Bebeğiniz olduktan sonra eşlerinizle hangi konularla ilgili tartışma yaşıyorsunuz?

Çok duydum, burdanda çok okudum bebek doğduktan sora eşler karşılıklı olarak daha agrasif ve sinirli oluyormuş galiba, sık sık tartışma çıkıyormuş.. Ne gibi nedenlerle bu sorunlar çıkıyor halbuki en mutlu olunması gereken zaman değil mi? Acaba sorumluluk mu geriyor insanları, yoksa bebek bakımıyla ilgili farklı şeyler söyleniyorda karşılıklı kabul mü edilmiyor?
Düşünüyorumda heralde bir kadının en son isteyeceği şeydir bebekle ilgilenirken bir de eşe laf anlatmak zorunda kalmak ve anlatamamak.
Genelde hangi konularda sorun yaşıyorsunuz, hazırlıklı olayım,önceden önlem alabiliyorsam alayım. Buarada benim eşim bana bu konularda sanki pek güvenmeyecek gibi geliyor, şu an ona sorsanız o bir bebeğe daha iyi bakar gibi düşünüyor heralde, birkaç lafından bunu anlıyorum, şaka yollu bir bebeği bile tutmasını bilmiyorsun diyor( gerçekten bilmiyorum evet ama öğrenirim)... Sanki beni stres yapacak bu durum. eşim kendini herkonuda uzman zannedenlerden de... Gerçekten doğum sonrası için problem yaşamak istemiyorum, varsa alabileceğim bir önlem almak istiyorum, özellikle hangi konularda sorun çıkıyor bunu bilmek istiyorum. sevgiler.

bebek olduktan sonra en önemlisi uykusuz geceler başlıyor sabaha kadar devamlı kalkıp emzirip altını değiştiriyorsun gazı varsa uyumuyor sonra tam sen uyuyacakken bunlar yeniden başlıyor ve ister istemez uykusuzluğun verdiği etkiyle agresif oluyorsun onun için gündüz bebeğin her uyuduğunda uyuyup dinlenmeni tavsiye ederim ev işlerini düşünmemeni çünkü evi dağınık görmek yemek yapamamakta kendini kötü hissettiriyor ama bunları hiç düşünmeden bebek uyurken dinlenmek çok önemli bence..birde çevrende sana yardım etmek isteyen olursa hiç düşünemden kabul et ben herşeye tek başıma yetişmeye çalışmıştım şimdi keşke kabul etseydim diyorum.doğumdan sonra ister istemez lohusalık depresyonu az yada çok oluyor içine kapanmak yerine çevrenden anlayış beklediğini açıkça konuşmakta o dönemi rahat atlatmanı sağlıyor tabi çevrendeki kişilerin anlayış dereceside önemli çünkü en küçük şey sana yapılmış hakaret gibi geliyor bebek kendine bakılmasını öyle güzel öğretiyorki alt değiştirmek kucağına almak sen annesin ve en iyi bakıcı bile bebeğine senden iyi bakamaz ve bazen eşine çocuğunu bırakıp 10 dk bile olsa dışarı çıkmak çok iyi geliyor 3 aya kadar hem alışmış hemde bebeğine zaten aşık oluyorsun ve bi bakıyorsun arkana zaman ne çabuk geçmiş.

nelerden kavga çıkıyor dersen istersen o agresiflikle bir bakıştan tüm yorganı yakıcak kapasiten oluyor sanırım en büyük neden bebek bakımında ve evle ilgili konularda daha çok destek beklemek

uaydın .!.:

nelerden kavga çıkıyor dersen istersen o agresiflikle bir bakıştan tüm yorganı yakıcak kapasiten oluyor sanırım en büyük neden bebek bakımında ve evle ilgili konularda daha çok destek beklemek

Genişletmek için tıkla...

aynen katılıyorum.bir anda parlayıveriyor insan.ama erkekler daha geniş ve rahat oluyor.tamam olur boşver havalarındalar hep.ama herşeyi anneler yapıyor.onlar sadece dışarda çalışıyor o kadar.sorsan en büyük yük onun.ama eve gelince sen zorlamasan bi işin ucundan tutmak yok.hadi işi geçtim iki dk çocuğa bak da çişimi yapayım dediğinde olay oluyor.:mymeka:
bi gün o kadar uğraştırdı ki bebek akşama kadar tuvalete gidemedim.akşam gel bide bunu anlat.anlayana tabi....
bazen insanın dilinin ucuna hiç söylenmeyecek lafları getiriyor...klava:ve inan bana asıl bunlar yoruyor.sabah çocuk hiç huyu olmadığı halde ağladı çok.hiç oralı olmadan çekti gitti.ne diyeyim ki şimdi ben......:1no2:

