Bencil ebeveynler..

4, member: 408887"]Evet sana ne diyeceksiniz belki ama aslında hayatıma mutsuzluk ve huzursuzluk veren ,
dolaylı olarak da olsa beni etkileyen bir konudur bu.

Az evvel bir konu yorumlarında okudum ve bazı anneler babalar ne kadar benciller diye düşünüp
sinirlendim yine.

Demiş ki sevgili hemcinslerimiz biz içgüveysi alacağız yeterki kızımız hep gözümüzün önünde olsun,
her gün göreyim, karışmam ama her işlerine yardımcı olayım, torunlarıma bakayım vs. vs..
Diğeri de aynen ben de oğlumu üst katımda istiyorum hep görmeliyim demiş.

Yahu anlıyoruz annesiniz, babasınız evladınız çok tatlı, her şeyiniz.

Ne güzel Allah çok uzaklara düşürüp de özlemle yandırmasın, buraya kadar anlıyorum sizi.

Ama bu çocukları dünyaya getirmiş olmanız size tüm geleceklerini planlama hakkını vermiyor kusura bakmayın lütfen.

Bunlar sağlıklı ebeveyn tutumları değil.
Bunun adı çok sevmek de değil, herkesin evladı kendine tatlıdır çünkü.

Evladını gurbete evlendirenler ayıla bayıla göndermiyorlar.
Aşklarına, tercihlerine saygı duyarak, huzurlu olsun duası ile evlendiriyorlar işte.
Ne yapsınlar? Onlarınki can değil mi?

Benim kp de aynısını yapmış.
Kafasında kurmuş planları, üst kata oturtcam evlenince de diye dubleks ev alıp yerleşmiş.
Torunuma bakarım, evladım gözümün önünde olur, her şeylerini bilirim falan.

Ne oldu? İki oğlu da böyle bir hayat istemedi. En önemlisi de gelinler istemedi.
Mecbur değil kimse çünkü!

O koca evi aldım da çektiler gittiler de diye biz kötü olduk!

Bana ne yahu? Bana mı sordu dubleks ev alırken, o hayalleri kurup, planlar yaparken?
Kendi istekleri üzerine düzen kurarken evladının ya da gelinlerinin isteklerini hesaba kattı mı?

Bana ne yani?

Tüm bunlar yüzünden iki gelin de kötüyüz.
Evlatları da kötü.
Onun istemediği kadınları eş diye aldılar.
Ona uzak bir yerde oturdular.

Hiç bir iyiliğimiz yok.
Çünkü onun istemediği hayatları seçtik.

Sadece dünyaya getirmiş, ele güne muhtaç bir şekilde olsa da büyütmüş olması bizim
geleceğimiz hakkında planlar yapmaya hak sahibi yapıyor onu çünkü.

El kızı ya da oğlu sizin planladığınız hayata he demek zorunda değil sevgili ebeveynler.
Hatta evladınız da değil..

Lütfen bu gerçeği unutmayarak büyütün yavrunuzu.

Evliliğimin büyük bir huzursuz parçasını oluşturan bu konuda dertliyim.
Paylaşmak istedim, umarım faydası dokunur.[/QUOTE]


Ah ahh her satirin altina imzami atarim..



Ben de cok dertliyim bu konuda
 
Tlfnun azizligine ugradim demin affola

Bizde de bir tek evlat sahibi en cok seven onlarsiz yasayamayacagina kendini inandiran kv dir

5yil birlikte oturdugumuz yetmedi ayni mahalledwn ev almadigimiz icin aforoz ilan edildim. Bir minibus mesafesine ancak kacabildim

Sonra efendime soyleyim esim rotasyon olayi olan bir kuruma gecti diye ah edecek kadar sacmaladilar.. daha neler neler..

Ama sen basta aga dusmeyecek kadar akilliymisin ben son salagim heralde evet evet son salak....
 
söylediklerin çok doğru, ben de bazen henüz 1 yaşındaki oğlum için asker olacak benim oğlum falan diyorum sonra hoop kendine gel bu senin vereceğin bi karar değil diye hayallerimi dizginliyorum, bide damadı içgüvey isteyen ya da gelini alt/üst/yan dairede isteyenler karşı tarafın ebeveynlerini unutuyolar heralde, sen oğlundan kızından ayrılmak istemiyorsun e karşı tarafın ana babası verdik kurtulduk mu diyo o zaman bu durumda 20 katlı apartman yaptırıp gelin damat eltigörümce dünür vs hep beraber yaşanacak, tat verir mi, asla, Allahtan tek dileğim oğlumun mutlu olması, o kendini kurtardıktan sonra eşim ve ben sağlıklı olalım gerisi boş tin tin gezeriz çiçek ekeriz bulmaca çözeriz eski anıları yad ederiz, hayatın akışına uymak gerek
 
Hakkaniyetli davranan eş görmedim ben daha.
Hepsine kendi ailesi tatlı.
Kaç kişi objektif olarak benim ailem hatalı haklısın, faydaları yok üstüne huzursuzluk veriyorlar diyebiliyor?


