Benim Imtihanimda Boyleymis...

sanırım kımse okuyup takıp etmıyor topıgımı,acaba bende bol entrikali ve tartismali bir konumu acsaydim :1: neyse saka bir yana da ben zaten yorum yapilsin diye degil sadece kendimi rahatlatmak kendimle dertlesmek icin yazmaya karar vermistim.

Bugun ignemi annem yapti,ben cesaret edemiyorum o seyi kendime batirmaya.laf aramizda canim cok tatlidir.hatta bir kere agda yaptirirken kiz bezi cekince refleks olarak kiza bir tane yapistirmistim :27: dun de dedimya depresyonum beni terketmeye karar verdi diye,sanirim gitti gercekten bu sefer.Tekrar gelir diye korkuyorum ama en azindan o kadar yadirgamam tanismisligimiz var nede olsa :ssz:

Bu arada dayanamadim bugun 1 tane sigara ictim,vicdan azabi cekmedim degil ama resmen krize girdim.Cok etkilermi acaba yumurtalarimin gelisimini ?

Evimi dusundum bugun...yok henuz oraya gitmeye hazir degilim ama esimi cokk ozledim yaa....su 1 ay gecse artik...



Not:Simdi yazdiklarimi okudumda daldan dalaaaa olmus yine.Evet bildiniz IKIZLER Burcuyum:27:
 
Oncelikle guzel dualarin cok sagol canim.Allah hepimize anne olmayi nasip eder umarim.Bende 26 yasimdayim bu arada...O kadar cok okuyorum ki burada acilan konulari tup bebekle ilgili yazilari.Bende daha cok inandimki hersey vesileymis bebegimize kavusmak icin.tup bebek merkezleri,doktorlar,islemler...biz yinede tevekkulumuzu yapiyoruz iste.Hersey Rabbimizin ol demesiyle.Sukurler olsun ki isyan etmiyorum ama bu durumda olupta bu psikolojiye giren oldumu bilmiyorum.Icim yaniyor resmen cayir cayir.Son zamanlarda o kadar ust uste yasadimki olumsuz seyleri,o aydinlik kapinin acilmasini bekliyorum.
Ben bu olayi ilk ogrendigimde subat ayiydi ve o insanlara anlatip aglamistim.Biliyorlardi yani...simdi herkesde biliyordur belki kim bilir.Bebegim olsunda varsin tum dunya bilsin!Elbet gun olur devran doner.

Insallah sende alirsin ikizlerini kucagina,ikiz annelerin topigindede muhabbet ederiz belkide kim bilir...


Canim önceliklen amin diyorum insallah orda muhabbetizi devam ederiz...
bosver kim biliyorsa bilsin Allah herkesin gönlüne göre verir sakin üzülme Allaha sigin sükür et her haline hic spermi olmayanlar var bizim halimiz neki hem yasimizda genc Rabbim kimseyi caresiz birakmasin bak diger topikte biri var 7yillik evli ve 3tüp bebek yapmis esinin sperm sayisida 3milyon tüp denemelerinde negatifi alinca evlatlik almak icin evraklari hazirlarken bu hafta hamile oldugunu ögrenmis Rabbimin mucizesi iste Rabbim dilerse olur zamani gelince hersey olur canim takma bende artik öyle yapiyorum rahat ol positif düsün hep dua et insallah bu tedavinde alican yavrularini.
 
umudunu kaybetmemelisin cnm. en yakının bile olsa güvenmemelisin. bende geçen sene 2 deneme yaşadım ve ikisindede işyerimde o kdar eziyetler baskıalr gördümki anlatamam. 2.sinde ölümden döndüm resmen. hemen birim değiştirdim tekrar denedik şükür bu kez bebişlerim benimleydi. şimdide buradaki bir bayan kıskançlığından ne yapacağını şaşrıdı en son damlada beni aşağılayıcı konuşunca muhabbeti kestim. ama sesini bile duymak sinir bozucu inan. stresten uzak dur kimseyi kafana takma. olmadı diye üzülme her defasında yeni ümitlerle devam et. mevlam hayırsıyla verir inş.
 
Canim önceliklen amin diyorum insallah orda muhabbetizi devam ederiz...
bosver kim biliyorsa bilsin Allah herkesin gönlüne göre verir sakin üzülme Allaha sigin sükür et her haline hic spermi olmayanlar var bizim halimiz neki hem yasimizda genc Rabbim kimseyi caresiz birakmasin bak diger topikte biri var 7yillik evli ve 3tüp bebek yapmis esinin sperm sayisida 3milyon tüp denemelerinde negatifi alinca evlatlik almak icin evraklari hazirlarken bu hafta hamile oldugunu ögrenmis Rabbimin mucizesi iste Rabbim dilerse olur zamani gelince hersey olur canim takma bende artik öyle yapiyorum rahat ol positif düsün hep dua et insallah bu tedavinde alican yavrularini.


