Merhaba kızlar yeni üye oldum foruma. O kadar doluyum ki kardeşim dışında kimseyle paylasmadim bu zamana kadar yaşadıklarımı. Artık bir yerlere içimi dökmek istiyorum.
Nasıl anlatsam bilemedim şimdi 22 yaşındayım üniden yeni mezun oldum kpss kursuna yazildim gerçekten ciddi bir şekilde hazirlaniyorum. Ama sorun ailem annem çalışıyor babamda iki kız kardeşiz. Annem çalıştığı için evin temizlik yemek bir ara annemin iş formalarını ütülemesine kadar ben yapardım ama çok yoruldum kızlar. Tabiki iki kızı var calisiyorlar bizim ev işlerinde yardım etmemiz lazım ediyoruz ama sanki bir hizmetçinin görevi nasıldır öyle oldu bizimki öyle. kardesimde bende bunalımın eşiğindeyiz çok uysaliz aslında sevgilimde sizin uysalliginizdan yüz buluyorlar diyor. Her istedikleri anında ve onların istediği şekilde olmalı şu işim var bu isim var bugün yapmak istemiyorum diyemezsin. Aramızda geçen yaşanan en ufak sorunu anlatayim siz annemin nasıl olduğunu anlayın. Annemle babam ceviz almışlar bu arada oruç tutuyorlar. Bende dershane ile tutmayı denedim ama derslerde uyuyorum resmen anlamıyorum bıraktım dershane gunleri neyse annem bir avuç kardeşimle bana verdi sakladı kendileri sahurda çıkarıp çıkarıp yediler hiçte dediler bu kızların canı çeker mi malum sınav hazırlığı çalışmıyoruz ki camimizin istediğini alalım aileye bağlı olduk kpss ugruna aile durumu böyleyken nereden sınava çalışmak gibi bir hata yaptıysam oda bir ayrı. Ben değilde kardeşim çok üzüldü kırıldı anneme daha lise çağında anneye daha bagli yaşından dolayı. Neyse babam oruç bir gün tutmadı babama kahvaltıda özel olarak çıkardı bizde o kadar kahvaltı yapıyoruz bize de ayır sahurda yediğinizde koy kızlarda sabah yesin ama yapmaz. İşte sabah ben gururum incindi açıkcasi yemedim hep böyle oluyor çünkü bir şey de demedim yüzümü de asmadim konuştum onlarla sohbet ettim ama yemedim kardesimde yemedi . Neyse biz kahvaltıyı kaldırdık vulasigini yıkadık dersin başına oturduk annem geldi attı ceviz posedini yiyin biz alırız sonra dedi çıktı gitti hakaret gibi gülüyorum hala yaptıklarına dünde ben disardaydim annemin izin günüydü kardeşime ablanın arkasından gidiyorsun siz ceviz yemesini bilmiyorsunuz ondan ortalığa koymadım babanızdan sakladım sizden saklamış göründüm diye saçma salak kendince bahaneler uydurmuş kardeşim anlatti sonra kardeşime ders çalışıyor diye güzel yemekler yapmış bence aklını çekip kendi tarafına çekecek ama saf tutacak bir şey yok hep böyle aramızı bozar birimizi kendi tarafına çekip birbirimize kötüler ama ne olduğunu bildiğimiz için yemiyoruz. Zaten çalışıyorum diye yaptığı duygu somurulerinden yıllarca sizi okutuyorum şunu bunu yapmazsanız okutmam diye şantaj yapmasından bahsetmiyorym bile. Evin eşyalarını bile biz kardeşimle yazın çalışıp aldık onu bile begenmedi daha alacakları varmış az calismisiz ki ben bute kaldım annem işe girmem için o kadar baskı yaptı ki bute giremedim seneye bir yıl tekrar aldım o iki dersimi. Babam sürekli diyor ki kazan kızım bir yarın calisamayiz bize bakarsın kendimi bildim bileli bizim evin annesi benim zaten