Benim için o kadar ütopik cümleler ki bunlar...
Bir bizim eve uğramadı herhalde o tür bebekler.
Şuan 13 aylık oğlum ayağımda sallanıyor, bu geceki 8. uyanması.
26 aylık olan da babasıyla beraber yatıyor 4 kere falan da o uyandı.
Ben daha görmedim koyduğumda ağlamayan, kendi kendine 5 dk oynayan, kucaktan indirmeye kalkınca avazı çıktığı kadar bağırmayan, hatta uyurken yatağına koyunca bile daha kapıya yaklaşamadan uyanan.
Sizi üzmek istemem ama, fazla beklentiye girmeyin derim.
Ha yastık gibi yerinde duran çocuklar da var çevremde gördüm ama, benimkiler bırakın kendi uyumayı, 10 saniye yakamı bırakmazlar.
Ben de derdim o bize uyum sağlayacak diye, sonuç olarak sabah 6 ya kadar koltukta oturuyorum o kucağımda ayağımdayken yeter ki gece uykusunu alsın diye.
Hayaller ve hayatlar...