- 14 Mayıs 2014
- 447
- 104
-
- Konu Sahibi mizirtilicizirti
- #21
canım o kaygılar herkeste olabiliyor. onca sene çıkıyorsun evleniyorsun da anlaşamayabiliyorsun. ama senin derdin biraz kendinle sanki. annen ne olacak o ne olacak bu ne olacak. ama sen ne olacaksın? senin hayatın ne olacak? annene 10 yılını vermişsin allah razı olsun ama annen de ister kızının mutlu olmasını ki istiyor anladığım kadarıyla. ki nişanlını öpebiliyorsan sarılabiliyorsan yanında kendini rahat hissedebiliyorsan bir sorun olmaz merak etme. ki nişanlın seni seviyor ve sen de onu seviyorsun. kalbinin atmaması başkasıyla da olsa aynı olurdu çünkü senin önceliklerin farklı. bence annene bakacak kişiyi evlenmeden güzelce ayarla. aklın gene kalır annende eminim ama en uygun kişiyi bulduğuna emin olacak şekilde ayarla ki sen de daha mutlu olabilesin.
annenin ne gibi bir rahatsızlığı var yani elbet evleneceksin aynı sehirde bile olsan her gün görüşemezsin ki canım
Bayanlar 23 yaşındaym nişanlıym 6 ay önce nişanlandım karşı taraf ile uzaktan akrabayız nişanlımla görücü usulü tanıştm görüşürken isteme oldu ama inanın pat diye geldiler istediler ne oldugunu anlamadım belki de biraz daha görüşmemize izin verselerdi evlenmeye karar verecek miydm bunu düşünmek istemiyorum neyse şuan nişanlıym ama çok kararsızm ekimde düğünüm var nişanlım harika ama harika bi insan karakteri bana sevgisi gözümün içine baktığında dolu dolu oldugunu bile görebiliyorum kendisi toplum içinde çok sevilen biri bi kişiden de kötüdür duymadım tüm herkes çok şanslı oldugumuzu söylüyo bende öyle hissediyorum beni önemsiyo değerli hissettiriyo çok yoğun çalışıyo aramızda 8 saat var ama 6 ayda bi kere kopukluk olmadı buna izin vermedi her fırsatta aradı bana gelirsek sevgi de var içimde boş olsam gidemezdi buraya kadar düzgün dürüst annm babam çok seviyolar hatta onlar da çok istedi çocugu tanıyoruz aileyi biliyoruz temiz insanlar zaten daha önceden ailemi çok üzdüğüm için mizirti dedm bi görüş bunlar çok önemli şeyler ama sorun kalbim çarpmıyo evet yanındayken heyecan oluyo ama o heyecan değil hep düşündm cinsel olarak dokunabilir miym diye evet öpüyorum sarılıyorum iğrenme yok ama emin değilm annm hasta kaç yıldr ben bakıyorum ve bağımlı denecek kadar bağlıym on hiç ayrılmadım şimdi diyorum nası ayrılcam keşke aynı şehirde olsaydı gitmeseydm uzağa sonra diyorum gerçekten aşk olsaydı düşünür müydün bu kadar şimdi ne yapaym siz tecrübelisiniz evlilik ten korkuyorum mutsuz olmaktan korkuyorum zaten kaygı Bozukluğu vardı bundan sonra daha da arttı kayııvaldem kayınpedermde çok seviyo kendi kızları gibi görüyolar bunları niye anlatıyorum artıları eksileri görülsün diye karışık yazmış olabilirm k.bakmayın ama inanın başım çatlıyo düşünmekten 6 ayda yıprandm evlenecek kız hevesle bekler hiç heves yok ne oturma grupları ne yatak odası hiç istek yok içimde nişanlım senin gönlüne göre olsun herşey ben minderde de uyurum sen ol yeterki diyo ama bilmiyorum kaybedilmeyecek kadar mükemmel biri ama galiba ben kötüym ablam yanlış düşündüğümü söyleyp druyo ben de buraya yazmaya karar verdm annme kim bakcak ben onsz nası yaşıcam gurbet şimdiden zor geliyo lütfen bi akıl verin