Benimki diyor da gaeibimin eli kolu bagli tek sucu iyi bir es iyi bir evlat olmaya calismak. Oyuzden aramizda debelenir durur
 




Mesela benim kv cok acik sozludur. Ben bosunami okadar cile cektim onlari buyuttum okuttum bana bakmayacaklar madem hic dogurmaz hayatimi yasardim.. bunu eli ayagi tutan 50 yasindaki insan soyluyor. Bi dur kadin kim öluyo kim kaliyo kim kime muhtac bi yaslan bakalim hele..

Kuruyo da kuruyo set up..
 
Erkek anne ve babaları çocuklarını kendilerine bağımlı yetiştiriyor maalesef.
Kızlarımız nasıl olsa el kapısına gidecek diye kızlar üzerinde bu etki daha az. Ama erkek evlatlar hem gelir kapısı hem dayanılacak sırt diye görülüyor.
Burada okuduğum yorumlardan ve çevremden gördüğüm kadarıyla ben bu anlamı çıkartıyorum.

Benim annem benden önce evlatlarını kaybetmiş ve o psikoloji ile büyüttü beni, üzerine bir de kv ve görümce etkisi de eklenmiş. Hayatta ki tek evladı benim bir dünya zorlukla büyümüşüm ama annem bir gün olsun bir beklenti içine girmedi. Çalışıp para kazanmam ya da evlenince aynı sehirde oturmak gibi bir planları yok.
Ben annemle aynı şehirde oturmak ister miyim? Evet. Çünkü ne etliye ne sütlüye karışmaz.

Benim kv ise 2 erkek bir kız anası. Kızından hiç beklentisi yok o da çalışıyor. Diğer oğlundan da beklentisi yok ama iş nişanlıma gelince değişiyor. Bu bencillik mi kıskançlık orasını bilmiyorum.

Yazdıklarınızın noktasına virgülüne kadar hepsine katılıyorum.
Gündem üzerinde pek etkisi olmasa da bence aile içi en büyük sorunların sebebidir egoist olmak. Toplumsal ve bireysel zorunlu seminerler, konferanslar olmalı bence.
Sosyologlara ve psikologlara büyük iş düşüyor.
Aktif projeler yapsınlar bizleri bu dertlerden kurtarsınlar ve sağlıklı düşüncelere sahip olmamızı teşvik etsinler..
 
 
Benim annem de sorsan acayip fedakâr acayip iyiniyetli ama egitim adi altinda beni oyle ezdi ki psikolojimi bozdu. O guzeldir herkes çirkin. O zekidir herkes aptal. O her seyin en iyisini bilir. Esimle evlenmeden once kayinvaoidemin yapmadigi kaynanaligi annem yapti. 2 tane altinima misafirlerin kina gecesinde getirdigi, el koymus haberimiz olmadi cok sonra öğrendik. Utanmasin diye lafini acmadik.

esim cok saygili biri. Annemi hep el üstünde tuttu. Ama annem esim arkasini doner donmez eaimin dedikodusunu yapar. Meger esime de beni kotuleyip duruyormus. Yok o normal dogum yapamaz cani tez yok is yqpmqyi sevmez bilmem ne diye.

en son brni sinir krizlerine soktugu icin iletisime ara verdik. Sen hicbir is yapma geliyorum dedi bekle bekle yok yaptim isimi. Aksam aradi arkadaslariyla gezmeye cikmis. Bir habrr ver degil mi isimi yapmak zorunsa degilsin ama insanliktir bir ara gelemiyorum de.

annedir elbet sever ama konu sahibine katılıyorum ben annem icin tamamen bir ego araciyim. Ezip mutlu oldugu adam yerine koymadigi ve birey olarak beni gormedigi gibi hala beni kendi uzantisi sanmasi....

liste uzar gider...
 
