Ben mi kötüyüm?

merhaba meltem hnm benim çok büyük sorunum var neyapmam gerektiğini bilmiyorum bazen diyorum acaba ben mi çok kötüyüm nerden başlayacağımı bilmiyorum ama size herşeyi detayına kadar anlatacağım.çocukluğumdan başlayayım iyi bir çocukluk geçirmedim annem çok baskıcıydı babam yurtdışında çalışıyordu.2 kardeşizevet benim de hatalarım vardı ama benimle konuşup bana güzellikle anlatabilirdi hep aşağılandım hemde başkalarının yanında hep kötü çocuk oldum hiç doğru arkadaşlıklar kuramadım annem öyle biriydiki herşeyi herkese anlatırdı annemle aramızda hiç bir zamananne kız ilişkisi olmadı beni hiç anlamadı kardeşimle arası çok iyiydi herhalde erkek olduğu için ayrım yapmadıklarını söylüyorlar ama insan hisseder hep kıskanç olan ben oldum annemin yapıştırması üstümde kaldı başkalarının çocukları her zaman değerli oldu neyse evlendim eşimi çok seviyorum evlendiğim zaman hatta daha nişanlıyken görümcem kayınvalidem çok laf soktular tabii bende sinir olduğundan annem yüzünden bende onlara söylüyordum hiç sabredemezdim evimiz ayrıydı hiç kimseye ayrımcılık yapmadım anneme gidiyosam aynı gün onlarada gidiyordum anneme ne alıyosam kayınvalidemede alıyodum çok kavgalarımız oldu kocam her zaman tarafsız oldu napsın oda ailesi ve ailece birbirlerine çok düşkünler ve bana karşı ilgisiz yada bana öyle geliyor çünkü beni sevdiğinden çok eminim ama kayınvalidemler yüzünden çok kavgalar ettik kimseye müdanam yoktur çok evi terkettim herzaman peşimden gelmiştir kendisi çok sabırlıdır çünkü hep sevgi görmüş
neyse uzatmayalımherkesle aram düzeldi şimdi eniyi gelinleri ben oldum ama neye yarar kalbim kin dolu çok ah ettim v e hepsi şimdi sürünüyor ama tabii ucu bana dokunuyor hep verdik hiç paraları olmadı hep yardım ettik elbetteki yapıcam annesi babasıdır ama tek çocuğu eşim değilki 3 tane daha v ar inanın hiç ne altınım kaldı ne bişeyim elim çok açıktır karşımdaki kötüde olsa düştüyse tutarım elinden ama artık kimseye iyilik yapasım gelmiyo hep beni kandırdılar neyse 3. aşamaya gelelim kardeşim evlenceği zaman müstakbel eşi bir neşeli bir şen şakrak canım cicim ablacım anaecim aramız harika bende görümcemden çok kötülük gördüğüm için hiç birşeyine karışmadık altlı üstü oturuyoruz en üste annemler oturuyorevinin a zye herşeyi yapıldı hiç 5 kuruşsuz borçsuz evlendiler her şey harika tabii evet evlendiler evlendikten sonra her şey değişti evine misafir kabul etmemeye başladı annem çok alıngan biridir anneme istersen sende gel dedi annem gidermi evine daha istersen diyosun bana bir surat yapmalar ve kardeşimde aynı evine giderdim neişin var niye geldin bunu kardeşim diyodu karısının yanında daha okişi seni takarmı alıştık artık aşağılanmaya hep ne dedik cahildir dedik ama 3 sene oldu cahilliğimi kaldı bunun anem üskatında oturuyordu ayda 1 kere yukarı çıkardı kardeşim hergün annesinde teyzesinde gelin hnm çamaşır asmadan asmaya çıkar yukarı annecim annecim der iner aşağıya okadar iki yüzlü yani annem farkında tabii herşeyin ama oğlu var arada napsın annemin dert ortağı teyzemin kızına anlatıyormuş oğlum artık oğlum gibi gelmiyo diyomuş gelinini hiç mi hiç istemiyormuş bir an önce ev alıp gitseler diye bekliyomuş ama gidermi o ev alır kiraya verir bi okadarda cimri 1 tlnin hesabını yapar dışarıdan görenler e karşı da okadar iyiki kimse bilmez nasıl olduğunu ama bahçedeki herkes farkında oyüzden evine kimse gitmez annemde dahil buna annem ben nasıl oğlumun evine giremiyorsam onun anneside giremesin oğlunun evine diye beddua etmiş