nişanlına karşı çok soğuk değilsinki yalnızca kendini ve hislerini çok sorguluyosun o zaman da ben yeterince sevmiyorum galiba diyip sevmediğim bi adamla nasıl evlenirim diyip bocalıyorsun. eğer yapabilirsen biraz sakin olmaya çalış hep olumsuz değil de evliliğe karşı daha olumlu bakmalısın. evet evlilik kolay bişey değil ama korktuğun gibi de değil. inşallah o günleri görebilirsen nişanlın da bu karakterde ise daha huzurlu daha mutlu olduğunu göreceksin ve asıl hayat o zaman anlamlı gelecek emin olabilirsin. bu kadar olumsuz düşündükçe evlilik sürecini de en güzel geçmesi gereken nişanlılığı da kendine zehir edersin senin ruh halin nişanlına da yansır. niye üzüleceksiniz ki boşver birazcık ve rahat ol. annenden ayrılmak istemiyorsun bir de ama yapacak bir şey yokki. onunla aynı şehirde bile olsan aynı evde olmayınca yine yanında olamayacaksın. bu işler kader birazcık. annene sorsan kendini değil seni düşünüyordur kızının mutlu bir evliliği için her şeyini verir.
hikayemiz o kadar benziyor ki sadece ben ailemle aynı şehirdeyim.uzak akrabayla görücü usulü evlendim kocamı bize gelene kadar hiç görmedim ama deli gibi aşığım şu anda adama gözünün içine bakıyorum.şükürler olsun bi de kızım var.kocamda gözümün içine bakar kendi kırılır beni kırmaz.
Kanser canım şimdi iyileşti ama tedavi sütecni beraber atlattık
geçmiş olsun canım Allah getirmesin o günleri geri...
artık sende hayatına yön vermen lazım o zaman ayda bir filan aileni ziyarete gidersin telefonda görüşürsün ama artık seninde aile kurman lazım böyle düşün.
nişanlını sevmiyorsun anladığım kadarıyla ben 1.5 sene flört ettim inan şu an gün geliyor hala tanıyamadığını düşünüyorum ki .1.5 senelikte evliyim.
ona karşı ılımlı davran illa kalbının atması değildir aşk huzur bulmaktır. seni anlayabilmesidir
Nişanlıyken benm hissettiklermde varmıydı evlenince mi aşık oldunuz
Huzurluyum onun yanındayken sıkılmıyorum evet zaten duyuyoruz aşkla evlenmş ama mutsuz insanları üzülüyorum korkuyorum o zaman da
nişanlıyken bi kere bile öpmedim sarılırdım fln ama öpmek içimden gelmezdi(çok tutucu olduğumdan değil) ama kocamın çok seksi olduğunu düşünürdüm
ayrıca her evlilikte sıkıntılar olur. bu sıkıntılar hayatımızdaki veya karşımıza çıkan her insanla olabilirki. ailemizle, kardeşimiz, akrabalarımızla, müdürümüzle, hatta minibüs şoförüyle bile sıkıntılar olucak hayatımızda. ama nasıl ailenle tartıştığında unutup onları çok sevmeye devam ediyorsan eşine karşı da öyle olacak. sen sadece kör aptal aşık değilsin öyle olmadığın için kendini sorguluyosun. bu bence senle alakalı bir durum duygularında sorun yok aklın karışıyor sadece rahat ol güzel bakmaya çalış ve evinin nasıl olacağını hayal et arada çık mobilyacıları gez istemesen bile yap bunları herşeyden kaçmak çözüm olmaz. evlilik korkusunu herkes yaşar yaşadığın normal bi durum
İnşallah bende sizn gibi mutlu olurum
şimdi kendi kızları gibi gördüklerini söylerler ama boş canım boş
bak şimdi;
bir kızı;
görümce isteyene kadar,
kaynana düğün olana kadar,
kayınbaba ölene denk severmiş....
alışırsın ama mesafe çok uzaksa ayrı kalamazsın çok hassasın gibi me geldi.
