• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Benim derdim dışlanmak,her ortamda ilk vazgeçilen ve her seferinde dışlanan neden ben oluyorum? Detaya da iner misiniz?

Kristalbeyaz

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
8 Temmuz 2022
138
54
28
29
Çocukluğumdan beri yaşıyorum bu durumu,sürekli arkadaş ortamlarından dışlanıyorum. Normalde karakter olarak sessiz bi insanımdır ama bana biri bir adım gelse ben on adım giderim,sevdiğim insanlara karşı fedakarımdır onun derdini kendi derdim bilirim. Ama hiç yakın arkadaşım olmuyor,eğer yakın olduğum biri varsa bu benim çabamla olan bi yakınlık oluyor,karşı tarafın bi çabası yok. Bi arkadaş grubu kurmuştuk herkes evine davet etti sonra sıra yine en başa geldi ve bu sefer bensiz devam ettiklerini öğrendim. Gerçekten çok üzüldüm. Ben bu insanlara ne yapıyorum da beni sevmiyolar. Hiçbir zaman sağlam bir dostum olmadı,en başta dediğim gibi hep ilk vazgeçilen ben oldum. Bu durum benim imtihanım mı bilmiyorum ama artık çok kırıldım. Çok yalnız kaldım. Ne yapmam lazım
 
biri bir adım gelse ben on adım giderim,sevdiğim insanlara karşı fedakarımdır onun derdini kendi derdim bilirim

Bu yüzden.
Abarti abarti hareketleri kimse sevmez ve samimi bulmaz. Hep yazarim sirf yaranmak icin yaşayan insanlar cidden itici geliyor. Yani bir insan sürekli asiri iyi olamaz surekli milletin peşinde olamaz. Biraz duruşunuz olsun.
 
Bu yüzden.
Abarti abarti hareketleri kimse sevmez ve samimi bulmaz. Hep yazarim sirf yaranmak icin yaşayan insanlar cidden itici geliyor. Yani bir insan sürekli asiri iyi olamaz surekli milletin peşinde olamaz. Biraz duruşunuz olsun.
Sürekli değilim zaten , hatta soğuk duruşun var derler.
 
ya böyle kişileri ben de sevmem çok aramam yanımda istemem çünkü bir duruş bir özelliği yok, ben çok fazla çabalamam kimsenin peşinde de koşmam ,ararım aramazsa bir daha aramam. Bir sürü de şey yaşarız kötü de oluruz ama hemen de vazgeçmezler.
Niye herkese bu kadar bağımlı yaşıyorsunuz? Sizi sevsinler diye mi?
 
ya böyle kişileri ben de sevmem çok aramam yanımda istemem çünkü bir duruş bir özelliği yok, ben çok fazla çabalamam kimsenin peşinde de koşmam ,ararım aramazsa bir daha aramam. Bir sürü de şey yaşarız kötü de oluruz ama hemen de vazgeçmezler.
Niye herkese bu kadar bağımlı yaşıyorsunuz? Sizi sevsinler diye mi?
Bağımlı değilim sadece dışlanmamın sebebini merak ediyorum
 
Çocukluğumdan beri yaşıyorum bu durumu,sürekli arkadaş ortamlarından dışlanıyorum. Normalde karakter olarak sessiz bi insanımdır ama bana biri bir adım gelse ben on adım giderim,sevdiğim insanlara karşı fedakarımdır onun derdini kendi derdim bilirim. Ama hiç yakın arkadaşım olmuyor,eğer yakın olduğum biri varsa bu benim çabamla olan bi yakınlık oluyor,karşı tarafın bi çabası yok. Bi arkadaş grubu kurmuştuk herkes evine davet etti sonra sıra yine en başa geldi ve bu sefer bensiz devam ettiklerini öğrendim. Gerçekten çok üzüldüm. Ben bu insanlara ne yapıyorum da beni sevmiyolar. Hiçbir zaman sağlam bir dostum olmadı,en başta dediğim gibi hep ilk vazgeçilen ben oldum. Bu durum benim imtihanım mı bilmiyorum ama artık çok kırıldım. Çok yalnız kaldım. Ne yapmam lazım
Bunu yazan ben miyim diye baktım bir an🤫
 
Cok iyi biriyimdir.
Cok fedakarimdir.
Cok vericiyimdir.
Herkesle dertlenirim.
Herkesle iyi olmaya calisirim.

Vs vs.

Bu tarz insanlarla ben arkadaslik etmiyorum mesela, cunku yuzde yuz iyilik, yuzde yuz fedakarlik diye birsey yok bu bana samimi gelmiyor. Her insan biraz kotudur, biraz bencil, biraz savurgan, biraz dertli. Kusura bakmayin belki cidden super iyi birisinizdir ama bu da insani irite eder, insanlar kendilerindeki kotu yanlari cok hissederler super iyi birinin karsisinda.

Oncelikle fedakar olmayi birakin, elalemin derdiyle niye dertlenesiniz? Dinleyin, dert ortagi olun, istenirse cozum sunun ama orda kalsin daha ilerisi, dertlenecek kadar konuyu sahiplenmek yok bu olmaz bu kadari sahici değil acikcasi.

Umarım aradığınız gibi bir arkadas bulabilirsiniz.
 
Evet atarlı bir insanımdır ama bunu nasıl anladın merak ettim doğrusu 😀
Ben de öyle buldum sizi. Bir kelime söylerken karşımdakini kırıcam diye çok korkuyorum yazdınız ya aynısını karşıdan da bekliyorsunuzdur. Yani herkes lafını gram gram ölçsün öyle konuşsun der gibi bir haliniz var. Arkadaşlarınızı dinlesek "ya her lafa alınıyor altında mana arıyor" vs derler mi?
 
Back