Bebek mutsuzluk demek mi yani?

sry24 .!.:

Diğer konumda bebek istedigimizi ama etrafımızdaki insanların erken oldugunu söylediklerini yazmıstım.
Biz eşimle 3 yıl sevgili kaldık daha sonra evlendik. 7 aylık evliyiz ben 24 eşim 28 yaşında. Bu ay hamile olma ihtimalim var %50. Her neyse size sormak istedigim bebekli aileler hep mi mutsuzsunuz? Burada acılan konulardan anladıgım bu ve korktum açıkcası. Mutlu olan birileri yok mu? Eşim baskasının bebeğine bile bakar kucagından indirmez yemek yedirir bize bebekli aile geldiginde. Hatta bebegi özledim gidip görsek mi? der. Ben bana yardımcı olacagına eminim ama çocuk olunca birbirinizle ilgilenemiyorsunuz fazla. Öncelik hep bebek oluyor biliyorum. Bu araya soğukluk mu sokuyor? Neden böyle mutsuz oluyorsunuz korktum ben
Lütfen çok erken bebek için yazmayın bunu herkes söylüyor ama bunu istiyoruz. Sadece diğerine cevap verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle eğer tüm sorumluluğu siz ustlenirsiniz o zaman tüm enerjinizi sadece bebeğe vermiş olursunuz kendinize bile yetemezsiniz. Eşinizden yardım isteyin siz emzirin o gazını çıkarsın ya da altını değiştirsin vs vs ki sizinde hem kendinize hem bebeginize hem de esinize zamanınız kalsın . Yoksa sevgi değil ama ilgi bölünüyor eğer sizin de eşinizin de ilgisi boljnmezse çok ilgilenen taraf eşine karşı ilgisiz duruma düşüyor . Yani artık kendine bakmiyosun benimle ilgilenmiyosun vs vs eleştirilerine maruz kalır . Elbette ki anne olarak bebekle daha fazla alakadar olucak ama eşinizin de ilgilenmesi gerekiyor ki bunu hafife almasın bazı şeyleri fark etsin . Yani hayatın dinamiğini ayarlamakla ilgili .kimisinin evliliği bebek gelince bitiyor kimi aileleri de bebek güzelleştiriyor erkek kişi hem eş hem baba oluyor bunun farkına vardı mı hayat harika. Ben şuan 8+1 hamileyim öğrendiğimiz de eşim sadece bir hafta yanımızda durabildi o da ben de değişmeye başladım . Şuan yurtdışında daha önce de giderdi ama hergun konuşmazdık artık hergun arıyor beslenmemi önemsiyo önceden de onemserdi ama artık başka bi ilgisi var Allah bozmasın eşim döndüğünde biz 3. Ayımızı yarilamis olucaz hamilelikte asıl unsur kadın ama erkeğin de bu süreci yaşaması lazım çünkü bilimsel olarak da duygusal beyin merkezi erkeklerde çok küçük . Gebeliğe eşinizi nasıl katabilirsiniz bir çok günlük konuda yardım isteyebilirsiniz her şeye biseyim yok ben hallederimle yaklaşmayın perde aşmak olur evi süpürmek olur yemek yapmak olur vs vs ben yaşadığım her durumu paylaşıyorum naz yapmak ya da kendimi acindirmak değil zaten dozu ayarlamak lazım çünkü erkeklerde bu sürede psikolojik sorun yasayabiliyormus. Yani bel agrima masaj yaptırırım gelince tabi , baş agrimdan bahsediyorum , mide bulantılarımdan. Orda araştırmış bana bazı şeyler söylüyor şunların çayını yap midene iyi gelir vs diye. Her süreçte olurlarsa hamilelik sonrası da çok olumsuz olmaz diye düşünüyorum tabiki en önemli anlayış normalde anlayışlı olmayan birinden siz hamilesiniz diye anlayış göstermesini beklemeyin .

Başkasının bebeğini seversin koyarsın yerine. Konu kendi bebeğin olunca durum değişir. Altı temizlenecek, karnı doyurulacak, uyumayacak, dikkatin hep bebekte olacak. İstediğin zaman istediğini yapamayacaksın. Kendini hep bebeğine göre ayarlayacaksın. Düşecek eşin seni suçlayacak. Aç bu çocuk diyecekler. Biz böyle büyütmedik diyecekler.

