Arkadaşlar merhaba, 30 yaşında yaklaşık 4 yıldır evliyim.Evliliğimin ilk iki senesi ciddi anlamda sancılıydı.Öfke kontrolümün olmayışı, eşimin ev işlerini pek paylaşmaması vs gibi sorunlarımız oldu, çok şükür ilaç kullanarak öfke kontrolümü yendim, eşimle de çift terapisi aldık ve sorunlarımızı çok büyük ölçüde çözdük.maddi ve manevi anlamda rahatız, bol bol tatil yaptık, gezdik vs.Bu arada kedi sahiplendik ikimizde daha huzurlu olduk minnoş sayesinde.Yavaştan bebek düşünmeye başlamıştık aslında kendimi hazırlıyordum daha sonra en azından bir arabamız olsun dedik çünkü birikim yapamıyoruz ve ilerde bebek için de gerekli diye düşünüyoruz ve bu yüzden bebek işini bir sene daha ertelemeye karar verdik ama o sırada bir sene daha mı ertelenecek diye ağladım ama sonra zaten hazır değilim çok da iyi oldu dedim kendi kendime. Anlayacağınız benim kafam çok karışık.Bebek istiyor muyum istemiyor muyum çok emin olamıyorum.Kedimle mutluyum, uykuyu çok seviyorum yalan değil rahatıma da düşkünüm , bir insan yetiştirebilir miyim bilemiyorum.Öbür yandan biyolojik saat mevzusu var ya istemediğim için pişman olursam diye düşünüyorum, ki üzerimizde de çok baskı var.Komik gelebilir ama bebek olursa ya kedi kızımı ihmal edersem diye bile korkuyorum.Bazen de çocuğumuz olmalı diyorum. Bana fikir verin lütfen gerçekten ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilemiyorum, çok ikilemdeyim
Böyle düşünmenize çok sevindim. Bir müddet sonra onlar da evlat gibi oluyor. Çocuk olunca da kardeş gibi oluyorlar zaten.A yok yanlış anladınız, kuzumdan asla vazgeçmem.Sakin bir kedi ki olmasa da fark etmezdi.Ben aslında kedim için endişelenmiştim.Bebek olunca onunla yeterince ilgilenemezsem diye.
Ya valla ne yalan söyleyeyim biraz ihmal ediyorum. İlk başlarda daha fazla ihmal ediliyodu çünkü gündem çok yoğun vallahi sıra gelmiyor. 10 aylık oldu kızım, kedicik de hem ihmale biraz adapte oldu eskisi gibi fazlaca ilgi meraklısı hali kalmadı hem de bebekle kendisi de kısa süreli iletişim kurmaya başladı. Ben de küçük kızı uyutup büyük kızı tarayıp sevebiliyorum ama o eskisi gibi lazer oynamalar falan yok malesef. Veriyorum bi oyuncak kendi oynuyor. BeNim kedi gündüzleri çıksa ortalığa oynamaya zamanım var ama bebeği yatırıyorum akşam 8 de, hanımefendi yeni uyanıyor güzellik uykusundan ee bende enerji yok, işte koltukta yanımda oturuyor biraz, sonra ben sızıyorum yorgunluktan, kedi hanım başının çaresine bakıyor. Bebek 2 yaşına falan gelince eski saltanatına kavuşur bence. Şu geçiş döneminde herkes idare etsin valla. İki çocuklu insanlara da allah yardımcı olsun ben kesin biriyle ilgilenebilirmişim.
Ya valla ne yalan söyleyeyim biraz ihmal ediyorum. İlk başlarda daha fazla ihmal ediliyodu çünkü gündem çok yoğun vallahi sıra gelmiyor. 10 aylık oldu kızım, kedicik de hem ihmale biraz adapte oldu eskisi gibi fazlaca ilgi meraklısı hali kalmadı hem de bebekle kendisi de kısa süreli iletişim kurmaya başladı. Ben de küçük kızı uyutup büyük kızı tarayıp sevebiliyorum ama o eskisi gibi lazer oynamalar falan yok malesef. Veriyorum bi oyuncak kendi oynuyor. BeNim kedi gündüzleri çıksa ortalığa oynamaya zamanım var ama bebeği yatırıyorum akşam 8 de, hanımefendi yeni uyanıyor güzellik uykusundan ee bende enerji yok, işte koltukta yanımda oturuyor biraz, sonra ben sızıyorum yorgunluktan, kedi hanım başının çaresine bakıyor. Bebek 2 yaşına falan gelince eski saltanatına kavuşur bence. Şu geçiş döneminde herkes idare etsin valla. İki çocuklu insanlara da allah yardımcı olsun ben kesin biriyle ilgilenebilirmişim.Büyüğün pabucu biraz dama atılıyo malesef.