Insallahh canim yaa ...


umudunu kaybetmemelisin cnm. en yakının bile olsa güvenmemelisin. bende geçen sene 2 deneme yaşadım ve ikisindede işyerimde o kdar eziyetler baskıalr gördümki anlatamam. 2.sinde ölümden döndüm resmen. hemen birim değiştirdim tekrar denedik şükür bu kez bebişlerim benimleydi. şimdide buradaki bir bayan kıskançlığından ne yapacağını şaşrıdı en son damlada beni aşağılayıcı konuşunca muhabbeti kestim. ama sesini bile duymak sinir bozucu inan. stresten uzak dur kimseyi kafana takma. olmadı diye üzülme her defasında yeni ümitlerle devam et. mevlam hayırsıyla verir inş.

Cok sevindim bebislerine canim.Ikizler sanirim dimi? Allah hayirlisi ile saglikli bir sekilde kucagina almayida nasip etsin...
 
canım öncelikle tedavin hayırlı olsun rabbim umutlarını boşa çıkarmasın.Dost görünüpte seni mutsuz edenleride kafana takmamaya çalış artık sen ve eşin için mutlu olmaya çalış yaşadığımız tedavi süreci kolay bi süreç değil malesef en yakınlarımız bile bazen bizi anlayamıyorlar bende ailemden uzakta yaşıyorum eşim ve eşimin ailesi var yakınımda 2.tüp bebek tedavim birinci tedavim negatif sonuçlandı doktor eşimin spermlerine bağladı azospermiy di ozamanlar ama tam opu günü eşimden 30-40 adet sperm çıkışı oldu ama yinede bebişimiz tutunamadı bu ikinci tedavimiz eşim spermiyogram verdiğinde 15 adet sperm çıktı ama umut tup bebek merkezinde emre bey bu konudada bize şans ve umut vermedi çok umutlanmayın dedi benden yana bi sorun yok doktorum ulun bey inşallah benimde bu sefer herşey yolunda gider ben rabbime inanıyorum olumlu olması için dua ediyorum inşallah sende bende bizim gibi bu sıkıntıyı yaşayanlarda biran önce evlatlarına kavuşurlar.ayrıca iğne konusuna gelince bende kendim yapamıyoerum eşim e yaptırıyorum seninde yapamaman normal canım
 
canım öncelikle tedavin hayırlı olsun rabbim umutlarını boşa çıkarmasın.Dost görünüpte seni mutsuz edenleride kafana takmamaya çalış artık sen ve eşin için mutlu olmaya çalış yaşadığımız tedavi süreci kolay bi süreç değil malesef en yakınlarımız bile bazen bizi anlayamıyorlar bende ailemden uzakta yaşıyorum eşim ve eşimin ailesi var yakınımda 2.tüp bebek tedavim birinci tedavim negatif sonuçlandı doktor eşimin spermlerine bağladı azospermiy di ozamanlar ama tam opu günü eşimden 30-40 adet sperm çıkışı oldu ama yinede bebişimiz tutunamadı bu ikinci tedavimiz eşim spermiyogram verdiğinde 15 adet sperm çıktı ama umut tup bebek merkezinde emre bey bu konudada bize şans ve umut vermedi çok umutlanmayın dedi benden yana bi sorun yok doktorum ulun bey inşallah benimde bu sefer herşey yolunda gider ben rabbime inanıyorum olumlu olması için dua ediyorum inşallah sende bende bizim gibi bu sıkıntıyı yaşayanlarda biran önce evlatlarına kavuşurlar.ayrıca iğne konusuna gelince bende kendim yapamıyoerum eşim e yaptırıyorum seninde yapamaman normal canım

canım benım cok tesekkurederım yorumun ıcın.seninde tedavin umutta anladigim kadariyla.resminden hatirladigim kadariyla sanki gecen hafta gormustum seni umutta.yaniliyor olabilirimde tabi.senin tedavin nasil gidiyor.ne zaman olacak transferin.
 
gözlerim dolu dolu okudum yazdıklarını :14: bak burada senin gibi bu imtihanı sabırla vermeye çalışan bi sürü kişi var bende dahill :14: ben henüz 2 yıllık evliyim 27 yaşındayım ve 1.5 senedir çocuk sahibi olmak istiyorum ama olmuyorr bütün testler temiz yumurtalıklar rahim filmi eşimn sperm testi ama olmayınca olmuyor işte :50:
ben sabırla beeklemeye devam ediyorum

bu arada bu durumumu bilen sadece 2 arkadaşım var onlardan benden :)) aynı şekilde hiçbir problem olmadığı halde bekleyenlerden yani ..

2 3 ay doktora gittim ama sonra nedense tedavi olmak istemedim çünkü çok daha fazla yıpranacağımı düşündüm..bikaç aydırda her regl imde aşılama yaptıracağım diyorum ve sonra yine vazgeçiyorum öyle böyle 1 buçuk sene geçti .. benim gibi çocuk sahibi olmak isteyen herkese yaşatsın Rabbim bu güzel duyguları inşallah..bu mübarek günlerde bolboll dua etmekten başkada birşey gelmiyor elimden hepinizz dualarımdasınız..
 
Merhaba.
Uzun zamandır bu siteyi takip ediyorum, ama üye olup yorum yapmak derdimi sorunlarımı yazmak istemedim ki zaten reelde bile sıkıntılarımı anlatamayan biriyimdir. Açıkçası sırf bu konuya yazmak için üye oldum:) kısaca özet geçmek istiyorum yaşadıklarımı ki hayatta neler var diyip içini ferah tut diye.

