik düşündüğüm için ama doktorum da ben de bunun riskli olduğunu biliyoruz .lütfen ilaçlarını al ve düzenli olarak dr a git canımmopuyorumnanaktan

beyonce06 .!.:

canım kaç yıldır ilaç kullanıyordun? bu hastalık öyle geçecek bitecek bi hastalık değil...ömür boyu ilaç kullanmamız gerekiyor duygu durumumuzu dengede tutabilmek için.doktoruna çok kızdım nasıl olurda sana ilaçları bırak der.hiç bi dr bunu demez çünkü ilaçlar bırakıldığında beyindeki kimyasalların dengesi bozulabilir ve çok şiddetli ataklar geçirebilirsin Allah korusun..kaldı ki intihar fikri filan diyorsun bu senin depresif moodda olduğunu gösterir...lütfen ama lütfen canım başka bir doktora git ve ilaçlarını düzenli olarak kullan..çok daha iyi hissedeceksin kendini...bu hastalığı küçümseyip boşverme sakın.ben 3 defa intihara kalkıştım,çok şükür ölmedim:)) hastane de yattım majör depresyon tedavisi gördüm..şu an ilaçları bırakmaya çalışıyoruz ama hamilelik düşündüğüm için ama doktorum da ben de bunun riskli olduğunu biliyoruz .lütfen ilaçlarını al ve düzenli olarak dr a git canımmopuyorumnanaktan

Genişletmek için tıkla...

doktorumdan habersiz bıraktım ilaçları :)
ısrarlarına rağmen başlamayacağımıda biliyordu ki ilaçlarımı kestiğimi saklayabilirdim.
4 ay kullandım ilaçları intihar girişimimden sonra tedavi başladı zaten.
ki benim hastalığım seninki gibi yoğun veya ileri seviyede değil.
zira o intihara kadar hayatımı bi şekilde idame ettirdim ufak tefek sorunlarla.
şimdi psikiyatr değil psikolog düşünüyorum.
intihar fikri var ve hep olacak her insanın aklında vardır özellikle zor bir hayat yaşıyorsa, ama bazıları dile getiremez.
ama şunuda biliyorum bir ikinci girişimim olmayacak
birde en iyi tedavi yöntemimi buldum :) uyuyorum.
çok daraldığım zaman uyuyorum uyandığımda kendime gelmiş oluyorum.
ilaç tercih ettiğim bi yöntem değil zor duruma düşersem gene kullanırım o ayrı

tembeltospa .!.:

doktorumdan habersiz bıraktım ilaçları :)
ısrarlarına rağmen başlamayacağımıda biliyordu ki ilaçlarımı kestiğimi saklayabilirdim.
4 ay kullandım ilaçları intihar girişimimden sonra tedavi başladı zaten.
ki benim hastalığım seninki gibi yoğun veya ileri seviyede değil.
zira o intihara kadar hayatımı bi şekilde idame ettirdim ufak tefek sorunlarla.
şimdi psikiyatr değil psikolog düşünüyorum.
intihar fikri var ve hep olacak her insanın aklında vardır özellikle zor bir hayat yaşıyorsa, ama bazıları dile getiremez.
ama şunuda biliyorum bir ikinci girişimim olmayacak
birde en iyi tedavi yöntemimi buldum :) uyuyorum.
çok daraldığım zaman uyuyorum uyandığımda kendime gelmiş oluyorum.
ilaç tercih ettiğim bi yöntem değil zor duruma düşersem gene kullanırım o ayrı

Genişletmek için tıkla...

tembeltosbaacığım inan bana senin üzücü şeyler yaşamandan endişelendiğim için ısrar ediyorum, benim yaşadıklarımı yaşama diye...sana tam olarak bipolar bozukluk teşhisi mi kondu? eğer öyleyse bu hastalığı internetten biraz araştır canım; bir kere intihara kalkıştıysan bunun devamının gelebileceğinden korkmalısın.bu hastalık remisyon halindeyken yani uykudayken,sen kendini iyi,normal,sanki hiç hasta olmamışsın gibi hissedersin,her şey geçti bitti diye düşünürsün ama sonra hayatını etkileyen dışsal bi durum ortaya çıkar ve bi anda beyninin bütün kimyası bozulur,mani ardından depresyon..yaşam kaliten düşer,insanlarla ilişkilerin bozulur,iş yaşamında sorunlar yaşarsın....canını sıkmak ve ahkam kesmek istemem ama deneyimlerime dayanarak konusuyorum ..ben su an 30 yasımdayım.sen kaç yasındasın merak ettim ve ne zamanteşhis kondu?
ben ilk atağımı yaşadığımda 26 idim ilaca başladık ve ilaç alerji yaptı yüzümde korkunç sivilceler çıktı ilacı bıraktım ve ardından ataklar...intihar girişimi...bileklerimi kesmeler,ilaç içmeler...sonra yine doktorun kapısında buldum kendimi...başka ilaçlar başladık..o dönem ben istanbulda tek başıma yaşıyodum ailem ankaradaydı,eşimle ayrılmıştık,maddi anlamda göçük durumdaydım ve kendimi alkole vermiştim ki;yapılmaması gereken en büyük hata da ALKOL kullanımı...bi gün ilaç alıyodum bi gün alkol...bi gün ilaçç...sonunda kendimi yoğun anksiyete nöbeti geçirirken buldum ve bakırköye zor attım taksiyle..20 gün hastanede yattım...majör depresyon...bu benim dibe vuruşumdu ve ailem aldı ankaraya getirdi beni 2 ay rapor verdi heyet ve tayin yaptırabildik şükür ki..ve ben bi daha ilaçlarımı bırakmadım şimdi çok şükür iyiyim ,evlendim çok iyi bi eşim var..bebek istediğim için ilaçları bırakmaya çalışıyoruz dediğim gibi..ama yaşadığım olaylar öylesine ders oldu ki bana bebek doğduktan sonra hemen doktora ve ilaçlara başlarım diye düşünüyorum..sana naçizane tavsiyem duygudurumunu dengede tutmak için kullanman gereken ilaçları kullanman ,doktorunla iletişimini koparmaman ve kendini riske atmaman..nasıl ki tansiyon hastaları koruyucu dengeleyici ilaç almak zorundalarsa her gün,bizler de dengemizi korumak için ilaç almak zorundayız...çok uzattım farkındayım ama farkındalığın artsın istedim...sevgiler...

