Benim ağacımdın, artık sadece bir odunsun

Tam bir ay sonra yüzünü gördüm dün. Ellerim terledi kalbim ağzımdan çıkacaktı neredeyse ama arkamı dönüp basıp gittim oradan. Artık bu kabustan uyanmak istiyorum. Hem de en yakın zamanda. Sabah uyandığımda yanımda bulmak istiyorum seni. Öpmek istiyorum koklamak istiyorum. İçimde hala bir korku ve umutsuzluk var. Artık asla dönmeyecek diyen arkadaşların sağolsun. Dönme ihtimali %1 diyen bir arkadaşın var mesela dün beni perişan etti. nasıl, neden diye sorgulamaktan vazgeçtim elimden gelen herşeyi yapmaya çalışıyorum. Tabiiki de yalvarmıycam. Asla! Kendimi asla sana karşı daha da düşüremem. Dönmeyeceksen hızla unutayım seni adını bile hatırlamayayım hatta. Resmini gördüğümde şaşırayım aa böyle biri vardı diye. Biz bunlara alışkın değiliz. Askere gitmişsin falan gibi düşünüyorum. Döneceksin gibi... Bunları kimselere söylemiyorum hatta. Sadece içimde yaşıyorum. Nefes almaya başlamam lazım artık. Ya son ver bu ayrılığa ya da defol git kalbimden. Sensiz ölmüyorum ama onun gibi bişey. Ayrıca çok duygusuz odun herifin tekisin. Halbuki önceden nasıl güzel çiçekleri olan bir ağaçtın...

Biz ne yazarsak yazalim sadece okuduktan 5 dakika kadar rahatlayıp gece yatarken gene akljna gelecek bir müzik dinleyeceksin aklına o gelecek allah sabır versin