Ben 10 yıllık evliyim 3. tüp bebek tedavimin sonucunu dün yaptırdığım B-hcg testi ile aldım. 3. denemem ve yine negatif. 16 yaşımda evlendim 1. yılımda korundum çocuk için çok erkendi ama 2. yılımda yanlızlık ve can sıkıntısı sebebiyle artık çocuk yapmak istediğimize karar verdik eşimle. 1 yıl denedikten sonra doktora baş vurduk sperm hareketliliği sayısı az olduğu için normal yolla olması çok zor dedi doktor. hemen tüp bebek tedavisine karar verdik doktorum yaşımın daha erken daha küçük olduğunu söylesede ben ısrarla istediğim için yaptık. 12. gün yani tam test günü adet gördüm Çok üzülmüştüm 1 hafta sonra kendime geldim hayırlısı dedim ama hemen tekrar bi tüp bebek tedavisi daha kaldıracak durumda değildim ara verdim ve uzun bir süre tüp bebek yaptırmadım. 3 sene sonra tekrar kendimi toparlayıp yaptırmaya karar verdik (ki eşim memur bunun birde maddi yanı varki bu sıkıntılardan bahsetmek bile istemiyorum) rahim filmleri, kan testleri, haftanın bazen 5 günü bazen 6 günü sabahın köründe kalkıp 1 saatlik yolları çekip hastaneye gidip Çoğu zaman canım yana yana eve dönerdim. 2. denememde sol tüpümün kapandığını öğrendim ama engel değil denip devam ettik tedaviye oda negatif sonuç ile sonlandı. 4 yıl sonra tekrar denemeye karar verdim ( bu konuda eşim hiç bir zaman beni zorlamadı hadi tedaviye başlayalım diye sağolsun her zaman benim kendimi hazır hissetmemi bekledi. Tek destekçim) geçen ay başladığım tedavimde Beta hcg testi sonucu ile hüsranla sonuçlandı. Biraz ağladım İçime atmamak için (tabiki eşimden gizli olarak, o bana bende ona destek oluyoruz güya ama ikimizde neler çektiğimizi biliyoruz bir birimize belli etmeden üzülüyoruz) Sonra toparladım kendimi Allah'a Sığınıyorum ondan geleni sorgulamak ne haddime vardır bi bildiği Bunada şükür. Ama bu defa çok umutluydum düşüşüm biraz sert oldu:) Sağlık olsun. Hiç bi zaman Şükretmekten vazgeçme, Dua ile içini Ferah tut, Allah bu imtihandan yüzümüzün Akıyla çıkmayı nasip etsin inşallah. Umarım en kısa zamanda bu sıkıntılarını unutturacak evladının haberini Alırsın.
 
Hepinize merhaba bende sizdenim bende hikayemi anlatayım. bende 4 senelik evliyim 30 yaşındayım bir buçuk senelik evliyken kistlerim olduğunu öğrendim sonra doktor doktor gezdim 7-8 ay sonra en son gittiğim doktor eşimdende test istedi ve maalesef eşimdedeproblem çıktı . Bize normal yolla çocuk sahibi olamıycağımızı aşılama bile olmıycağını direk tüp bebek yaptırmamız gerektiğini söyledi . Tabi bunu içimize sindirmek bir iki ayımızı aldı 2010 aralık ayında ilk tüp bebek tedavimizi gördük ve sonuç negatif sonra doktor 3 ay sonra kistlerim için bir iğne verdi ben 3 ay hastalanmadım bu üç ayın sonunda eylül 2011 de ikinci tüp bebek ve sonuç kimyasal gebelik ama kimyasalda olsa bi umuttu en azından hiç tutmamasından iyiydi kendimi böyle avutmaya başlamıştım ve şubat 2012 de öylesine doktor kontrolüne gitmiştim kistlerimi kontrol için doktor hemen tüp bebeğe başlıyoruz dedi bende hazır değilim daha 5 ay oldu nasıl olur falan derken doktor şuan herşey gayet güzel gözüküyor bence başlıyalım dei ve bizde başladık dedimki bu seferde tutmazsa heralde uzunca bir süre deneyemem diye düşündüm ve 3. sonu pozitif artık hamileydim ama kalp atışını duyana kadar inanmıycaktım bende kan pıhtılaşmasıda bunun için iğnede oluyordum ve ek progeston desteği iğnesi oluyordum hergün artık popom süzgeç gibi olmuştu oturamıyordum uyuyamıyordum ama olsun herşeye değerdi yeterki bebeğimiz bizimle olsun yeterdi 5. haftada keseyi gördük herşey gayet güzel gidiyordu 8. haftada kalp atışı duyuldu sonunda artık emindim bebeğim benimleydi ve hep orda olucaktı artık hayal kurabilirdim 11. haftada doktor kontrollerine gittim herşey gayet güzeldi hiçbir problem yaşamıyorum sadece deli gibi yemek yiyordum o masaya tekrar yattım ve doktordan ses seda yok bakıyo bakıyo ama bişey söylemiyor hiç kötü bierşey olucağı aklıma getirmiyordum ve doktor bebeğin kalbi durmuş atmıyor dedi şaka falan sandım atıcak ordaydı bebeğim ama malesef herşey bitmişti bebeğimin kalbi 1 hafta önce karnımda durmuştu v e doktor hemen alamıycağını 1 hafta beklenmesi gerektini söyledi ve 1 hafat o acıyla bekledim bebeğim orda ama yaşamıyordu. 1 mayıs günü onu almaya giderken yolda şiddetli kanama başladı kanı durduramıyorduk hastaneye zor yetiştik kanamadan gitmek üzereyken ve üstünden nerdeyse 1,5 ay geçti şuan çok şükür iyiyim bazen aklıma gelmi değil bebeğim şimdi bukadarlık olucaktı diyorum ama elden gelen yok . Bu duyguyu 3 ayda olsa yaşamak muhteşemdi eskiden çocuğum olmasada olur diyordum ama o ateş içime düştümü şimdi diyemiyorum artık öyle hissedemiyorum bir an önce tekrar deneyebileceğimin maddi ve manevi zamanı bekliyorum umarım bir mucize olur ve bebeğim kendiliğinden gelir. En kısa sürede umarım hepimiz bu duyguyu yaşayabilir ve meleklerimizi kucağımıza alabiliriz . Umudumuzu hiç kaybetmeyelim evet buda bizim bu dünyadaki imtahanımız Allah daha kötü şeylerle karşılaştırmasın bizi en azından deneme şansımız var ya oda olmasaydı hepimize umut ve huzur diliyorum...
 
