- 3 Ağustos 2012
- 5.172
- 15.039
Ben bebeğimden ayrılmayı doğru bulmuyorum ya, anneyle olması gerektiğini düşünüyorum hep. Sık sık beraber de yatıyoruz ama yatak odasında yatağımızda olabilsek işte. Daha çok minik zaten ayrılmak için de
Ben bebeğimden ayrılmayı doğru bulmuyorum ya, anneyle olması gerektiğini düşünüyorum hep. Sık sık beraber de yatıyoruz ama yatak odasında yatağımızda olabilsek işte. Daha çok minik zaten ayrılmak için deAslında bu işin doğrusu bebek eve gelir gelmez kendi odasında kendi yatağında yatırmak. Ama ben de dahil çoğumuz bunu yapamadık yapamıyoruz. Uykusuzluk yorgunluk ve bebeğe bir şey olur fark edemem korkusuyla yanımıza alıyoruz. Siz nasıl ya ben bu sisteme alıştım diyorsanız bebek de alışıyor. İşte zorluk bundan sonra başlıyor. Odasına yatağına alışmadığı için reddediyor. Niye beni buraya koydup bıraktılar ki diye basıyor yaygarayı. Alıştığı eski sistemi istiyor, anne devamlı yanındaydı başka bir yerdeydiler. O yüzden size tavsiyem şimdiden başlayın odasında uyutmaya. Benim de ilk çocukta aklım çıkıyordu ya öyleyse ya böyleyse diye. Ama 2. çocukta hiç tereddüt etmedim yallah odana orada uyuyacaksın yaptım. Tecrübe olunca daha bir cesaret geliyor. Büyük kızım da iki yaşındaydı üzülürdü kardeşini yanıma alıp onu almamak.
Salonu yatak odasına çevirme olayı çok depresif. Biz de denemiştik hatta abartıp kanepe koltukların üstüne örtü koymuştum kirlenmesin diye. Bir gün eşim fotoğraf çekip gösterdi, sence de kötü durmuyor mu dedi. Ben bizzat içinde yaşadığım için o gözle bakmamışım. Hakikaten kötü ve moral bozucu bir görüntü oluyor. O gün düzeltip eski haline getirmiştim ve inanın kendimi daha iyi hissetmiştim.
Belki oglak burcu bı annesindirYoksa biz kardeş miyiz
Kesinlikle katiliyorum. Kucukken bebege uyku aliskanliklarini duzeni kazandirmak ileride rahatlik sagliyor. Ben yalniz bakiyordum ve bebegim hic uyumazdi. Biraz daha uzun uyuyabilmek icin yanima aldim. 21 aylik cok zorlaniyorum. Bana sarilarak uyumak istiyor. Kendi yatagimda yatamiyorum, 2 senedir deliksiz uyumadim. Keske diyorum kucukken alistirsaydim odasina, yatagina.Aslında bu işin doğrusu bebek eve gelir gelmez kendi odasında kendi yatağında yatırmak. Ama ben de dahil çoğumuz bunu yapamadık yapamıyoruz. Uykusuzluk yorgunluk ve bebeğe bir şey olur fark edemem korkusuyla yanımıza alıyoruz. Siz nasıl ya ben bu sisteme alıştım diyorsanız bebek de alışıyor. İşte zorluk bundan sonra başlıyor. Odasına yatağına alışmadığı için reddediyor. Niye beni buraya koydup bıraktılar ki diye basıyor yaygarayı. Alıştığı eski sistemi istiyor, anne devamlı yanındaydı başka bir yerdeydiler. O yüzden size tavsiyem şimdiden başlayın odasında uyutmaya. Benim de ilk çocukta aklım çıkıyordu ya öyleyse ya böyleyse diye. Ama 2. çocukta hiç tereddüt etmedim yallah odana orada uyuyacaksın yaptım. Tecrübe olunca daha bir cesaret geliyor. Büyük kızım da iki yaşındaydı üzülürdü kardeşini yanıma alıp onu almamak.
