- 30 Haziran 2013
- 21.687
- 1
- 17.560
- 498
- Konu Sahibi Kristalbeyaz
-
- #21
Evet atarlı bir insanımdır ama bunu nasıl anladın merak ettim doğrusu
derler muhtemelen.Ben de öyle buldum sizi. Bir kelime söylerken karşımdakini kırıcam diye çok korkuyorum yazdınız ya aynısını karşıdan da bekliyorsunuzdur. Yani herkes lafını gram gram ölçsün öyle konuşsun der gibi bir haliniz var. Arkadaşlarınızı dinlesek "ya her lafa alınıyor altında mana arıyor" vs derler mi?
Cok iyi biriyimdir.
Cok fedakarimdir.
Cok vericiyimdir.
Herkesle dertlenirim.
Herkesle iyi olmaya calisirim.
Vs vs.
Bu tarz insanlarla ben arkadaslik etmiyorum mesela, cunku yuzde yuz iyilik, yuzde yuz fedakarlik diye birsey yok bu bana samimi gelmiyor. Her insan biraz kotudur, biraz bencil, biraz savurgan, biraz dertli. Kusura bakmayin belki cidden super iyi birisinizdir ama bu da insani irite eder, insanlar kendilerindeki kotu yanlari cok hissederler super iyi birinin karsisinda.
Oncelikle fedakar olmayi birakin, elalemin derdiyle niye dertlenesiniz? Dinleyin, dert ortagi olun, istenirse cozum sunun ama orda kalsin daha ilerisi, dertlenecek kadar konuyu sahiplenmek yok bu olmaz bu kadari sahici değil acikcasi.
Umarım aradığınız gibi bir arkadas bulabilirsiniz.
Arkadaşlara sormak lazımderler muhtemelen.
Karşı taraftaki insanların beni küçük gördüğünü biliyorum mesela,ezik hissettiriyorlar bana kendimi. Ve evet bende bi arkadaşımın derdi için hep teselli veriyordum ama sonra ona kötü akıl verdiğimi iddia etmiş.Bu sorunu bende çok yaşadım yalnız kalcam korkusuyla çok iyi bir insan oldum yanlışlıklaama sonunda bilin bakalım ne oldu koca bir yalnızlık. Aslında benim ki biraz ailesizlikten kaynaklı her dostuma ailem gibi yaklaştım her sorununu çözmeye çabaladım ve büyük fedakarlıklarda bulundum ve karşılığında hep vefasızlık gördüm... Ama sonradan aynen senin gibi kafa yordum neden böyle oluyor diye meselâ anladım ki o fedakarlık karşı tarafa ağır geliyor kendini borçlu hissetmemek için benimle görüşmek istemiyor önce bunu fark ettim sonra ben gerçekten insanların iyiliğini isterdim ve bunun üzerine konuşurdum şu sana faydalı vs derdim sonra şunu da fark ettim ben yararına diye söylerken o benim çok bilmiş olduğumu düşünmüş mesela. Yani niyetin iyi ama karşı tarafa bu böyle gelmiyor....Kendini gözlemle şekerim karşı taraf seni nasıl algılıyor buna bak. Daha inan ki bir sürü madde sayabilirim bütün bunlar davranış bozuklukları hatta kendime bir liste yapmışlığım var bununla ilgili. Empati yapmaya çalış biri sana böyle davransa sen ne hissedersin bunu düşün. Zamanla düzelt davranıslarını ve bak mesela bunların farkına varmama rağmen alıskanlıktan geçen yine bir dostumun sorununu çözdüm sonra kendime çok kızdım tabi.
Ezik hissettirmeleri şundan aslında karşı taraf bu çabanın farkında arkadaş olmaya çabaladığının farkında bu yüzden seni ezik görmeleri olağan... Şimdi empati yap senin gibi biri sana gelse arkadaş olmak için farkına varmaz mısın tavırlarından sen onu ezik görmez misin..Aynen görürsünKarşı taraftaki insanların beni küçük gördüğünü biliyorum mesela,ezik hissettiriyorlar bana kendimi. Ve evet bende bi arkadaşımın derdi için hep teselli veriyordum ama sonra ona kötü akıl verdiğimi iddia etmiş.