gözlerim dolu dolu okudum yazdıklarını :14: bak burada senin gibi bu imtihanı sabırla vermeye çalışan bi sürü kişi var bende dahill :14: ben henüz 2 yıllık evliyim 27 yaşındayım ve 1.5 senedir çocuk sahibi olmak istiyorum ama olmuyorr bütün testler temiz yumurtalıklar rahim filmi eşimn sperm testi ama olmayınca olmuyor işte :50:
ben sabırla beeklemeye devam ediyorum

bu arada bu durumumu bilen sadece 2 arkadaşım var onlardan benden :)) aynı şekilde hiçbir problem olmadığı halde bekleyenlerden yani ..

2 3 ay doktora gittim ama sonra nedense tedavi olmak istemedim çünkü çok daha fazla yıpranacağımı düşündüm..bikaç aydırda her regl imde aşılama yaptıracağım diyorum ve sonra yine vazgeçiyorum öyle böyle 1 buçuk sene geçti .. benim gibi çocuk sahibi olmak isteyen herkese yaşatsın Rabbim bu güzel duyguları inşallah..bu mübarek günlerde bolboll dua etmekten başkada birşey gelmiyor elimden hepinizz dualarımdasınız..

Canim biz Meryem suresinede basladik.Suan ben regliyim o yuzden ablam kayinvalidem eltilerim filan okuyor.Bazen dusunuyorumda bu durum beni Rabbime dahada yakinlastirdi.Namaza basladim,bilmedigim dualari ezberledim.Sukurler olsun ki bu gunlerde biraz daha iyiyim.Insallah seninde mujdeli haberlerini aliriz buradan.Allah kucaklarimizi bos birakmasin.
 
Merhaba.
Uzun zamandır bu siteyi takip ediyorum, ama üye olup yorum yapmak derdimi sorunlarımı yazmak istemedim ki zaten reelde bile sıkıntılarımı anlatamayan biriyimdir. Açıkçası sırf bu konuya yazmak için üye oldum:) kısaca özet geçmek istiyorum yaşadıklarımı ki hayatta neler var diyip içini ferah tut diye.

Ben 10 yıllık evliyim 3. tüp bebek tedavimin sonucunu dün yaptırdığım B-hcg testi ile aldım. 3. denemem ve yine negatif. 16 yaşımda evlendim 1. yılımda korundum çocuk için çok erkendi ama 2. yılımda yanlızlık ve can sıkıntısı sebebiyle artık çocuk yapmak istediğimize karar verdik eşimle. 1 yıl denedikten sonra doktora baş vurduk sperm hareketliliği sayısı az olduğu için normal yolla olması çok zor dedi doktor. hemen tüp bebek tedavisine karar verdik doktorum yaşımın daha erken daha küçük olduğunu söylesede ben ısrarla istediğim için yaptık. 12. gün yani tam test günü adet gördüm Çok üzülmüştüm 1 hafta sonra kendime geldim hayırlısı dedim ama hemen tekrar bi tüp bebek tedavisi daha kaldıracak durumda değildim ara verdim ve uzun bir süre tüp bebek yaptırmadım. 3 sene sonra tekrar kendimi toparlayıp yaptırmaya karar verdik (ki eşim memur bunun birde maddi yanı varki bu sıkıntılardan bahsetmek bile istemiyorum) rahim filmleri, kan testleri, haftanın bazen 5 günü bazen 6 günü sabahın köründe kalkıp 1 saatlik yolları çekip hastaneye gidip Çoğu zaman canım yana yana eve dönerdim. 2. denememde sol tüpümün kapandığını öğrendim ama engel değil denip devam ettik tedaviye oda negatif sonuç ile sonlandı. 4 yıl sonra tekrar denemeye karar verdim ( bu konuda eşim hiç bir zaman beni zorlamadı hadi tedaviye başlayalım diye sağolsun her zaman benim kendimi hazır hissetmemi bekledi. Tek destekçim) geçen ay başladığım tedavimde Beta hcg testi sonucu ile hüsranla sonuçlandı. Biraz ağladım İçime atmamak için (tabiki eşimden gizli olarak, o bana bende ona destek oluyoruz güya ama ikimizde neler çektiğimizi biliyoruz bir birimize belli etmeden üzülüyoruz) Sonra toparladım kendimi Allah'a Sığınıyorum ondan geleni sorgulamak ne haddime vardır bi bildiği Bunada şükür. Ama bu defa çok umutluydum düşüşüm biraz sert oldu:) Sağlık olsun. Hiç bi zaman Şükretmekten vazgeçme, Dua ile içini Ferah tut, Allah bu imtihandan yüzümüzün Akıyla çıkmayı nasip etsin inşallah. Umarım en kısa zamanda bu sıkıntılarını unutturacak evladının haberini Alırsın.

