haklısın arkadaşım zamanla inş alışırım ve senn gibi bi tavır sergileyebilrim.daha 2 yıllık evliyiz.sen kaç yıllık evlisin?ne kadar sürede hallettin bu konuyu?
Benim eşimin ablası ve eniştesi de aynen böyle karı-koca aylık net 5,5 milyar maaşları var 2 ay tatile gelip ellerini ceplerine atmadan gidiyorlar hiçbirşeyden de geri kalmıyorlar, bu yaz tatile gidelim birlikte diye tutturdular bana fikir sormadan oteli gideceğimiz yeri ayarlamışlar hepsini eşim ödedi sana tavsiyem ne kadar az düşşnürsen o kadar az yıpranırsın bu Dünya'nın aşağısı da var
Ayy canım yaa ben seni çok iyi anlıyorum. Aynısı benim başımda, hemde bizim durum daha beter, haline genede şükret.Bizde bütün düğün masraflarımızı, eşyaları, herşeyi eşimle beraber yaptık, hatta benim katkım çok daha fazla oldu, çünkü benim birikmiş param vardı.haklısınız arkadaşlar ben de farkındayım abartılacak meblalar değil ama kayınvalidem her gittiğimizde sürekli evinin eksiklerini anlatır.diğer oğlu bişey aldığında bunu on kere söyler yanımızda siz de yapın der gibi.ve her gittiğimze mutlaka hem hediye hem de para bekler.asılnda ben tavrına sinir oluyorum.mecbursunuz yapacaksınız havalarında.o yüzden batıyo aslında.ben de bunu nasıl görmezden gelirim huzurumu bozmam onu nasıl başarırım buun için tavsiyelerinizi almak istiorum.
Ayy canım yaa ben seni çok iyi anlıyorum. Aynısı benim başımda, hemde bizim durum daha beter, haline genede şükret.Bizde bütün düğün masraflarımızı, eşyaları, herşeyi eşimle beraber yaptık, hatta benim katkım çok daha fazla oldu, çünkü benim birikmiş param vardı.
Neyse düğünü yaptık, onun ailesinin tek kuruş katkısı olmadı, sonrasında daha yeni balayından dönmüştük, zaten borç içindeyiz, tuttu ablası ikinci evlerini yaptırıyorlar diye eşimden para istedi, o zamanda elimizde olan ne var ne yok ablasına yolladık1000 -2000 lira yolladık, anca o kadar vardı elimizde...
Neyse sonra öbür abisi 4+1 ev aldı, eşim telefonda "abicim istersen bizim düğün altınlarını size verelim, borcunuz çok, dara girmeyin "dedi. ben şok oldum bana sormadan nasıl böyle bir teklifte bulunur diye sinir oldum, genede eşime bişey deyip kavga etmek istemedim..Hemen sonrasında eşime birazcık zorla 1+1 ev aldırdım, altınlarımı bozdurup , üstünede biraz kredi çektirip evi aldırdım.Yoksa altınlarım gidecekti. Şükür dedim artık ev borcuda var, eşim abisine ,ablasına artık yardımı keser diye düşünürken, bi gün eşim "benim 12.000 lira para bulmam lazım, öbür abim evleniyor, ev eşyalarını borçlanarak almış, geline takılacak altın parasınıda ben bulup yollayayım,abimdir, yapmam gerek falan" dedi, Orda ben artık tutamadım kendimi ve patladım, abin arabasını satsın, altınları bi zahmet kendi alsın dedim.Bir hafta küs kaldık, Hayır altınlarımı sattım, ev kredisi çektirdim, adamı bi ton borca soktum, kurtuldum derken , eşim başkasından 12.000 borç bulayım, abime yollayayım,abim nasıl olsa bana sonradan öder diyor.Gelde sinirlenme.Çok ağladım , yıprattımda kendimi ve daha 6-7 aylık evliydik, sırf bu para mevzuları yüzünden tadımız tuzumuz kalmadı.
