Ben erkek arkadasimi hak etmiyorum galiba..

nazlideniz .!.:

Senin annen baban üniversite mezunu olabilir ama,kusura bakma da olgunluk ve eğitim anlamında pek bir yol kat edememişler.İnsan kendisini insan ilişkileri konusunda biraz geliştirir.Bunca evli çiftin dünürleri birbirine denk mi,ya da ne denli önemli.Aslolan evlenecek iki insanın anlaşması.Yoksa dünürler bir araya gelip sürekli,atomu parçalamayacklar.İnsan,evladının iyi biriyle ,ahlaklı birisiyle evlenmesini ister.Senin sevgilin seni üzseydi de ailesi üniversite mezunu olsaydı ailen kabulmü edecekti.Hem ne iyi ailesi varmış ki,çocuklarının arkasında ev almak istiyorlar.Destekler.

Sana gelince,yaşının evlenicek olgunlukta olmadığını düşünüyorum canım.Seni ilk defa seven,değer veren saygı duyan bir insan çıkınca karşına bence biraz şımarmışsın.Ona aşık olmadığını düşünüyorsun.Onun sevgisinden çok eminsin.Sevmiyorsan neden bu ilişkiyi sürdürüyorsun.Bak o seni bir bırakmaya yeltensin aşkından deli olursun.O yüzden bu saçma fikirleri çıkar aklından.Deli divane aşk dediğin nedir.Hee erkek seni peşinden koştutrursa evet öyle bir heyecan ve saplantı yaşarsın.

Genişletmek için tıkla...

katrina_89 .!.:

Bu tutkulu aşk muhabbetleri hep çok film izlemekten geliyor bence Filmlere, şiirlere, kitaplara konu olan aşklara imreniyor ve hep benzerini yaşamayı umuyoruz. özellikle kadınlar bundan etkileniyor, o yüzden kendilerine değer veren erkekleri önemsemeyip, kendilerini peşinde koşturup acı çektirenlere kul köle oluyorlar...

Ben şahsen her zaman mantık insanı oldum. Kendim değer gördükçe karşımdakine bağlandım. Bu zamana kadar hep uzun ilişkilerim oldu. Karşıma çok aşık olabileceğim kişiler de çıktı ama bana acı verme potansiyeli olan, kafama uymayan insanlardan hep uzak durdum. Hayatıma giren erkekler hep bana bağlı, değer veren, saygılı insanlardı ve bu sayede hep güzel birlikteliklerim oldu. 6 yıldır biriyle beraberim. Son zamanlarda bazı problemlerimiz oluyor evet ama ondan başkasıyla birlikte olabileceğimi düşünmüyorum şu anda. İlişkimizin en başında deli gibi kalbim çarpmadı. O istediği için ve çok iyi, çok düzgün bir insan olduğu için başladık. Zamanla onun bana sevgisini, ilgisini, değer verdiğini görünce ben de ona çok bağlandım. Aşık mıyım bilmiyorum ama ondan çok etkileniyorum ve çok seviyorum. Benim için doğru insan olduğuna inanıyorum. Diyeceğim o ki bence tutkulu aşk vs aramaya kalkarsan çok yıpranırsın, belki bulamayabilirsin bile. Belki şu anda ilişkinin değerinin farkında değilsin ama ne zaman o sana değer veren insan senden uzaklaşır ve elindekini kaybedersin-dilerim bunu yaşamazsın-işte o zaman ne kadar değerli bir şey yaşadığının farkına varırsın.

Dünürlerin denk olması durumuna gelince...Bence eğer çok aşırı bir sosyoekonomik statü farkı yoksa, yani bir taraf fabrikatör diğer taraf Yaşar Usta modunda değilse, ki sizin durumunuzda öyle bir şey yok, karşılıklı saygı ve enlayışla bu da hallolur. Önemli olan iyi insanlar olmaları...Ne eğitimli kültürlü insanlar var, insanlıktan zerre nasibini almamış görgüsüzler...Eğitimsiz olsunlar ama insan olsunlar...