canim arkadasim cok uzuldum seninde yasadiklarina.Allah bin kere razi olsun benim icimi ferahlatmak icin bile ugrasip tekrar uye olmussun.Bizim imtihanimiz gercekten cok zormus.Ama biliyormusun benim hep icime dogardi boyle birsey olacagi.Belkide kendim cektim bu sikintiyi kendime.Guclu olmaya calisiyorum.Icim acimasin o sikintilari tekrar cekmeyeyim yeter.depresyon ne zor seymis.bacagim kirilsa 4 ay yatarim sadece bacagim acir,ama simdi heryanim aciyor,ruhum aciyor resmen ya.Allah yardimcimiz olsun.Kucaklarin 2 tane hayirli yavrunla dolsun insallah.
 
Hepinize merhaba bende sizdenim bende hikayemi anlatayım. bende 4 senelik evliyim 30 yaşındayım bir buçuk senelik evliyken kistlerim olduğunu öğrendim sonra doktor doktor gezdim 7-8 ay sonra en son gittiğim doktor eşimdende test istedi ve maalesef eşimdedeproblem çıktı . Bize normal yolla çocuk sahibi olamıycağımızı aşılama bile olmıycağını direk tüp bebek yaptırmamız gerektiğini söyledi . Tabi bunu içimize sindirmek bir iki ayımızı aldı 2010 aralık ayında ilk tüp bebek tedavimizi gördük ve sonuç negatif sonra doktor 3 ay sonra kistlerim için bir iğne verdi ben 3 ay hastalanmadım bu üç ayın sonunda eylül 2011 de ikinci tüp bebek ve sonuç kimyasal gebelik ama kimyasalda olsa bi umuttu en azından hiç tutmamasından iyiydi kendimi böyle avutmaya başlamıştım ve şubat 2012 de öylesine doktor kontrolüne gitmiştim kistlerimi kontrol için doktor hemen tüp bebeğe başlıyoruz dedi bende hazır değilim daha 5 ay oldu nasıl olur falan derken doktor şuan herşey gayet güzel gözüküyor bence başlıyalım dei ve bizde başladık dedimki bu seferde tutmazsa heralde uzunca bir süre deneyemem diye düşündüm ve 3. sonu pozitif artık hamileydim ama kalp atışını duyana kadar inanmıycaktım bende kan pıhtılaşmasıda bunun için iğnede oluyordum ve ek progeston desteği iğnesi oluyordum hergün artık popom süzgeç gibi olmuştu oturamıyordum uyuyamıyordum ama olsun herşeye değerdi yeterki bebeğimiz bizimle olsun yeterdi 5. haftada keseyi gördük herşey gayet güzel gidiyordu 8. haftada kalp atışı duyuldu sonunda artık emindim bebeğim benimleydi ve hep orda olucaktı artık hayal kurabilirdim 11. haftada doktor kontrollerine gittim herşey gayet güzeldi hiçbir problem yaşamıyorum sadece deli gibi yemek yiyordum o masaya tekrar yattım ve doktordan ses seda yok bakıyo bakıyo ama bişey söylemiyor hiç kötü bierşey olucağı aklıma getirmiyordum ve doktor bebeğin kalbi durmuş atmıyor dedi şaka falan sandım atıcak ordaydı bebeğim ama malesef herşey bitmişti bebeğimin kalbi 1 hafta önce karnımda durmuştu v e doktor hemen alamıycağını 1 hafta beklenmesi gerektini söyledi ve 1 hafat o acıyla bekledim bebeğim orda ama yaşamıyordu. 1 mayıs günü onu almaya giderken yolda şiddetli kanama başladı kanı durduramıyorduk hastaneye zor yetiştik kanamadan gitmek üzereyken ve üstünden nerdeyse 1,5 ay geçti şuan çok şükür iyiyim bazen aklıma gelmi değil bebeğim şimdi bukadarlık olucaktı diyorum ama elden gelen yok . Bu duyguyu 3 ayda olsa yaşamak muhteşemdi eskiden çocuğum olmasada olur diyordum ama o ateş içime düştümü şimdi diyemiyorum artık öyle hissedemiyorum bir an önce tekrar deneyebileceğimin maddi ve manevi zamanı bekliyorum umarım bir mucize olur ve bebeğim kendiliğinden gelir. En kısa sürede umarım hepimiz bu duyguyu yaşayabilir ve meleklerimizi kucağımıza alabiliriz . Umudumuzu hiç kaybetmeyelim evet buda bizim bu dünyadaki imtahanımız Allah daha kötü şeylerle karşılaştırmasın bizi en azından deneme şansımız var ya oda olmasaydı hepimize umut ve huzur diliyorum...