Biraz büyüyecek yok emekledi yok yürüdü yok düştü yok konuşmadı yok yemedi yok yok diye uzar gider liste :)
Sonra 3,5 yaşına gelecek sen işe gitmek isteyeceksin onu da okula göndereceksin. Her sabah ağlayacak anne seni özleyeceğim diye :)

Bebek mutsuzluk değil ama über süper mutluluk da değil. Bebek=sorumluluk

Mutsuzluk asla olamaz bence. Yorgunluk ve kendine vakit ayıramamak.
Ben evlenmeden önce de uzun yıllar tek yaşadım, çok keyif aldığım bir hayatım vardı ama kızımla hayattan aldığım keyif daha bir başka. 2 yılda 30 yaş yaşlanmış olmama bişey diyemiyorum tabi:/

Bebek mutsuzluk değil tabiki .Bende tek başıma büyüten ve zorlanan bir anneyim.Acikcasi ben en çok ara ara nefes almayı özlediğim için zorlandim.eger çevrenizde anne,kv gibi ara sıra hasta olduğunuzda yada ne bileyim bir işiniz olduğunda 1 saat emanet edebileceğiniz birisi varsa iyi gelir .Çünkü yorgunluk sinir bozuyor ,sonra eşe sariyorsujuz vs vs

sry24 .!.:

Diğer konumda bebek istedigimizi ama etrafımızdaki insanların erken oldugunu söylediklerini yazmıstım.
Biz eşimle 3 yıl sevgili kaldık daha sonra evlendik. 7 aylık evliyiz ben 24 eşim 28 yaşında. Bu ay hamile olma ihtimalim var %50. Her neyse size sormak istedigim bebekli aileler hep mi mutsuzsunuz? Burada acılan konulardan anladıgım bu ve korktum açıkcası. Mutlu olan birileri yok mu? Eşim baskasının bebeğine bile bakar kucagından indirmez yemek yedirir bize bebekli aile geldiginde. Hatta bebegi özledim gidip görsek mi? der. Ben bana yardımcı olacagına eminim ama çocuk olunca birbirinizle ilgilenemiyorsunuz fazla. Öncelik hep bebek oluyor biliyorum. Bu araya soğukluk mu sokuyor? Neden böyle mutsuz oluyorsunuz korktum ben
Lütfen çok erken bebek için yazmayın bunu herkes söylüyor ama bunu istiyoruz. Sadece diğerine cevap verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Evliliğiniz bi otursun. Kendini ve eşini evlilik hayatında bir tanı,tart.Yaşın da daha genç. 3 yıl bekleyebilirsin. Siz olmayı öğrenin. Gezin,tozun,eğlenin. Evli olmanın tadını çıkarın. Çocuk büyük sorumluluk. Çocuk hakkında karar alırken tartışmalar oluyor,fikir ayrılığına düşüyorsun. Çocuğunun olması müthiş bir duygu ama gerçekliği olgunluğa gelince müthiş. Herkes her sorumluluğu kaldıramıyor. Çok iyi düşün

Mutsuzluga sebep olan bebek degil arkadasim. Onun getirdigi kosullar. Konunuza yapilan yorumlari yanlis anlamissiniz herhalde. Baskasinin cocuguna iki agucuk yapmak cocuk sahibi olundugunda mutlulugun garanti olacagi anlamina gelir mi hic? Az mantikli olun lutfen. Siz kendinizi tanirsiniz,yasam kosullarinizi ve standartlarinizi siz bilir tanirsiniz biz sizi nerden bilelim de cocugun getirdigi sorunlarla basa cikip cikamayacaginiza karar verelim?

Ben cocuktan once hayatim boyunca maddi sorun hic yasamadim,hic issiz kalmadim,hep cebim doluydu. Altimda arabam vardi,istedigim yere gittim geldim. Hayati cok saglam yasadim. Gayet sosyal bir insandim. Ama bebek dogunca arabam olmadi cunku calismadigim icin araba esime lazimdi, o tek basina calisiyordu. İsleri zora girdi maddi sorunlar basladi. Parasiz pulsuz 14 ay gecirdim. Kapi disari cikamadim cunku ben bekarken bile toplu tasima kullanmamisim,cocukla hic yapamam dedim. Hele ki oglum cok zor bir cocuktu,24 saat memede yasadi,nereye nasil gideyim? Evde bunalima girdim. Arkadasim bile kalmadi,yeni tanistigim insanlar yasadigim zorluklari gordugunden durumum duzelince inanmadilar,yalan soyledigimi ve sahtekar oldugumu ima ettiler ve benimle iletisimi kestiler. Ama param cok olsa bunlari yasamazdim. Hayat standardim dusmezdi,kimse de beni oyle aciz gormeyecegi icin sorun kalmazdi.

