Benim de sorunum iş

feelfree

Guru
Kayıtlı Üye
27 Haziran 2014
155
84
323
Selam arkadaşlar. Ortanın üstü bir üniversiteden iyi bir bölümden mezunum. (İnanın kaç zamandır düşünüyorum, yazsam mı yazmasam mı diye. Buraya bile yazmaya anlatmaya utanıyorum.) İngilizcem de iyi-ileri arası diyebilirim. Önceden çok daha iyidi ama pratik yapmaya yapmaya biraz bozuldu. Bu konu beni çok ama çok endişelendiriyor. Özellikle yazma konusu şirketlere girebilmek için önemli. Mülakatlarda bunu çok önemsiyorlar. Neyse sorun bence ingilizce meselesi değil. Kendime güvenemiyorum. İş görüşmesine giderken elim ayağım titriyor. Bulunduğum bir bölgede de o kadar ilan yayınlanmıyor. Ama iş olanağı yok değil diyemem.
Şimdi uzun süreden beri evde oturduğum için burada da birkaç tane arkadaşım var ve sık sık görüşmüyoruz zaten. İnanın güvenim kalmadı. Ama şu an daha fazla çalışmak istiyorum. Her gün ilanlara bakıyorum, her gün başvuru yapmaya çalışıyorum. Telefonda bile heyecanlanıyorum. Ama mülakatlarda pek olmuyor bu. Tabi karşıdaki kişiye de bağlı. Bir kere gittiğimde iki kız vardı ve bana çok baskı yaptılar. Özgüvenli bir şekilde cevap veremedim. Şevkli ve istekli olmaya çalışıyorum. Kaldı ki mülakata çok sık aramıyorlar.
Arkadaşlar 25 yaşındayım ne kamuyu denedim ne özel de deneyimim var. Üniversite birinci sınıftan beri ben mezun olunca ne yaparım diye düşündüm. Sanki bu iş olayı, benim hayatımda aşılamayacak bir şey. Sanki hiç iş sahibi olamayacakmışım gibi geliyor. Sanki ne bileyim iş "nirvanaya ulaşmak" gibi. Arkadaşlar bana bir akıl verin. Bir uzmana da gittim, tanıdığımız. Dediki heyecanlanıyorsan bir cümlen olsun ilk mülakata başlarken onu söyle. Heyecanlandığını açığa vur dedi. Yoksa heyecan katsayım artarmış. Ama mülakatlarda da ben heyecanlıyım demek çok abuk bir durum. Elim ayağım titriyor, sesim titriyor. Normalde herkesle konuşurum, hal hatır sorarım, hatta beni tanımayan insanlar sen ne kadar pozitifsin der. Ama mülakat konusu kendimi tutuk hissediyorum.
Benim karakterim de ilk başta bulunduğum ortama alışamam. Temkinli davranırım. Sonra sonra açılırım. Sizce ne yapmalıyım? Biraz uzun ve karışık oldu arkadaşlar. Ama iş bulamamak beni çok üzüyor. Anneannem bile bana sene boşa okudun diyor. Çevreden baskı görmüyorum. Ancak kırk yılda bir. Sadece kendimi anlamıyorum? Ben neden böyleyim diye? Özellikle benim durumumda olan daha önceki arkadaşlar ya da çalışanlar, ya da herkes yorum yapabilir. Şimdiden teşekkürler. :) Uzun oldu özür dilerim.
 
Buraya gelen yorumlari dikkatle takip edecegim. Cunku ben de ise basliyorum yarin ve ilk gun korkusu var bende de. Yapamazsam alisamazsam insanlar sacma sapan bakarsa diye.. Allah yardimcimiz olsun.
 
