Bende 10 kasım 2015 de mecburi düşük yaptırıldım. İlk gebeliğimdi. 17 haftalıkken oğlumun plesantası rahim ağzı nı kismi kapatıyormuş kanamam vardı ardından idrar yolu enfeksiyonu çıktı. Bir hafta sürdü kananam. Daha sonra kanama yerine ara ara su geldi kananam geçiyor sanıyordum ki suyum tamamen gelmiş ve sonrasında parça parça kan pıhtısı geldi. Hemen hastaneye yakın bakıma yatırıldım bebeğime baktılar, o minicik kalbi hala atıyordu ama suyum hiç kalmamıştı böyle devam edemez dediler. 4 gün içimde susuz yaşadı, açılmam olmadığı için yavrum hala yaşama mücadelesi veriyordu içimde. 5 kere Dil altında eriyen ilaç verdiler açılmam oldu. Ve 10 kasım akşamı ayakta doğum yaptım bebeğimi gördüm hareketsiz duruyordu. Benden ayrılınca o da vazgeçmişti yaşamaktan. Göz yaşlarım hiç bu kadar çok akmamıştı. Benim gibi düşük yaptırılmayı bekleyen anne adayları benimle birlikte ağladılar. Hepimiz çaresizdik. O anı hiç unutamıyorum. Ertesi gün Hastaneden taburcu olunca sanki hissizleşmiştim soğuk havayı bile hissedemiyordum, herşey boş ve anlamsız geliyordu. Herkes sen sağlıklısın sen önemlisin diye teselli ediyordu ama bana hiç tesir etmiyordu. Bir gün sonra sütüm geldi o an yine yıkıldım mahvoldum. Kendi kendine teselli buluyordum. ALLAHIM verdi ALLAHIM aldı diye. Cennete beni ve babasını bekliyor olacak oğlum. Şimdi Aradan 3 ay geçti. Yeni yeni toparladım. Diğer nasip olursa bebeğim için oğlumun kardeşi için güçlü olmaya başladım. ALLAH sevdiği kulunu sınarmış diye avundum.
Allah sabır versin arkadasım .çok üzgünüm.ama elimizden ne gelir Rabbim bize bunu uygun Görmüş.bidaha evlatlarımızla sınamasın bizi.senden 10gün sonra da ben meleğimi cennette gönderdim .çok zor çok acı
Allah sabır versin arkadasım .çok üzgünüm.ama elimizden ne gelir Rabbim bize bunu uygun Görmüş.bidaha evlatlarımızla sınamasın bizi.senden 10gün sonra da ben meleğimi cennette gönderdim .çok zor çok acı