C
caelia
Ziyaretçi
- Konu Sahibi caelia
- #1
Ben seni hiç sevmedim ki…
Lanetlenmiş bir hastalığı saklar gibi beni içinde saklamanı,gözlerimin senin için büyülü bir hapishane olmasını,
göz kapaklarının içine resmimi çizmeni, sevdim..
Ben ,seni hiç sevmedim ki..
Hiç bitmeyen bir kitap gibi sürekli beni okumanı,duygu yüklü bir bulut olarak içinde dolaşmayı,
beni her şeyinle sevmeni ,sevdim…Yaptığın her işi bırakıp kirpiklerimi seyretmeni,gördüğün her şeyi,
herkesi bana benzetmeni,cennetten gelmiş olmayı ve sürekli bir ay parçasına benzetilmeyi,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim ki…
Bir bakış,bir simge,bir duruş olmayı,güzelliğimi anlatırken sen,kelimelerinin sende yetersiz kalmasını,
İstanbul gibi kadın olmayı,sevdim..İlk okunduğunda su gibi ezberlenen,ve asla akıldan çıkmayan şiir olmayı ,
hayallerimi yüksek sesle kurmayı ve onların anında gerçekleşmesini ,sevdim..Beni sevmek için gözlerimin
sence büyülü
sessizliğinde beni beklemeni,hayatta tanıdığın bütün kadınların toplamı olmayı,yeryüzünde daha önce
hiç kurulmamış cümlelerle bana aşkını anlatmanı ,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim ki…
Bir sabah beni kulağıma şiirler fısıldayarak uyandırmak istemeni,beni ilk gördüğün andan beri
kendini bir bütün olarak hissetmeni,sevdim..Hayal dünyanın kahramanı olmayı,uzun hasreti,bitmeyen ,
eksilmeyen bir sevdanın mektubunu yazmanı,çengelli bir iğne gibi beni kalbinde taşımanı,ben yokken
bana çiçekler almanı ,sevdim..Ben yokken bensizliği sevmeni,sana bıraktığım aşk gibi her şeyi yarım
yaşamanı,acı çektikçe yazmanı ve olmayan bir aşkın bitmeyen acısını çekmeni sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki…
Hasretimi sahiplenmeni,bensizken yalan dolan şeyler yaşamanı,hayatta en çok beni sevmeni ,
beni özlemeni,her baktığın kızda beni aramanı,benimle aynı uykuyu uyuyup,aynı rüyayı görmek istemeni sevdim
…Ezberini bozmayı,herkesin yanmak istediği bir cehennem olmayı,bir sabah
‘’Kalbinin bir parçasını koparıp gittiğimden beri’’devam eden anlamsız ,rahatsız,hasret ve özlem dolu
uykundan uyandırmayı,sevdim..Ben yokken içinde bitmeyen bir hasreti yaşatmanı,bana olan aşkından
sayfalarca yazılar yazmanı,bana hep böyle,camındaki özgür ama ürkek kuşların gibi davranmanı ,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Her gittiğimde beni sevmeye devam etmeni,ve her döndüğümde seni yine aynı aşkla bulmamı,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim.
Ben senin beni benden daha çok düşünmeni,mutlu olduğum her anda gözümün ta içine odaklanmanı,
beni her mutlu ettiğinde benden daha mutlu olmanı ,sevdim..Korkmadan,yorulmadan her korkumun
içine dalmanı,beni onlarla yüzleştirmeni ve her seferinde sevgiyle elimi tutmanı,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim ..
Ben ,kendime dair çözümleri hep bana bırakmanı ama asla kördüğümlerden korkmamanı sevdim..
Yalanlarımız içinde huzurlu ve rahat yaşamak varken benimle dürüstlük oyununun içine dalmanı, sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Uzakta içimde dolaşmayı,yakınımda uzak olmaya yeğ tutmanı ama tercihini ,uzaktayken,
yakındayken de hep içimde olmak olarak kullanmanı,sevdim…
Ben seni hiç sevmedim..
Bana hiç durmadan,tatlım,kıymetlim,bir tanem, sevgilim,sevdiğim,şansım,canım
,kazandibim demeni,aşkıımm diye yollarda bağırmanı,ve bunu en içinde hissederek yapmanı,sevdim...
.Her gördüğünü benim için kamerana kaydetmeni,ve aynı heyecanla bana seyrettirmeni,her tattığını
benim için pişirmeni,her sevdiğini bana anlatmanı,ve her hissettiğini benimle paylaşmanı,sevdim…
Ben seni hiç sevmedim..
Beni bir bakıştan bile deli gibi kıskanmanı,susuzluğunda bulduğun bir vaha gibi olduğumu
düşünmeni ve kimseleri o yüzden vahana yaklaştırmamak istemeni,ama daha sonra sevgiye
güvenip aşkına inanıp,hayata serbest bırakabilmeni ,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Bana bakmanı,bana gülmeni,bana sarılmanı,beni öpmeni sevdim..Yüzlercesini estirip sokaklarda,
ofislerde,toplantılarda,sonra koltuk altıma sığıp,sadece bana bebek olmanı,sevdim.
.Her şeyinle deli gibi severken sabaha,beni korumak için hayatta ,ağlasan da yalnızlığında
,kendinden çok önce beni düşünmeni,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Ben seni hiç sevmedim..
Ben seni hiç sevmedim ki…
Hiç…..
