Üniversite mezunu, çalışma hayatı olan ; kaliteli bir sosyal çevresi ve sosyal yaşamı olan bir kadınım. Henüz 30'lu yaşları görmemiş kendimce eli yüzü düzgün boylu poslu, dikkat çekici bir tipim. Benim derdim şu ki, eşim benim ayakları yere basan, kafası çalışan, sosyal ve siyasi meselelere duyarlı ve bu konulara kafa yoran, fikir sunmaya çalışan biri olmamı hazmedemiyor. Eşim de ünv.mezunu güya ancak yetiştiği çevre ve kültürü çok ataerkil. En basitinden benim haberleri izlememi, facebookta herhangi bir siyasi paylaşımda veya bir köşe yazarının yazısını paylaşmamdan rahatsız oluyor. Ona göre "normal kadın" gibi davranmıyormuşum. Yani kısacası, sen kadınsın siyasetten konuşmak senin neyine demeye getiriyor? Onun bu egemen erkek söylemlerinden nefret ediyorum, bir yere kadar susabiliyorum karşısında. Geçenlerde bana "Özgür kadın ağzıyla konuşma" dedi. Feministlikten nefret ediyor. Sürekli "evli normal kadınlar" gibi davranmamı istiyor. Sürekli başkalarıyla kıyaslıyor, her şeyimi eleştiriyor. Sanki anormal bir kişiliğim var veya anormal bir yaşamım varmışçasına konuşup duruyor. Kaldi ki evli bir kadınım ve yapmam / yapmamam gerekenleri bilen bir kişiyim. Ne içer dağıtırım ,ne geceleri dolaşırım , ne erkek arkadaşım vardır, ne de ev işlerinde umursamaz biriyim.. Ne bekliyor ki bu adamlar? Parasını kazanan, söyleyecek sözü olan , birey olan bir kadından niye bu kadar korkuyorlar ki?