Kısırlaştırmanın günahı konusunda çelişkiliyim, ev hayvanı çiftleşemediğinde hastalanır, doğursa kaç yavru bakabileceksiniz ?
Camlarınıza tel yaptırın ve yavrunuzu geri alın
Dışarıda başına ne gelir bilinmez...
Sizinle birlikte tatile gittiğinde dilediğince koşup oynar, benim yavrum benim yanımda olsun diyenlerdenim.
Kediniz maalesef bir şehir kedisi değil, ev kedileri evden çıkmak istemez kolay kolay. Ruhunda özgürlük var anlayacağınız, kendi avlanacak, kendi kendini koruyacak, içgüdülerinin gereklerini sonuna kadar yaşamak isteyen bir kedi. Ben olsam mutlu olurdum nihayet rahat olduğu yerde. Size tavsiyem kendinize gerçek bir ev kedisi edinmeniz. Bırakın o öyle yaşayıp gitsin...
Kediniz maalesef bir şehir kedisi değil, ev kedileri evden çıkmak istemez kolay kolay. Ruhunda özgürlük var anlayacağınız, kendi avlanacak, kendi kendini koruyacak, içgüdülerinin gereklerini sonuna kadar yaşamak isteyen bir kedi. Ben olsam mutlu olurdum nihayet rahat olduğu yerde. Size tavsiyem kendinize gerçek bir ev kedisi edinmeniz. Bırakın o öyle yaşayıp gitsin...
canım yavruları olursa bakamam evim çok küçük zaten ama oradada dısarıda değl eve bıraktm iste bi sorun o hep dısarıda olmak istiyo ıçerı zor alıyoruz eve ancak kendı istediğnde geliyo bide köyün içi hanı birsürü kedi var çocuk yok araba yok o yönden içim rahat ama çok özlüyorum işte ben bu beni mahvediyo
Hayvan kaç aylık bilemiyorum ancak hiç bir hayvan doğuştan ev hayvanı değil. Yavruluktan yetişkinliğe geçiş döneminde hepsi çok hareketli oluyor. Kısırlaştırma sonrası ev hayvanı oluyorlar, o sakinlik ve evden çıkmama isteği hormonlarının olmayışından kaynaklanıyor. Karar senindir, hangi hayvanı alsan aynı süreci yaşayacaksın.
ben osmanımı 10 yıl önce minicik bir yavruyken aldım ,1 yıl benimleydi ,çok alıştık birbirimize ,bende aynen senin gibi köye götürdüm onu ,hatta otobüste mola yerinde az daha otobüsü kaçırıyordum onun oyunları yüzünden ,
kafesine girmek istemedi bile ,doğayı görünce ,
sonra köyde 1 ay kaldık ,çok mutluydu ,
aynen dediğinizi yaptı ,sokaktan eve girmedi ,
erkekti benim yavrum ,köyde dişi kedi bırakmadı oynaşmadık ,
o derece ki gece bile kaçıyordu ,bende içim kan ağlaya ağlaya anneanneme bıraktım onu ,
burda mutlu dedi bırak kalsın bakarım dedi ,baktı da sağolsun ,
ama ben hasretien dayanamadım yıl sonra annemler köye gittiklerinde geri getirdiler ,
inanılmaz büyümüştü ,şişko bişey olmuştu ,şaşırdım ,anneannem çok iyi bakmış .
normalde anneannemi hatır sormak için bile ayda yılda bir arayan ben hergün arar olmuştum ,bana kızıyodu hatta ,bu kedi olmasa bizi arayıp soracağın yok diye
5 yıl daha yaşadı benimle yavrum ,sonra zaten cennete gitti .onu çok özlüyorum ,hayatıma anlam katmıştı ,
şimdi karagöz üm ve yavruları çıtırla -pıtır var hayatımda ,osmanımın yerini hiçbiri tutamaz ama şimdiki yavrularımı da çok seviyorum..
bence o orda mutlu ,eğer siz çok özlerseniz alın geri..
canım zaten bende sırf kısırlaştırmıyım hem günahına girmiyim sırf kendi bencilliğim için hemde o istediği gibi yaşasın diye bıraktım orda daha mutlu olur diye ama hasreti o kadar ağır basıyoki köye gidince bakıcam eğer iyi beslenmişse mutluysa temelli bırakıcam artık giderkende baya bi mama götürmeyi düşünüyorum gerçi yemiyo ama ben yinede götüreyim diyorum işte bakalım canım durum a göre bakıcam ama onu da geri getirmezsem başka hiç bir hayvan alıp kısırlaştırmayı da düşünmüyorum dışarıda bakarım yemeğini veririm ama sırf evde kendim için özgürlüğünden ve yaradılışından mahrum etmicem hiç bi hayvanı(
Ben yaşadığımız ülkede sokaktaki hayvanların özgürlüğüne maalesef inanmıyorum, köylerde belediyelerin hayvan başı 10 lira ödeyip, katliam yaptırdığı yerler biliyorum.
Konu çok yönlü, görüşler farklı, çok uzun yıllardır hayvan besliyorum, beslediğim her cana evlat gibi baktım, ben kendi özgürlüklerimden taviz verdim. Yaşadıkları evi her türlü nazlarının çekildiği, iğneden ipliğe sadece onlar için düzenlenmiş bir ortam haline getirdim. Yıllardır onlar için çalışıyorum bu açıdan özgürlüklerini şahsım için gasp ettiğime inanmıyorum.
Keşke gönül ister ki , yeşillikler içinde, bize ihtiyaçları olmadan kendi hayatlarını, doğalarının getirdiği her şeyi yaşayabilseler. Ama yaşadığımız ortamda bir hayvana evini açmak onun hayatını kurtarmak demek haline geldi. Küçük bir dipnot geçmeden edemeyeceğim, dışarda hayvan bakacağım demişsin, bu konuda çevrene çok dikkat etmeni rica ediyorum senden. Dışarıda baktığın, pencerene alışan hayvan her an komşuların tarafından katledilme tehlikesi ile karşı karşıyadır. Çünkü biri beslendimi diğerleri de gelir, üzüleceğin şeyler yaşamanı istemem, belli ki gerçekten seviyorsun, her şey gönlünce olsun
çok sağol canım gerçekten çok çok seviyorum öyle böyle değil yani kafayı yicem üç gündür düşünmediğim bi an yok nasıl yapsam ne yapsam diye işin içinden çıkamıyorum millet benim bu halime öcü gibi bakıyo manyak bu deli falan diyolar zaten bizim oranın çocukları yetiyo birsürü kuyruğu kesilmiş kedi görüyorum hergün resmen içim parçalanıyo gidiyorum bakkaldan salan alıyorum kedi maması alıyorum veriyorum ama evet çevremde sevmeyen insan çok işyerinde kapının önünekediler için su koydum diye birsürü laf işittim neymiş alışırlarmış ölsünmü hayvanlar bu sıcakta diyorum onlar bulur diyolar işte böyle insanlardan nefret ediyorum ve o hayvan kadar değerleri yok gözümde sürekli dua ediyorum rabbime onları koruması için hayvan haklarına daha saygılı olmak konusunda sanırım daha çok çalışmalar yapılmalı insanlar bilinçlendirilmeli komşumuz var kızı her türlü hayvandan korkuyo kediyi aldığımızdan beri eve adımalrını atmadılar diyorum şu çocuğa biraz hayvan sevgisi aşılasana aman ben seviyomuyumki o sevsin diyo nasıl insanlar bunlar anlamıyorum hayvan sevmeyen insanın insanlara karşı samimiyetine de pek inanmıyorum nedense