Benim Babam...

cüvcüv .!.:

Benim babam; mavi gözlü, güler yüzlü, öyle ince düşünceli, öyle sessiz, öyle hassas...
Ben babamı hiç üzmedim, üzmek istemedim.Çok korktum hep onu üzgün görmekten.Hani çocuklar babalarından korkar ya,
ben babamın üzülmesinden korktum.

Ben babamı öyle çok sevdim ki; çocukken hastalandığımda geceleri öksürdüğümü duymasın diye yastığa gömdüm kafamı sessizce öksürdüm.

Ona yalan söylemedim ya ortaya çıkarsa bir gün yalanım yüzüne bakamamaktan korktum; yanlış olsa da yaptığım dosdoğru söyledim böyle yaptım diye.

Benim babam; mavi gözlü, iyi kalpli, dürüst, delikanlı...

Seni çok seviyorum babacığım kendini her zaman benim yerime koydun,
Dürüstlüğü, özür dilemeyi, alçak gönüllü olmayı, değerlerimi, eğlenmeyi, düşünmeyi, konuşmayı, hassas olmayı, bir eve elim boş gitmemeyi...
Bana öğrettin.

Evleneceğim insanı seçebilmem için bana zaman tanıdın.Fırsat verdin.Benimle arkadaş oldun, önce dinledin sonra karar verdin ama her zaman dengeli oldun.
Her zaman senin kim olduğunu bildim, beni hiç hayal kırıklığına uğratmadın.

Ben seni çok sevdim.Senin bana verdiğin sevgi kadar.
Ben sana hayran oldum.Senin bana hayranlığın kadar.
Ben sana saygı duydum.Senin bana duyduğun saygı kadar.

Benim babam; mavi gözlü, babaların bir tanesi.
Unutamadığım anılarımın baş rolü.

Seni seviyorum benim güzel babam.

Babalar günün kutlu olsun... a.s.

Genişletmek için tıkla...