beyonce06 .!.:

merhabalar...ben de bipolar hastasıyım. 4 yıldır ilaç kullanıyorum ama ilaçlara rağmen ataklarım oluyoakannehir 30 yaşımdayım ve artık bebiş istiyorum.doktorumla ilaçları azaltmaya başladık ama ben korkuyorum acaba hamileyken atak yaşar mıyım diye...çünkü çok ağır yaşıyorum atakları...bi de panik atak derdim var benim yani hem bipolar hem panik bozukluk...
fenerbahçemine senin hamileliğin nasıl geçti hamileyken ilaç kullandın mı? doktorum bazı ilaçların kullanılabileceğini söylüyo ama ben risk almak istemiyorum.dertleşelim burdan sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

merhaba canım.ben doğumu yaptığım 20,günü ilk atağımı geçirdim daha evvel böyle bir durum yoktu .dolasıyla hamileyken ilaç vs kullanmadım.
zaten çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirmiştim.
açııkcası ben hamileyken alınacak bir ilacın olduğuna pek innmıyorum sonuçta kimyasal.
bence yapabileceğin şunlar.ilacı kesip hamile kalıp sık sık dr kontrellerine gidip bol bol uyuyup(bu kesinlikle çok önemli,belli bir yatış kalkış saatin olmalı öyle karışık değil)
doğum yapar yapmazda hemen ilaçlara başlamak.ama inan lohusa psikolojisi gibi bişey görmedim ben hayatta acayip bişey.rabbim sanada en kısa sürede bebiş versin.çok öptüm.

fenerbahcemine84 .!.:

merhaba canım.ben doğumu yaptığım 20,günü ilk atağımı geçirdim daha evvel böyle bir durum yoktu .dolasıyla hamileyken ilaç vs kullanmadım.
zaten çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirmiştim.
açııkcası ben hamileyken alınacak bir ilacın olduğuna pek innmıyorum sonuçta kimyasal.
bence yapabileceğin şunlar.ilacı kesip hamile kalıp sık sık dr kontrellerine gidip bol bol uyuyup(bu kesinlikle çok önemli,belli bir yatış kalkış saatin olmalı öyle karışık değil)
doğum yapar yapmazda hemen ilaçlara başlamak.ama inan lohusa psikolojisi gibi bişey görmedim ben hayatta acayip bişey.rabbim sanada en kısa sürede bebiş versin.çok öptüm.

Genişletmek için tıkla...

selam canımzemuszemus umarım en kısa zamanda hayırlısıyla hamile kalırım ve bi bebişim olur. ama daha 1-2 ay ilaçlara devam sanırrım sonbahara doğru tamamen kesices ilaçları,azaltarak gidiyorus.bakalım hayırlısıkaydirigubbakcemile3
senin bebişin kız mı erkek mi?kaç yaşında?Allah sağlık sıhhat versin ikinize de canımm.çok öptümmmmmzemuszemus

yok canım ısrarlarında sakınca yok iyiliğim için yazıyorsun biliyorum.
30 yasındayım teşhiste 30 yaşında kondu.
yani 7-8 ay önce
hastalığın neler getirip götürebileceğini biliyorum epey bi araştırdım.
zaten teşhis konulduktan sonra bi rahatlama oldu çünkü önceden kendimi kişiliği oturmamış biri sanırken aslında ataklar geçirdiğimi anladım :)
doktorumlada konuştuk bunu hastalığım ileri seviyede değil nasıl anlatsam en büyük atakım intihar girişimimdi şimdi diyeceksin ki daha ağırımı olur .. ama ben girişimi yaptıktan yarım saat sonra aileme haber verdim ve şans eseri değil kendi çabamla kurtuldum. Zaten yoğun bakım doktorunun ısrarı üzerine doktor tedavisine başladım.
Dediğim gibi gerektiğinde ilaç kullanırım ama şu an düşünmüyorum ilaçları kendim kestim ama doktorumda dozajlarını azaltmaya başlamıştı kesmesem bile 1 ay içinde bırakacaktık.
benim hatam kendi başıma karar vermem oldu.
Şimdi ise psikolog araştırıyorum.
Bi şekilde hep yardım alacağım ve kendimi büyük acılardan koruyorum .
Ne olduğumu öğrendiğimdenn beri kendimi korumam daha kolay oldu sanırsam.
Ama dediğim gibi en büyük sorunum dengesizliğim :)
Çok uzattım birazda saçmaladım sanırım.

İnşallah bebişine kavuşursun canım.