sevgilimle ortaokuldan beri tanışıyoruz ama lise 2’de sevgili olduk, yaklaşık 5 senedir birlikteyiz. şu an ben tıp fakültesi 2. sınıftayım, sevgilim okumuyor. cok detay vermeden acıklarsam kendisinin kalıtsal bir rahatsızlıgı var -bu sene ameliyat oldu hatta- ve sanırım belli bir yüzdelikle engelli sayılıyor. bu yüzden liseyi bitirir bitirmez kamuda işçi olarak çalışmaya başladı. engel raporundan dolayı 10 sene sonra emekli olabilecek. kendisinin işini sevmediğini biliyorum, her gün bana işte olanlarla ilgili dert yanıyor. ben de zaten işinin onu geliştirecek, ona hitap eden bir iş olmadığını; kendisi de sevmiyorsa belki de farklı bir şeyler denemesi gerektiğini söyledim. hatta ben şahsen üniversiteye gitmesini isterdim çünkü kapasitesi olan bir insan, ama kullanmayı tercih etmedi. bunları söyleyince “ne oldu lise mezunu sevgilin olduğu için utanıyor musun” diye üste çıkıyor. 10 sene çalışır emekli olur rahatıma bakarım kafasında. bunların dışında ben daha dışa dönük biriyim, düzenli olarak konserlere, tiyatrolara, müzelere giderim, çeşitli etkinliklere katılırım, yazları yurtdışına gezmeye giderim, sosyalleşirim vs ama o bunların çoğuna ne gerek var gözüyle bakıyor. en sevdiği aktiviteler geceleri arabayla çıkıp dolaşmak, bilgisayar oyunları oynamak, anime izlemek , borsayla uğraşmak vs vs, ilgilendiğim şeylere asla ilgisi yok. ailesinin görüşleriyle benim görüşlerim uyuşmuyor. bunların yanında iyi yönlerinden bahsedecek olursam senelerdir bana sevgisini belli ediyor, sadık ve fedakar. çok aşık olarak başlamıştım ilişkiye ama hala eskisi gibi hissediyor muyum emin olamıyorum, geleceğimiz var mı onu da bilmiyorum. ayrılırsam da inanılmaz bocalarım gibi geliyor çünkü senelerdir birbirimizin hayatındayız. siz ne düşünüyorsunuz, objektif bir şekilde yorumlarsanız çok sevinirim benim kafam çok karışık çünkü