canim benim yazdiklarini aglayarak okudum.sen ne kadar guclu bir kadinsin.yasadiklarinin cok zor olmasina ragmen umudun cok guclu ne guzel.benim daha ilk tedavim olmasina ragmen yikildim resmen...Guzel Allahim yasadiklarimizin sabrini veriyor demekki..Allahimmmmm insallahh en kisa zamanda sanada verir mucizeni.Hepimizin birbirimize hamile oldugumuz haberlerini verelim,bu sinavi gecelimm artik.
 
allah sabır versın zorluk ustune zorluk yasamıssın...inşallah melegın gelır ve tum sıkıntılarınızdan kurtulursunuz
 
Canım hersey üst üste gelmiş...

Tedavin hayırlı,uğurlu olsun.Rabbim sağlıkla bebeğine kavuştursun inşallah.

Dost bildiğin insanların gerçek yüzünü görmen ters bir zamana denk gelmiş,seni daha da yormuş ama inan bana herseyde bir hayır var.Hayatından çıkarmışsın,basitlikleriyle kirtelemeyecekler artık anlamlarını.

Hakkında herseyin hayırlısı olması ve güzel haberlerini almak dileğiyle...:16:
 
Canım hersey üst üste gelmiş...

Tedavin hayırlı,uğurlu olsun.Rabbim sağlıkla bebeğine kavuştursun inşallah.

Dost bildiğin insanların gerçek yüzünü görmen ters bir zamana denk gelmiş,seni daha da yormuş ama inan bana herseyde bir hayır var.Hayatından çıkarmışsın,basitlikleriyle kirtelemeyecekler artık anlamlarını.

Hakkında herseyin hayırlısı olması ve güzel haberlerini almak dileğiyle...:16:


iyi dileklerin icin cok sagol canim...Tabi vardir her serde bir hayir...hakkimizda hayirlisi
 
canım benım cok tesekkurederım yorumun ıcın.seninde tedavin umutta anladigim kadariyla.resminden hatirladigim kadariyla sanki gecen hafta gormustum seni umutta.yaniliyor olabilirimde tabi.senin tedavin nasil gidiyor.ne zaman olacak transferin.

evet canım benim tedavimde umutta.olabilir gecen haftalarda oradaydım görmüş olabilirsin canım yarın kontrolum var heralde artık opu gununu söyler doktorumuz ilaç tarif kağıdım bitiyor çünkü bakalım haftaya bi aksilik olmassa transfer olur belki rabbim dualarımızı kabul etsin
 
Merhabalar,

Pazartesi gunu Tup Bebek icin tedaviye basliyoruz.Oncelikle yasadiklarimi ve psikolojimden bahsetmek istedim size.Uzun uzun yazacagim.Icimde ne varsa dokecegim buraya...

2010 yilinda cok sevdigim esimle evlenip yasadigim sehir olan Istanbuldan baska bir sehre gittim.Geldigim yer ufak bir sahil kasabasiydi ve herkes birbirini taniyordu.Esimin ailesi dahil hic kimsemiz yoktu orda.Kisa sure de cevrem olusmaya basladi.Yapim geregi kisa surede cok samimi oldum insanlarla.Sonrasinda hayalkirikligi ve baska arkadasliklar.En son tanismamiz gecen yil mart ayinda olan oda istanbuldan gelin gelmis ayni sartlarda oldugumuz,hatta eslerimiz ayni yerde calisan biriyle arkadas oldum hatta benim tabirimle dosttuk.Sonra onun bir arkadasi benim bir arkadasim derken grup olduk.Iyi vakit gecirdigim ailece gorustugumuz insanlardi.Buraya kadar hersey guzel...

2011 yilinda bebek istemeye basladik esimle.1. deneme,2. deneme,3. deneme ... derken ben huzursuz olmaya basladim.3 doktora gittim bir sorun gozukmuyordu.Rahim temiz hersey yolunda diyorlardi.Hayatimin en cahilce isi esimin testlerini o zaman yaptirmamiz oldu.Inanin hic aklima gelmedi.2011 dolu dolu huzurla gecti yinede.

2012 yili hayatimin donum noktasi oldu resmen.Subat ayinda esim ilk spermiyogram testini yaptirdi,bende muayene oldum.Bende sorun gozukmuyordu ama esimin sonuclari hic iyi degildi.Sperm sayisi azdi,yavasdi ustelik morfoloji sorunuda vardi.O an icime bir ates dustu resmen.Ama iyiydim dostlarim vardi ya onlar destekti bana.Dualar okuyacaktik,icim rahat olacakti ve elbette bebegimiz de olacakti.