Salonu yatak odasına çevirme olayı çok depresif. Biz de denemiştik hatta abartıp kanepe koltukların üstüne örtü koymuştum kirlenmesin diye. Bir gün eşim fotoğraf çekip gösterdi, sence de kötü durmuyor mu dedi. Ben bizzat içinde yaşadığım için o gözle bakmamışım. Hakikaten kötü ve moral bozucu bir görüntü oluyor. O gün düzeltip eski haline getirmiştim ve inanın kendimi daha iyi hissetmiştim.
Evet minik ve onunla koyun koyuna sıcacık yatmak kadar güzel bir duygu yok. Ama bebek de büyüyecek hep minicik kalmayacak. Denemiş bir anne olarak yazıyorum. 9 aylıktı ben yeter artık odanda yatağında yatacaksın dediğimde. Asla kabullenemedi, Hatta doktorlara danıştım. Bebek, odasında vakit geçirmeyip uyumuyorsa orayı hiç benimsemiyormuş. Yani benim burada ne işim var annem beni burada niye bıraktı oluyor. Bir kaç ay sonra nesneleri hafızasına kaydetmeye başlayacak. Orasının kendi odası olduğunu hissetmesi lazım. Atıyorum duvardaki resim, lamba, oyuncak veya yatak başındaki ninni dinlediği müzik kutusu vs. Uyku saatlerinde odasına getirdiğinizde bunları görmesi güven verir.Ben bebeğimden ayrılmayı doğru bulmuyorum ya, anneyle olması gerektiğini düşünüyorum hep. Sık sık beraber de yatıyoruz ama yatak odasında yatağımızda olabilsek işte. Daha çok minik zaten ayrılmak için de
Anaların anası yengeçimBelki oglak burcu bı annesindirmutlaka ay burcu gunes burcu yukselen biseyin oglaktır
Oglak de lutfen
Kesinlikle katiliyorum. Kucukken bebege uyku aliskanliklarini duzeni kazandirmak ileride rahatlik sagliyor. Ben yalniz bakiyordum ve bebegim hic uyumazdi. Biraz daha uzun uyuyabilmek icin yanima aldim. 21 aylik cok zorlaniyorum. Bana sarilarak uyumak istiyor. Kendi yatagimda yatamiyorum, 2 senedir deliksiz uyumadim. Keske diyorum kucukken alistirsaydim odasina, yatagina.
Bir de gece kaka yapmadigi surece, cisi tasmadigi surece alt degistirmedim. Bana gereksiz uyaran vermek gibi geliyor.
Bebeğimle yatmak beni rahatsız etmez, Prema Sundari diye bir kadın var onun görüşlerine aşırı takmış durumdayım bana çok mantıklı geliyor. Memede uyuması da, bana sarılıp uyuması da.. zaten işim gücüm yok dışarıda, annem eşim var, gündüz uyurum en kötü. Yalnız olsam inanılmaz zor olurdu Allah yalnız bakanlara sabır versin gerçekten. Ama ayrılmak istemiyorum, onun için doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum. Zamanı gelince zaten odasına geçiş yapacağız yavaş yavaş, ama zırt pırt tıkanırken onu odada bırakamamEvet minik ve onunla koyun koyuna sıcacık yatmak kadar güzel bir duygu yok. Ama bebek de büyüyecek hep minicik kalmayacak. Denemiş bir anne olarak yazıyorum. 9 aylıktı ben yeter artık odanda yatağında yatacaksın dediğimde. Asla kabullenemedi, Hatta doktorlara danıştım. Bebek, odasında vakit geçirmeyip uyumuyorsa orayı hiç benimsemiyormuş. Yani benim burada ne işim var annem beni burada niye bıraktı oluyor. Bir kaç ay sonra nesneleri hafızasına kaydetmeye başlayacak. Orasının kendi odası olduğunu hissetmesi lazım. Atıyorum duvardaki resim, lamba, oyuncak veya yatak başındaki ninni dinlediği müzik kutusu vs. Uyku saatlerinde odasına getirdiğinizde bunları görmesi güven verir.
