- 27 Haziran 2014
- 155
- 84
- 323
Selam arkadaşlar. Ortanın üstü bir üniversiteden iyi bir bölümden mezunum. (İnanın kaç zamandır düşünüyorum, yazsam mı yazmasam mı diye. Buraya bile yazmaya anlatmaya utanıyorum.) İngilizcem de iyi-ileri arası diyebilirim. Önceden çok daha iyidi ama pratik yapmaya yapmaya biraz bozuldu. Bu konu beni çok ama çok endişelendiriyor. Özellikle yazma konusu şirketlere girebilmek için önemli. Mülakatlarda bunu çok önemsiyorlar. Neyse sorun bence ingilizce meselesi değil. Kendime güvenemiyorum. İş görüşmesine giderken elim ayağım titriyor. Bulunduğum bir bölgede de o kadar ilan yayınlanmıyor. Ama iş olanağı yok değil diyemem.
Şimdi uzun süreden beri evde oturduğum için burada da birkaç tane arkadaşım var ve sık sık görüşmüyoruz zaten. İnanın güvenim kalmadı. Ama şu an daha fazla çalışmak istiyorum. Her gün ilanlara bakıyorum, her gün başvuru yapmaya çalışıyorum. Telefonda bile heyecanlanıyorum. Ama mülakatlarda pek olmuyor bu. Tabi karşıdaki kişiye de bağlı. Bir kere gittiğimde iki kız vardı ve bana çok baskı yaptılar. Özgüvenli bir şekilde cevap veremedim. Şevkli ve istekli olmaya çalışıyorum. Kaldı ki mülakata çok sık aramıyorlar.
Arkadaşlar 25 yaşındayım ne kamuyu denedim ne özel de deneyimim var. Üniversite birinci sınıftan beri ben mezun olunca ne yaparım diye düşündüm. Sanki bu iş olayı, benim hayatımda aşılamayacak bir şey. Sanki hiç iş sahibi olamayacakmışım gibi geliyor. Sanki ne bileyim iş "nirvanaya ulaşmak" gibi. Arkadaşlar bana bir akıl verin. Bir uzmana da gittim, tanıdığımız. Dediki heyecanlanıyorsan bir cümlen olsun ilk mülakata başlarken onu söyle. Heyecanlandığını açığa vur dedi. Yoksa heyecan katsayım artarmış. Ama mülakatlarda da ben heyecanlıyım demek çok abuk bir durum. Elim ayağım titriyor, sesim titriyor. Normalde herkesle konuşurum, hal hatır sorarım, hatta beni tanımayan insanlar sen ne kadar pozitifsin der. Ama mülakat konusu kendimi tutuk hissediyorum.
Benim karakterim de ilk başta bulunduğum ortama alışamam. Temkinli davranırım. Sonra sonra açılırım. Sizce ne yapmalıyım? Biraz uzun ve karışık oldu arkadaşlar. Ama iş bulamamak beni çok üzüyor. Anneannem bile bana sene boşa okudun diyor. Çevreden baskı görmüyorum. Ancak kırk yılda bir. Sadece kendimi anlamıyorum? Ben neden böyleyim diye? Özellikle benim durumumda olan daha önceki arkadaşlar ya da çalışanlar, ya da herkes yorum yapabilir. Şimdiden teşekkürler. :) Uzun oldu özür dilerim.
Şimdi uzun süreden beri evde oturduğum için burada da birkaç tane arkadaşım var ve sık sık görüşmüyoruz zaten. İnanın güvenim kalmadı. Ama şu an daha fazla çalışmak istiyorum. Her gün ilanlara bakıyorum, her gün başvuru yapmaya çalışıyorum. Telefonda bile heyecanlanıyorum. Ama mülakatlarda pek olmuyor bu. Tabi karşıdaki kişiye de bağlı. Bir kere gittiğimde iki kız vardı ve bana çok baskı yaptılar. Özgüvenli bir şekilde cevap veremedim. Şevkli ve istekli olmaya çalışıyorum. Kaldı ki mülakata çok sık aramıyorlar.
Arkadaşlar 25 yaşındayım ne kamuyu denedim ne özel de deneyimim var. Üniversite birinci sınıftan beri ben mezun olunca ne yaparım diye düşündüm. Sanki bu iş olayı, benim hayatımda aşılamayacak bir şey. Sanki hiç iş sahibi olamayacakmışım gibi geliyor. Sanki ne bileyim iş "nirvanaya ulaşmak" gibi. Arkadaşlar bana bir akıl verin. Bir uzmana da gittim, tanıdığımız. Dediki heyecanlanıyorsan bir cümlen olsun ilk mülakata başlarken onu söyle. Heyecanlandığını açığa vur dedi. Yoksa heyecan katsayım artarmış. Ama mülakatlarda da ben heyecanlıyım demek çok abuk bir durum. Elim ayağım titriyor, sesim titriyor. Normalde herkesle konuşurum, hal hatır sorarım, hatta beni tanımayan insanlar sen ne kadar pozitifsin der. Ama mülakat konusu kendimi tutuk hissediyorum.
Benim karakterim de ilk başta bulunduğum ortama alışamam. Temkinli davranırım. Sonra sonra açılırım. Sizce ne yapmalıyım? Biraz uzun ve karışık oldu arkadaşlar. Ama iş bulamamak beni çok üzüyor. Anneannem bile bana sene boşa okudun diyor. Çevreden baskı görmüyorum. Ancak kırk yılda bir. Sadece kendimi anlamıyorum? Ben neden böyleyim diye? Özellikle benim durumumda olan daha önceki arkadaşlar ya da çalışanlar, ya da herkes yorum yapabilir. Şimdiden teşekkürler. :) Uzun oldu özür dilerim.