O yüzden anne olacaklara hep ayni seyi soyluyorum. Arabaniz yoksa,kendinize ait birikiminiz yoksa yapmayin cocuk. Acelesi mi var?

Belki zor bir hamilelik gecireceksiniz,belki cocugunuz cok zor bir evlat olacak,bunlari finanse edecek maddi gucunuz var mi? Kocanizinkini degil sizinkini soruyorum bakin,karistirmayin. Calismaz evde cocuk bakarsaniz benim yasadigim problemleri yasama ihtimalinize karsin bir b planiniz var mi? Hepsini gectim sinirleriniz cokca saglam mi? Sabir ve dirayet isi annelik. Bende o yok mesela.

Cok iyi dusunun,cok iyi hesap kitap yapin maddi manevi. Acele de etmeyin.

Önceki konuda da yorum yapmak istemiştim ancak ikizlerimden fırsat bulamadım:) çok da güzel yorumlar gelmişti

Bebek mutsuzluk demek değil dünyalar kadar mutluluk demek. Ama aynı zamanda çok büyük sorumluluk demek o konuda herkes bunun altını çizmişti.

Biz çok severek evlendik ilk çocuğumuz çok fazlaydı inanın eşim gelene kadar tuvalete gidemediğim olmuştu. 3 ay Böylece geçti.
5 yıl sonra tekrar hamile olduğumu öğrendim. İkizlerimiz olacakmış çok sevindik. Tabii çok zorlu bir gebelik, bebeğimizin biri hakkında kötü konuşan bir doktor, sancılı kuvez süreci, hastalıkları, çok gazlı prematüre bebekler, iki yıl boyunca iki saat deliksiz uyuyunca bayram eden ben ve eşim..

Geceler boyunca birini o birini ben birini kucağımızda gezdirdik, hafta sonu iki bebeğe Baktı ben temizlik yaptım uyuduklarında Bana yardım etti. ben birini emziriyordum esim her defasında diğer bebeğe mama yapıyordu.

Yeri geldi eşim Sen uyu ben bakayım dedi.allah razı olsun.

Biz aile olmuştuk zaten ilk çocuğumuzla ikizler ile birbirimize iyice kenetlendik. Daha da yazacak çok şeyim var bir kısmı komedi bir kısmı Dram. Çocuk merkezli bir hayat.. birbirimize yarım saate ayırırsak çok mutlu oluyoruz. Şimdi Tabii daha rahatiz. Evet biz iki yıl boyunca bir sınav Yaşadık başarıyla atlattık çok şükür

Niye bu kadar ayrıntılı yazdım yani bebekle hayatınızda nasıl bir değişiklik olacağını kestiremez siniz karı koca olarak buna Hazırsanız şayet düşünün.. hazır olduğunuzdan da iyice emin olun

Kesinlikle bebek evin neşesi. Eşler arasıda daha önceki çekime bağlı bence, benim eşim bana kızımın annesii diye seslenir çok hoşuma gider

sry24 .!.:

Diğer konumda bebek istedigimizi ama etrafımızdaki insanların erken oldugunu söylediklerini yazmıstım.
Biz eşimle 3 yıl sevgili kaldık daha sonra evlendik. 7 aylık evliyiz ben 24 eşim 28 yaşında. Bu ay hamile olma ihtimalim var %50. Her neyse size sormak istedigim bebekli aileler hep mi mutsuzsunuz? Burada acılan konulardan anladıgım bu ve korktum açıkcası. Mutlu olan birileri yok mu? Eşim baskasının bebeğine bile bakar kucagından indirmez yemek yedirir bize bebekli aile geldiginde. Hatta bebegi özledim gidip görsek mi? der. Ben bana yardımcı olacagına eminim ama çocuk olunca birbirinizle ilgilenemiyorsunuz fazla. Öncelik hep bebek oluyor biliyorum. Bu araya soğukluk mu sokuyor? Neden böyle mutsuz oluyorsunuz korktum ben
Lütfen çok erken bebek için yazmayın bunu herkes söylüyor ama bunu istiyoruz. Sadece diğerine cevap verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Bence çocuk yap kurtul, bizi de kurtar...
Ne desek boş.
Kırmızı desek, turuncu olmuyor mu yani? diye soracaksın...