Ben de tek çocuğum aldım çantamı 8 saatlik mesafeye taşındım

Evlenmeden falan ailem de gık diyemedi

Tek çocuğum var ayrılamam demeyin ne olur herkesin kendi hayatı olsun
 
bu konudan ben de dertliyim... kp sırf oğlu kendisine yakın olsun diye aynı mahalleden ev almış zamanında ve oturduğumuz ev kv üzerine... geçenlerde konusu oldu ; kp eşime " evi senin üzerine yaparım da sen de taşınıp gidersin" dedi. gitme diyor yani. eşim de annesi babası laf edecek diye buradan taşınmak istemiyor. ve sonuç olarak ben de nefret ettiğim bir mahallede mecburen sırf kp kv istediği için burada mahkum yaşıyorum
 
Çünkü bazı türk kadınları çocuklarını kendi kölesi sanıyor,"benim evladım tabi ki benim lafımı dinleyecek." mantığıyla hareket ediyor.Sonra erkekler de kişilik sahibi olmayan,annesinin ağzının içine bakıp eşini hiçe sayan ,aile olduğunun farkında olmayan ,annesinin lafıyla hamur gibi her kaba girebilen karakterler ortaya çıkıyor.Komik olan bazı kadınlar hem bundan yakınıyor,hem de oğlunu hala böyle yetiştiriyor.Ve bu kısır döngü halinde devam ediyor.
Evlenmek bana göre ürkütücü bir şey,ama olur da ilerde evlenirsem ne kendi aileme ,ne de onun ailesine yakın olmak isterim. .Aileyi sevmek ayrı bir şey,anneci olmak ayrı bir şey.
Bir adam konferansta bir cümle kurmuştu .Türkiye'deki aile-çocuk ilişkisini bana göre %100 anlatan bir şey .
"Tatil beldelerinde 5 yaşındaki Alman çocuğuna bakın,alır yemeğini tek başına ,oturur ,hapur hupur yer.Bir de bizim 11 yaşında Türk çocuğuna bakın ;babası yemeğini alır,annesi yedirir ,halası ağzını siler."
 
Aha ne güzel yazmış konu sahibi kvalidemle kpederim 3 yıl sonra türkiyeye dönüyoruz hazırlanın diyorlar sanki bize sordular bi kere eşim dile getirdi ben niye dönecem istiyorsanız dönün dedi çıldırdılar icrata gelince maddi manevi hüç bir yardımda bulunmayan taşdan çıkar paranı diyenler şimdi biz ne olcaz yaşlandık tek oğlumuzsun bize kim bakacak ne kadar bencil bir düşünce benim onlara bakmamı istiyorlar ikincisi eşim sürekli hayal kuruyor bir ev alıcak çoçuklarından hiç ayrılmayacak damat gelin oraya gelicek hatta geçen dedimki ayyy aşkım içimde kaldı herşeyi bütün evimi beyaza döşeyeceğim çoçuklarımız hayatlarını kurtarıp yuvalarına uçtuklarında bu hayalimi gerçekleştircem adam demezmi oooo bakalım gelin beğencekmi senin rengini çıldırdım aynen konu sahibi gibi başladım onlar bizim istediğimiz gibi yaşamayacaklar kendi kararları kendi sevdiklerinle tıpkı bizim gibi hayat kurcaklar birsürü şey dedim ölürüm falan çoçuklarımın o zamanlarını göremem şimdiden adama tembihledim çoçuğumuzda olsa herkes dilediği hayatı dilediği gibi yaşar sanki çoçuklarımıza sordukmu gelmek istiyormusun bu pis dünyaya diye bide hayatlarına müdale ediceğiz
 
Zaten burda açılan konuların bir çoğu da, "üst katımda kayınvalidemler oturuyor,alt sokakta eltim oturuyor yada aile apartmanına gelin gittim vs. "gibi sebeplerden muzdarip olanlar tarafından açılmıyor mu..Şimdi kendimiz istemezken aynı şeyi oğlumuz kızımız için istemek bencillik değilmi yani..

Çok mükemmel bi ilişki de olsa, birarada olmuyor olmuyor..

Çocuklarınız da ayrı bir aile oluyor artık bunu kabul etmek zorundasınız,zorundayız..

Bizde ailece aşırı bağlı ve sürekli birlikte vakit geçiren,kardeşler arasındaki arkadaşlığı uyumu yıllardır kaybetmemiş,birbirimizi çok da seven bi aileyiz çok şükür..Ancak evlilik her birimizi ayrı şehirlere düşürdü..Hele en son evden ayrılan bendim ve çok zor bi durumdu,üstelik,eşimin görevi icabı Doğu'nun taa bi ucuna gittim..Ailem için de benim için de çok sıkıntılıydı..Önce evliliği biraz ertelemeyi istediler sonra eşim kabul etmedi ailem de,bi süre sonra razı oldu..Kendi özlemlerini,üzüntülerini bi kenara koydular..Onlara sırf buyüzden bile çok minnettarım..
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…