Bebek yalnz kalmaya almaldr

Aşırı sevilen ve kucaktan indirilmeyen bebekler yalnız kalmaya alışamazlar. Hâlbuki her insan gibi, bebeğin de yalnız kalmaya ihtiyacı vardır ve yalnız kalmaya alışmalıdır. Ancak çoğu aileler bebeğin yalnız kalmaya ihtiyacı olduğunu bilmez. Anneanne, babaanne, dede, hala, teyze, amca, dayı gibi aile büyüklerinin ve yakın akrabaların birlikte oturduğu evlerde bebekler kucaktan indirilmez. Geceyi anne baba ile aynı odada ve aynı yatakta geçirir. Bu ailelere bebeği anne baba ile aynı odada ve aynı yatakta yatırmanın sakıncalı olduğu söylendiğinde anlamakta zorluk çekerler. “O daha küçücük bir bebek, neden sakıncalı olsun ki!” derler ve şu savunmada bulunurlar: “Biraz büyüyünce odasını ayırırız.” Ancak biraz büyüdüğünde odasını ayırmanın kolay olmadığını anladıklarında iş işten geçmiş olur.
Bebeği kendi yatak odalarında veya kendi yataklarında yatıran anne babalar her zaman için bunu aşırı sevgi, şefkat ve koruma duygusu ile yapmazlar. Birkaç odalı evlerde oturan kalabalık ailelerde bebeğe bir oda ayırmak mümkün olmadığından beşiğini kendi yatak odalarına koymaktan başka çare yoktur. Yine sobalı evlerde, ekonomik durum kışın her odaya bir soba kurmaya yetmez. Ekonomik durumları müsait olsa zaten kaloriferli bir evde oturmayı tercih edeceklerdir. Bu ailelerde durum müsait olduğunda bebeğin odasını ayırmak çok zor olmayacaktır.
En ideali, bebek doğduğu günden itibaren odasını ayırmaktır. Bebeğin uyandığını ve ağladığını duyamayacağı endişesi ile bebeği odalarında yatıran anne babalar için imal edilmiş radyo verici ve alıcı setleri var. Bunlardan bir tane satın alınıp vericisi bebeğin başucuna asılabilir. Bebek ağladığında anne babanın yatak odasında bulunan alıcı bebeğin ağlama sesini yükselterek anne babayı uyaracaktır.

Benim 4 aylık bir oğlum var, şimdiden odasını ayırdım ve telsiz koydum, sabaha karşı ağladığında yanına gidiyorum, fakat gün içinde fazla yalnız kalamıyor ve kendi kendine biraz oyalanmasını istiyorum, çok mu erken acaba? sürekli kucak istiyor şimdiden.

benim kızım hiç susmuyordu ki odasını ayırayım!:sm_confused:çocuk alarm gibi sabaha kadar ağlıyordu onun yüzünden dikişlerimden biri tutmadı:1shok:gelde ayır bakalım odasını şimdi!:sm_confused:

ben 4.ayina girerken ayirdim sadece sabah saat 7de kalkip emiyor o zaman yanima aliyorum coktaiyi etmisim yataginida cok seviyor bocegim hatta dr bana gec bile kaldin demisti dogrusu dogdugundaymis ama kiyamamistim telsizimiz de camera var her nefesini her hareketini gorebiliyorum icim rahat o yuzden

Doğduğu gün ayırmak bence de olmaz.Ama bir kaç aylık olunca ayırmalı , sonra gerçekten bebeği alıştırmak çok zor olabilir .Ben ilk çocuğumu bir kaç aylık olunca ayrı oda da yatırmaya başlamıştım .Geceleri kalkıp kontrol ediyor , sabah erkenden altını temizleyip mamasını verip tekrar yatırıyordum ,Bu arada ben de yatma imkanı buluyordum .Hatta o yıllarda sanki bebeği ayrı yatırmak çok kötü bir şeymiş gibi abuk eleştiriler almıştım .Aradan geçen 28 yıllık süreçte bu konuyu , hala hatırlatanlar oldu .
Şimdi siz gençlerin yadıklarını okuyunca yaptığımın hiç de yanlış olmadığını daha iyi anladım .Kontrolü elden bırakmadıktan sonra evladınızı en iyi kendiniz yetiştirirsiniz .Her anne elbette bebeği için en iyisini düşünür .Hiç kimsenin bizim anneliğimizi sorgulama yetkisi yoktur .Bu bayram gününde birden eskiyi hatırladım arkadaşlar .Hatta sizi vicdanen rahatsızlığa sürükleyen en yakınınız bile olabilir .Ama bu demek değildir ki eleştiren kişi iyi annedir .Aslında kendi kusurları vardır ama bu durumu örtmek için sizi eleştiriyordur.Hepinizi öpüyor, bebeklerinizle birlikte mutlu bayramlar diliyorum :1hug:

Bencede en mantıklısı ayırmak ben 6 aylıktan itibaren ayırdım ve kapımı surekli açık tuttum hiç bir sorun yasamadım olacak varsa yanımda uyurkende olur

kim yazmış bu yazıyı allahaşkına.....

benim kızım 9 aylık ve belki inanmayacaksınız ama hala kızımla aynı odada yatıyorum telsizimiz var ama genede pek güvenmiyorum telsize doktorumuzda 12 aylık olana kadar hiç bir sakınca yok yanında yatmakta dedi içim rahat. hatta emzirmek için kalktığımda yerine geri koymuyorum kızımla koyniş koyniş uyuyorum. hem öle yada böle bir gün zaten ayrılacak şimdi sorarım size hanginiz anne ve babanızla aynı odayı paylaşıyorsunuz. Bence bugünlerin tadını çıkartmalı sevgimizi ve varlığımızın sıcaklığını sonuna kadar hissettirmeliyiz onlara. Ve buna ek olarak istanbulda sürekli bi deprem söylentileri var ne yalan söyleyim birazda o korkum var ya deprem olursa gece diye o yüzden bebeğim yanı basımda olmalı. belki çok large bir yaklasım içersindeyim ama buda benim şahsi fikrim.

bizde ayırdık Enes i 4.5 aylıkken şimdi düşünüyorumda çokta ii etmişiz büyüdüklerinde daha zor oluyo ayırmak ben kendi kardeşimden biliyorum 6 yaşındayken ayırmıştı annemler 1 ay boyunca ağladı ben tek yatmam diye

bizde nezaman odasına gitsin yatağında yatsın diye eşimle konuşuyorduk ... Dün akşam bebişimin uyurken boğzına tükürük kaçtı allahtan yanımda beşiğinde yattığı için daha ilk saniyelerinde müdahale edebildim... ve uzun bir süe daha braber kalmaya karar verdik.

daha çok küçükler kalkıp doğrulamazlar, biz odalarına gidene kadar ohoo... bide yanında olunca ona göre yatıyorsun ben hık dese uyanıyorum arada arada kontrol ediyorum....

çok yatağına yatsın istersek karar verdik biz onun odasına taşınacağız.. şişme yatağımızı yatağının yanına kurucaz... şimdi o bizim odada kalıyor sonra biz ona misafir olucaz kaydirigubbakcemile3..

oğlum 2,5 yaşında. 2 yaşındayken "artık abi oldun" diye konuşarak ayırdık odasını. çok da iyi oldu. zaten gecede 40 kere kalkan bir çocuk. ayırdığım zaman ne o uyuyacaktı ne de ben. zaten aklım hep odasında kalıyordu.
ağustosta 2. bebeğimi dünyaya getiricem inşallah. ve aynı yöntemi uygulamayı düşünüyorum. Uzmanların ne dediği kendi adıma çok da önemli değil. her çocuğun farklı bir yapısı oluyor ve çoğu zaman onlar bize değil biz onlara uymaya mecbur kalıyoruz.

bir BEBEĞıN anne kokusuna mutlak surette ihtiyacı vardır..gece yada gündüz kendine olan güveni açısından bu mutlaka olmalı diye düşünüyorum...
ayrıca bende çok küçükken ayırmaktan yana değilim tadını çıkarmak lazım bencede ...

Ben 6.ayda ayırmayı düşünüyorum.çünkü biz büyüklerin bile yalnızlığa alışması gereken bir süre var.onlar hiç tanımadığı bir yerd ve sadece bize muhtaçlar.annesiyle aynı odada fakat ayrı yatakta olduğunu bir süre hissetmesi iyi olsa gerek.tabi bu süre uzarsa cocuğunuz yatağınıza ve yanağınıza yapışık olabilir 12yasinda bile.yakın bir tanıdığım var bu durumda olan.oyuzden hersey dengeli olunca güzel.

Buarada benim bebeğim 3.5aylik ama sanki dış çıkartma belirtileri var.yok adam sen de ne alaka diyen mı var yoksa evet bu aylarda da dış c ikarabilir diyenler mı var