Peki bebek olunca eşlerinizle aynı odada yatmaya devam ettiniz mi?
Yani hani o sabah işe gidecektir, uykusuzluk en çok onu vuracaktır düşüncesiyle bir süreliğine odalar ayırdınız mı? Bana düşününce mantıklı geliyor, ama yaşayınca kadının ağrına gidiyor mu acaba?

genelı bılmem ama esımle benım aramda anlayıs problemı var bence
benden daha bılgılı oldugunu dusunuyor bebek bakımı konusunda ve bunu sureklı dıle getırıyor
yok yegenlerını buyutmus falan da
bu bır kere cok rahatsızlık verıcı bırsey kendını becerıksız ve ıyı anne degılmıssın dusuncesıne ıtıyorsun
uykusuzluk, bebek zıyaretlerı, cevrenın kendı cocuklarıyla alakalı tecrubelerı, bebegın huysuzlugu derken ortalık karısıyor

aysun444 .!.:

Peki bebek olunca eşlerinizle aynı odada yatmaya devam ettiniz mi?
Yani hani o sabah işe gidecektir, uykusuzluk en çok onu vuracaktır düşüncesiyle bir süreliğine odalar ayırdınız mı? Bana düşününce mantıklı geliyor, ama yaşayınca kadının ağrına gidiyor mu acaba?

Genişletmek için tıkla...

canım biz odaları hiç ayırmadık, düşünmedik bile, bana zor gelirdi açıkçası, sonuçta biz bir aile olduk o gidecek orda fosur fosur uyuyacak, ben bütün gece çocukla
ilk zamanlar uykuları da düzenli olmuyor, 2 saat uyumadığı oluyordu gecenin 3ünde
o işe gidecekse biz de bütün gün bebek ve evle ağır mesaide oluyoruz
geceleri dönüşümlü bakrdık biz, hala da öyle
ben uğraşırken uyanıp ilgilenmeyince bile moralim bozulurdu
lohusalık psikolojisi işte
ayrıca iyi uyumaz dinlenemezsek sütümüz de etkilenir
bence erkek bebekle ilgili herşeye dahil olmalı ki sorumluluk hissetsin, babalığa daha kolay adapte olsun
ayrıca doğumdan önce bebek bakımıyla ilgili konuşun, beraber araştırma yapın ki, doğumdan sonra bakımla ilgili konularda şimdiden uzlaşmış olun ve sana yardımcı olması gerektiği fikrini de şimdiden sok kafasına canım

Benim eşimin tek sorunu sabırsız olması bebeğim ilk doğduğu günlerde çok huzursuzdu eşime bırakıp bi mutfağa gitsem ikisinin sesini duyar geri gelirdim susturamamış o da bağırıyo ya derdim bebek o ne anlasın ne sabırsızsın derdim tartışırdık durmuyomuş pozisyonunu değiştir derdim yani yatıyosa dik tut vs. neymiş efendim bebek bizim istediğimize göre hareket etcekmiş ayyyy sinir olurdum ona vermezdim suratımı asardım sonra eşim gelir adam gibi bakardı bebeğe yani çok zor günlerdi tam bi kabus tüm sıkıntıtyı biz çekeriz ama erkekler 5 dk bakmaya gelemezler Allah kolaylık versin kızlar

bız odaları veya yatagımızı hıc ayırmadık
boyle bır seyı ıma bıle etseydı cok buyuk problem yapardım acıkcası
ama sukur kı en basından bu yana hep yanımda
gecelerı de kalkıp yardım eder bazen de esım uyutur cocugu
ama cok onemlı bır sey ızlıyorsa tv de ve cocuk sebebsız aglıyorsa bana sakıslestırıcı vermemı ıstıyor emzırmem ona gore sakınlestırıcı

ben en cok benden ıyı bıldıgını soylemesıne bozuluyorum
ayrıca cok rahat davranıyor cocugu tutarken kaldırıken falan dıkkat etmıyor
uyarınca da ben bunun gıbı ne cocuklar tasıdım bırsey olmaz dıyor
cıldırıyorum -tatlicadiarzu-