kardesimde yardimcim. Böyle söylemesi beni mutsuz ediyor çünkü bakmak zorundaymisim gibi söylüyor söylüyor unutmayayim diye her zaman söylüyor dershaneye yazdirmasinij tek amacida bu zaten kızım ayaklarının üzerinde dur demesi hıc bir zaman eniştemle halam misafirliğe geldiğinde benden için enişteme kazansın yük olmasında dedi.ne yüküm var anlamıyorum her işlerine yardım ediyorum elbise bile istemiyorum bir yıldır sadece annem pantolon aldı kardeşimle bana onunda kendi beğendiklerinin içinden biz begendik bizim begendiklerimizi asla almaz artik çok bunaldım ben bir işe girerim sınavdan sonra çalısirim sevgilimle de para biriktirince evlenirim ama kardeşime üzülüyorum evlenince sevgilim diyor ki eğer ilk denemende sınav olmazsa rahat rahat çalışırsın iki kişi oluruz zaten diyor onun işinden dolayı sıkıntı olmayacak gibi şükür ama kardeşime yardımcı olmak istiyorum istediğimizi evde alamıyoruz yiyemiyoruz iç çamaşırımiz bile eksik varlık içinde yokluk çekiyoruz resmen sınav ev işleri yorgunluğu derken çöktüm stresten korkuyorum sınavda bir şey yapamicam boşa gidecek emekler akrabaların diline düşecem diye. Tam anlatamadim derdimi biz dağının görünen yüzünu açtım neler var neler ama napim ya annem babam diye bir şey demiyorum kavga çıkarıyorum sesizce o cevizi yemedigim halde bile kavga gelip beni buluyor annem şuan beni görünce şeytan görmüş gibi oluyor yüzünü burusturuyor. Bir annenin böyle olması normal mi iliskimizde hep ben yapıciyim konuşmayı denesem bile olmuyor. Evde oturamiyorum yatamıyorum yiyemiyorum evim ev değil sanki bitmek bilmeyen bir misafirlikteyim. Benim gibi olan var mi?
Nasıl anlatsam bilemedim şimdi 22 yaşındayım üniden yeni mezun oldum kpss kursuna yazildim gerçekten ciddi bir şekilde hazirlaniyorum. Ama sorun ailem annem çalışıyor babamda iki kız kardeşiz. Annem çalıştığı için evin temizlik yemek bir ara annemin iş formalarını ütülemesine kadar ben yapardım ama çok yoruldum kızlar. Tabiki iki kızı var calisiyorlar bizim ev işlerinde yardım etmemiz lazım ediyoruz ama sanki bir hizmetçinin görevi nasıldır öyle oldu bizimki öyle. kardesimde bende bunalımın eşiğindeyiz çok uysaliz aslında sevgilimde sizin uysalliginizdan yüz buluyorlar diyor. Her istedikleri anında ve onların istediği şekilde olmalı şu işim var bu isim var bugün yapmak istemiyorum diyemezsin. Aramızda geçen yaşanan en ufak sorunu anlatayim siz annemin nasıl olduğunu anlayın. Annemle babam ceviz almışlar bu arada oruç tutuyorlar. Bende dershane ile tutmayı denedim ama derslerde uyuyorum resmen anlamıyorum bıraktım dershane gunleri neyse annem bir avuç kardeşimle bana verdi sakladı kendileri sahurda çıkarıp çıkarıp yediler hiçte dediler bu kızların canı çeker mi malum sınav hazırlığı çalışmıyoruz ki camimizin istediğini alalım aileye bağlı olduk kpss ugruna aile durumu böyleyken nereden sınava çalışmak gibi bir hata yaptıysam oda bir ayrı. Ben değilde kardeşim çok üzüldü kırıldı anneme daha lise çağında anneye daha bagli yaşından dolayı. Neyse babam oruç bir gün tutmadı babama kahvaltıda özel olarak çıkardı bizde o kadar