Genişletmek için tıkla...

Dumanikara .!.:

Ayni bizim durum :)

Ya körkütük asil olup kendini ezdiren kadin çok ! Bir de insan bir kez asik olur. Yaşayabileceğini en büyük mutluluktur asik olduğun insanla oturmak amaaa ne berbart birşey olduğunu, kendinden ne tavizler verdiğini, en mutlu ve en mutsuz eden de ask olduğunu gördükten sonra insanin akli basina geliyor. İstesende asik olamazsin bir daha akli basinda bir insansan, yani biraz hayalpesert değilsen.

Bir de ask biter, ciddi ciddi biter , sevgiye mi dönüşür gözün acildiginda yoksa kim bu yanindaki adama mi dönüşür bilemezsin.

Sevgi en güzelidir. Kendine ait bir dünyada varsa o da sana eşlik ediyorsa bundan guzeili yok.

Benimde bazen bu problemim oluyor. Hatta dun konuştuk sevgilimle biz de 2 yilligiz.

Ask sarkisi duygudumda bunları üstüme alinmak istiyorum dedim. Beni sever , alttan, Alur bir dediğini iki etmez, ondan çocuğum olsun da ilimize baksin , tam bir baba olacak adam derim, herseyini aanlatır, güler eğlendirir, gezdirir ama o burada anlatilan oo çok asigim seviyorum kocisime bayiliyorum mantigi , biraz da kadinin ne kadar duygusal ve romantik oluşuyla alakali bence.

Bende severim sevgilimi çok hoşuma giden özellikleri de var ama çok gicik olduğum özellikleri de var.saglikli olan ilişki de zaten bunları gorebildigin ilişki bence. Ama evlilik icin önemli bir kaç özellik var bunlar. Alakasi , akli basindaligi, aile durumu, sadakati. Asil olup bunları ölçüp bicmeden evlenmek ister misin ? :)

Sana bir yöntem vereyim
Asil olduğunu hayal ettiğinde mesala, asil olduğun adamla ne yapmak isterdin. Nasil görüyorsun kendini en mutlu olduğun an. Bir kişiye mi bagli bu durum yoksa nerede olduğuna senin kim olduğuna mi bagli mutluluğun bunu fark et.
Ben öyle yapiyorun mesela benim hayat zevklerinden biri gezmektir. Erkek arkadasimda gezmeyi çok sever her planimi hayata geçirmeye calisir.

Ben sevdicegimle gezmeyi çok isterim. Biz arabaya atlayip disari ciktigimiz da hava bulutlaninca zevkten olduk :))

İlimizde bulutlu havayi seviyoruz ve bu ani paylasmnin değeri paha bicilemezdi. Oysa sadece buluttu mutlulugumuzun kaynagi.

Sorarsan aramizda ask yok. Oda oöyle diyor ask zamanla olur. Bu bana dokunuyor biraz tabi, o sarkilarda anlatılan kiz değil miykm diye celişkiye dusuyorum bende senin gibi.

Yoğun duygular zaten ilişkinin basinda hiseetmisindir yoksa surmezdi. Bu kadar. O zamanlara hatirla.

Genişletmek için tıkla...

pureperfection .!.:

konu başlığı "erkek arkadaşım beni haketmiyor galiba" olsa daha uygun olurdu sanki

bi önceki ilişkinde yaşadığın duyguyu arıyorsun ama o duygunun aşk olduğu ne malum ? belki de ilişkin nasıldı tam bilemiyorum ama örnek veriyorum eski erkek arkadaşın sana şimdi ki erkek arkadaşın kadar değer vermediyse sen bu değersizlik hissiyle mücadele verirken hissettiklerini aşk sanmış da olabilirsin.

şu an seni düşündüğü için işini senin şehrinde seçen bir adam var ortada. bence aşkı bi kenara bırak biraz da mantıklı düşün.
kimbilir belki bi gün o da artık pes eder bu haklı olduğu halde alttan alma durumlarından. sen de değerini ancak o zaman anlarsın.