yarım kadı meltem hnm devam ediyimannem çok üzülüyo kimseye birşey söyleyemiyo bana söylese ben daha çok kinlencem diye söylemiyo ama benim için kardeşim bitti ben görüşmüyorum aslada görüşmem ben başkalarından duyuyorum güvenilir insanlardan merak etmeyim annemin haline çok üzülüyorum herşeyi içine atan bi insan hep gözü yaşlıdır annemin hernekadar hırslarını benden aldıysa onun yüzünden sinir hastası olduysam o benim annem onun bi damla göz yaşına kıyamam biliyomusunuz daha birkere olsun anneme doyasıya sarılmadım benimde oğlum var annemin yaptıklarımın hiçbirini yapmıyorum ona herzaman sevgimi belirtiyorum aynı evde ona sevgi dolu sözcükler le mektuplar yazıyorum biraz şımarıyo ama olsun her çocuğun şımarmaya hakkı var ben hiç şımaramadım annem çok pişman ama iş işten geçti onu çok seviyorum ama asla daha ona sevgimi göstermem hep başkalarını düşünmeyecek birazda beni düşünecek gelin hnm bana tavır yapıyosa oda kızının tarafına geçecek öyle başkalarına söylemekle olmuyo aman o kırılmasın bu incinmesin aman kimseden laf gelmesin aman etrafa rezil olmayalım diye diye bu hale geldik zaten iyiki çalışıyorum iş yerinde herşeyi unutuyorum ama eve gelip onların sesini duyunca sinirden patlıyorum evi taşıyım diyorum o zaman milleti sevindircem ne gerek var annemi daha çok ezerler enazından gözüm üstünde

yani anlayacağınız ne gelinin umuruda ne kardeşimin hiç bişi bizden kimse evine gitmiyo kendi sülalesi hiç eksik olmuyo ama anneside bilmiyomu herşeyi biliyo yazık öyle annelere oda yarın öbürgün kaynana olacak yani çok derdim var kimseye bişi söyleyemiyorum dahada hepsi bu kadar değilannemin haline üzülüyorum bide biz görüşmeyince daha çok üzülüyor ama asla görüşmem isterse hakkını helal etmesin çünkü buna sebeb kendisi bazen başımı alıp gidiyim diyorum terkediyim buraları ama eşim ve çocuğumu nasıl bırakıyım onlar bana ne yaptı daha da tam ayrıntılarıyla anlatamadım ama yeterlidir umarım ama herkese yalandan gülmekten bıktım yalaka insanları etrafımda görmek istemimorum bukadar olaylardan sonra cinselliğim bile bitmek üzere ben mi kötüm niye insanlar sadece kendilerini düşünüyor neden etrafta başkalarının olduğunu görmüyorlar teşekkürler yazımı okuduğunuz için istenmeyen çocuk istenmeyen gelin istenmeyen abla ne var bende

ısabella, yaşadıklaırnızdan böyle bir birliktelik çıkartmak doğru olmaz. Karşınızdaki kişilerin yanlış hareketlerinin nedenlerini neden kendinizde arıyorsunuz? Bu kadar hassas olmayın. Çocukluktan gelen yeterince istenmemiş hissetmiş olma durumunuz bugünü algınızı farklılaştırıyordur. Çalışıyorsunuz, işteyken bunları düşünemiyorsunuz. Demek ki, iş dışında da muhtelif aktivitelerle kendinizi meşgul etmelisiniz ki, bu olayları sürekli düşünüp üzülmeyin. Başkalarını değiştiremezsiniz. Herkes kendi hareketinden mesuldür. Onlar öyle davranmayı seçiyorsa, onların bileceği şey. Onlar yüzünden neden siz vaktinizi ve enerjinizi harcıyorsunuz? Siz kendi yaşamınıza dönün, enerjinizi ve vaktinizi kendiniz için kullanın.
ıyiliklerle,
Dr. Meltem