Bide mülakatlarda demiyorlar mı biz size olumlu yada olumsuz döneceğiz.. yazdan bu yana 6 7 iş gorusmesine gittim bi tanesi bile olumsuz da olsa aramadı Yani iişin özetii torpilin olacak dayın olacak ki pat diye işe alınabilesin. Bende ye ni mezunum oh diyodum sonunda iş hayatıma baslayacagım. Ama neeerdee.. Benim ilk gorusmemde sadece asırı heyecan vardı kadının sordugu sorulara cevap verememiştim kendimden utanmıstım resmen. Ama sonra alıstım gide gele umursamıyorum yani elbet vardır biyerlerde kısmetimiz boşa okudum diye düşünme. İş bulmak gerçekten zormuş ama bunu anladım. İş arayan çok işveren yok.
 
Mulakatlarda ve is gorusmelerinde sorulan sorular genelde benzer oluyor
heyecanlaniyorsan onceden sorulmasi yuksek olan sorulari bir kagida yazıp ayna karsisinda pratik yapabilirsin
mesela kendini tanitmani mutlaka isterler ya da daha once deneyimin olup olmadığını.
cevren tarafindan pozitif olarak adlandirilan biriysen oylesindir ve bunu yapabilcek birisindir. Dedigim gibi kendine guven.
 
Mülakatta heyecanlı olmak gayet doğal bir durum, heyecanlı olduğunuzu da söyleyebilirsiniz, ben bizimle mülakat sırasında heyecanlı görünen aday varsa biraz konuyu dağıtıyorum o arada da aday sakinleşmiş oluyor. Önemli olan hakim olduğunuz konuları samimi olarak karşınızdakine aktarabilmek. Olumlu ya da olumsuz geri dönüşle ilgili maalesek küçük şirketlerde bu konuyla ilgilenen ayrı bir İK bölümü yoksa o iş yükünün altında maalesef atlayabiliyoruz.
 
Sorun nedir tam olarak? "Mülakatları nasıl aşacağım" mı?
Evet ilk etap o yönde. Bir de en son gittiğim yerde olumlu konuştular ancak olmadı. O zaman bile ya alınırsam, işe nasıl başlıcam, bana ne dicekler, yok iş arkadaşlarım beni sevmezse, herkes birbirinin kuyusunu kazarsa... Kendi kendime olumsuz düşünüyorum. Aşırı korkum var. Denemeye, yapmaya. Başarısız olma korkum var. Mülakatları nasıl aşabilirim? Bu konuda bana yardımcı olabilirseniz çok ama çok sevinirim. Her fikire açığım.
 
Yorumunuz için teşekkür ederim. :) Anladığım kadarıyla İK cısınız. Hemen ben heyanlıyım denilir mi? Bir de o kişiden kişiye değişiyor. Karşımdaki kişi güler yüzlü olursa ve bol bol örnek verip sorular sorunca rahatlıyorum. Ama baskı oldu mu bir kere rahat hissedemiyorum.
 
bak öncelikle şöyle düşün gidip üniversite okudun..onca insan ,yeni arkadaşlıklar, yurt ,ev vs ...heyecanlar, stresler ,vizeler ,finaller ,bitime, proje falan filan derken .....SEN BUNLARI AŞTIN! oraya da giderken ürkektin,korkuyordun kendini anlatamamaktan çekiniyordun ama başardın ve bitirdin.. o kısım zor kısımdı. bölümün ne olursa olsun bitirdin mezunsun ve belli donanıma sahipsin yani YAPABİLİRSİN..iyisi mi yerinde olsam mülakatlarada baya bi girmişsin tecrübelerinden faydalanarak kısa videolar çek kendini tanıttığın ve bunları izle... nerede heyeacnına yenik düştün nerede boğazın düğümlendi görür,düzeltirsin...işe kendini ifade edebilmekten ve tabi ki kendini yaptığın bu ifadeden ötürü tatmin etmekten başla ... başarılar...
 