Bizim evde Bebek yok bizimki o kadar bile oynamıyor bence yeter kedi kıza bu ilgi
Sabah saat çalınca gelip kucağımda takılıyor 5-10 dakika akşam eve gelince sevdiriyor arada top oynuyor canı isterse de kucak
Oğlum biraz kucağında gezdiriyor sonra bizim hanım arazi koltuk altına
Artık ağır abla oldu çok yüz vermiyor arada oğlumla takılıyor
Ha bir de benimle mangala oynuyor
Dün akşam şifonyerin Çekmece'sine girmiş
Oğlum da odasında yattı biz de oturuyoruz bir miyavvv sesi geliyor ben oğluma yapıyor sandım sonra oğlum seslendi anne nerde diye
Aradık vs biz odaya gidince de bağırmıyor vs sonra eşim tıkırtısını duyup bulmuş
Bir seferinde de ben tüm siteyi aramıştım kaçtı galiba diye
Üst Çekmeceden giriyor orası açıktı diyorsun açıp bakıyorsun yok diyorsun o aradaki süreçte alt Çekmeceye inmiş oluyor
Yani şöyle birikimimiz yok evet biraz rahat harcamamızdan kaynaklı, hani bebek olsa altından kalkarız anlamında dedim.Bence hazır değilsiniz henüz iyi düşünün.
Maddi manevi rahatız demişsiniz ama birikim yok araba aldık yazmışsınız.
Bebek gelmeden bu tür şeyler halledilmeli sonra çok lazım oluyor zaten.
Biraz daha zaman verin kendinize zaman geçiyor diye yapılacak bir şey değil çocuk.
Bizimki aşırı oyuncu değil ama yanımızdan ayrılmaz , gece yatarken yanımızda sabah saat çaldığında atlar yatağa uzun uzun sevdirir kendini.Belki çok erken daha bebek bile yok ortada ama , öyle bir durumda ne yapmak lazım.Siz bebeğin olduğu odaya alıyor muydunuz mesela ilk aylarda?Ya valla ne yalan söyleyeyim biraz ihmal ediyorum. İlk başlarda daha fazla ihmal ediliyodu çünkü gündem çok yoğun vallahi sıra gelmiyor. 10 aylık oldu kızım, kedicik de hem ihmale biraz adapte oldu eskisi gibi fazlaca ilgi meraklısı hali kalmadı hem de bebekle kendisi de kısa süreli iletişim kurmaya başladı. Ben de küçük kızı uyutup büyük kızı tarayıp sevebiliyorum ama o eskisi gibi lazer oynamalar falan yok malesef. Veriyorum bi oyuncak kendi oynuyor. BeNim kedi gündüzleri çıksa ortalığa oynamaya zamanım var ama bebeği yatırıyorum akşam 8 de, hanımefendi yeni uyanıyor güzellik uykusundan ee bende enerji yok, işte koltukta yanımda oturuyor biraz, sonra ben sızıyorum yorgunluktan, kedi hanım başının çaresine bakıyor. Bebek 2 yaşına falan gelince eski saltanatına kavuşur bence. Şu geçiş döneminde herkes idare etsin valla. İki çocuklu insanlara da allah yardımcı olsun ben kesin biriyle ilgilenebilirmişim.Büyüğün pabucu biraz dama atılıyo malesef.
Biz eskiden kediyle beraber yatıyorduk ama rahat durmuyor tepemizde zıplayıp duruyordu ayağımıza saldırıyordu:)Bizimki aşırı oyuncu değil ama yanımızdan ayrılmaz , gece yatarken yanımızda sabah saat çaldığında atlar yatağa uzun uzun sevdirir kendini.Belki çok erken daha bebek bile yok ortada ama , öyle bir durumda ne yapmak lazım.Siz bebeğin olduğu odaya alıyor muydunuz mesela ilk aylarda?