Hele abisinin düğününde ıvıra zıvıra harcadıkları aklıma geldikçe çıldırıyorum. Bi kaç saat içinde 3000 lira gibi bi meblağı bana hiç sormadan harcadı. Neymiş, düğün salonuna bi miktar para vermiş, abisinin evinde televizyon eksikmiş, abisine tv almış, arabanın önünü kesen çocuklara para vermiş, gelin ve abisine fotoğraf çekimlerinde yemek ısmarlamış, gelinin kuaför parasını ödemiş, yaaa böyle saçma sapan şeylere bi kaç saat içinde 3000 lira harcamış, bunuda bana sonradan söylüyor , gelde çıldırmaBizde memuruz , abisi memur, abisinin eşide özelde çalışıyor,hatta onlar bizden çok kazanıyor, hani durumları olmasa neyse, ama kazandıkları bizden fazla. bizim düğünde kimse yardım etmemişti Bıktım artık, bu para mevzuları benimde huzurumu kaçırıyor. Dünde eşim; anne ve babasına "bayram için para yollayacam" size diyordu. Bana gene sormuyor tabi. Benim ailemin bi ihtiyacı yok, bizden para zaten istemezler ama eşimin ya abileri, ya ablaları, ya anne babası her ay biri çıkıyor. Bıktım artık, eşim de aşırı cömert, bonkör, paraya önem vermeyen biri, bende aksine çok tutumlu biriyimdir kendimi bildim bileli.daha bir yıl bile olmadı evleneli, bilmiyorum ilerde daha neler olacak.Adamı borca da soktum ama genede eline iki kuruş geçse yollayacak birini buluyor valla.
Ayy canım yaa ben seni çok iyi anlıyorum. Aynısı benim başımda, hemde bizim durum daha beter, haline genede şükret.Bizde bütün düğün masraflarımızı, eşyaları, herşeyi eşimle beraber yaptık, hatta benim katkım çok daha fazla oldu, çünkü benim birikmiş param vardı.
Neyse düğünü yaptık, onun ailesinin tek kuruş katkısı olmadı, sonrasında daha yeni balayından dönmüştük, zaten borç içindeyiz, tuttu ablası ikinci evlerini yaptırıyorlar diye eşimden para istedi, o zamanda elimizde olan ne var ne yok ablasına yolladık1000 -2000 lira yolladık, anca o kadar vardı elimizde...
Neyse sonra öbür abisi 4+1 ev aldı, eşim telefonda "abicim istersen bizim düğün altınlarını size verelim, borcunuz çok, dara girmeyin "dedi. ben şok oldum bana sormadan nasıl böyle bir teklifte bulunur diye sinir oldum, genede eşime bişey deyip kavga etmek istemedim..Hemen sonrasında eşime birazcık zorla 1+1 ev aldırdım, altınlarımı bozdurup , üstünede biraz kredi çektirip evi aldırdım.Yoksa altınlarım gidecekti. Şükür dedim artık ev borcuda var, eşim abisine ,ablasına artık yardımı keser diye düşünürken, bi gün eşim "benim 12.000 lira para bulmam lazım, öbür abim evleniyor, ev eşyalarını borçlanarak almış, geline takılacak altın parasınıda ben bulup yollayayım,abimdir, yapmam gerek falan" dedi, Orda ben artık tutamadım kendimi ve patladım, abin arabasını satsın, altınları bi zahmet kendi alsın dedim.Bir hafta küs kaldık, Hayır altınlarımı sattım, ev kredisi çektirdim, adamı bi ton borca soktum, kurtuldum derken , eşim başkasından 12.000 borç bulayım, abime yollayayım,abim nasıl olsa bana sonradan öder diyor.Gelde sinirlenme.Çok ağladım , yıprattımda kendimi ve daha 6-7 aylık evliydik, sırf bu para mevzuları yüzünden tadımız tuzumuz kalmadı.
Hele abisinin düğününde ıvıra zıvıra harcadıkları aklıma geldikçe çıldırıyorum. Bi kaç saat içinde 3000 lira gibi bi meblağı bana hiç sormadan harcadı. Neymiş, düğün salonuna bi miktar para vermiş, abisinin evinde televizyon eksikmiş, abisine tv almış, arabanın önünü kesen çocuklara para vermiş, gelin ve abisine fotoğraf çekimlerinde yemek ısmarlamış, gelinin kuaför parasını ödemiş, yaaa böyle saçma sapan şeylere bi kaç saat içinde 3000 lira harcamış, bunuda bana sonradan söylüyor , gelde çıldırmaBizde memuruz , abisi memur, abisinin eşide özelde çalışıyor,hatta onlar bizden çok kazanıyor, hani durumları olmasa neyse, ama kazandıkları bizden fazla. bizim düğünde kimse yardım etmemişti Bıktım artık, bu para mevzuları benimde huzurumu kaçırıyor. Dünde eşim; anne ve babasına "bayram için para yollayacam" size diyordu. Bana gene sormuyor tabi. Benim ailemin bi ihtiyacı yok, bizden para zaten istemezler ama eşimin ya abileri, ya ablaları, ya anne babası her ay biri çıkıyor. Bıktım artık, eşim de aşırı cömert, bonkör, paraya önem vermeyen biri, bende aksine çok tutumlu biriyimdir kendimi bildim bileli.daha bir yıl bile olmadı evleneli, bilmiyorum ilerde daha neler olacak.Adamı borca da soktum ama genede eline iki kuruş geçse yollayacak birini buluyor valla.