yoğun şekilde lohusalık depresyonu yaşadım, etrafımdakilere kan kusdurdum sütüm kesildi vs vs. ilk ay eşim oldukça anlayışlıydı ve bana hep güvendi beraber uyuyorduk . ikinci ay sıcaklardan bebek beşiğinde çok terlemeye başlayınca mecbur yanıma aldım eşim gitti salona.kış gelincede bebeği odasına aldım yatak odası çok soğuk ısınmıyor eşim gene gelemedi bende yanına gidemedim çünkü uykum çok ağır bebek telsizide bebek çığlık atmaya başlayınca haber veriyor bir iki denedim duymuyoruz o çığlık çığlığa kalıncada emmedi uyandı vs vs. hala ayrı yatıyoruz 2 ve 3 aylarda çok kavga ettik özellikle kayınvalidem oğlunun bebeğine düşkünlüğünü görünce daha yğun depresyona girdi ama eşim tavrını koydu. Ama başlarda eşim bana çok batıyordu ne yapsa o neyseki çok iyi tolere etti. şimdi çok iyyiyz ben bebekle beraber erken yatarsam o bazen beni hiç uyandırmadan bebeği besliyor haftasonları bebekle ilgileniyor ve bebek konusunda bana çok güveniyor kimseye karıştırtmıyor.ne badireler atlatmışız yahu bravo valla eşime çekilir gibi değildim.
size tavsiyelerim baştan eşinizle doğumdan önce konuşun, lohusalıkta hormonların etkisiyle meydana gelen değişikliklerden haberi olsun. imkanınız varsa mutlaka yanınızda bir aile büyüğü yada bakıcı olsun(ben çok hata yaptım illa kendim bakacağım diye çok yoruldum)birde bebek telsizi alırken dinleyin alın. arkadaşımın var bebek sağa sola döndükçe bile hemen ötüyor.

biz genelde ilelerden yana kavga ediyoruz.Yok seninki bunu yaptı yok benimki bunu yaptı.Vay efendim seninki bunu yaparsa benimkide bunu yapar şeklinde oluyor.Eşim bu konuları açıp duruyor çok aileci.Ben sanki onunla bu hayatı yaşayan değilim gibi hissediyorum.Allah sabır versin bana

sizlerin yazdıklarına baktım da şöyle bir, gerçekten anormal bir lohusalık dönemi geçirdim geçiriyorum.
evin düzeninin bozulması bana değil eşime battı, kaynana sendromu yaşayan ben değil o oldu
birazcık destek dediğimde "çıkarıp mememi mi vereyim" diyen o oldu
tüm bunların sonunda zaten yatağın ayrılması kaçınılmaz oldu
Sissillia arkadaşım amiiiiiiiiiin
herşeyden önce eşinizin izan sahibi bir insan olması lazım, bu çok önemli bi konu
ama ben eşim çok anlayışlıdır diye düşünüyodum çok çok yanılmışım ((((

Ya sanırım benim eşimde "Sen ne anlarsın" mantığıyla bana sorun çıkaracak.. Okuduklarımı ciddiye almayacak gibi geliyor, bebek olmadan önce konuşmam lazım eşimle yakında bir konuşma bizi bekliyor..

spesiyal .!.:

sizlerin yazdıklarına baktım da şöyle bir, gerçekten anormal bir lohusalık dönemi geçirdim geçiriyorum.
evin düzeninin bozulması bana değil eşime battı, kaynana sendromu yaşayan ben değil o oldu
birazcık destek dediğimde "çıkarıp mememi mi vereyim" diyen o oldu
tüm bunların sonunda zaten yatağın ayrılması kaçınılmaz oldu
Sissillia arkadaşım amiiiiiiiiiin
herşeyden önce eşinizin izan sahibi bir insan olması lazım, bu çok önemli bi konu
ama ben eşim çok anlayışlıdır diye düşünüyodum çok çok yanılmışım ((((

Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum.İnsanlar çok değişiyor.Evlenmeden önce nasıldı şimdi bir de evlendikten sonraya hele birde bebekten sonra olanlara bak.Sanki biz doğurmuyoruz, onların sanırım doğum sonrası sendromları var.Seninde bu şekilde problem yaşamana üzüldüm.Ne kötü biliyormusun evlendiğinde herhangi bir şeyden problem çıksa halledilir ama eşin değişmişse eskisi gibi olmuyorsa işte bunun problemi nasıl düzeltilir bilemiyorum.Sadece sevgi ve anlayış bekliyorum ondan...

henüz ne hamilelik ne plan var..yani belki yarım sene sonra düşünüyoruz...ama ben korkuyorum şu an mutluyuz az kavga ediyoruz.. ya bebekten sonra ben kötü olursam diye korkuyroum ve eşimle aramız bozulursa..
iyi düşüneyim iyi olsun diyorum başka bişi demiyorum