İki kızım var ikisinde de aynı sorun yemek yedirmek zulüm napalım canları sağolsun da öyle böyle büyüceklerBende yemek yedirirken çıldırıyorum nedense verdiklerimi ya ağzından geri döküyor ya yemiyor ya ortalık batıyorr yemek yedirmesi tam bir ölüm
Yemek yemek yemek bu kadar seçici inatçı bir benek görmedim. Dış görünümüne bakar sonra kokusuna sonra belkii tadına dokusu yumuşak ise asla yemez sadece emerek uyur. Bu konu bizi cok zorluyorAnketimize katılırsanız seviniriz....
Ben de öyleyim yalnız başıma bakıyorum ama daha güzel sanırım bütün deneyimleri ediniyorsun ama destek cok önemli bazen kendine zaman ayırmak harika geliyor ama sonra bebeğimi özlüyorum:) beş dk özlüyorum zaten onla yanında hazırlanıyorum cok huysuz bizim bebekte yanına al makyaj malzemelerini kıyafetlerini hazırlan ağlasada dışarı cık gez onunla geçiyor bu dönemlerde inanYalnızdım ıkı dakıka bıle kendıme vakıt ayıramıyodum. Merkete tek basıma gıtmek benım ıcın buyuk bır meditasyondu. Sımdı hersey unutuldu tabıkı.
Benim oğlum da öyleydi sürekli ağlıyordu hic durmadan, şimdi 20 aylık hala bazı şeylere tutturup ağlıyor. Ama hic olmazda konuşup ikna edebiliyoruz çoğu zaman.Gaz problemi geçecek değil mi annelerbende kolik olduğunu düşünüyorum artık yavrumun inşallah rahatlar o kadar çok ağlıyor ki ve genel olarakta ağlamayı seviyor sanırım
Gece 4 bucukta uyandi 6 bucuga kadar gozlerim kapali cocuk pispisladim vallahi ben yildim yildimmAnketimize katılırsanız seviniriz....
Aynı şeyleri yaşamaktayim bebeğim 2aylik çıldırmak üzereyim emzirme eğitimine bile gittim olmuyor mama istiyor nasıl geçecek bu dönem hiç bilmiyorumbizim uyku sorunumuz yoktu gece sabaha kadar uyurdu herkes oh ne güzel derdi , gel gelelim en çok emme proplemimiz oldu , daha bir günlük bebekken beni itti memeyi almadı kafasını geri attı hep ama açlıktan ağlıyordu buna ragmen memeyi almadı.
sütümü sağdım benden uzaklaşmasın diye biberonla değil kaşıkla verdim.
sütüm çok fazlaydı ama çocuk emmiyordu benim sütler emmeyince boşa akıyordu.
sağdım biriktirdim hep
bu şekilde olmasına rağmen iki yaşına kadar sütümü verdim uğraştım
toplamda bir kutu mama yemedi, bazen sağdım kaşıkla verdim bazen uyurken uyku sersemi mememi verdim ağzına öyle böyle bir şekilde uğraştım
ama bunların hiç biri ;
-neden emmiyor?
-niye kaşıkla veriyorsun?
-seni istemiyorsa süt annesi bulalım ,
-niye bireronla veriyorsun?
-sütün yok mu senin
-aaa anne sütü çok önemli, vs..
gibi çevreden duydugum yaralayıcı sözler kadar zorlamadı beni
tamam anne sütü çok önemli ama sonuçta anne sütü almayan çocuk ölmüyor , şimdiki aklım olsa evet yine uğraşırdım çocugum için ama kendimi bu kadar yıpratmazdım, insan yeni doğum yapmış çok duygusal hassas oluyor tecrübesiz oluyor milletin çocuklarını görürdüm annesinin kokusunu alınca rahatlayan kuzu gibi emen ama benimki emmezdi , benim ki kafasını geri atardı çocugun yüzünü bile kendime döndüremezdim ben emzirecek sanıyordu heralde kafayı arkaya atardı ,
bu çocuk beni istemiyor derdim ağlardım
en çok bunlar zorladı beni