Hanımlar merhaba, hızlıca kendimden bahsedeyim. Kendi ekonomik özgürlüğü olan 40 a merdiven dayamış bir kadınım. Maddi olarak orta seviyeyim. Ben ve eşim çalışıyoruz devlet memuru başka bir gelirimiz yok. Ev araba var. Çocukluğumda yoksul bir ailede sevgisiz, ilgisiz bir yumurtanın bile hesabını yapan bir anne baba ile büyüdüm. Haliyle her zaman harcama yaparken dikkatli olmalıydım. Kendi ayaklarımın üzerinde durunca nasıl olsa kazanıyorum istediğim gibi harcayabilirim yapamıyorum. Özellikle beni rahatsız eden şöyle bir durum var. Dışarıda bir yemek yiyeceksek veya bir şey iceceksek hep maddi olarak boşa para harcayacagimi düşünüyorum. (Elim mükemmel lezzetlidir dışarıda ki en ala serpmeye evde 1000 başarım hem lezzet hem sunum hem yiyecek kalitesi) Benim beynimde bu düşünce olunca ben spontane gidip bir yerde bir şey yiyemiyorum. Yediğimde dışarıya yansitmiyorum ama içim içimi yiyor Allah bilir hesap kaç para gelecek vb. 100 TL bir fincan çaya verince için gidiyor mesela. Yeme içme konusunda böyle oluyorum. 2000 TL verip 1 kg et bile yiyemiyorum niye gideyim diye düşünüyorum. Oysa ortam, hazır her şey önüme geliyor, değişiklik vb keyif almalı bayıla bayıla gitmeliyim ama böyle saçma sapan bir düşünce beynime de içime de oturuyor. Benim gibi hisseden var mı?