çok sevip aşkından heyecanından ölüp evlendikten bir müddet sonra aşkımız bitti aslında şöyle kötü ailesi böyle kötü diyen arkadaşlarımız da çok oldu burda. bu açısını da değerlendirmeye kat derim canım.
Allah razı olsun inşallah hayırlısı olur onu seviyorum yanındayken de mutluyum yani beni mutlu edebileceğine inanıyorum ama işte gurbetlik korkutuyo
bir arkadaşım var, o da sizin gibi ailesine düşkün.
ailesinin tanıdığı biriyle tanıştı ve evlendi.
sonuç ne mi çok uzak bir şehire taşındılar evlenip, eşinin işi dolayısı ile.
ve şuan arkadaşım o kadar mutlu ki ailesinin yaşadığı şehire gitme fikrine okadar soğuk bakıyor ki anlatamam.
çok mutlu olduğunu söylüyor, bir de bebişi oldu
çok şaşkınım onun gibi ailesine düşkün birinin ailesinden uzakta mutlu olmasına...
Bayanlar 23 yaşındaym nişanlıym 6 ay önce nişanlandım karşı taraf ile uzaktan akrabayız nişanlımla görücü usulü tanıştm görüşürken isteme oldu ama inanın pat diye geldiler istediler ne oldugunu anlamadım belki de biraz daha görüşmemize izin verselerdi evlenmeye karar verecek miydm bunu düşünmek istemiyorum neyse şuan nişanlıym ama çok kararsızm ekimde düğünüm var nişanlım harika ama harika bi insan karakteri bana sevgisi gözümün içine baktığında dolu dolu oldugunu bile görebiliyorum kendisi toplum içinde çok sevilen biri bi kişiden de kötüdür duymadım tüm herkes çok şanslı oldugumuzu söylüyo bende öyle hissediyorum beni önemsiyo değerli hissettiriyo çok yoğun çalışıyo aramızda 8 saat var ama 6 ayda bi kere kopukluk olmadı buna izin vermedi her fırsatta aradı bana gelirsek sevgi de var içimde boş olsam gidemezdi buraya kadar düzgün dürüst annm babam çok seviyolar hatta onlar da çok istedi çocugu tanıyoruz aileyi biliyoruz temiz insanlar zaten daha önceden ailemi çok üzdüğüm için mizirti dedm bi görüş bunlar çok önemli şeyler ama sorun kalbim çarpmıyo evet yanındayken heyecan oluyo ama o heyecan değil hep düşündm cinsel olarak dokunabilir miym diye evet öpüyorum sarılıyorum iğrenme yok ama emin değilm annm hasta kaç yıldr ben bakıyorum ve bağımlı denecek kadar bağlıym on hiç ayrılmadım şimdi diyorum nası ayrılcam keşke aynı şehirde olsaydı gitmeseydm uzağa sonra diyorum gerçekten aşk olsaydı düşünür müydün bu kadar şimdi ne yapaym siz tecrübelisiniz evlilik ten korkuyorum mutsuz olmaktan korkuyorum zaten kaygı Bozukluğu vardı bundan sonra daha da arttı kayııvaldem kayınpedermde çok seviyo kendi kızları gibi görüyolar bunları niye anlatıyorum artıları eksileri görülsün diye karışık yazmış olabilirm k.bakmayın ama inanın başım çatlıyo düşünmekten 6 ayda yıprandm evlenecek kız hevesle bekler hiç heves yok ne oturma grupları ne yatak odası hiç istek yok içimde nişanlım senin gönlüne göre olsun herşey ben minderde de uyurum sen ol yeterki diyo ama bilmiyorum kaybedilmeyecek kadar mükemmel biri ama galiba ben kötüym ablam yanlış düşündüğümü söyleyp druyo ben de buraya yazmaya karar verdm annme kim bakcak ben onsz nası yaşıcam gurbet şimdiden zor geliyo lütfen bi akıl verin
boşverrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrbenim kayınpederde beni sevmiyor . sığınacak insan yok buralarda. Rabbim hepsini uzak tutsun benden