Basligin degistirilmesini isteyen konu sahibi canim, aceleyle yanlis yazmis sanirimÇok komiksiniz yaaa konuya bak takıldığınız şeye bakyoksa burda bazıları türkçe edebiyat öğretmenliği yapıyorda benimmi haberim yok
Saat sabahin 5'i.. bir gram uyku uyuyamadim. Nasil uyuyabilirim ki zaten bu halde. Gunlerdir uykusuzum, yorgun, bitkinim. Artik cok yoruldum cok..
19 yasindayim. Hayatimi mahveden insanla 2 sene once tanistim. O da 26 yasinda. Ilk askim, ilk sevgilimdi.. Herseyin ilkini onla yasadim. hersey cok guzeldi. Yazin Turkiye'de tanismistik ama ben yurtdisinda yasadigim icin uzaktan devam etmek zorunda kaldik sadece yaz tatillerinde gorusebiliyorduk. Sonra bana 6. ayimizda herseyi anlatti. Evlenmis bosanmis oldugunu bir cocugu oldugunu. Agladim, kizdim, hakaretler ettim ama yine yokluguna dayanamayip devam ettim. Gozum karardi ilerde annemi babami karsima almayi bile goze aldim. Ama hic bi zaman eskisi kadar mutlu olamadim onla. Eski esi hala seviyordu onu barismak istiyordu benden de haberi vardi ayirmak icin de cok sey yapti ama basaramadi cok seviyorduk birbirimizi. Cocuk yuzunden surekli gorusuyorlardi sanki hic ayrilmamis gibiydiler. Hep bunlara goz yummak zorunda kaldim.
2 sene boyle gecti. Sonra bu yaz yine gittigimde yine ayni sebeplerden dolayi ayrildik. Bu sefer herseyi icime atmadim. Kuzenime anlattim saatlerce dinledi beni. Uzaklas bu adamdan dedi ondan sana hayir yok dedi. Okulumu cok etkiliyordu. Universitede ilk senemdi sinifta kaldim . Hep onun yuzunden. 1 gun bile ayri kalmaya dayanamayan ben 1 ay boyunca hic konusmadim onunla. Hic gorusmeden de yurtdisina geldim tekrar.
3 ay oldu ayrilali, pesimi birakmadi. Hep yalvardi bana geri don diye cok agladi her allahin gunu yalvardi. Ama artik cesaretim yoktu geri donmeye. Yokluguna alismisken yine ayni batakliga donup icinde cirpinmak istemedim. Ona donseydim artik okulu falan birakmak zorunda kalacaktim cunku hep beni kacmaya zorluyordu hemde artik o sekilde devam edemezdim hayatima. O oldugu surece herseyden soguyordum okuldan, yasadigim yerden. Sadece artik onun yaninda olmak istiyordum. Ama yapamazdim anneme babama bu kotulugu. Hayatima onsuz devam etmekten baska carem yoktu.
Derken dun aksam ogrendiklerim beni tekrar yikti. Benden ayrildiktan sonra eski esiyle birlikte olmus. Kadin hamileymis. Barismislar..Bunu bana abla diye hitap ettigi biri soyledi cok israr ettim daha cok kucuksun senin icin en hayirlisi ondan uzak durman dedi. Kendisine de sordum yalan diyemedi... inkar edemedi... dogruymus yani..Ve bu yaptigina ragmen bugune kadar hala benle barismak icin cabaliyordu.
Agladim, agladim saatlerce agladim. Bana gecen sene bulustugumuzda sarilip seni ne olursa olsun bir omur bekliycem demisti. 3 ay bekleyemedi hemen o kadinin kollarina atti kendini. Ofkemi kustum bana sahip ciksaydin birakmasaydin yapmazdim dedi telefonu kapatti ulasamadim. Yine kriz gecirdim (epilepsi hastasiyim) sacimi basimi yoldum bagirdim cagirdim annem boynuma sarildi o da agladi. Annemden sakladigim herseyi anlattim ona dun aksam..
Nasil dayanacagim bilmiyorum. Dusup dusup kalkmaktan artik yoruldum. Nasil boyle hayatima devam edecegim bilmiyorum. Yasama sevincim hicbiseyim kalmadi. Bu adam hepsini aldi goturdu benden. Insanlara olan guvenimi kaybettim. Anneme babama yasatacagim aci olmasa hic dusunmeden oldururdum kendimi. Olmek istiyorum, yasamak istemiyorum artik... icimde cok buyuk bi aci var.. Ben boyle nasil yasayacagim? Butun bunlara nasil dayanacagim? 2 sene verdigim emege, onun icin cektigim acılara, sıkıntılara acıyorum, kendime acıyorum. Artik hic bi zaman eski ben olmayacagim. Yaşayan bi ölü olarak nasil devam edecegim hayatima?