canım bazı insanların yapısı böyle ama emin ol sen yakın da davransan uzak da dursan sonuç değişmez. bir kere çift maaş algısı diye birşey var. eminim senden para bekleyenlerin eşleri ev hanımıdır öğlenlere kadar yatıp uyuyordur. kadın çalıştığı zaman sanki aileye akrabaya çalışıyor. bu algı her daim mevcut. hesap ödeme vs olayına ben de çözüm bulamadım ama alenen para isterlerse ev almayı düşünüyoruz hiç müsait değiliz falan deyin.mrb arkadaşlar fazla uzatmamak için direk konuya giriyorum.yaklaşık 2 yıllık evliyim.ikimiz de memuruz.cok şükür durumumuz ii.2 düğün yaptık.ve tüm masrafları eşimle ben ödedik.ailelerden hiç bi yardım yok.benm annem zaten dul.bi emekli maaşı var.eşimin ailesi de 70 yaşlarında ve tek emekli maaşları var. neyse yılda 2-3 defa gidioruz memleketlere ve her gittiğimizde mutlaka herkezee hediye alınır.ve eşim ailesine her gittiğimizde para verir.100-200 civarı.saolsun benm de hiçbişeyimi eksik etmez .her sene tatile de götürür.ama ben annesi ablasının sürekli kendilerini acındırıp eşimden para beklemelrine sinir oluyorum.daha önce çünki bi kaç defa direk abisi de dahil para istediler.bende de şimdi bi duygu oluştu onlara yüz verip samimi olsam sürekli bizi kullanacaklarmış gibi hissediorum.yani biz misafir olarak gidiyoruz ama sürekli her hesabı biz ödeyip alışverişi biz yapıyoruz.bu da sinirime dokunuo.eşimle bu konuda çok kavga ettik bana hep gönlün dar cimrisin dio acaba gerçekten öylemiyim?sizce bu duygudan kurtulup huzurumuzun bozulmaması için ne yapabilirim?şimdiden tşkler..
Bence de biraz gönlünüz dar gibi, kirilmayin nolur bana. Acikcasi ayni şehirde olsaniz ve bu durum sizin günlük yasantinizi cok etkilese eyvallah ama oyle bir durum da yok. Benim ailem ve esimin ailesine biz daha sik gitmemize ragmen elimizden ne geliyorsa yaparız. Tüp bittiyse doldurur, alışveriş yapilacaksa yapar ellerini ceplerine attirmayiz. Yani esim bana bu konuda en ufak bir sey söylese ondan sogurdum, hayatta en nefret ettigim seydir maddi hesaplar yapmak. Ölümlü dunya.. kim neyi giderken götürebilir ki? Elinizde varken yapin yapabileceğinizi bence.
Eşinizin ailesini kendi aileniz gibi benimserseniz bu tip şeyler gözünüze batmaz. Ama onları yabancı gibi görmeye devam ederseniz eşiniz çöp verse zorunuza gider. Sonuçta kan bağı olmasa da onlar da sizin aileniz artık. Birbirini hiç tanımayan insanlar bile birbirlerine yardımcı oluyorken siz neden eşinizin ailesine destek olmayasınız? Gidene hiç üzülmeyin başımızın gözümüzün sadakası olsun deyip geçin. İnanın günü geldiğinde o paralar size bir şekilde geri dönecektir.
uzun zamandir forumda alingan olmayan, derdine gercekten derman arayan, yorum yapana hodlemeyen birini gormemistim. Ben teşekkür ederimhaklısınız tşkr ederm söylediklerinizi dikkate alıcam inş.:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?