Ben inat ettim sabır ettim, bazen bir saat perde halı inceledik. Parmağıyla elli kere onu bunu gösterdi, hepsini elledik baktık. Yere bıraktım emekledi, yatağına tutunarak kalktı ama yatağa koyunca yaygarayı bastı. 2 aya yakın uğtaştım bazen katılarak ağladı ama sonunda uyudu. Zor da olsa başardım ama niye daha küçükken yapmadım diye çok pişman oldum.
Tabi ki, bu kadar küçükken odası ayrılmaz zaten. Ben de hala bayılıyorum ona sarılıp uyumaya. Ama iş ayrışma noktasına geldiğinde sorunlar çıkabilir bizde olduğu gibi.Bebeğimle yatmak beni rahatsız etmez, Prema Sundari diye bir kadın var onun görüşlerine aşırı takmış durumdayım bana çok mantıklı geliyor. Memede uyuması da, bana sarılıp uyuması da.. zaten işim gücüm yok dışarıda, annem eşim var, gündüz uyurum en kötü. Yalnız olsam inanılmaz zor olurdu Allah yalnız bakanlara sabır versin gerçekten. Ama ayrılmak istemiyorum, onun için doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum. Zamanı gelince zaten odasına geçiş yapacağız yavaş yavaş, ama zırt pırt tıkanırken onu odada bırakamamgündüz de hep başında birimiz duruyoruz, biraz sorunlu bir nefes alma düzeni var. Kakasını da altına yapmıyor mesela, ıkınma sesleri çıkarıyor ben tuvalet pozisyonuna tutunca yapıyor. Kaç kere denedim saatlerce kıvranıyor yine de altına yapmıyor. Yani yanında olmam şart, benim için de sorun değil açıkçası
Gündüzleri salonda anakucağında uyuyor. Geceleri yatak odamızda kendi beşiğinde. Kendi yatağına alışmasını istedim rutin öyle devam ediyor. Gündüz gece kavramı için aslında böyle yapmayı tercih etmiştim aynı rutine devam ediyoruz. Gece 2 sefer emmeye kalkıyor geri beşiğine koyuyorum uyumaya devam ediyor. Herşeyin salonda olması benide bunaltır o yüzden böyle yaptık. Biraz daha büyüsün oda yaptık ona odasına alıştıracağım.Merhaba arkadaşlar,
Bebekle evinizin sistemi nasıl? Biz bebeğimle eve geldiğimizde portatif beşiğini salona koyduk ve 3 aydır böyle yaşıyoruz.gündüz uykusunu da o beşikte uyuyor, gece de orda uyuyor, ben dibindeki kanepeyi açtım orada yatıyorum. Kanepeye gayet çarşaf falan serdim hani bir battaniye alıp yatma da değil. Ayrıca beşiğe paralel çalışma masasında da işlerimi yapıyorum. Yani bulunduğum minicik yer bebek odası, çalışma odası ve yatak odası gibi oldu. Alt açma ünitesi de ayrıca salonda :/ yani her şey salonda. Ne zaman odalara dağılacağız bilmiyorum.
Bebeğimin boğazına tükürüğü kaçıyor sürekli ve tıkanıyor. O yüzden gece de eşim gözetimde tutuyor. Yani beraber uyuyalım emzirmelere kalkalım öyle bir durum da yok. Ne zaman, nasıl değişiyor bu işler, ya da başından beri salonda bir beşik çok mu tuhaf? Ben hiçbir şey bilmiyorum hiç tecrübem olmadı bebekli ev konusunda. Beni bir aydınlatır mısınız :) sevgiler..