Onu farketmedim canım ama sürekli insanların yazış tarzıyla uğraşan insanlar var o yüzden yazmıştım şimdide kendime gülüyorumBasligin degistirilmesini isteyen konu sahibi canim, aceleyle yanlis yazmis sanirim
Genç yaşta kötü bir deneyim.yapman vereken hayatına devam etmek inan bana senin hayatın onunkinden guzel olacak derslerine çalış okulunu bitir.temiz ve iyi insanlar seç kendine..sanırım aranizda cinsellikte yaşanmış bunun da tıbbi çareleri var.Saat sabahin 5'i.. bir gram uyku uyuyamadim. Nasil uyuyabilirim ki zaten bu halde. Gunlerdir uykusuzum, yorgun, bitkinim. Artik cok yoruldum cok..
19 yasindayim. Hayatimi mahveden insanla 2 sene once tanistim. O da 26 yasinda. Ilk askim, ilk sevgilimdi.. Herseyin ilkini onla yasadim. hersey cok guzeldi. Yazin Turkiye'de tanismistik ama ben yurtdisinda yasadigim icin uzaktan devam etmek zorunda kaldik sadece yaz tatillerinde gorusebiliyorduk. Sonra bana 6. ayimizda herseyi anlatti. Evlenmis bosanmis oldugunu bir cocugu oldugunu. Agladim, kizdim, hakaretler ettim ama yine yokluguna dayanamayip devam ettim. Gozum karardi ilerde annemi babami karsima almayi bile goze aldim. Ama hic bi zaman eskisi kadar mutlu olamadim onla. Eski esi hala seviyordu onu barismak istiyordu benden de haberi vardi ayirmak icin de cok sey yapti ama basaramadi cok seviyorduk birbirimizi. Cocuk yuzunden surekli gorusuyorlardi sanki hic ayrilmamis gibiydiler. Hep bunlara goz yummak zorunda kaldim.
2 sene boyle gecti. Sonra bu yaz yine gittigimde yine ayni sebeplerden dolayi ayrildik. Bu sefer herseyi icime atmadim. Kuzenime anlattim saatlerce dinledi beni. Uzaklas bu adamdan dedi ondan sana hayir yok dedi. Okulumu cok etkiliyordu. Universitede ilk senemdi sinifta kaldim . Hep onun yuzunden. 1 gun bile ayri kalmaya dayanamayan ben 1 ay boyunca hic konusmadim onunla. Hic gorusmeden de yurtdisina geldim tekrar.
3 ay oldu ayrilali, pesimi birakmadi. Hep yalvardi bana geri don diye cok agladi her allahin gunu yalvardi. Ama artik cesaretim yoktu geri donmeye. Yokluguna alismisken yine ayni batakliga donup icinde cirpinmak istemedim. Ona donseydim artik okulu falan birakmak zorunda kalacaktim cunku hep beni kacmaya zorluyordu hemde artik o sekilde devam edemezdim hayatima. O oldugu surece herseyden soguyordum okuldan, yasadigim yerden. Sadece artik onun yaninda olmak istiyordum. Ama yapamazdim anneme babama bu kotulugu. Hayatima onsuz devam etmekten baska carem yoktu.
Derken dun aksam ogrendiklerim beni tekrar yikti. Benden ayrildiktan sonra eski esiyle birlikte olmus. Kadin hamileymis. Barismislar..Bunu bana abla diye hitap ettigi biri soyledi cok israr ettim daha cok kucuksun senin icin en hayirlisi ondan uzak durman dedi. Kendisine de sordum yalan diyemedi... inkar edemedi... dogruymus yani..Ve bu yaptigina ragmen bugune kadar hala benle barismak icin cabaliyordu.
Agladim, agladim saatlerce agladim. Bana gecen sene bulustugumuzda sarilip seni ne olursa olsun bir omur bekliycem demisti. 3 ay bekleyemedi hemen o kadinin kollarina atti kendini. Ofkemi kustum bana sahip ciksaydin birakmasaydin yapmazdim dedi telefonu kapatti ulasamadim. Yine kriz gecirdim (epilepsi hastasiyim) sacimi basimi yoldum bagirdim cagirdim annem boynuma sarildi o da agladi. Annemden sakladigim herseyi anlattim ona dun aksam..
Nasil dayanacagim bilmiyorum. Dusup dusup kalkmaktan artik yoruldum. Nasil boyle hayatima devam edecegim bilmiyorum. Yasama sevincim hicbiseyim kalmadi. Bu adam hepsini aldi goturdu benden. Insanlara olan guvenimi kaybettim. Anneme babama yasatacagim aci olmasa hic dusunmeden oldururdum kendimi. Olmek istiyorum, yasamak istemiyorum artik... icimde cok buyuk bi aci var.. Ben boyle nasil yasayacagim? Butun bunlara nasil dayanacagim? 2 sene verdigim emege, onun icin cektigim acılara, sıkıntılara acıyorum, kendime acıyorum. Artik hic bi zaman eski ben olmayacagim. Yaşayan bi ölü olarak nasil devam edecegim hayatima?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?