arkadaşlar öncelikle hepinize geçmiş olsun diyorum...aynı şeyleri yaşamış biri olarak sizi o kadar ii anlıyorum ki...okurken tekrara aynı şeyleri yaşadım sanki ve size moral olabilirim belki diye yazmak istedim...4 yıl önce ilk hamileliğimde 9 haftalıkken kaybettim bebeğimi...12 haftalık olması gerekiyordu,kontrole gittiğimizde 9.haftada kalbinin durduğunu söyledi...oysa ki bi önceki kontrolümüzde kalp atışlarını almıştık herşey yolunda demişti doktorum...hastane başıma yıkılmıştı sanki o an...ben heyecanla kalp atışlarını tekrardan duymayı bekleken o 3 hafta önce bırakıp gitmişti beni meğer...çok zor bi süreçti,toparlamam uzun sürdü..bi sürü doktor dolaştım mutlaka bi sebebi olmalıydı sorguladım durdum kendimi...doktorlara göre normal bi durumdu,ilk hamilelik olağandı ama ben rahat değildim aynı şeyleri tekrar kaldıramazdım...iyi bi doktor buldum önce, 3 kez aynı durumu yaşadığımı söyledim,iyiki de öyle yapmışım diyorum şimdi...hemen üniversiteye gönderdi tüm genetik testlerin yapılması için..sonuç kan pıhtılaşması çıktı,ilaç ve iğne kullanmam gerekiyordu hamileliğim boyunca...korunma süresi bittikten sonra nerdeyse 1 yıl boyunca hamle kalamdım bu seferde....tekrar hamile kaldığımı öğrendiğimde sevinemedim bile tekrar aynı şeyleri yaşarmıyım diye...iğneye başladık hemen doktorum beni 15 günde bir kontrole çağırıyordu..kontrole giderken yaşadığım korkuyu anlatamam yine bişi olmuşmudur diye ağlayarak giriyordum her seferinde içeriye...allahıma şükür onca sıkıntı,korku ve endişeye değdi kızım şimdi 2.5 yaşında.....sizde şansa bırakmayın derim ben gerekirse yalan söyleyin benmim gibi bu testlerin yapılmasını sağlayın..allah isteyen herkese en kısa zamanda anne olmayı nasip eder umarım...
((ılk ögrendıgımzı andan ıtıbaren bızım ıcımıze hep kız olacağı doğmuştu.kızmız dıye sevıyorduk karnımı.adı bıle hazırdı.elif olucaktı adı.