Allah senin ve eşinin yardımcısı olsun inşallah.
Umarım gönlündekinin en iyisi olur...

Çocuklarım benim herseyim, Canlarım. Ama tabiki herkes aynı düşünceye sahip olamıyor maalesef. Rabbim İSTEYEN herkese naspi etsin

sry24 .!.:

Diğer konumda bebek istedigimizi ama etrafımızdaki insanların erken oldugunu söylediklerini yazmıstım.
Biz eşimle 3 yıl sevgili kaldık daha sonra evlendik. 7 aylık evliyiz ben 24 eşim 28 yaşında. Bu ay hamile olma ihtimalim var %50. Her neyse size sormak istedigim bebekli aileler hep mi mutsuzsunuz? Burada acılan konulardan anladıgım bu ve korktum açıkcası. Mutlu olan birileri yok mu? Eşim baskasının bebeğine bile bakar kucagından indirmez yemek yedirir bize bebekli aile geldiginde. Hatta bebegi özledim gidip görsek mi? der. Ben bana yardımcı olacagına eminim ama çocuk olunca birbirinizle ilgilenemiyorsunuz fazla. Öncelik hep bebek oluyor biliyorum. Bu araya soğukluk mu sokuyor? Neden böyle mutsuz oluyorsunuz korktum ben
Lütfen çok erken bebek için yazmayın bunu herkes söylüyor ama bunu istiyoruz. Sadece diğerine cevap verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Biz eşimle beraber zorlandık beraber rahata erdik desem yeridir,kızım bize mutsuzluk getirmedi hayatımızı karıştırdı biraz sadece ,mutfakta elimizde telsiz oturur muhabbet ederdik uyanınca birbirimize kitlemeye çalışırdık “Aşkım sen bak,nolur sen bak diyeee” Hala öksürük krizi filan tutarsa yatağın başında beraber oturur napsak ki diye birbirimize bakarız. Bilmiyorum problemli evlilikleri daha çok sarpa sardırıyor halihazırda iyi giden bi evlilikse çok bunaltmıyor sanırım. Şimdiki bebek hazırlığını da herşeyi beraber yaptık gibi bişe,yıkadık astık ben ütüledim yerleştirdik beraber ,eşiniz destekçinizse öyle cehennem filan olmuyor hayat hallediyorsunuz bi şekilde.

Olumlu yönde örnekler de var da genelde ben yazarken çekiniyorum “Ayy bu da evliliğini övüyor “ diye tepki alırım diye,sanal alemde kocamı övünce ne olacaksa

Insan zamanla alisiyor bebekli hayata ve duzene giriyor korkmayin mutlu olanlar da var :))

şöyle konulara ilk çocuğuna hamile olanlar yazmasın ya. Ne yaşadınız da ne biliyorsunuz?

Bende 7 aydır evliyim, benim yaşım 27 ,eşimin 28. Çalışıyor olmama ve çocuklar hakkında kendime güveniyor olmama rağmen ( küçük kardeşimi ben büyüttüm. ), çocuk çok ayrı sorumluluk. Yukarıda bir yorum gördüm bayıldım, " maddi gücünüz yoksa çocuk yapmayın. ". Aynen katılıyorum. Sevgisi, aşkı sonsuz eminim lakin şimdiki zamanda çocuk = para ve zaman. Kendinize güveniyorsanız, yapın.

Kendi görüşüm en az 1 sene evliliğinizin süresinin dolması ( uzmanlar da böyle diyorlar.), sonrası olur zaten. Yinede hakkınız da hayırlısı

Canım başkasının bebegini sevip oynayıp mızmızlanınca annesine babasına paslayabiliyorsun. Ama kendi bebeğinin her derdiyle sen ilgilenmek zorundasın. Bu bir kere çok çok büyük bir sorumluluk. Cinsel hayat da aksıyor. Bu da bazı problemleri beraberinde getiriyor. Yeni evli olduğun için bu daha da problem teşkil edebilir.
Üstelik bu devirde tam teşekküllü çocuk yetiştireceğim diyorsan o da zor iş. Paraya da bakıyor malesef. Okulu eğitimi dil eğitimi sosyal eğitimi vs hayat çok pahalı. Maddi olarak da sağlam durmalısınız. Doğurmak değil yetiştirmek marifet. Ben tek çocuğum yine de anneme babama kızarım beni niye dil kursuna göndermediniz küçükken neden resimle müzikle sporla uğraştırmadınız, ot gibş yetiştirdiniz diye. Bilinçli olmak lazım.

