- 31 Ekim 2015
- 333
- 613
-
- Konu Sahibi geldikgidiyoruz
- #41
Pazartesi günü eve gittiğimde yine tartıştık. Bana eğer sen değişmezsen bende değişmem dedi. Benim en ufak şeyde yüzümün asılmasından ona trip atmamdan çok rahatsızmış. Yüzüm duvar gibi oluyormuş. Eşimin ütülerini yapmıyorum. Yapmakta istemiyorum çünkü kendime bile yapamıyorum artık bende yoruluyorum. Ama bu durum onun çok zoruna gidiyormuş. Bir gömleğini bile ütülemiyormuşum. Ona göre ben tasma takıp köpek gibi gezdirmek istiyormuşum. Benim için bahçeye çilek ekmiş seviyorum diye bir gün bile gelip bakmamışım. Şimdi sınava hazırlanıyor ders çalışıyor. Ders çalışırken bir bardak çay götürmemişim bir şeye ihtiyacın var mı diye sormamışım. İlgilenmek istediğinde kendimi geri çekmişim. Sarılmasına ve öpmesine bile izin vermiyormuşum ki evet sinirlendiğimde bana hiçbir şey yok gibi gelip sarılması öpmesine dayanamıyorum. Diğer arkadaşları da evliymiş onlar çıkıyor geziyormuş bir sorun olmuyormuşta ben niye sorun çıkarıyormuşum ve daha hatırlayamadığım bir sürü şey söyledi. Her söylediğim şeyde beni suçladı. Ben de artık sana karşı kalbim buz gibi senden soğuyorum böyle yapınca dedim. Evlilik böyle bir şey değil ütü yapmakla, yemek yapmakla, yada şu yatakta gönlünü eğlemekle karı koca olunmuyor dedim. Ben sana trip atmayacaksam kime atacağım benim nazımı sen çekmeyeceksinde kim çekecek dedim. Bana destek olman yardımcı olman gerekirken sen hep memnuniyetsizliğini şikayetlerini sıraladın dedim. Benim kocam sensin başkalarının hayatından banane hem onların evde ne yaşadığını nereden biliyorsun dedim. Sen beni sevmiyorsun dedim. Bunu artık çok iyi anlıyorum sevseydin böyle yapmazdın dedim. Sende bende değişmeyiz daha öncede değişeni görmedim, Keşke evlenmeden önce başkalarını tanıma fırsatımız olsaydı ilk ve tek birbirimizi gördük birlikte gözümüzü açtık birbirimize ne kadar uymadığımızı anlardık o zaman dedim. Böyle bir evlilik istemiyorum ben bu şekilde yaşamak istemiyorum dedim. Evlilik terapistine gidelim ikimizinde sorunları var ikimizinde hataları var ama bu evlilik böyle yürümez ben kendimi iyi hissetmiyorum kafamın doluluğundan sürekli bunları düşünüp geçmiştekileri aklıma gelmesinden çok yoruldum dedim. Bu şekilde sözlerimiz devam etti. Sonra geldi sarıldı ben seni ve kızımı nasıl bırakayım nasıl uzak kalayım dedi. Evimize geçelim sen daha iyi olacaksın sen iyi olursan bende daha iyi olacağım buna inanıyorum dedi. Değişeceğine söz verdi ama benimde değişmemi dikkat etmem gereken şeyler olduğunu söyledi. Son durum budur kızlar. Ne yapayım ben şimdi?Eşiniz değişmeyecek herseyden önce bunu kabullenin. Sadece eşiniz değil, bu karakter yapısına sahip hiçkimse değişmez emin olun. Gelecekte yaşayacaklarinizi, daha önce yasadiklariniz üzerinden öngörebilirsiniz. Eşinizi ve evliliğinizi sorgulamayi bırakıp kendinize odaklanın. Onu değiştiremeyeceginize göre, kendinizi gelistirin. Terapi alın. Maddi açıdan zor ise; kitaplar ve kisisel gelisim videolar ile kendinize doğru bir yolculuğa çıkin. Niçin bu adama katlandiginizi, ayrılma kararı vermenize engel olan korkulari, duygularınızı, zaaflarınızı tespit edin ve bunların üzerinde calisin. Şuanki psikolojinizden kurtulup, kaybetmeye başladığıniz benliğinizi bulduğunuzda zaten ne yapmanız gerektiği ile ilgili en doğru karari verebiliyor olacaksınız.