Hiç sevmedim hem de....
Lanetlenmiş bir hastalığı saklar gibi beni içinde saklamanı,gözlerimin senin için büyülü bir hapishane olmasını,
göz kapaklarının içine resmimi çizmeni, sevdim..
Ben ,seni hiç sevmedim ki..
Hiç bitmeyen bir kitap gibi sürekli beni okumanı,duygu yüklü bir bulut olarak içinde dolaşmayı,
beni her şeyinle sevmeni ,sevdim…Yaptığın her işi bırakıp kirpiklerimi seyretmeni,gördüğün her şeyi,
herkesi bana benzetmeni,cennetten gelmiş olmayı ve sürekli bir ay parçasına benzetilmeyi,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim ki…
Bir bakış,bir simge,bir duruş olmayı,güzelliğimi anlatırken sen,kelimelerinin sende yetersiz kalmasını,
İstanbul gibi kadın olmayı,sevdim..İlk okunduğunda su gibi ezberlenen,ve asla akıldan çıkmayan şiir olmayı ,
hayallerimi yüksek sesle kurmayı ve onların anında gerçekleşmesini ,sevdim..Beni sevmek için gözlerimin
sence büyülü
sessizliğinde beni beklemeni,hayatta tanıdığın bütün kadınların toplamı olmayı,yeryüzünde daha önce
hiç kurulmamış cümlelerle bana aşkını anlatmanı ,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim ki…
Bir sabah beni kulağıma şiirler fısıldayarak uyandırmak istemeni,beni ilk gördüğün andan beri
kendini bir bütün olarak hissetmeni,sevdim..Hayal dünyanın kahramanı olmayı,uzun hasreti,bitmeyen ,
eksilmeyen bir sevdanın mektubunu yazmanı,çengelli bir iğne gibi beni kalbinde taşımanı,ben yokken
bana çiçekler almanı ,sevdim..Ben yokken bensizliği sevmeni,sana bıraktığım aşk gibi her şeyi yarım
yaşamanı,acı çektikçe yazmanı ve olmayan bir aşkın bitmeyen acısını çekmeni sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki…
Hasretimi sahiplenmeni,bensizken yalan dolan şeyler yaşamanı,hayatta en çok beni sevmeni ,
beni özlemeni,her baktığın kızda beni aramanı,benimle aynı uykuyu uyuyup,aynı rüyayı görmek istemeni sevdim
…Ezberini bozmayı,herkesin yanmak istediği bir cehennem olmayı,bir sabah
‘’Kalbinin bir parçasını koparıp gittiğimden beri’’devam eden anlamsız ,rahatsız,hasret ve özlem dolu
uykundan uyandırmayı,sevdim..Ben yokken içinde bitmeyen bir hasreti yaşatmanı,bana olan aşkından
sayfalarca yazılar yazmanı,bana hep böyle,camındaki özgür ama ürkek kuşların gibi davranmanı ,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Her gittiğimde beni sevmeye devam etmeni,ve her döndüğümde seni yine aynı aşkla bulmamı,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim.
Ben senin beni benden daha çok düşünmeni,mutlu olduğum her anda gözümün ta içine odaklanmanı,
beni her mutlu ettiğinde benden daha mutlu olmanı ,sevdim..Korkmadan,yorulmadan her korkumun
içine dalmanı,beni onlarla yüzleştirmeni ve her seferinde sevgiyle elimi tutmanı,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim ..
Ben ,kendime dair çözümleri hep bana bırakmanı ama asla kördüğümlerden korkmamanı sevdim..
Yalanlarımız içinde huzurlu ve rahat yaşamak varken benimle dürüstlük oyununun içine dalmanı, sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Uzakta içimde dolaşmayı,yakınımda uzak olmaya yeğ tutmanı ama tercihini ,uzaktayken,
yakındayken de hep içimde olmak olarak kullanmanı,sevdim…
Ben seni hiç sevmedim..
Bana hiç durmadan,tatlım,kıymetlim,bir tanem, sevgilim,sevdiğim,şansım,canım
,kazandibim demeni,aşkıımm diye yollarda bağırmanı,ve bunu en içinde hissederek yapmanı,sevdim...
.Her gördüğünü benim için kamerana kaydetmeni,ve aynı heyecanla bana seyrettirmeni,her tattığını
benim için pişirmeni,her sevdiğini bana anlatmanı,ve her hissettiğini benimle paylaşmanı,sevdim…
Ben seni hiç sevmedim..
Beni bir bakıştan bile deli gibi kıskanmanı,susuzluğunda bulduğun bir vaha gibi olduğumu
düşünmeni ve kimseleri o yüzden vahana yaklaştırmamak istemeni,ama daha sonra sevgiye
güvenip aşkına inanıp,hayata serbest bırakabilmeni ,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Bana bakmanı,bana gülmeni,bana sarılmanı,beni öpmeni sevdim..Yüzlercesini estirip sokaklarda,
ofislerde,toplantılarda,sonra koltuk altıma sığıp,sadece bana bebek olmanı,sevdim.
.Her şeyinle deli gibi severken sabaha,beni korumak için hayatta ,ağlasan da yalnızlığında
,kendinden çok önce beni düşünmeni,sevdim..
Ben seni hiç sevmedim..
Ben seni hiç sevmedim..
Ben seni hiç sevmedim ki…
Hiç…..
Hiç sevmedim hem de....