Merhaba, ben de 5 yıldır kedi annesiyim, şimdi kardeş gelecek, birkaç haftaya doğum yapmış olacağım inşallah. Kendime zaman ayıramamaktan, uykusuzluktan, kedi ile bebeğin bir arada nasıl olacağından ve bunun gibi birçok sebepten ben de endişe duyuyorum ama bir anlamda da ömür boyu bunun pişmanlığını yaşamak istemediğim için içim rahat. Hayvanları ve doğayı seven, ufku geniş, kendine güvenen bir insan yetiştirebilirsek ne mutlu bize. Eğer yaşınız müsaitse ve mesleki ya da özel yaşamınızda bu arada yapmak istediğiniz önemli ve aklınızda kalacak bir konu varsa bir süre daha erteleyebilirsiniz tabi ki. İnsanın aklında tereddüt olması da gayet normal bence. Hakkınızda hayırlısı olsun.Arkadaşlar merhaba, 30 yaşında yaklaşık 4 yıldır evliyim.Evliliğimin ilk iki senesi ciddi anlamda sancılıydı.Öfke kontrolümün olmayışı, eşimin ev işlerini pek paylaşmaması vs gibi sorunlarımız oldu, çok şükür ilaç kullanarak öfke kontrolümü yendim, eşimle de çift terapisi aldık ve sorunlarımızı çok büyük ölçüde çözdük.maddi ve manevi anlamda rahatız, bol bol tatil yaptık, gezdik vs.Bu arada kedi sahiplendik ikimizde daha huzurlu olduk minnoş sayesinde.Yavaştan bebek düşünmeye başlamıştık aslında kendimi hazırlıyordum daha sonra en azından bir arabamız olsun dedik çünkü birikim yapamıyoruz ve ilerde bebek için de gerekli diye düşünüyoruz ve bu yüzden bebek işini bir sene daha ertelemeye karar verdik ama o sırada bir sene daha mı ertelenecek diye ağladım ama sonra zaten hazır değilim çok da iyi oldu dedim kendi kendime. Anlayacağınız benim kafam çok karışık.Bebek istiyor muyum istemiyor muyum çok emin olamıyorum.Kedimle mutluyum, uykuyu çok seviyorum yalan değil rahatıma da düşkünüm , bir insan yetiştirebilir miyim bilemiyorum.Öbür yandan biyolojik saat mevzusu var ya istemediğim için pişman olursam diye düşünüyorum, ki üzerimizde de çok baskı var.Komik gelebilir ama bebek olursa ya kedi kızımı ihmal edersem diye bile korkuyorum.Bazen de çocuğumuz olmalı diyorum. Bana fikir verin lütfen gerçekten ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilemiyorum, çok ikilemdeyim
Hepsinden önce bir kadın doğum uzmanına gidip tüm kontrollerinizi gerçekleştirin eğer sorun yoksa erteleyin ama varsa en azından tedaviye erken başlamış olursunuz.Arkadaşlar merhaba, 30 yaşında yaklaşık 4 yıldır evliyim.Evliliğimin ilk iki senesi ciddi anlamda sancılıydı.Öfke kontrolümün olmayışı, eşimin ev işlerini pek paylaşmaması vs gibi sorunlarımız oldu, çok şükür ilaç kullanarak öfke kontrolümü yendim, eşimle de çift terapisi aldık ve sorunlarımızı çok büyük ölçüde çözdük.maddi ve manevi anlamda rahatız, bol bol tatil yaptık, gezdik vs.Bu arada kedi sahiplendik ikimizde daha huzurlu olduk minnoş sayesinde.Yavaştan bebek düşünmeye başlamıştık aslında kendimi hazırlıyordum daha sonra en azından bir arabamız olsun dedik çünkü birikim yapamıyoruz ve ilerde bebek için de gerekli diye düşünüyoruz ve bu yüzden bebek işini bir sene daha ertelemeye karar verdik ama o sırada bir sene daha mı ertelenecek diye ağladım ama sonra zaten hazır değilim çok da iyi oldu dedim kendi kendime. Anlayacağınız benim kafam çok karışık.Bebek istiyor muyum istemiyor muyum çok emin olamıyorum.Kedimle mutluyum, uykuyu çok seviyorum yalan değil rahatıma da düşkünüm , bir insan yetiştirebilir miyim bilemiyorum.Öbür yandan biyolojik saat mevzusu var ya istemediğim için pişman olursam diye düşünüyorum, ki üzerimizde de çok baskı var.Komik gelebilir ama bebek olursa ya kedi kızımı ihmal edersem diye bile korkuyorum.Bazen de çocuğumuz olmalı diyorum. Bana fikir verin lütfen gerçekten ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilemiyorum, çok ikilemdeyim
Kontrollerimi düzenli yaptırıyorum o konuda bir sorun yok çok şükür.Umarım benim kafamda da bazı şeyler iyice netleşir.Sağlıkla alın yavrunuzu kucağınıza inşallah.Hepsinden önce bir kadın doğum uzmanına gidip tüm kontrollerinizi gerçekleştirin eğer sorun yoksa erteleyin ama varsa en azından tedaviye erken başlamış olursunuz.
Biz eşimle aşırı mantıklı düşünen insanlariz çocuk kararı almadan önce çok fazla kritik yaptık çok fazla şey vardı kafamızda . Şuan 36 haftalık hamileyim .gebeliği öğrendiğim andan itibaren tüm tedirginliklerim dağıldı istediğim tek şey onu koruyup sağlıkla dogurup mis kokusunu içime çekmek . Başka bi kaygımız yok. Allah a şükür.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?