Bunları düşünmek için geç kalmışsınız bence.çoluğa çocuğa karışmışsın anne olmuşsun.bu saatten sonra liseli kız gibi ne yapacaksın milleti, arkadaşı.Çocukluğumdan beri yaşıyorum bu durumu,sürekli arkadaş ortamlarından dışlanıyorum. Normalde karakter olarak sessiz bi insanımdır ama bana biri bir adım gelse ben on adım giderim,sevdiğim insanlara karşı fedakarımdır onun derdini kendi derdim bilirim. Ama hiç yakın arkadaşım olmuyor,eğer yakın olduğum biri varsa bu benim çabamla olan bi yakınlık oluyor,karşı tarafın bi çabası yok. Bi arkadaş grubu kurmuştuk herkes evine davet etti sonra sıra yine en başa geldi ve bu sefer bensiz devam ettiklerini öğrendim. Gerçekten çok üzüldüm. Ben bu insanlara ne yapıyorum da beni sevmiyolar. Hiçbir zaman sağlam bir dostum olmadı,en başta dediğim gibi hep ilk vazgeçilen ben oldum. Bu durum benim imtihanım mı bilmiyorum ama artık çok kırıldım. Çok yalnız kaldım. Ne yapmam lazım
Çok fedakar olmayın. Arkadaş ortamında yüz ifadeniz nasıl? Çok mu soğuk asık suratlı ya da negatif konuşan biri misiniz ? Size 1 adım atana 10 adım atmayın meselaÇocukluğumdan beri yaşıyorum bu durumu,sürekli arkadaş ortamlarından dışlanıyorum. Normalde karakter olarak sessiz bi insanımdır ama bana biri bir adım gelse ben on adım giderim,sevdiğim insanlara karşı fedakarımdır onun derdini kendi derdim bilirim. Ama hiç yakın arkadaşım olmuyor,eğer yakın olduğum biri varsa bu benim çabamla olan bi yakınlık oluyor,karşı tarafın bi çabası yok. Bi arkadaş grubu kurmuştuk herkes evine davet etti sonra sıra yine en başa geldi ve bu sefer bensiz devam ettiklerini öğrendim. Gerçekten çok üzüldüm. Ben bu insanlara ne yapıyorum da beni sevmiyolar. Hiçbir zaman sağlam bir dostum olmadı,en başta dediğim gibi hep ilk vazgeçilen ben oldum. Bu durum benim imtihanım mı bilmiyorum ama artık çok kırıldım. Çok yalnız kaldım. Ne yapmam lazım
Olur mu hiç öyle şey? Evli insanların da sosyalleşmeye , arkadaşlarıyla sohbet edip aktif olmaya ihtiyaçları var. Ev işi ve çocuk bakımından dolayı belki çok sık görüşme olmasa da arkadaşlarla arada bir buluşmak, kafa dağıtmak ister insanBunları düşünmek için geç kalmışsınız bence.çoluğa çocuğa karışmışsın anne olmuşsun.bu saatten sonra liseli kız gibi ne yapacaksın milleti, arkadaşı.
Ben de kabullendim artık ve kendi kendime mutluyum çok şükür ki eşim çocuğum var onlar orta seviyede beni tatmin ediyor ben de arkadassizligi kader olarak görüyorumÇocukluğumdan beri yaşıyorum bu durumu,sürekli arkadaş ortamlarından dışlanıyorum. Normalde karakter olarak sessiz bi insanımdır ama bana biri bir adım gelse ben on adım giderim,sevdiğim insanlara karşı fedakarımdır onun derdini kendi derdim bilirim. Ama hiç yakın arkadaşım olmuyor,eğer yakın olduğum biri varsa bu benim çabamla olan bi yakınlık oluyor,karşı tarafın bi çabası yok. Bi arkadaş grubu kurmuştuk herkes evine davet etti sonra sıra yine en başa geldi ve bu sefer bensiz devam ettiklerini öğrendim. Gerçekten çok üzüldüm. Ben bu insanlara ne yapıyorum da beni sevmiyolar. Hiçbir zaman sağlam bir dostum olmadı,en başta dediğim gibi hep ilk vazgeçilen ben oldum. Bu durum benim imtihanım mı bilmiyorum ama artık çok kırıldım. Çok yalnız kaldım. Ne yapmam lazım
Ferhans, evlenmiş çocuk yapmış kadınları ne zaman salacaksınız? Kadın çalışmasa evde otursa kabahat, çocuk yapsa kabahat, hem evli hem çocuklu olsa kabahat, hem çalışsa hem de arkadaş çevresi olsa kabahat. Size göre örnek kadın tiplemesi nasıl merak ediyorum.Bunları düşünmek için geç kalmışsınız bence.çoluğa çocuğa karışmışsın anne olmuşsun.bu saatten sonra liseli kız gibi ne yapacaksın milleti, arkadaşı.
