Öncelikle mizaç meselesi. Huyunuzu, sınırlarınızı gözden geçirin.ingiliz dili ve edebiyatı okuyorum ve formasyon alıp ingilizce öğretmeni olmayı düşünüyorum.
çocukları seviyorum ve kendimi öğretmen olarak hayal edebiliyorum. o yüzden böyle bir isteğim var ama biraz da kararsızım çünkü 4.sınıfa giden bir kardeşim var ve ona ödev yaptırmak yemin ediyorum işkence oluyor.
dersi okulda pek ilgili dinlemiyor zaten, ödev yaptırırken tek tek o konuları her gün baştan alıyorum. resmen her gün kafasında konular sıfırlanıyor çünkü kafası hep başka yerde. mesela ödev yaparken tamamen şıkları sallıyor ve eğer tutarsa kazanmış oluyor kendince. bu yüzden soruda ne sorulduğuyla kesinlikle ilgilenmiyor.
her soruyu ben çözmüş oluyorum, çünkü tüm konuları baştan anlatıp soruları çözmesini beklediğimde gün içerisinde 3 saate yakın süre geçirmiş oluyoruz ve ben sinirden ağlayacak gibi oluyorum ara ara.
bir yandan da öğretmen olduğumda sabırlı olmam gerek bunu da düşünüyorum. ama kardeşim beni öğretmen gibi görmediğinden ciddiyet de kalmıyor doğal olarak.
sizce hedefimi daha büyük bir yaş kitlesine mi yönlendirmeliyim? iyice düşüneceğim öğretmenliği yapıp yapamayacağımı ama sizden de fikir almak istedim. sonuçta her mesleğin zorluğu var ama bazı kişiler hiç uygun değillerdir mesela bir mesleğe. ben yine de bir şeyler yapabildiğime inanıyorum ama işte sabrımın azalmaya başladığını fark ettiğim için de şüpheye düştüm. bunu en iyi formasyon ve staj döneminde anlarım sanırım, sizce daha başka nasıl anlayabilirim? aramızda öğretmen olanlar varsa özellikle yazarsa sevinirim. Ve son olarak öğretmenlikle alakalı sorulmuş konu içerik vs. varsa atar mısınız buraya çok fazla bulamadım.
haklisiniz orda gercek ortami gormus olacagim.Formasyon döneminde staj görürken az çok anlarsınız. Öğretmenlik çok zor bir meslek ve şimdiki çocuklar maalesef çok farklı. Çoğu asla laftan anlamıyor, saygısız. Çoğu, öğretmene asla saygı duymuyor. Ayrıca meslek tercih envanterleri var. O testleri çözerek de hangi mesleğe uygun olduğunuzu anlayabilirsiniz az çok. Hakkınızda hayırlısı olsun.
genelde ogretmenler ogretmen olmayin diyorlar :) ben seviyorum aslinda. biraz hizli bir tercihle bu karari aldim o yuzden kafam karisik su aralar, detayina indigimde kolay bir meslek degil asla.Öncelikle mizaç meselesi. Huyunuzu, sınırlarınızı gözden geçirin.
Ondan sonra ortamı görebilmek adına bir sınıfta ders anlatılırken gözlemci olarak bulunabilirsiniz. Gerekli yerlerden izin alarak tabi
Meslekte yıllarını geçirmiş kişilerle de sohbet edebilirsiniz. Tavsiyeleri olacaktır mutlaka
evet ben de oyle düşünüyorum. ogretmenini gordugu gibj gormuyor beni cunku. okulda cok daha farkli ogretmeninden duydugumuza gore.Kardeşinizle ögrencileriniz bir olmaz ya ordan kıyaslamayın bence.
mesajiniz icin cok tesekkur ederim, ss aldim arada bunu okuyacagim. cok haklisinizBir mesleğin senin için iyi olup olmadığıni içine girene kadar anlamak imkansızdır bence.
Ayrıca güzel meslek mi var? En 'duzgun' meslekli insanlarla dertleşiyoruz, herkes (haklı) bazı şeylerden şikayetçi. Devlette de olsan, özelde de olsan genelde mağdur oluyorsun. Kimse kimseye emeği iyice somurulmeden para vermiyor bence bu devirde.
Öğretmenlik meselesine gelince, tüm ogrenciligim haftanın 2 günü STK 'larla, sosyal sorumluluk projelerinde çocuklarla çalışarak geçti. Mezun olunca da ilk girdiğim işte çocuklarla beraber çalışmıştım. İnanılmaz güzel bir enerjileri var. Şimdi daha rahat ve masabasi bir işteyim ama resmen tüm hayat enerjimi aldı ofis ortamı. Hatta daha bu ay bir çocukla tanistim. Onun da masabasi bir işi varmış,sonra Afrika'ya 3 ay gonullu olarak gitmis- çocuklarla ilgili bir projede. Kendi ülkesine donunce de demiş ki; ben bu enerjiyi kaybetmek istemiyorum. Ve eğitim almış,şu an okul oncesi öğretmeni.
Yani yasayı deneyimleyip ömrünü buna vermek istediğine karar vermiş. Ve çok mutlu...
Ama bir meslek ile insanın uzun süre aynı tatmini yaşaması da kesin bir şey değil.
