Bence parayı ben kazanıyorum istediğimi yaparım değil olay. Mesela, annenize ağır tedavi gerektirmeyen hemen iyileştiren mucize bir ilaç çıksaydı siz hemen gidip alır mıydınız yoksa dur eşime bir sorayım danışayım belki kabul etmez mi derdiniz? Kim olsa hemen gider alır o ilacı. Bu da öyle bir şey.
Adam çok heyecanlanmış mutlu olmuş ve o zamanlar dayısının yaptıklarına karşılık vermek jest yapmak istemiş. Ben olsam ben de "bu konu tartışmaya kapalı " derdim. Erkekler farklı düşünüyor ve evet bence siz yapsanız eşiniz karakterinde, vefa bilen bir adam tepki vermezdi. Siz çalışmadığınız, evde çocukla bunaldığınız için tahammülsüz davranıyorsunuz. Yani sistemin dışına atılmış gibi hissediyorsunuz. Sosyal olmayı gezmeyi çok seviyorum diyorsunuz, çocuk ve borçlar nedeniyle köşeye sıkıştığınızı düşünüyorsunuz. Mesela çocuğunuz kreşe, siz de işe başlasanız, borç yükünüz hafiflese, bu nedenle eskisi gibi hem bireysel hem de ailece sosyal olup gezip dolaşabilseniz bu alyans meselesi gözünüze bu kadar batmayabilirdi. Eşimi seviyorum diyorsunuz, ailesi için bu kadar çabalayıp çok çalışan kocanız da bence sizi seviyor. Bu meseleyi daha fazla uzatmayın bence.
Ergenlik çocukluk çağlarında, yaşıtlarının varken senin olmaması üstelik yokluktan dolayı olmaması hayatı çok etkiler. Hep bir çekingenlik vardır çünkü yeterli paran yoktur. Her gün birinden bir şeyini ödünç isteyemezsin. Üniversite zamanları para yoksa yemek yok. Gidip ailemin evinde yerim diyemiyorsun tek başınasın. Eşinizin dayısı milyoner falan mı, böyle balya balya para mı saçıyor etrafa? Yeğenimin eksiği gediği olmasın, okula derslerine kafa yorsun, ben arkasındayım demiş adam ne güzel. Böyle 18'li 20'li yaşlarda arkanda maddi manevi bir destek olduğunu bilmek çok özgüven verir insana. Yani öğrenciyken eşinizde zaten para gani gani vardı ama dayısı daha lüks yaşasın diye mi verdi?
Ben öğrenciyken beni ziyarete gelen akrabalarım sağa sola para sıkıştırırdı ben utanıp kabul etmezdim çünkü. Benim yiyecek içecek alacak param olurdu ama en ucuz marketten en uzak pazardan alabilirdim. Ama o harçlıklar sayesinde ben de sağlıklı düzgün beslenebildim, hafta sonları arkadaşlarımla dışarıda rahat rahat gezebildim. Kırtasiyede ödünç kitabı sayfalarca çoğalttıracağıma kitabın kendisini alabildim. Üstünden kaç yıl geçmiş ama ben bugün gibi hatırlarım bana yapılan yardımları ve minnetle anarım herkesi.