kahvaltı yapıyoruz bize de ayır sahurda yediğinizde koy kızlarda sabah yesin ama yapmaz. İşte sabah ben gururum incindi açıkcasi yemedim hep böyle oluyor çünkü bir şey de demedim yüzümü de asmadim konuştum onlarla sohbet ettim ama yemedim kardesimde yemedi . Neyse biz kahvaltıyı kaldırdık vulasigini yıkadık dersin başına oturduk annem geldi attı ceviz posedini yiyin biz alırız sonra dedi çıktı gitti hakaret gibi gülüyorum hala yaptıklarına dünde ben disardaydim annemin izin günüydü kardeşime ablanın arkasından gidiyorsun siz ceviz yemesini bilmiyorsunuz ondan ortalığa koymadım babanızdan sakladım sizden saklamış göründüm diye saçma salak kendince bahaneler uydurmuş kardeşim anlatti sonra kardeşime ders çalışıyor diye güzel yemekler yapmış bence aklını çekip kendi tarafına çekecek ama saf tutacak bir şey yok hep böyle aramızı bozar birimizi kendi tarafına çekip birbirimize kötüler ama ne olduğunu bildiğimiz için yemiyoruz. Zaten çalışıyorum diye yaptığı duygu somurulerinden yıllarca sizi okutuyorum şunu bunu yapmazsanız okutmam diye şantaj yapmasından bahsetmiyorym bile. Evin eşyalarını bile biz kardeşimle yazın çalışıp aldık onu bile begenmedi daha alacakları varmış az calismisiz ki ben bute kaldım annem işe girmem için o kadar baskı yaptı ki bute giremedim seneye bir yıl tekrar aldım o iki dersimi. Babam sürekli diyor ki kazan kızım bir yarın calisamayiz bize bakarsın kendimi bildim bileli bizim evin annesi benim zaten kardesimde yardimcim. Böyle söylemesi beni mutsuz ediyor çünkü bakmak zorundaymisim gibi söylüyor söylüyor unutmayayim diye her zaman söylüyor dershaneye yazdirmasinij tek amacida bu zaten kızım ayaklarının üzerinde dur demesi hıc bir zaman eniştemle halam misafirliğe geldiğinde benden için enişteme kazansın yük olmasında dedi.ne yüküm var anlamıyorum her işlerine yardım ediyorum elbise bile istemiyorum bir yıldır sadece annem pantolon aldı kardeşimle bana onunda kendi beğendiklerinin içinden biz begendik bizim begendiklerimizi asla almaz artik çok bunaldım ben bir işe girerim sınavdan sonra çalısirim sevgilimle de para biriktirince evlenirim ama kardeşime üzülüyorum evlenince sevgilim diyor ki eğer ilk denemende sınav olmazsa rahat rahat çalışırsın iki kişi oluruz zaten diyor onun işinden dolayı sıkıntı olmayacak gibi şükür ama kardeşime yardımcı olmak istiyorum istediğimizi evde alamıyoruz yiyemiyoruz iç çamaşırımiz bile eksik varlık içinde yokluk çekiyoruz resmen sınav ev işleri yorgunluğu derken çöktüm stresten korkuyorum sınavda bir şey yapamicam boşa gidecek emekler akrabaların diline düşecem diye. Tam anlatamadim derdimi biz dağının görünen yüzünu açtım neler var neler ama napim ya annem babam diye bir şey demiyorum kavga çıkarıyorum sesizce o cevizi yemedigim halde bile kavga gelip beni buluyor annem şuan beni görünce şeytan görmüş gibi oluyor yüzünü burusturuyor. Bir annenin böyle olması normal mi iliskimizde hep ben yapıciyim konuşmayı denesem bile olmuyor. Evde oturamiyorum yatamıyorum yiyemiyorum evim ev değil sanki bitmek bilmeyen bir misafirlikteyim. Benim gibi olan var mi?