Allah sabırlar versin, maalesef yaşamayanlar anlayamıyor işte. Kulaklarınızı kapayın onlara, kavuşucaz meleklerimize inşallah, onlar en güzel yerde bizi bekliyorlar.
Sana sonsuz teşekkür ederim....
Bu gün yalnız oturmadım bu kahvaltı masasına. Sanki bir kahve içimlik sohbet ettik.
Okurken akan gözyaşım hiç bu kadar acı değildi. Resmen içimdeki acının bir kısmının, gözlerimden aktığını hissettim.
Çevremdeki insanlar, çok sabırsız, söyledikleri sözlerin işe yaradığını sanıyorlar.
En çok da arkadaşlar bu türkiye de kürtaj ne çok doğum kontrol yöntemi olarak kullanılmış.
Her gelen, bende kürtaj oldum benim sevgilm istemedi evlenmeyi gibi bir dolu nedenleri sıralayıp.
Amaaan geçiyor iki günde ayağa kalkıyorsun, hem 1 ayda rahim vücut yenileniyor. Hemen bir tane daha yaparsın bunu (yalnız bu dikkatinizi çekerim) bunu unutursun....
Ya eşimin anneannesi 2. Gün, biz çıkarken bu kızla evlen, bak ailesi de varlıklı vs vs dediği kızın hikayesini anlattı ya la. O da geçirdi şimdi 4 aylık hamile, sende yaparsın,ne olacak diye...
Dostlarım hamile sürekli neden artık beni aramıyorsun diye şikayet ediyorlar. Oysa önceden telefonuma alarm kuruluydu, aman unutmayım, kırılmasın diye...
Telefonu açmadığım da bize kırıldın mı biz ne yaptık ki diye alınganlık edenler var. Çok yakın bir arkadaşım, onunla ancak bir buçuk ay sonra görüşmeye cesaret edebildim. Oturduğumuz kafe de muhabbetin ortasında, yerinden bir zıpladı ayyy bebek ittiriyor, ayyy tekmükledi, sonra oh bebeğim diye karnına sarılıp, malum hamilelik hali insan duygusal oluyor, dedi...
Evet hamileler için çok normal olabilir.
Ama hissettirdiği çok kaotik. Bir yandan bu ne düşüncesizce diyorum, diğer yandan normal deyip kızdığım, yüzümü astığım için vicdan azabı çekiyorum.
Bir hamile arkadaşının göbeğini severken,
Tanıdığın bebeğini yada yeğenini kucağıma alınca, sessizlik çöküyor ortama, herkes gözlerimin içine bakıyor.
Oysa ben artık bu ince hüzünden, özgür olmak istiyorum.
Çünkü
Yaşadığımız bu hayal kırıklığının tarifi yok, tek bir Umudum var, bir gün göklerde el ele tutuşup, dans edeceğiz...Sevinçli bir umut bu...