Ben de kabullendim artık ve kendi kendime mutluyum çok şükür ki eşim çocuğum var onlar orta seviyede beni tatmin ediyor ben de arkadassizligi kader olarak görüyorumç
Öyle olmuyor işte ,insan sosyalleşmek istiyor,arkadaşıyla kahve içip muhabbet etmek istiyorBunları düşünmek için geç kalmışsınız bence.çoluğa çocuğa karışmışsın anne olmuşsun.bu saatten sonra liseli kız gibi ne yapacaksın milleti, arkadaşı.
Alıngan olabilirim ya ince düşünmek beni çok yoruyor zaten1- Siz ince düşünceli olduğunuz için karşı taraftan da aynı şeyi bekleyip olmayınca alınganlık yapıyor musunuz ?
2- Buluşmalarda genel olarak dert anlatıyor musunuz farkında olmadan da olsa?
3- Sohbetiniz genelde olumsuz mu ?
4- Fazla çıtkırıldım bir yapınız var mı?
5- Dedikodu yapıyor musunuz?
Bunların cevabı sorunuzun da cevabını verecektir. Yukarıdaki arkadaşlara da katılıyorum fazla verici olmak karşı tarafı yoruyor çünkü beklenti oluşuyor. Alma vermek dengesini hiçbir ilişkide kaybetmemek gerek.
Zamanında yalnız kalmamak için bende böyle davrandım oradan biliyorum.
Takıntılı biri olduğumu kabul ediyorum. İnsanların söylediklerini çok kafama takarımAlıngan misiniz kendinize bunu sorun espri ve gerçek arasındaki farkı anlayabiliyormusunuz? Takıntılımısınız ? Başka açılardan bakmak bildiklerinizi dışına çıkmak zor gelirmi ? Homurdanirmisiniz ? Bunları iyice bir öz eleştiri olarak sorgulayın kendinizde bunlar varsa bunları çözün.Dışardan kendinizi değerlendirin insanları kırmamak için hep lafı yuvarlayıp kim nasıl konuşuyorsa tepki alacağım diye fikirlerinizi ortaya dökmekten cekinirmisiniz ?Hani karsinizdaki kişilerde iyi arkadaş olmayabilir fakat sürekli aynı sorunu yaşıyorsak kendinizde bakacağız.Normal hayatda kimse akıl istemez içini döküp kaldığı yerden hatasına döner zaten.Cok iyi tanımadığınız kişilere tavsiye vermeyin evet haklısın deyin geçin .Bekledikleri bu zaten gerçekleri duymak sorunu çözmek değil.O zaman çok akıllı çok iyi insan oluverir siniz.İsinize gelirmi o tipler bilmem derin arkadaslik derin insanla zamanla olan birşey
Olabilir. Belki de bu yüzdendirYaklaşık 40 yaşında bir ablan ya da teyzen olarak yazayım.Senin söylediğin seyler onlara uymuyordur.Yani düşüncelerin.İlla ki insanlara bişey yapmana gerek yok.
Şöyle aciklayayim.Ben ataeekil kafa yapısındaki insanlari sevmiyorum.Biri bu şekilde yorum yapinca çoğu zaman bişey demem.ozellikle iş arkadaşımsa.Ama uzak dururum.Gibi gibi. Ya da sevgilisi ile cinsel ilişki uasayanlara surtuk gözüyle bakiyorsan öyle yaşayan biri sana cevap vermez ama uzak durur gibi.Belki böyle biseydir.İlla öyledir demiyorum olabilir
Sessiz bir insan olduğunuz için insanlara sıkıcı geliyor olabilirsiniz aklıma bu geldi benim. Eğer muhabbeti akıtamıyorsanız, çekimser kalıyorsanız topluluk içinde, insanların aklına gelmiyor olabilirsiniz, sizle aynı frekansta buluşamadıklarını düşünüyor olabilirler.Çocukluğumdan beri yaşıyorum bu durumu,sürekli arkadaş ortamlarından dışlanıyorum. Normalde karakter olarak sessiz bi insanımdır ama bana biri bir adım gelse ben on adım giderim,sevdiğim insanlara karşı fedakarımdır onun derdini kendi derdim bilirim. Ama hiç yakın arkadaşım olmuyor,eğer yakın olduğum biri varsa bu benim çabamla olan bi yakınlık oluyor,karşı tarafın bi çabası yok. Bi arkadaş grubu kurmuştuk herkes evine davet etti sonra sıra yine en başa geldi ve bu sefer bensiz devam ettiklerini öğrendim. Gerçekten çok üzüldüm. Ben bu insanlara ne yapıyorum da beni sevmiyolar. Hiçbir zaman sağlam bir dostum olmadı,en başta dediğim gibi hep ilk vazgeçilen ben oldum. Bu durum benim imtihanım mı bilmiyorum ama artık çok kırıldım. Çok yalnız kaldım. Ne yapmam lazım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?