Mesela bir yakınım var, birkaç sene yurtdışında öğretmenlik yaptı, birkaç sene özel okulda, birkac sene doğuda,şimdi de büyük şehirde. Meslekte 15. Yılı falan. Ve diyor ki; 'amaaan umrumda degil artık ogrenciler'
Çünkü doymuş mesleğe. o yurtidisi deneyiminde, özel okulda devamlı aktivite yapıp beraber ülke içi ulke dışı turlar çıktığı çocuklarla ve doğunun ucra köşesinde birebir ilgilenip hepsini güzel üniversitelere yerleştirdigi çocuklarla alabileceği tüm doyuma ulaşmış. Bu saatten sonra 'ben okur geçerim, paramı alirim' kafasında.
yani onun için belki beş sene önce ideal olan ve kendini gerçekleştirdigi meslek artık kendini tekrar ettiği bir hale gelmiş. Beş yıl önce ona hitap eden,bugün etmiyor.
Aynı sekilde büyük hevesle,dünyayı görme isteğiyle ortadoguda onemli bir havayolunda hostes olan bir arkadaşım vardı. Baktım, sözleşmesi bitince komple hostesligi bırakmış. Daha da yapmam diyor. Oysa hostesligi kazanınca havalara uçmustu - çünkü hostelde resepsiyonda çalıştığı ve o kabul telefonunu almayı beklediği bir hayatı vardı.
ama işte, en büyük hayali ile üç yıl yaşamak yetmis ona.
ve bir başka arkadaşım, pilot olmayı çok istiyordu. Hatta (on sene önce falan) ailesi araba sattı çocuğun eğitimi için (diye hatırliyorum). Sonuçta pilot oldu,hayalini gerçekleştirdi. Ama sonra bu iş ona çok stresli gelmiş olacak ki (sanırım bir işe başlamadan) memleketine geri döndü, drone üzerine bir şirket kurdu, şimdi ondan aldı yürüdü... Bir avukat arkadaşım var, en büyük arzusu cimnastik salonu açmak...
yani demek istediğim insanlarin zevkleri, hayalleri,onları tatmin eden şeyleri zamanla değişir. Ben mesela çocukken plazada böyle topuklu ayakkabılar ile gezip asansör sırası bekleyen bir iş kadını olmak isterdim. Ama o kadar bana-yasam enerjime aykırı bri şey ki beyaz yakalı ya da memur olmak. şimdi masabasi isimden kurtulmayı istiyorum.
O yüzden benim önerim öncelikle nasıl bir gelecek istediğinizi düşünün.
Mesela "mesai bitince isim bitsin- kafayı takmayayim, işimin gecesi gündüzü belli olsun- işi işte bırakayım, faranjitim falan yok saatlerce konuşsam boğazım ağrımaz, bendeki sabır kimsede yok" diyorsaniz
deneyimleyin derim. Baktınız sevmediniz diplomanizdaki işe döner,çeviri falan yaparsiniz. Ne kaybedersiniz ki? Yaşadığınız her iş deneyimi size elbette bir şeyler katar size
Valla biraz vizyonlu düşünün pilotluga başvurun lisans bitinceingiliz dili ve edebiyatı okuyorum ve formasyon alıp ingilizce öğretmeni olmayı düşünüyorum.
çocukları seviyorum ve kendimi öğretmen olarak hayal edebiliyorum. o yüzden böyle bir isteğim var ama biraz da kararsızım çünkü 4.sınıfa giden bir kardeşim var ve ona ödev yaptırmak yemin ediyorum işkence oluyor.
dersi okulda pek ilgili dinlemiyor zaten, ödev yaptırırken tek tek o konuları her gün baştan alıyorum. resmen her gün kafasında konular sıfırlanıyor çünkü kafası hep başka yerde. mesela ödev yaparken tamamen şıkları sallıyor ve eğer tutarsa kazanmış oluyor kendince. bu yüzden soruda ne sorulduğuyla kesinlikle ilgilenmiyor.
her soruyu ben çözmüş oluyorum, çünkü tüm konuları baştan anlatıp soruları çözmesini beklediğimde gün içerisinde 3 saate yakın süre geçirmiş oluyoruz ve ben sinirden ağlayacak gibi oluyorum ara ara.
bir yandan da öğretmen olduğumda sabırlı olmam gerek bunu da düşünüyorum. ama kardeşim beni öğretmen gibi görmediğinden ciddiyet de kalmıyor doğal olarak.
sizce hedefimi daha büyük bir yaş kitlesine mi yönlendirmeliyim? iyice düşüneceğim öğretmenliği yapıp yapamayacağımı ama sizden de fikir almak istedim. sonuçta her mesleğin zorluğu var ama bazı kişiler hiç uygun değillerdir mesela bir mesleğe. ben yine de bir şeyler yapabildiğime inanıyorum ama işte sabrımın azalmaya başladığını fark ettiğim için de şüpheye düştüm. bunu en iyi formasyon ve staj döneminde anlarım sanırım, sizce daha başka nasıl anlayabilirim? aramızda öğretmen olanlar varsa özellikle yazarsa sevinirim. Ve son olarak öğretmenlikle alakalı sorulmuş konu içerik vs. varsa atar mısınız buraya çok fazla bulamadım.
ne yapiyosunuzValla biraz vizyonlu düşünün pilotluga başvurun lisans bitince
Yada hostes olun.
Yada havaalanında calisacaginiz başka bir işiniz olsun
Öğretmenler ne kazanıyor HİÇ kazaniyor
Ben ogretmenim, yapmıyorum mesela
Dil öğrenme odakliyimne yapiyosunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?