Salona beşik koymadım hiç, zaten ilk aylar dönemedikleri için nereye koysan o şekilde kalıyorlar; o yüzden salonda koltuğun üzerinde (etrafıni destekleyerek) yatırdım. Geceleri de yatagimin yanindaki besigine koydum, eşim yorgun oldugu zamanlarda veya sabah erken kalkmasi gerektigi zamanlarda salonda yatiyor biz odada takılıyoruz. Sen de besigi yatak odana kaldirip sabahları uyudugunda orada yatirabilirsin. Kontrol edebilmek icinde kamerali telsizlerden faylanman iyi olur. Bu şekilde daha derli toplu bir ortam yaratmış olursun. Alt açma ünitesi de öyle olmazsa olmaz bir şey degil, bence onu da kaldir. Bende yok ve hiç eksikligini hissetmedim. Kizim 11 aylık oldu hala kanapenin veya yatagimin uzerinde degistiriyorum. Salona ve yatak odana bez organizeri yapman yeterli olur; altını degstirip sonrada malzemeleri organizer cantasina kaldirirsin.Merhaba arkadaşlar,
Bebekle evinizin sistemi nasıl? Biz bebeğimle eve geldiğimizde portatif beşiğini salona koyduk ve 3 aydır böyle yaşıyoruz.gündüz uykusunu da o beşikte uyuyor, gece de orda uyuyor, ben dibindeki kanepeyi açtım orada yatıyorum. Kanepeye gayet çarşaf falan serdim hani bir battaniye alıp yatma da değil. Ayrıca beşiğe paralel çalışma masasında da işlerimi yapıyorum. Yani bulunduğum minicik yer bebek odası, çalışma odası ve yatak odası gibi oldu. Alt açma ünitesi de ayrıca salonda :/ yani her şey salonda. Ne zaman odalara dağılacağız bilmiyorum.
Bebeğimin boğazına tükürüğü kaçıyor sürekli ve tıkanıyor. O yüzden gece de eşim gözetimde tutuyor. Yani beraber uyuyalım emzirmelere kalkalım öyle bir durum da yok. Ne zaman, nasıl değişiyor bu işler, ya da başından beri salonda bir beşik çok mu tuhaf? Ben hiçbir şey bilmiyorum hiç tecrübem olmadı bebekli ev konusunda. Beni bir aydınlatır mısınız :) sevgiler..
Çoğu uzman 2 yaşına kadar ayrılmayı önermiyor zaten. Allah korusun kusar, battaniyesini başına çeker sonra açamaz gibi gibi...Ben bebeğimden ayrılmayı doğru bulmuyorum ya, anneyle olması gerektiğini düşünüyorum hep. Sık sık beraber de yatıyoruz ama yatak odasında yatağımızda olabilsek işte. Daha çok minik zaten ayrılmak için de
Bol bol uyuyun olur muBebeğim daha doğmadı ama Bir anne yanı bir de odasındaki beşik var. Gece yanımızda yatacak ilk aylar tabi ama gündüz uykularını odasındaki beşiğinde yatırcam hep yatagına alışması için çünkü bebek alışıyor biz bile başka yerde kaldığımızda yatagımızı yastığımızı arıyoruz yadırgıyoruz o yüzden gece dışında yatağında yatırcam ki alışsın iyice düzeni oturunca da komple odasında yatırcam ama bizim odamız yan yana sadece arada ince bir duvar var o yüzden gık dese duyarım
Kesinlikle aynı fikirdeyim. Bebeğin beyni ilk üç yaşına kadar gelişmeye devam ediyor. Anneye babaya ne kadar yakın o kadar iyiBen bebeğimden ayrılmayı doğru bulmuyorum ya, anneyle olması gerektiğini düşünüyorum hep. Sık sık beraber de yatıyoruz ama yatak odasında yatağımızda olabilsek işte. Daha çok minik zaten ayrılmak için de