Subat ve Mart ayinda esim ilac kullandi,keciboynuzlari,cevizler,findiklar...Bu arada ben iyiyim hala..Hatta esimi ben telkin ediyorum.Asla isyan etmeyecegiz daha yasimiz kac bizim diyorum...

4 Nisanda arastirip iyi olduguna karar verdigimiz bir tup bebek merkezine gittik.Yine esime spermiyogram testi ve bana muayene.O koltuktan nefret eder oldum...artik gorunce titremeye basliyorum.Doktor ultrasyonda bakarken cikolata kistin var dedi.Beynim uguldamaya basladi.Arastirdigim kadariyla buda bir ınterfılıte nedeniydi.Birde bu eksikti! Neyse basladik esimin sonucunu beklemeye.Bu arada icim hala yaniyor.Bu sefer az olan sperm sayisi neredeyse yok denecek duruma gelmis,hareket sifira yakin ,morfoloji % 0. Iste o an basladi benim imtihanim.O an dustum aslinda ben o karanlik kuyuya.Cevremde hep bebek askiyla bilinen ben dunyaaa cocugu olmayacak!

Eve geldik..gozler sismis yanliziz.Ama aklim hep dostlarimda onlarla konusmaliyim icim rahatlamali...Onumuzdeki hafta rahim filmi cekilecek bana.Ailem uzakta ama olsun dostum olacak yanimda.Ertesi gun ariyorum dostumu.Sesi soguk,isteksiz konusuyor.Ne oldu diyorum bosver diyor.Coktan bosvermis yani beni.Bize gelsene diyorum isim var diyor.Kapattik telefonu facebooka girdim.Oradan adilik,yalanci arkadaslik,dedikodu falan filan onlarla ilgili bir suru sey paylasmis.Aradim tekrar...Disarda bulusalim evine gelmek istemiyorum dedi.Idrak edemiyordum olanlari peki dedim.Bir cafeye gittik...Benimle ilgili x `e YORUM yapmissin(diger dostum dedigim kisiye).ne yapmisim yorum dedim.O kadar basitce o kadar komik seylerki.Ama konusulan hersey sanki hep art niyetli oldugum ve onu kiskanmisim gibi aktarilmis.Aciklama yaptim ama anlamadi beni.Riyakarlikla sucladi.Birde ustune bende benimle ilgili ne sirrin varsa hepsini sinirlenip x kisiye anlattim dedi.Ben yorum yapmisim ama siz dedikodumu yapmissiniz dedim.Ne dediysem dedim ama bu olayda aklayamadim kendimi.Birden gunah kecisi oldum,hepsi cikti hayatimdan.Daha test sonuclarimi bile paylasamadan,bana yardim edin kotuyum diyemeden onlar yargilayip asmislar bile beni.1 hafta oyle tuhaf duygularla gecti.Isin kotusu bu insanlar ile ayni sitedeyim surekli goruyorum,gorusuyorlar,guluyorlar..sesleri hep evimde.

1 hafta sonrasinda rahim filmim cekildi.Narkozdan aglayarak uyandim.Esim elimi tutmustu yanimda oda agliyordu.Ertesi sabah kalktigimda ben degildim sanki.Sinir krizleri gecirdim ustuste 3 gece acillerde sabahladik.Eve giremiyordum.10 gunde 7 kilo verdim.Surekli kusuyordum.Intihar etme dusuncesi yerlesmistiki artik beynime ablam ve enistem cikip geldiler yanima.Delirmis gibiydim.Nefes alamiyorum diye bagiriyordum surekli.

Mayis ayinda tedavimin baslamasi gerekiyordu ama benim psikolojim berbatti.Beni alip Istanbula getirdi ablam.Burada yaptircaz tedaviyi dedik.Umut tup bebek merkezini arastirdik bulduk.Suleyman Bey ile tanistim.Esimden tekrar spermiyogram istedi.Bu sefer sonuclar daha iyi cikti.Ama benim Mayis ayim gitmisti...

Son olarak hala Istanbuldayim ailemin yaninda.Yasadigim yere donmek istemiyorum.O kadar kotu gunler gecirdimki son zamanlar o evde,sanki gidince tekrar yasayacakmisim gibi....Esimi ara ara gidip geliyor yanima.Cok ozluyorum onu.Psikolojik olarak hala iyi degilim.Kriz gecirmiyorum ama icim hala yaniyor.Sabahlari kalktigimda sikintidan patlayacakmis gibi oluyorum.Namaza basladim,tovbe ettim yaptigim tum gunahlara...surekli tesbih cekiyorum.Carsamba gecesi Hz Mevlanayi ziyaret icin istanbuldan yola ciktik sabah ziyaretimi yapip tekrar donduk.Suan yasadigim ruh durumu normalmi bilmiyorum.Gerci yasadiklarima verdigi tepki bu beynimin biliyorum.

Bu sabah adet oldum,pazartesi umudum icin basliyorum tedaviye.Bakarsiniz sinavim bebegimle biter.Bu bebek yuregime su serper.Suan bunun icin nefes aliyorum.

Biliyorum uzun oldu ama baktimda ben yazarken bile bir nebze olsun rahatlamisim.Okuyan,yorum yapan herkesden Allah razi olsun.Hakkinizi helal edin zamaninizi aldim.




