- 15 Aralık 2012
- 1.214
- 415
6 ay Önce Gerçekleşti herşey herşeyi Yaşadıgım İlk Adamdı Kör olmuştum..O gün Onunla Buluşmuştuk Herşey Yolundaydı Ama Bişey vardı Hissidiyordum Huzursuzdum nedensiz bi Mutsuzluk çökmüştü üstüme kadınlar hisseder Diye Boşuna Dememişler.. ilk defa Telefonuna Baktım o gün İçimdeki ses Çığlık Atıyordu Al telefonu eline Al Diye Aldım Tek Tuşa Basmamla O İgrenç Yazışmaları Gördüm Şimdi O Anı Hatırlatyamıyorum Bile Kesik kesik Kafamda Herşey Bagırdım ,Çagırdım Yagmur Yagıyordu Gök Gürlüyordu Kapıdan Çıkarken Gitme Diye Bagıran Sesi Duyordum Sadece Gök Gürültüsünü Bastıran bi Sesti Okudugum Şeyleri Bile Hatırlayamıyorum SadecE bi Kadınla Cinsel Anlamda Yaşadıgı bi Takım Yazışmalar vardı Hatırladığım Tek şey Oydu.. Sanki Orda Birini Öldürmüştüm ben Cinayet yeriydi Orası Delirmiştim..Günler geçti Acı bile Çekemedim Beni Aldatan Bi Adam için Kendimi Bırakamazdım Giyindim Süslendim Püslendim Tatile Çıktım Gezdim Hep Güçlü Oldum Kendime Bile Şaşırıyordum nasıl Bu Kadar iyi Olabiliyorum Diye..
Takii bi Gün Bi arkadaşım Birşey Anlatana kadar Arkadaşım Dedim Afedersiniz ! Çok Mutlu olmam Gözüne Batmış olmalı ki Bi gün Eski sevgilim Felan Aynı Bi Ortamda Bulunmuşlar Benimle Birlikte Bu arada o zamanlar...O gün Bi kızla Gelmiş Arkadaşımın yanına Aslında Tamamen Tesadüf Olmuş herşey..Otelden Çıkmışlar Mecburiyetten Bunların Yanına Ugramışlar Para Almak İçin Sonra Arkadaşım Eski Sevgilim hep Birlikte Kızı Evine Bırakmışlar Arkadaşım o Anda Çok Kötü oldugunu Ve Hiç Birşey diyemedigini Anlattı Kızı Eve Bıraktıktan Sonra eski sevgilim arkadaşıma her erkek yapıyor biliyorsun lütfen senden tek ricam ona anlatma diye söz verdirmiş bu şekilde..Arkadaşım Dedigim Şahıs Çok Söylemek istedigini ama beni Üzmememk İçin bi Türlü Söyleyemedigini Çok Üzgün Oldugunu ve İkinci Defa Aldatıldımı Salak Yerine Konuldugumu Belirtti Aslında..
İşte Sonra Yok Olmuştu O Eski Kız Güçlü Kız ..Aglayamıyordum Bile Ruh Gibiydim...İşimden Ayrıldım Ayrılmak Zorundaydım İnsanlar Durumun Farkındaydılar Eve Kapandım Konuşmadım Aglamadım Yemek Yiyemedim 45 kilo olmuştum.. Annem Hergün Gözyaşı Döküyordu Tek bi Kelime Bile Konuşmuyordum Artık Delirdigimi düşünmeye Başlamışlar Sadece Konuştuklarını Duyuyordum Hastaneye Yatırılmam Gerektigini Belirtiyorlardı.. En Sonunda bi Arkadaşım Sayesinde Pskolojik Yardım Almaya Başladım Günden Güne Düzeldim Kendime Geldim Kendimi Gerçekten Kaybettigimin ve Düzelmem Gerektiginin Farkına Rardım.. İnsanlara Güvenim Tamamen Kaybolmuştu Babama Bile Güvenmiyorum Lafı Şuan Hayatımda Geçerli Olan Tek Kelime ... Bazen Teşekkür Ediyorum Bu Şekilde Kimseye Güvenmemem İnanmamam Gerektigini Anlattılar Bana Tecrübe Edindim.. Peki Bu Adam Naptı Biliyormusunuz Hayatına Paşalar Gibi Devam Etti Hiç Birşey Yapmamış Hiç Birşey Olmamış Gibi.. Şuan İyiyim Gün Geçtikçe Dahada İyi Oluyorum Sadece Kaybettigim Tek Şey Güven ve Aşka o-Olan İnancım..
Takii bi Gün Bi arkadaşım Birşey Anlatana kadar Arkadaşım Dedim Afedersiniz ! Çok Mutlu olmam Gözüne Batmış olmalı ki Bi gün Eski sevgilim Felan Aynı Bi Ortamda Bulunmuşlar Benimle Birlikte Bu arada o zamanlar...O gün Bi kızla Gelmiş Arkadaşımın yanına Aslında Tamamen Tesadüf Olmuş herşey..Otelden Çıkmışlar Mecburiyetten Bunların Yanına Ugramışlar Para Almak İçin Sonra Arkadaşım Eski Sevgilim hep Birlikte Kızı Evine Bırakmışlar Arkadaşım o Anda Çok Kötü oldugunu Ve Hiç Birşey diyemedigini Anlattı Kızı Eve Bıraktıktan Sonra eski sevgilim arkadaşıma her erkek yapıyor biliyorsun lütfen senden tek ricam ona anlatma diye söz verdirmiş bu şekilde..Arkadaşım Dedigim Şahıs Çok Söylemek istedigini ama beni Üzmememk İçin bi Türlü Söyleyemedigini Çok Üzgün Oldugunu ve İkinci Defa Aldatıldımı Salak Yerine Konuldugumu Belirtti Aslında..
İşte Sonra Yok Olmuştu O Eski Kız Güçlü Kız ..Aglayamıyordum Bile Ruh Gibiydim...İşimden Ayrıldım Ayrılmak Zorundaydım İnsanlar Durumun Farkındaydılar Eve Kapandım Konuşmadım Aglamadım Yemek Yiyemedim 45 kilo olmuştum.. Annem Hergün Gözyaşı Döküyordu Tek bi Kelime Bile Konuşmuyordum Artık Delirdigimi düşünmeye Başlamışlar Sadece Konuştuklarını Duyuyordum Hastaneye Yatırılmam Gerektigini Belirtiyorlardı.. En Sonunda bi Arkadaşım Sayesinde Pskolojik Yardım Almaya Başladım Günden Güne Düzeldim Kendime Geldim Kendimi Gerçekten Kaybettigimin ve Düzelmem Gerektiginin Farkına Rardım.. İnsanlara Güvenim Tamamen Kaybolmuştu Babama Bile Güvenmiyorum Lafı Şuan Hayatımda Geçerli Olan Tek Kelime ... Bazen Teşekkür Ediyorum Bu Şekilde Kimseye Güvenmemem İnanmamam Gerektigini Anlattılar Bana Tecrübe Edindim.. Peki Bu Adam Naptı Biliyormusunuz Hayatına Paşalar Gibi Devam Etti Hiç Birşey Yapmamış Hiç Birşey Olmamış Gibi.. Şuan İyiyim Gün Geçtikçe Dahada İyi Oluyorum Sadece Kaybettigim Tek Şey Güven ve Aşka o-Olan İnancım..