Genişletmek için tıkla...

whatthehell .!.:

benim hakkımda söyledikleriniz doğrudur belki ancak ailem hakkındaki izleniminiz yanlış. onlar da insan olsun yeter, her türlü anlaşırız diyorlar kimseyi küçük görmüyorlar yani. biraz da olsa kendilerine denk dünür isterlerdi diye düşünüyorum bu da onların hakkı zaten onların tek çocuğuyum ama kimseyi küçümseme gibi bir durumları olmadı pek yol kat edememişler sözünüz yanlış yani.

Genişletmek için tıkla...

nazlideniz .!.:

Ben senin yazdıklarına karşı yazdım.Ailen üniversite mezunu,onlar ilkokul.Kendine denk derken nasıl bir denklik.Bizlerde de var hem tahsilli,hem tahsilsiz insanlar.Ama bazı konularda tahsilsiz tahsilliyi solda sıfır bırakıyor.Senin ailenin kendi anne babaları,eş dost akraba,tanıdık arkadaş hepsi mi üniversite mezunu.Kendilerine denk dünür olması için tahsil durumu değil,ahlaklı,işleri güçleri olan,etrafta saygınlığı olan dürüst namuslu insan olabilmeleridir bence denklik.Kendilerine denk olmayan ailenin yetiştirdiği çocuk senin sevgilin bunu unutma.Bak sen üniversite mezunu olursun da evleneceğin insan da tahsil ararsın bunu anlarım.Olması gereken de budur.Ama ben şimdi biriyle evlenmeye kalkacağım,dur bakayım ailen okumuş mu.Aileme denk mi? Yanlış bunlar.İnsanlar şartları ve maddi durumlarundan ötürü de okuyamamış ama mazbut insanlar,görmüş geçirmiş insanlar olabilirler.Nice üniversite mezunu cahil,görgüsüz,kıskanç,para delisi kaynana kaynata veya evlatta var.Önce insan olsun.Dünürler gecelerini gündüzlerini birlikte geçirmeyecekler.Önemli olan senin mutluluğun onlar için.Yoksa ailesi (sırf tahsilli değil diye) bize denk değil demek doğru değil.

Genişletmek için tıkla...

whatthehell .!.:

haklısınız zaten iyi insan olduklarını düşünüyorum ailem de iyi insan olduklarının farkında daha tanımadılar ama anlattıklarımdan yola çıkarak bu sonuca vardılar yani.. Allahları var namuslu ve iyi insanlar yani tek dertleri çocuklarını iyi bir şekilde okutmak evlendirmek vs.. bunlar güzel şeyler evet farkındayım. ancak kültür olarak da biraz anlaşabilmelerini istiyorum annem bana konuşuruz, güzel geçiniriz ancak ne kadar elle tutulur bir sohbet edebiliriz bilemem demişti. belki konuştuklarında çok daha iyi anlaşırlar tahminimden :26: benim burada düşündüğüm şey kendim değil, iki tarafında üzülmemesi..

Genişletmek için tıkla...

nazlideniz .!.:

Bak tatlım,her üniversite mezunu insanlar oturdukları zaman sürekli genel kültürü zorlayan,ya da siyasi hukuk,coğrafi,edebiyat...konuşmalar yapmıyorlar.Demin de sana anlatmaya çalıştım.Ynai annenin büütn akrabaları arkadaşları,görüştüğü herkes mi tahsilli.Hiç mi oturup konuşacak konu bulamaz.Bu insanlarda sonuçta herşeyden bihaber değildir.Hayat bilgileri vardır.Düşünceleri fikirleri vardır.Birde iki tahsilli insan anlaşacak diye birşey yok.Kafa yapıları farklıdır.Önemli olan saygı,sevgi.Yeter ki siz anlaşın.