Merhaba,

Sakın yanlış anlamayın lütfen ama başlığı gördüğümde ve okuduğumda yazdıklarınızı düşünce karmaşası yaşadım.
Kimsenin derdini umursamamak veya küçümsemek haddime değil tabiki. ama unutmayın rabbim daha büyük dert vermesin...Bence o tür kırgınlıklar geçebiliyor ama amansız bir hastalık ile mücadele etmek veya çocuğunu kaybetmek gibi dertler olmasın. Bunları size yazıyorum ki , o yaşadığınız şeyleri tekrar tekrar düşünmemeniz için.
kanserle mücadele eden bir arkadaşıma sordum nasıl hissediyorsun diye. O da dediki şu an ne kadar aptalmışım, boşu boşuna buna değmeyen insanlar için üzülmüşüm... Gencecikdi arkadaşım 30 da kaybettik..
Ben de çok zor günler yasadım. eşim tedaviler gördü. 6 tüp 3 aşılama. İkizlerimi kaybettim. ama her defasında dualara ve ümide sarıldım.
sizde şükredin siz ve eşiniz sağlıklısınız. Bu tür dertleriniz yok.
 
Merhaba,

Sakın yanlış anlamayın lütfen ama başlığı gördüğümde ve okuduğumda yazdıklarınızı düşünce karmaşası yaşadım.
Kimsenin derdini umursamamak veya küçümsemek haddime değil tabiki. ama unutmayın rabbim daha büyük dert vermesin...Bence o tür kırgınlıklar geçebiliyor ama amansız bir hastalık ile mücadele etmek veya çocuğunu kaybetmek gibi dertler olmasın. Bunları size yazıyorum ki , o yaşadığınız şeyleri tekrar tekrar düşünmemeniz için.
kanserle mücadele eden bir arkadaşıma sordum nasıl hissediyorsun diye. O da dediki şu an ne kadar aptalmışım, boşu boşuna buna değmeyen insanlar için üzülmüşüm... Gencecikdi arkadaşım 30 da kaybettik..
Ben de çok zor günler yasadım. eşim tedaviler gördü. 6 tüp 3 aşılama. İkizlerimi kaybettim. ama her defasında dualara ve ümide sarıldım.
sizde şükredin siz ve eşiniz sağlıklısınız. Bu tür dertleriniz yok.

Tabıkı bende sukredıyorum her zaman belırttıgım gıbı hıcte ısyan etmedım.Insanlar acilari yasaya yasaya olgunlasiyor.hayatta hersey tecrube.17 yasindaki bir genc kizinda emin ol en buyuk derdi erkek arkadasiyla yasadigi sorunlardir.Suan bunlarda bize ne ne kadar basit geliyor degil mi? bende eminimki insallah tabikide onumuzdeki sene bu zamanlar bu topigi gulumseyerek okuyacagim.Zamanla yasadigimiz acilarda kuculuyor.Yarin olecegimiz bilsem suan yasadiklarimi dert olarak gorurmuyum sence...

Suan cocugun oldumu bilmiyorum ama Allah seninde gonlune gore versin canim.Hepimizin duasi belli.
 
Tabıkı bende sukredıyorum her zaman belırttıgım gıbı hıcte ısyan etmedım.Insanlar acilari yasaya yasaya olgunlasiyor.hayatta hersey tecrube.17 yasindaki bir genc kizinda emin ol en buyuk derdi erkek arkadasiyla yasadigi sorunlardir.Suan bunlarda bize ne ne kadar basit geliyor degil mi? bende eminimki insallah tabikide onumuzdeki sene bu zamanlar bu topigi gulumseyerek okuyacagim.Zamanla yasadigimiz acilarda kuculuyor.Yarin olecegimiz bilsem suan yasadiklarimi dert olarak gorurmuyum sence...

Suan cocugun oldumu bilmiyorum ama Allah seninde gonlune gore versin canim.Hepimizin duasi belli.

Aynen dediğin gibi her dert kendi içinde büyük veya küçüktür. Benim anlatmak istediğim 3.kişilerden gelen veya gelecek üzüntülere karşı dirayetli olun. Kaçmayın kaçtıkça aklınızda kalır. insanın en güzel ilacı umuttur. Ben hayatımda her sürecte bunu hayal ettim. dün birine anlattım yaşadığım sürecleri, inanamadı "taş olsa çatlar" dedi. Ama rabbim gücünü veriyor.. Sizde yaşadığınız yerden kaçmayın aksine üzerine gidin.. Utanmayın insanların çocugunun olmaması utanılacak bir şey değil. Bu herkesin başına geliyor. Rabbim bana sabrımın sonunda kızımı gönderdi. Babasına umut oldu. Şu an 21 aylık...
Sizinkide gelir. Ama sabırlı , umutlu olun. Olan her şey içinde " bir hayır vardır" diye düşünün. O kişi ile aranızın bozulmasında bile bir hayır vardır.
Umutlu ve sabırlı olun. Çünkü tedaviniz kısada uzunda olabilir. Ama küsmeyin. O geleceği zamanı bilir.
 
Back