Allah hayırlısını nasip etsin sana da tüm isteyenlere de

Mutlu anne baba ve bebek için kısmi engeller:

1. Piyango bebeğin size denk gelmemesi: uyumlu, nazı niyazı olmayan, memeyi kolay tutan, yeme içme sorunu olmayan sakin mizaçlı bebeğe sahip olmama durumu
2. Kolik bebek sahibi olma: piyango bebeğe ek olarak yazılmıştır. Çünkü farklı bir boyuttur.
3. Uygun olmayan ekonomik durum: Gerektiğinde ücretsiz izne çıkamama, bebeğin ihtiyaçlarını alma konusunda sorun yaşama, bakıcı konusunda titiz davrananama
4. İlgisiz ve sorumsuz eş: Bebeğe bakım konusunda tahammülsüzleşme
5. Anne ve kv ile aranın kötü olması ve şehir dışında yaşamaları: Zorlandığın zamanlarda destek görememe
6. Annelik görevleri konusunda titiz davranma: Bebeğin gelişimine dönük birçok şeyi araştırma, beslenmesi ile ilgi doğal ürünlere yönelme (evde yoğurt peynir lor şekersiz reçel yapma gibi) Bu durum birçoğumuzun yapmaya çalıştığı şey olsa da vakitsizlik ve yukarıdaki çoklu faktörlerin kendini göstermesi nedeniyle bu titiz davranışlar anneyi yormaya başlar.

Özetle bebeğe anneye ve eş kişisine göre değişir.

sry24 .!.:

Diğer konumda bebek istedigimizi ama etrafımızdaki insanların erken oldugunu söylediklerini yazmıstım.
Biz eşimle 3 yıl sevgili kaldık daha sonra evlendik. 7 aylık evliyiz ben 24 eşim 28 yaşında. Bu ay hamile olma ihtimalim var %50. Her neyse size sormak istedigim bebekli aileler hep mi mutsuzsunuz? Burada acılan konulardan anladıgım bu ve korktum açıkcası. Mutlu olan birileri yok mu? Eşim baskasının bebeğine bile bakar kucagından indirmez yemek yedirir bize bebekli aile geldiginde. Hatta bebegi özledim gidip görsek mi? der. Ben bana yardımcı olacagına eminim ama çocuk olunca birbirinizle ilgilenemiyorsunuz fazla. Öncelik hep bebek oluyor biliyorum. Bu araya soğukluk mu sokuyor? Neden böyle mutsuz oluyorsunuz korktum ben
Lütfen çok erken bebek için yazmayın bunu herkes söylüyor ama bunu istiyoruz. Sadece diğerine cevap verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Mutsuz olsak 2. Bir bebek yapar mıydık sence:) her söyleneni dinlerseniz işte böyle kafanız karışır. Ç

Gün içinde bir çok duyguyu yaşamktır bence. Çok mutlu olup ardından sinir krizine girebiliyorsunuz.
Ben en çok "ben" kavramının yok olması konusunda zorlanıyorum.

Yazılması gereken herşeyi zaten yazmışlar.
Ben sadece, o bebek bakımında yardım eder diyerek çok güvendiğin eşin büyük ihtimalle elinde telefon çocuğun ihtiyaçlarını senin halletmeni izleyen birine dönüşecek demeye geldim. Yüksek beklentilere girme şimdiden. :)

Koalina .!.:

Gün içinde bir çok duyguyu yaşamktır bence. Çok mutlu olup ardından sinir krizine girebiliyorsunuz.
Ben en çok "ben" kavramının yok olması konusunda zorlanıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle
İste tuttum bu yorumu. Bazi kadinlar resmen anne olmak icin dunyaya geldiginden bizi anlayamiyor. Ecesunun annesi, berkayin annesi oluveriyorlar aninda. Kendi isimleri silinmis,ya da hic olmamis,hayatlarinin ilk ve tek muhtemelen de son basarisi cocuk yapmak oluyor. O insanlar tabii ki mutlu. Hem de her an mutlular. Uykusuzken de,yorgunken de,parasizken de mutlular. Bu olgulari hic tanimamislar zira tersini bilen yok.