Heyecanlanabilirsin bunu belli etmekten sakinirken isi istemiyormus gibi gorunebilirsin.
Heyecanini da soyle aktarabilirsin normalde sakin bi insanim ama buraya girdiğim an hissettigim enerji beni heyecanlandirdi filan
Istekli oldugunu belli ettigin an isi % 50 aldin demektir
 
Arkadaşlar yorum yapan herkese çok çok teşekkür ederim. Kendimle ilgili bir durum olduğunda mutlaka yazıcam. Öyle birden bir işim olsun diye düşünmüyorum istediğim benim de içime sindirdiğim bir yer olsun istiyorum. Ama yaşım da geçiyor. En az o iş yerinde 1-2 yıl arası kadar çalışmak istiyorum ki tecrübe olsun. Aynen soruları hazırlıcam, ne cevap verebilirim diye düşünücem. Kendi tavrımı değiştirmem gerek. Ama utanma duygusu oluyor. Bir şekilde aşıcam arkadaşlar, güvenicem kendime. İşe girince de dünyayı kurtarmıcam ya, çoğu insan gibi benim de işim olucak sadece. Dilaraginoss kendimi videoya da çekicem. Süper fikir bence. Aynen senin tüm düşündüklerini hissediyorum. Düşünüyorum. Harekete geçmek artık şart oldu. Yeni bir mülakata girdiğimde mutlaka ama mutlaka almak istiyorum artık. Bu da güven ve istekle olucak düşünüyorum. Sivribiber cümlen süper ötesi, bunu denicem. Çok teşekkürler.
 
Mülakatlarda heyecanlı olmanız beklenmeyen bir durum değil. Hani tecrübeniz olur, işinize hâkim olursunuz, o zaman daha sakin olabilirsiniz tabii; ama başlangıçta çok normal.

Ben geçen sene mezun oldum, çok çok sayıda mülakata girdim. Arkadaşların dediği gibi mülakatta sorulan fiks sorular var. Mesela, "Kendinizi tanıtır mısınız?", "Tecrübelerinizden bahseder misiniz?", "Güçlü ve zayıf yönleriniz neler?", "Kendinizde neyi değiştirmek isterdiniz?", "5 yıl sonra kendinizi nerede görüyorsunuz?".

Bu sorulara cevaplar hazırlayın ve kafanızın içinde tekrar edin.

Mülakatına gittiğiniz şirketin ne yaptığını muhakkak bilin, şirketle ilgili bilgi edinin. Başvurduğunuz pozisyonla ilgili de hakeza. Örneğin ben mühendisim; iş analistliği yapacaksam bu mesleğin temel taşlarını öğrenmeliyim.

Yönetici mülakatlarında daha teknik sorular gelebilir. Bana iş analistliği mülakatında 'case' yaptırmışlardı mesela. Şu iş için müşteriye ne sorarsın, hadi bakalım, biz müşteriyiz, gibi.

Bir de zeka sorusu tipi sorular gelebiliyor yönetici mülakatlarında. Mesela bir başka şirkette müdür bana "Ankara'da kaç piyano tamircisi var?" diye sormuştu, nasıl akıl yürüttüğünü görmek için. Bu soruların da benzerleri internette var.

Hazırlıklı olunca her şey daha kolay. İyi şanslar. :)
 
İK'cı değilim ama kendi yönettiğim bölüm için çok mülakat yaptım. Teknikleri işin uzmanı arkadaşlarımız daha iyi bilir ama bazıları mülakat sırasında baskı altında stresi ölçmek istiyor, açıkçası benim çok sıcak baktığım bir yöntem olmadı. Bir de şöyle bir durum var, iş görüşmesi de sonuçta tarafların birbirinden aldığı elektiriğe göre ilerliyor. Sonuçta tabii ki iş ararken her görüşmeyi değerlendireceksiniz ama ilk görüşmede siz de sıkıntı hissediyorsanız eğer o iş yerinde mutsuz olma ihtimaliniz yüksek. Heyecanlıyım demeseniz de karşınızdaki insan sizin heyecanınızı anlıyor zaten, hatta ilk iş görüşmesini yapanların heyecanlı ve ürkek olması tamamen normal, ben aksini pek görmedim :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…