Genişletmek için tıkla...

whatthehell .!.:

Erkek arkadasimin bu sene unisi bitti ve yasadigim sehirde ise girecek. Ancak benim bazi celiskilerim var ve son günlerde kendimi sorgular oldum. Ornegin onun annesi ve babasi ilk okulla orta okul mezunu benimkiler uni mezunu. Akrabalarimiz zaten hayirsiz insanlar annemle babam iyi niyetli oldugu halde. Annemle babam erkek arkadasimin ailesine bir sey demese de icten ice kendilerine denk bir dünür isterlerdi diye düşünüyorum ki bunu üstü kapali dile getirmislerdi. Ama erkek arkadasimi tanidilar ve cok sevdiler cok terbiyelu duzgun cocuk dediler. Erkek arkadasimi ne kadar cok sevselerde ilerideki surtusmelerden ve kultur catismasindan korkuyorum ben.. birde ben erkek arkadisimi sadece seviyorum aşık degilim. Icimde ask yerine sevgi olunca dengeleri o kurmak zorunda kalıyor örneğin çoğukez o alttan alir ben hic geri adim atamam hatali olduğumu bilsem bile. Ve benim onun kadar sevmediğimin o da farkinda. Bunun disinda iki senedir birlikte vakit gecirmekten cok hoşlanıriz birlikte cok eglenir cok guleriz hic sıkılmayiz birbirimizden her zaman birbirimize saygimiz olmuştur guven konusunda hic bir sıkıntı yasamadik bir gün bile. Ancak ben bazen bu bencilligimden dolayi hem onu yipratmamak hem aile farkliliklari dolayisiyla bıraksam mi diye düşünüyorum ama geri dönüş çok zor biliyorum cunku çok sey kat ettik.. ama bazen de bensiz daha iyi olacak gibi geliyor her ne kadar başlarda benden nefret etse de.. napmaliyim sizce bu durumda? belki kendimi burada canavar gibi anlattim biraz ama benim de fedakarliklarim oldu, ona sevgimi ve saygimi hep hissettirdim ama söyle bir dönüp bakinca yuzde dkksan o alttan alir tartismalada hep dönen taraf o olur diyorum.. bana egoistsin der hep. Bir de üzülüyorum tutkulu bir sevgiyi icimde hissedemedigim icin bunu tatmadan ölecek miyim yani diyorum ama bir yandan iki buçuk yil ve benim icin benim yaşadığım şehirde ise giren bir adam var. Kendimi değiştirebilir miyim sizce? Yani iliskime devam edip, sevgi çerçevesini hiç bozmadan bu durumu kabullenerek bir evlilik mi yapayim? Kafam cok karisik.. işlerde cok karışık geriye bir tek benim okulumun bitmesi kaldi iki senem var eger uzamazsa. Seneye annesi ev alacaklar eşya doseyecek. Annesi madem isler bu kadar ciddi ev alalim gibisinden konuşmuş o da hevesli baya ben de hevesliyim ama işte hep aşık olmadığım gerçeğiyle yasiyip kendimden nefret ediyorum. Böyle duygularimin körelmesinin sebebi bu ilişkimden önce çok Aşıktim ve cok yipranmistim o ilişkim bittikten alti ay sonra içimin ısındigi ve seveceğime inandığım kişiyi bekledim ve o kişinin karsima çıktığını düşünerek kabul ettim. Yani duygularim korelmis gibi hissettim ve onceki iliskimden sonra aski bir daha bulacagima inanmadim sadece icimin isindigi biri olsun yeter dedim. Şöyle anlasilmasin eski sevgilisini unutmak icin çıktı gibisinden anlasilmasin öyle bir hata yapmadim bekledim beni anlayip mutlu edecek insani elektrik alip icim isinincada tamam dedim sonra zamanla gördüm kendimdeki eksiklikleri ama her sey guzel gidiyordu ve yürüturum diye bitirmek istemedim. En sonunda kafamla bu düşüncelerle kaldim işte..

Genişletmek için tıkla...