benim kızıma mektubum biraz acı,ama o acı, artık biz de bir anı ve tebessüm!
bebeğimi kaybetme tehlikesi ile karşı karşıya kaldığım,düşük tehlikesi yaşadığım ve eşimin doğu görevi için dağlarda bulunduğu,psikolojimin hassas, kaygan ve endişeli olduğu o günlerin içinde yazdığım bir yazı;
tükenmişti satırlarım!umutlarım yitip gitmişti..ne gücüm ne de gülüşüm vardı kağıdı,kalemi tutacak! oysa onlar benim en vefalı en,ruhumu en çok besleyen,yalnızlığımın yandaşlarıydı...bitmiş sonların hala öncesindeydi,benim için yaşamak...oltanın ucunda can çekişen bir balığın son çırpınışları arasında bile hala,yemi uğruna savaşması gibiydi...garip bir telaş,ince bir sızı ve bir tebessüm şimdi..sanki yıllardır göremediğim ama çok özlediğim eski bir dostun hasretini giderir gibi şimdi avucumda! çok özlemişim,bir defteri ve kalemi..günlerdir uzak kaldığım kalemimi senin için aldım elime,seni paylaşmak,seni anlatmak,seni yaşamak,hissetmek için ve beni duyacağın ı,hissedeceğini düşündüğüm için canım yavrum...
mucizem, bedenime tutunmuşsun,içimde umut olmuşsun,can veriyor bana,güç veriyorsun..bense, seni kaybetme korkusuyla can çekişiyorum ...beni bırakıp gitme ,sıkı sıkı tutun bana,aldığın her nefes için dağları delerim,bizi sensiz bırakma!çok yalnızım,babanın sesini bile duyamaz oldum,senin gidebileceğini bile bilmiyor,ne durumda olduğumuzu neler yaşadığımızı anlatamıyorum ona.bir yanda babanın canının telaşı derken,üstüne senin korkuların eklenmemeliydi..çok ağır geliyor bana...babanın yokluğunda sana tutunmuş,sana dayamıştım kendimi,senden alıyorum gücümü,seninle ''bitecek.. bitecek..''diyorum''kızımda ,babası da sağ salim gelecek'' diyorum..bırakmayın beni,gözyaşlarımın arasında kayıp gitmeyin! hayallerimi erteleme,senin gülüşünden,sıcaklığından,öpüşünden,kokundan,nefesinden,varlığından mahrum etme beni annecim,çok sıkı tutun bana,hiç bir gücün bizi ayırmasına izin verme,geleceğin bu hayatta bir mücadele! geldiğin bu hayata da sımsıkı tutunacaksın,güçlü olmalısın sen!
benim seni kaybettiğimi sandığım o anı yaşamama izin verme bir kez daha! ''gitti gitti'' diye ağladığım,haykırdığım bu evin duvarlarından yankıları geliyor kulağıma,içim ürperiyor...bana hep sıkı tutun,tıpkı o an da tutunduğun gibi...beni duyuyorsun bebeğim,hissediyorsun biliyorum...yaşayacağımız öyle günler var ki,hep senin yanında olacağım bebeğim..ben senin meleğin ,sende benim meleğim olacaksın..biz bir bütün olacağız bu hayatta..seni öyle umutla,heyecanla,sabırla,özveri ile bekliyorum ki!:) baban görevinden sağ salim gelicek,bizimde bir evimiz olacak,neşe ve mutluluğu paylaşacağımız sımsıcak bir yuva:) ertelemeyin bizi ne olur!bu yaşanılan kötü günler geçecek diil mi?senağlama
ağustos 2005