Bunu o kadar çok yazan olmuş ki özür dilemenize hiç gerek yok. Ama çok güzel rol yapıyor be helal olsun.Ozur dileyerek soyluyorum ama esiniz sizi sevmiyor , evlenmis olmak icin evlenen erkeklerden , meslegi olan kadin , yemegi yapiliyor , kiyafetleri yikaniyor vs vs
Yani size bosanin bosanmayin diyemem ancak evlilik boyle olmaz bunu bilin , ya bunu bilerek devam edin ya da hayatinizi bastan kurun cunku bu adam degismeyecek
Anladım. Karşınızda usta bir manipulatör var. Şans vermek istiyorsanız sınırlarınızi keskin bir şekilde çizin. Manipulasyonlarina karşı gözünüzü dört açın. Oyuna gelmeyin. Sınırlarınızi ihlal edip etmediğini gözlemleyın. Bu evliliğin sizi mutlu edip etmediğinin cevabını bulmaya çalışın. Şans verdiğiniz süreçte; kendinize güveninizi ve enerjinizi geri kazanmaniz gerekirken yine aşağı çekiliyor ise; olumlu gelişme saglayamadıginiz anlamına gelir. Ki; bu sürecin ömür boyu devam etmesi benliğinizi tam olarak kaybolmasına neden olur. Dikkatli olun. Her gün sonunda size katkilarini ve sizden götürdüklerinin muhasebesini tutun.Pazartesi günü eve gittiğimde yine tartıştık. Bana eğer sen değişmezsen bende değişmem dedi. Benim en ufak şeyde yüzümün asılmasından ona trip atmamdan çok rahatsızmış. Yüzüm duvar gibi oluyormuş. Eşimin ütülerini yapmıyorum. Yapmakta istemiyorum çünkü kendime bile yapamıyorum artık bende yoruluyorum. Ama bu durum onun çok zoruna gidiyormuş. Bir gömleğini bile ütülemiyormuşum. Ona göre ben tasma takıp köpek gibi gezdirmek istiyormuşum. Benim için bahçeye çilek ekmiş seviyorum diye bir gün bile gelip bakmamışım. Şimdi sınava hazırlanıyor ders çalışıyor. Ders çalışırken bir bardak çay götürmemişim bir şeye ihtiyacın var mı diye sormamışım. İlgilenmek istediğinde kendimi geri çekmişim. Sarılmasına ve öpmesine bile izin vermiyormuşum ki evet sinirlendiğimde bana hiçbir şey yok gibi gelip sarılması öpmesine dayanamıyorum. Diğer arkadaşları da evliymiş onlar çıkıyor geziyormuş bir sorun olmuyormuşta ben niye sorun çıkarıyormuşum ve daha hatırlayamadığım bir sürü şey söyledi. Her söylediğim şeyde beni suçladı. Ben de artık sana karşı kalbim buz gibi senden soğuyorum böyle yapınca dedim. Evlilik böyle bir şey değil ütü yapmakla, yemek yapmakla, yada şu yatakta gönlünü eğlemekle karı koca olunmuyor dedim. Ben sana trip atmayacaksam kime atacağım benim nazımı sen çekmeyeceksinde kim çekecek dedim. Bana destek olman yardımcı olman gerekirken sen hep memnuniyetsizliğini şikayetlerini sıraladın dedim. Benim kocam sensin başkalarının hayatından banane hem onların evde ne yaşadığını nereden biliyorsun dedim. Sen beni sevmiyorsun dedim. Bunu artık çok iyi anlıyorum sevseydin böyle yapmazdın dedim. Sende bende değişmeyiz daha öncede değişeni görmedim, Keşke evlenmeden önce başkalarını tanıma fırsatımız olsaydı ilk ve tek birbirimizi gördük birlikte gözümüzü açtık birbirimize ne kadar uymadığımızı anlardık o zaman dedim. Böyle bir evlilik istemiyorum ben bu şekilde yaşamak istemiyorum dedim. Evlilik terapistine gidelim ikimizinde sorunları var ikimizinde hataları var ama bu evlilik böyle yürümez ben kendimi iyi hissetmiyorum kafamın doluluğundan sürekli bunları düşünüp geçmiştekileri aklıma gelmesinden çok yoruldum dedim. Bu şekilde sözlerimiz devam etti. Sonra geldi sarıldı ben seni ve kızımı nasıl bırakayım nasıl uzak kalayım dedi. Evimize geçelim sen daha iyi olacaksın sen iyi olursan bende daha iyi olacağım buna inanıyorum dedi. Değişeceğine söz verdi ama benimde değişmemi dikkat etmem gereken şeyler olduğunu söyledi. Son durum budur kızlar. Ne yapayım ben şimdi?