Başımız sıkışsa hemen annelerimizi ararız değil mi?Annelerimiz bize göre daha deneyimlidir.Ben oğlumla ilk baş başa kaldığımda en ufacık bir şey için annemi aradım anne kustu yok,uyumadı yok ağladı......Bu şekilde bazen 10 kere falan aradığım olmuştur.Herşeyden önce annem internete çok karşı ben 4 çocuk büyüttüm sen çocuğumu internet çocuğu yaptın diye bana hep kızar.
Annemi arıyorum: anne ege çok ağlıyor (bu arada kolikli bir bebekti oğlum) cevap:Ağlayan çocuk iyi olur kızım cigerleri açılır.
anne oğlan çok kustu,cevap:kusan çocuk iyi olur kızım fazlasını kusar.
anne oğlan elini emiyor cevap:elini emen çocuk iyi olur kızım zeki olur.
anne oğlan çok kaka yaptı cevap: çok kaka yapan çocuk iyi olur kızım bağırsakları iyi çalışıyor.
anne oğlan uykusunda ağlıyor cevap: melekler annen öldü demiştir.
anne oğlan yeşil kaka yaptı, cevap: üşüttünüz dimi çocuğu hergün yıkarsan öyle olur tabi.
anne oğlan sürekli kucak istiyor, cevap:çocuk her ağladığında kucağa alınmaz.(40 ı çıkmamıştı) 40 lı çocuk kırk yaşındaki adamdan akıllı olur.
anne oğlanın sesi kısıldı cevap:içini kuruttun oğlumun bi su ver çocuğa bakma sen o doktorlara susuz nasıl yaşar insan.Şimdiki doktorlarda bi çeşit canım.
daha neler nelerrrr aklıma şimdilik bunlar geldi:)) bakalım bizler nasıl anneler hatta anneanneler olucaz??
Eminim sizlerinde buna benzer maceraları olmuştur.